Διαρκής ατυχία στον έρωτα

Quote:

---

Originally Posted by wjsrp

Μα αυτό είναι το το θέμα. Ότι δεν κάνω τίποτα απολύτως και δέχομαι τέτοια απαξιωτική συμπεριφορά. Δηλαδή, βλέπω μια περαστική που μου αρέσει και αλλάζει κατεύθυνση το βλέμμα της και όταν την περάσω, αποκαθιστά το βλέμμα της. Μου συμπεριφέρεται λες και είμαι λεπρός η δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο! Ούτε της την πέφτω, ούτε της μιλάω, ούτε μάτι κλείνω, τίποτα λέμε. Να πω ότι έκανα τίποτα απ'όλα αυτά τα παραπάνω, τότε καλά να πάθω, τά'θελα και τά'παθα! Ουδέτερος παραμένω. Και δεν έγινε 1-2 φορές. Γίνεται σχεδόν συνέχεια. Δεν μπορώ να καταλάβω! Δεν τα επινοώ αυτά, ούτε βλέπω φαντάσματα. Ξέρω τι βλέπω. Μιλάω πάρα πολύ σοβαρά. Μού'χει διαλύσει την ψυχολογία αυτό.

---

Ερμηνευουμε την πραγματικοτητα με βαση τα πιστευω μας.
Μηπως παρα είσαι προκατηλημενος;
δεν γινεται αυτο που λες.
αλλο να σου συμβει μια δυο γιατι προφανως επεσες σε κοπελιες που δεν ησουν του γουστου τους κι αλλο συνεχεια. μου φαινεται παραξενο για να συμβαινει

Quote:

---

Originally Posted by 66psy

Ερμηνευουμε την πραγματικοτητα με βαση τα πιστευω μας.
Μηπως παρα είσαι προκατηλημενος;
δεν γινεται αυτο που λες.
αλλο να σου συμβει μια δυο γιατι προφανως επεσες σε κοπελιες που δεν ησουν του γουστου τους κι αλλο συνεχεια. μου φαινεται παραξενο για να συμβαινει

---

Όχι, δεν είμαι προκατηλημένος. Κι όμως, συμβαίνει αυτό που λέω σε σημείο να έχει φτάσει στο απροχώρητο όσο παράξενο και να φαίνεται. Τόσες φορές μου έχει συμβεί. Το λέω γιατί έχω γνωρίσει άφθονες γυναίκες. Γενικά, όλο αυτό μου έχει δημιουργήσει τραύματα.

wjsrp τι εννοεις οτι καθε φορα συνεβαινε καποια ατυχια οταν γνωριζες μια κοπελα?

Quote:

---

Originally Posted by YannisCrete

Χαιρετώ την παρέα, καθώς μόλις τώρα ανακάλυψα το -πολύ ενδιαφέρον απο μια πρώτη άποψη- φορουμ σας. Τις τελευταίες μέρες έχω καταπέσει πολύ ψυχολογικά και οι λόγοι γι αυτό είναι :
α)πρόσφατος χωρισμός
β)μια ανασκόπηση που έχω κάνει στο παρελθόν μου όσον αφορά τις σχέσεις, η οποία είναι άκρως απογοητευτική. Γενικά θα έλεγα οτι έχω πάρει το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό ατυχίας όσον αφορά τον παράγοντα γυναίκες. Και αυτο δεν είναι ενα βιαστικό/επιπόλαιο συμπέρασμα, ούτε προσπαθώ να μεγεθύνω καταστάσεις. Απλά, έτσι είναι.

Οι σοβαρές μακροχρόνιες σχέσεις που έχω κάνει μέχρι σήμερα ήταν 3. Και οι 3 κοπέλες είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό, βάσει όλων των απόψεων των φίλων και γνωστών μου: Πολύ κατώτερες των περιστάσεων. Έχω βαρεθεί χρόνια τώρα να ακούω τα σχόλια "Σου άξιζε κατι καλύτερο, κρίμα", "που πήγες ρε μλκα κι έπεσες πάλι", "περιπτωσάρες" κτλ.

Για να κάνω μια σύνοψη, η 1η και η 3η ήταν μέτριας εμφάνισης αλλα κουβαλούσαν οτι χειρότερο απο χαρακτήρα έχω δει. Η 2η είχε μέτριο χαρακτήρα αλλα απο εμφάνιση ήταν άστα να πάνε. Δεν μπορώ να πω οτι έχω υψηλά στάνταρ εμφάνισης, κάθε άλλο ρε παιδιά. Αλλα η συγκεκριμένη κοπέλα ήταν το απόλυτο της υπερβολής, το πλέον άκρο. Ντρεπόμουν να πάω ενα μπάνιο στην θάλασσα μαζί της, άσε τι σχόλια άκουγα, άσε που και ο ίδιος εδω που τα λέμε ντρεπόμουν για τον εαυτό μου, τον οποίο είχα ολοκληρωτικά ξεγράψει. Τώρα θα με ρωτήσει κάποιος, ρε μλκα τότε γιατί έκανες σχέση μαζί της? Και η απάντηση είναι οτι δεν μου έτυχε κατι καλύτερο, έτσι απλά. Σε συνδυασμό με την μεγάλη απελπισία και μοναξιά εκείνης της περιόδου, η οποία με οδηγούσε σε μελαγχολία.

Η σχέση η οποία με πόνεσε υπερβολικά όταν χώρισα σε σημείο που δεν μπορώ να περιγράψω, όπου έκλαιγα συνεχόμενα για μήνες (απο τότε εχω να κλάψω, γενικά δεν είμαι άνθρωπος που κλαίει αλλα εκεί έριξα τόνους κλάμα) ήταν η 1η σχέση. Σχέση την οποία ποτέ δεν κατάφερα να ξεπεράσω πραγματικά, παρ όλο που μου φέρθηκε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο που έχει υποπέσει στην αντίληψη μου απο όσα εχω δει είτε σε άλλους είτε… ακόμα και σε εξτρίμ καταστάσεις στον κινηματογράφο. Εάν ποτέ γυριζόταν ταινία, θα έφριττε ο κόσμος με τα όσα μου έκανε η συγκεκριμένη σκατόψυχη (συγνώμη για την έκφραση, αλλα πιστέψτε με είναι λίγο) σε εκείνον τον καταραμένο χωρισμό και μετέπειτα.

Θα μπορούσα να γράψω με περισσότερες λεπτομέρειες ρε παιδιά, και εάν χρειαστεί θα το κάνω αργότερα. Για τον εαυτό μου μπορώ να πω -βάσει γενικής άποψης απο τον περίγυρο, φίλους, γνωστούς κτλ- οτι είμαι ενα νορμάλ αγόρι πολύ εμφανίσιμο και πολύ έξυπνο (χωρίς να έχω τάσεις ναρκισσισμού, δεν έχω κάποιο κίνητρο εξάλλου). Απλά, κατα γενική ομολογία, άτυχος στις "επιλογές" μου (καλά, έτσι λένε όσοι με ξέρουνε, αλλα εδω που τα λέμε, ποιές επιλογές ρε παιδιά? Ουδέποτε -με 1 και μοναδική εξαίρεση- είχα περιθώριο "επιλογών". Πάντα η ζωή με πήγαινε εκεί που με πήγαινε, ουδέποτε είχα προνόμια επιλογής ή προτίμησης σε γυναίκες. Ότι καθότανε γενικώς να το πώ έτσι. Χίλιες φορές καλύτερα απο την αγαμία και την μοναξιά.

Παρατηρώντας τους φίλους μου, βγάζω το συμπέρασμα οτι τους τυχαίνουν πολύ καλύτερες γυναίκες στην ζωή τους, ασχέτως ότι πολλές φορές δεν τις αξίζουνε κιόλας εάν κρίνουμε σε απολύτως αντικειμενικά πλαίσια (και σε καμία περίπτωση δεν έχω σκοπό να μειώσω πρόσωπα). Άλλες φορές κλωτσάνε σαν μλκες την τύχη τους, άλλες φορές φτιάχνουν την ζωή τους. Αντιθέτως σε μένα, εάν έρθει κάτι, θα έρθει οτι χειρότερο, σαν να έχω γκαντεμιά πάνω μου ρε γαμώτο μου. Και κάποιες φορές όταν κάθομαι και αναλογίζομαι το παρελθόν, εκεί είναι που πέφτω στα "βαθιά νερά" της μελαγχολίας. Και πολλές φορές αυτό εξωτερικεύεται σε επιθετική συμπεριφορά απέναντι σε άλλους και ούτω καθ εξής. Εάν είναι κάτι που τα ‘χω και βλαστημάω, αυτό είναι πάνω απ όλα η ατυχία μου. Αγανακτώ βλέποντας το παρελθόν μου, όπου ενώ ήμουν «η ψυχή της παρέας» να το πω έτσι και ο πιο εμφανίσιμος από τους φίλους μου, μου τα ‘φερνε έτσι η ζωή που δεν κατάφερα να βρω μια κοπέλα να αξίζει και να φτιάξω την ζωή μου. Δυστυχώς δεν υπάρχει μια αντικειμενική ζυγαριά να βάλουμε τα + και τα - του καθενός και να υπάρξουν σωστές αναλογίες στα ζευγαρώματα των ανθρώπων, έτσι το θέμα πάει στον παράγοντα τύχη... οπότε άστα να πάνε.

Κλείνοντας θα πω ότι γενικά δεν είναι αυτό το ύφος μου (να «κλαίγομαι» κατά μια έννοια δλδ) αλλα έτσι μου βγήκανε τώρα ρε παιδιά. Οικονομικά είμαι χαλια, αλλα δεν με ενοχλεί γιατί ποτέ δεν έβαλα το χρήμα σε 1η θέση στα θέλω μου. Αλλα γαμώ την γκαντεμιά μου, όσο κουλ και σκληρός και να το παίζω παραέξω, με πιάνει αυτό που λένε «παράπονο» όσο τα σκέφτομαι. Μακάρι να μην ήμουν εγώ, λόγω… ατυχίας, έτσι απλά. Δεν έχω και δημόσιες σχέσεις με παπάδες μπας και κάνουν καμιά λιτανεία για την περίπτωση, τι άλλο να πω… Αφήστε που τα τελευταία χρόνια είμαι Αθήνα και οι δημόσιες σχέσεις που έχω είναι σχεδόν μηδενικές, οι φίλοι μου είναι στην Κρήτη όπου μεγάλωσα.

Ευχαριστώ για την ανάγνωση

---

Φιλε μου υπαρχουν πολλοι σαν εσενα δυστηχως η ελλαδα ειναι γεματη πουτ.. Και παλιοχαρακτηρες που σκεφτονται μονο λςεφτα κ καλοπεραση απτην αλλη ειναι και οι ασχημες κ οι παχουλες οι οποιες ςιναι μεστα ψυχολογικα και νςευρα.δε βγαζεις ακρη διαμαντια υπαρχουν αλλα τοσες λιγες που οποιος τυχερος τις γνωρισει δε τις αφηνει τις παιρνει απο μικρες κοιτα τον εαυτο σου κ μη δινεις σημασια το στηθος μπροστα κ προχωραμε

μια εσωτερικη κατασταση ηττας σε κραταει δεσμιο και μετα το κανεις ολο αυτο θυμο ατυχια κριτικη για σενα αυτολυπηση σχεσεις διχως νοημα και σεξ χωρις περιεχομενο ....αναζητησε θεραπεια για να αναβιωσεις οτι σε εβαλε σε αυτην την κατασταση ηττας ...αλλιως θα παραμορφωνεις τα παντα και τους παντες μεσα απο αυτο

Quote:

---

Originally Posted by primal71

μια εσωτερικη κατασταση ηττας σε κραταει δεσμιο και μετα το κανεις ολο αυτο θυμο ατυχια κριτικη για σενα αυτολυπηση σχεσεις διχως νοημα και σεξ χωρις περιεχομενο ....αναζητησε θεραπεια για να αναβιωσεις οτι σε εβαλε σε αυτην την κατασταση ηττας ...αλλιως θα παραμορφωνεις τα παντα και τους παντες μεσα απο αυτο

---

Αυτό το έλεγες για τον YannisCrete ή για εμένα;

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

wjsrp τι εννοεις οτι καθε φορα συνεβαινε καποια ατυχια οταν γνωριζες μια κοπελα?

---

Περιληπτικά, όποια κοπέλα που μου αρέσει γνωρίζω, αντρέπεται όλη κατάσταση στο 90% των περιπτώσεων. Στο υπόλοιπο 10% θα φάω εγώ την απόρριψη, όπως έγραψα παραπάνω. Αυτό γίνεται εδώ και 11 χρόνια περίπου. Όχι, δεν είμαι κανα μαμούχαλο. Ούτε μου λείπει τίποτα (χέρια, πόδια, μυαλό, κλπ.). Και όταν λέω ανατρέπεται η κατάσταση, εννοώ ότι είται η κοπέλα θα έχει ήδη αγόρι, φεύγει απ'την πόλη για πάντα, φεύγει εξωτερικό, και γενικώς πράγματα που δεν περνάνε απ'το χέρι μου. Θα πω ένα παράδειγμα απ'τα πολλά. Γνωρίζω μια κοπέλα, την Θ. απο την σχολή μου πριν καμια δεκαετία. Μου άρεσε πάρα πολύ απ'την αρχή που συστηθήκαμε. Και μήνες πριν την γνωρίσω μου άρεσε, άλλα νορμάλ πράματα. Απλά η διαφορά ήταν όταν την γνώρισα μου άρεσε πολύ παραπάνω λόγω του πολύ ωραίου τρόπου που μου μίλησε (δε θυμάμαι πριν να μου μάγε κοπέλα τόσο ωραία), ότι ήταν καλή κοπέλα με καλό χαρακτήρα, βάλε ότι είχα κακές επειρίες με κοπέλες πριν, κλπ., τέλος πάντων, εντυπωσιάστηκα πάρα πολύ μ'αυτήν, άλλα και μετέπειτα που μιλούσαμε άρχισα σταδιακά να δαγκώνω τη λαμαρίνα. Μη τα πολυλογώ, εκεί που νόμιζα είχα ελπίδα και ιστορίες, ένα μήνα περίπου μετά απο τότε που γνωριστήκαμε, μαθαίνω ότι έχει αγόρι, και όπως καταλαβαίνεις, μου κόπηκαν τα πόδια! Να σημειώσω ότι η συγκεκριμένη δεν είναι η πρώτη περίπτωση γνωριμία με κοπέλα. Είχαν προηγηθεί και άλλες και πιο πριν απ'αυτήν, με τη διαφορά ότι δεν δάγκωσα τη λαμαρίνα μαζί τους. Απλά, ανατράπηκε και με τις άλλες με τον ίδιο τρόπο πάνα κάτω. Εννοείται ότι δεν έμεινε εκεί η κατάσταση και ότι μέχρι σήμερα την έχω πατήσει με τον ίδιο τρόπο.

Ενταξει οταν η αλλη εχει σχεση ή προκειται να παει σ αλλη χωρα για σπουδες δεν μπορεις να κανεις κατι. Γενικα απο που γνωριζεις κοπελες? μεσα σε τι πλαισια? το ρωταω γτ φανταζομαι θα χεις φυγει απο πανεπιστημια κλπ που ειναι πιο ευκολο. Οι αλλες κοπελες που λες οτι εχεις βγει που τις γνωριζες?

Καλησπέρες! Κατάφερα να διαβάσω μέχρι το 15ο σχόλιο και η δική μου άποψη είναι ότι μοιρολατρείς... Φυσικά υπάρχει και η τύχη αλλά ως επι το πλείστον, και ως άντρας ένα παραπάνω, εσύ διαμορφώνεις τις ευκαιρίες δεν περιμένεις τη ζωή να σου προσγειώσει μπροστά σου αυτό που ονειρεύσαι κι αυτό ισχύει για όλους μας.. Αν θεωρείς ότι δεν το βρίσκεις εκεί που συχνάζεις αλλάζεις μέρη, κι αν κάτι δεν σου κάνει είτε από χαρακτήρα είτε από εμφάνιση το αφήνεις και ναι όταν δε βρίσκεις αυτό που ψάχνεις μένεις μόνος... Σκέφτηκες ποτέ πόσες ευκαιρίες μπορεί να έχασες ενώ έβγαινες με μια κοπέλα για την οποία ντρεπόσουν μόνο και μόνο για να μη μείνεις μόνος? Μόνος σου παραδέχτηκες ήδη μια... Ότι μπορεί να πέταξες μια ευκαιρία γιατί ήσουν με άλλη? Γιατί? Κι επίσης, γνώμη μου, αλλά τα ίδια είμαστε γυναίκες και άντρες... Για κάθε μια "π..." υπάρχει και ένας αντιστοιχος "μ...". Και κάτι τελευταίο, κάτι σαν ρητορική ερώτηση... Λες για την πρώτη που σε πλήγωνε εσκεμμένα.. Πως μπορείς να μην ξενερώνεις όταν βλέπεις να σου συμπεριφέρονται έτσι και εν αντιθέση να λες οτι ακόμη δε το χεις ξεπεράσει?

Quote:

---

Originally Posted by deleted-member30-03

αν και δε γραφεις ηλικια, δε θα πρεπει να στενοχωριεσαι και τοσο, γιατι στο ελλαδισταν οι περισσοτεροι κατεστραμμενοι ειναι απ'τις γυναικες. ειτε ερωτικα (σχεσεις), ειτε σεξουαλικα, μας εχουν κανει τοση μεγαλη ζημια, που πραγματικα θα επρεπε να τις αφησουμε μονες τους εδω με τους πακιστανους, και να φυγουμε ολοι στο εξωτερικο να μας φροντιζουν ξενες. ετσι κι αλλιως δεν εχει μελλον αυτη η χωρα.

---

μη μιλάς έτσι, είναι άδικο...μας λείπεται πολύ,εσείς,το χάδι σας...μη το υποτιμας το αντρικό χαδι...μας λείπει πολύ...αποξενωθήκαμε δυστυχώς...

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Ενταξει οταν η αλλη εχει σχεση ή προκειται να παει σ αλλη χωρα για σπουδες δεν μπορεις να κανεις κατι.

---

Αυτό είναι το θέμα. Ότι την πατάω μ'αυτόν τον τρόπο συνέχεια και μ'έχει καταστρέψει τελείως. Αν αυτό το 90 % οφειλόταν σε δικό μου φταίξιμο, ίσα ίσα που θα με πείραζε λιγότερο γιατι θα ξέρω πως εγώ φταίω, κάτι κάνω λάθος και τέλος πάντων είναι πολύ πιο αντιμετωπίσημο. Αυτό που συμβαίνει με την περίπτωσή μου δεν περνάει απ'το χέρι και με τρελαίνει αυτό. Και γι'αυτόν τον λόγο άλλωστε τό'χω ρίξει στο φαϊ.:( Ντάξει, όταν πάρω κάποια κιλά, ξεκινώ δίαιτα και τα ξαναχάνω, μετέπειτα τρώω κανονικά, και μετά απο λίγο πάλι, εκεί, τον εθισμό μου. Ο μεταβολισμός μου έχει δεχτεί πολλές αυξομειώσεις, κάτι που δεν είναι καλό, άλλα τι να κάνω. Απο σοκολάτες η οτιδήποτε αποτελείται απο σοκολάτα, έχω καταναλώσει πάαρα πολλά κιλά ως τώρα. Φυσικά όχι μονομιάς. Αν μπορούσα να τρώω κάθε μέρα σοκολάτα και να μην παχαίνω, θα τό'κανα πολύ ευχαρίστως.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Γενικα απο που γνωριζεις κοπελες? μεσα σε τι πλαισια? το ρωταω γτ φανταζομαι θα χεις φυγει απο πανεπιστημια κλπ που ειναι πιο ευκολο. Οι αλλες κοπελες που λες οτι εχεις βγει που τις γνωριζες?

---

Πριν χρόνια, γνώριζα απο την σχολή, προτού αποφοιτήσω, άλλα και ταυτόχρονα και απο φίλους, όπου το τελευταίο το κάνω ακόμη και μέχρι σήμερα. Πάντως, να πλησιάσω μια άγνωστη σε μπαρ/καφέ/club, παραλία, ή οπουδήποτε αλλού, δεν το κάνω. Δεν μπορώ καθόλου. Και γενικά, δεν τό'χω για να είμαι ειλικρινής. Δεν είμαι ο Roger Moore (ηθοποιός που υποδύθηκε τον James Bond). Θεωρώ ότι αυτό είναι έμφυτο, ή γεννιέσαι μ'αυτό. Ενώ απ'το 2004 έχω κάραβελτιωθει σε χαρακτήρα, συμπεριφορά, κλπ., έχω παραμείνει στάσιμος στο ότι είμαι μαγκωμένος όταν μιλάω με κοπέλα απο μηνύματα (SMS, chat, κλπ.) ή απ'το τηλέφωνο. Όσο παράξενο και ν'ακούγεται, απο κοντά μιλάω πιό άνετα με κοπέλα. Άλλα κι αυτά που νιώθω μαγκωμένος είναι αποτελέσματα της απειρίας μου. π.χ. Είναι σαν να έχεις έναν άνθρωπο 40 χρονών που δεν οδηγήσει ποτέ αυτοκίνητο στη ζωή του και τον βάζεις να το οδηγήσει. Το ίδιο μαγκωμένος θα ήταν στα 18, 20, 25, 30, και τα 40 του, άλλα και τις ίδιες ικανότητες θα έχει.

Quote:

---

Originally Posted by wjsrp

Αυτό είναι το θέμα. Ότι την πατάω μ'αυτόν τον τρόπο συνέχεια και μ'έχει καταστρέψει τελείως. Αν αυτό το 90 % οφειλόταν σε δικό μου φταίξιμο, ίσα ίσα που θα με πείραζε λιγότερο γιατι θα ξέρω πως εγώ φταίω, κάτι κάνω λάθος και τέλος πάντων είναι πολύ πιο αντιμετωπίσημο. Αυτό που συμβαίνει με την περίπτωσή μου δεν περνάει απ'το χέρι και με τρελαίνει αυτό. Και γι'αυτόν τον λόγο άλλωστε τό'χω ρίξει στο φαϊ.:( Ντάξει, όταν πάρω κάποια κιλά, ξεκινώ δίαιτα και τα ξαναχάνω, μετέπειτα τρώω κανονικά, και μετά απο λίγο πάλι, εκεί, τον εθισμό μου. Ο μεταβολισμός μου έχει δεχτεί πολλές αυξομειώσεις, κάτι που δεν είναι καλό, άλλα τι να κάνω. Απο σοκολάτες η οτιδήποτε αποτελείται απο σοκολάτα, έχω καταναλώσει πάαρα πολλά κιλά ως τώρα. Φυσικά όχι μονομιάς. Αν μπορούσα να τρώω κάθε μέρα σοκολάτα και να μην παχαίνω, θα τό'κανα πολύ ευχαρίστως.

Πριν χρόνια, γνώριζα απο την σχολή, προτού αποφοιτήσω, άλλα και ταυτόχρονα και απο φίλους, όπου το τελευταίο το κάνω ακόμη και μέχρι σήμερα. Πάντως, να πλησιάσω μια άγνωστη σε μπαρ/καφέ/club, παραλία, ή οπουδήποτε αλλού, δεν το κάνω. Δεν μπορώ καθόλου. Και γενικά, δεν τό'χω για να είμαι ειλικρινής. Δεν είμαι ο Roger Moore (ηθοποιός που υποδύθηκε τον James Bond). Θεωρώ ότι αυτό είναι έμφυτο, ή γεννιέσαι μ'αυτό. Ενώ απ'το 2004 έχω κάραβελτιωθει σε χαρακτήρα, συμπεριφορά, κλπ., έχω παραμείνει στάσιμος στο ότι είμαι μαγκωμένος όταν μιλάω με κοπέλα απο μηνύματα (SMS, chat, κλπ.) ή απ'το τηλέφωνο. Όσο παράξενο και ν'ακούγεται, απο κοντά μιλάω πιό άνετα με κοπέλα. Άλλα κι αυτά που νιώθω μαγκωμένος είναι αποτελέσματα της απειρίας μου. π.χ. Είναι σαν να έχεις έναν άνθρωπο 40 χρονών που δεν οδηγήσει ποτέ αυτοκίνητο στη ζωή του και τον βάζεις να το οδηγήσει. Το ίδιο μαγκωμένος θα ήταν στα 18, 20, 25, 30, και τα 40 του, άλλα και τις ίδιες ικανότητες θα έχει.

---

εχεις λες καραβελτιωθει σε χαρακτηρααλλα εχεις μεινει πισω γενικα με τις γυναικες ....πως εννοεις τη βελτιωση του χαρακτηρα πες λιγο αν θες ας πουμε το συναισθηματικο σου κομματι τυχον παιδικα τραυματα αυτα σε απασχολησαν ποτε η ας πουμε βελτιωση θεωρεις καλητερη εξωτερικη εμφανιση φυσικη κατασταση κτλ

Quote:

---

Originally Posted by primal71

εχεις λες καραβελτιωθει σε χαρακτηρα αλλα εχεις μεινει πισω γενικα με τις γυναικες ....πως εννοεις τη βελτιωση του χαρακτηρα πες λιγο αν θες ας πουμε το συναισθηματικο σου κομματι τυχον παιδικα τραυματα αυτα σε απασχολησαν ποτε η ας πουμε βελτιωση θεωρεις καλητερη εξωτερικη εμφανιση φυσικη κατασταση κτλ

---

Όσον αφορά τη βελτίωση στο χαρακτήρα μου, εννοώ οτι έχω γίνει πιο κοινωνικός, βγαίνω πολύ πιο πολύ, είμαι πιό ομηλιτικός, συμμετέχω σε συζήτηση σε πιο πολλά θέματα σε σχέση με πριν, κλπ. Κάτι επίσης που έχει μείνει στάσιμο είναι ότι είμαι λίγο αγχώδης χαρακτήρας. Τώρα, για την εξωτερική μου εμφάνιση, και εκεί έχω βελτιωθεί πάρα πολύ λόγω ότι έχασα πολύ βάρος, έφυγαν τα σπυριά μου, βελτίωσα τον τρόπο ένδυσης μου, κλπ. Τώρα, για το συναισθηματικό μου κομμάτι, παιδικό τραύμα δε θα μπορούσα να πω πως έπαθα. Όταν ήμουν στο σχολείο, ήμουν πολύ πιο μοναχικός ας πούμε. Δεν είχα καν σχέσεις με κορίτσια. Στα 19 μου βγήκα για πρώτη φορά σε ραντεβού με κοπέλα. 2 χρόνια πιο πριν είχα ζητήσει σε παλιά συμμαθήτριά μου, την Μ. να βγούμε και εννοείται ότι έφαγα άκυρο. Και για την Μ. είχα δαγκώσει τη λαμαρίνα όπως με την Θ. που περιέγραψα πιο πριν.

Quote:

---

Originally Posted by wjsrp

Όσον αφορά τη βελτίωση στο χαρακτήρα μου, εννοώ οτι έχω γίνει πιο κοινωνικός, βγαίνω πολύ πιο πολύ, είμαι πιό ομηλιτικός, συμμετέχω σε συζήτηση σε πιο πολλά θέματα σε σχέση με πριν, κλπ. Κάτι επίσης που έχει μείνει στάσιμο είναι ότι είμαι λίγο αγχώδης χαρακτήρας. Τώρα, για την εξωτερική μου εμφάνιση, και εκεί έχω βελτιωθεί πάρα πολύ λόγω ότι έχασα πολύ βάρος, έφυγαν τα σπυριά μου, βελτίωσα τον τρόπο ένδυσης μου, κλπ. Τώρα, για το συναισθηματικό μου κομμάτι, παιδικό τραύμα δε θα μπορούσα να πω πως έπαθα. Όταν ήμουν στο σχολείο, ήμουν πολύ πιο μοναχικός ας πούμε. Δεν είχα καν σχέσεις με κορίτσια. Στα 19 μου βγήκα για πρώτη φορά σε ραντεβού με κοπέλα. 2 χρόνια πιο πριν είχα ζητήσει σε παλιά συμμαθήτριά μου, την Μ. να βγούμε και εννοείται ότι έφαγα άκυρο. Και για την Μ. είχα δαγκώσει τη λαμαρίνα όπως με την Θ. που περιέγραψα πιο πριν.

---

αυτο το λιγο ανχωδης ....... αν ηταν ασυμαντο θεωρω πως δεν θα εγταφες εδω

Quote:

---

Originally Posted by primal71

αυτο το λιγο ανχωδης ....... αν ηταν ασυμαντο θεωρω πως δεν θα εγταφες εδω

---

Είναι σημαντικό, άλλα δεν το θεωρώ καταληκτικό για τις εμπειρίες μου.