Νιώθω τόσο ΜΟΝΟΣ.Έχω ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον!

γιαννη, το ξέρω πως είμαι σκληρη μαζί σου, αλλά μήπως να σκεφτόσουν πρώτα πως φέρεσαι εσύ απέναντι στον εαυτό σου?
Είσαι στην πιο δημιουργική ηλικία και αντί να έχεις πιάσει τη ζωή απ τα μαλλιά και να την πατάς κάτω....ονειρεύεσαι τις καλές μέρες που με το χαρτζιλίκι του μπαμπά έπαιρνες πιο συχνά σουβλάκια που τα άτιμα παχαίνουν και τι κρίμα που οι άνθρωποι δεν έχουν όρεξη να το αναλύσουν και να σου συμπαρασταθούν επ αυτού :Ρ
Φυσικά και δεν μπορώ να πάρω στα σοβαρά την περίπτωση σου, καθώς ξέρω άτομα από εδώ που πάσχουν από σοβαρότατες ασθένειες και δουλεύουν απ το πρωί μέχρι το βράδυ κυνηγώντας τη ζωή τους με την τσέπη γεμάτη χάπια για να σταθούν όρθιοι.
Παρόλα αυτά θα μπω στον κόπο να σου δώσω κάποιες συμβουλές που κατά τη γνώμη μου μπορεί να σε βοηθήσουν και ελπίζω να τις δουλέψεις λίγο στο μυαλό σου και να μη σε ξαναδούμε να μας γράφεις τα ίδια στα σαράντα σου.
Λέγεται χρυσή ευκαιρία. Το λιγότερο που θα βρεις είναι να μοιράζεις φυλλάδια. Σήκωσε τον ευαίσθητο και αξιοπρεπή @@ σου και πάνε να δουλέψεις. Θα χάσεις κιλά και επιτέλους θα προσφέρεις και κάτι στο σπίτι σου. θα έχεις λεφτά για καφέ και εμπειρίες από τη δουλειά για κουβέντα. Τα γυμναστήρια παρακαλάνε. Έχει φτάσει 100 ευρώ ο χρόνος. Πάνε γράψου και κοινωνικοποιήσου. Θυμήσου: θα έχεις να μιλήσεις για τη δουλειά σου και τον αγώνα σου σε αυτές τις δύσκολες εποχές να κερδίσεις τη ζωή σου, ακόμη και με ένα επάγγελμα που δεν θα έκανες ποτέ.
Το ένα θα φέρει το άλλο και κάθε μέρα θα αισθάνεσαι πιο δυνατός και περήφανος για τον εαυτό σου.
Αν προτιμάς το ξύσιμο, την αυτολύπηση και το αξιολύπητο κουβεντολόι, η απόφαση είναι δική σου...

Oχι δεν ερχονται φιλοι/ες στο σπιτι μας γι αυτο ισως και δεν εχω μπορεσει να μπω στην παρεα.Γενικα στο θεμα κοινωνικοτητας οι δικοι μου εχουν ενα θεμα, εχουν καταφερει να μεινουν οι δυο τους με αποτελεσμα ουτε με συγγενεις να υπαρχουν ιδιαιτερες σχεσεις ουτε να εχουν καποια φιλικα ζευγαρια.Ενω εχω καλη επαφη με την αδελφη μου δεν της εχω πει τα βασικοτερα.Απλα δεν μου το χει βγαλει δεν ξερω πως αλλιως να το εξηγησω.Ισως γιατι δενν θελω να μιζεριασω μεσα στην οικογενεια μου περισσοτερο.ΤΟ σιγουρο ειναι οτι κανεις δεν εχει αντιληφθει το ποσο σοβαρα ειμαι ψυχολογικα..

Εσυ θεωρεις οτι ειναι επιλογη μου να ειμαι ετσι? Πιστευεις οτι μ αρεσει να καθομαι σ ενα καναπε και να μην κανω τιποτα? Θεωρεις οτι εχω βολευτει σε μια κατασταση που δεν γουσταρω καθολου? Νομιζεις οτι ειμαι περηφανος που δεν προσφερω τιποτα στο σπιτι? Αυτα τα 3 χρονια λοιπον σε πληροφορω βρηκα αρκετες επαγγελματικες ευκαιριες μην νομιζεις οτι τεμπελιαζω.Και σε ξενοδοχεια σε αθηνα και σε νησια αλλα και σε σουπερμαρκετ και γενικα ειχα ευκαιριες.Αλλα επειδη μεσα μου ημουν χαλια και δεν ειχα τη δυναμη τα παρατουσα ευκολα.Δεν μπορουσα να κατσω πουθενα, εβρισκα συνεχως δικαιολογιες στον εαυτο μου και εφευγα.Νομιζεις οτι ξυνομαι ολο αυτο τον καιρο? Μονο εγω ξερω ποσο εχω παλεψει και ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ..Φυσικα και υπαρχουν πολλα χειροτερα απο μενα αυτο ελειπε.Τις κυριακες οταν πηγαινω εκκλησια οποτε εχω την διαθεση και την θεληση ο παππας της ενοριας μας, μας ενημερωνει για το τι γινεται διπλα μας με οικογενειες με ασθενειες και οικονομικα προβληματα.Προφανως δεν εχεις αντιληφθει το προβλημα που με απασχολει και γιατι εγραψα εδω.Δεν εχω προβλημα να εισαι σκληρη μαζι μου πραγματικα.Μιλα μου οσο σκληρα θελεις, ισως και να το χρειαζομαι για να ξυπνησω.Απλα επειδη δεν το χεις κατανοησει - Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ και η ΜΟΝΑΞΙΑ μ εχουν διαλυσει.Δεν μπορω να κανω τιποτα.Θα την βρω τη δυναμη να συνελθω, απλα τωρα ειμαι σε κακη φαση.Το παλευω και ψαχνω για δουλεια στελνω και βιογραφικα μην νομιζεις οτι τα χω παρατησει αλλα ξερεις πολυ καλα οτι δεν ειναι ευκολα τα πραγματα με τοση ανεργια.Και παλι δεν δικαιολογω τον εαυτο μου, ξερω ταλαθη μου δεν μου φταιει κανεις ΜΟΝΟ ΤΟ ΚΟΥΦΙΟ ΜΟΥ ΚΕΦΑΛΙ και ισως και η ελλειψη ενος ατομου διπλα μου που στα ζορια θα με στηριζε.ΝΑΙ ΤΟ ΕΧΩ αναγκη και δεν κρυβομαι.Βαρεθηκα να προσπαθω μονος , αλλα αυτο δεν σημαινει οτι θα σταματησω να προσπαθω.Ισως καποιες στιγμες να εχω συμβιβαστει με την ολη κατασταση να νιωθω οτι δεν υπαρχει μελλον στη ζωη μου αλλα τρωω τις αναλαμπες και ξαφνικα σκεφτομαι ΟΧΙ ΡΕ ΓΙΑΝΝΗ δεν θα σταματησεις εδω.ΜΗΝ ΠΑΡΕΙΣ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΟΥ, δεν υπαρχει προβλημα πραγματικα..Οποιος νομιζει οτι μπορει να μιλησει μαζι μου μπορει να το κανει.Δεν παρακαλεσα ποτε κανεναν ουτε θα το κανω ποτε και κυριως δεν μ αρεσει να μιζεριαζω.Το οτι εκατσα να μιλησω σε καποιον εδω μεσα σημαινει οτι ειχα φτασει στο αμην και επρεπε να τα βγαλω απο μεσα μου.

Το σημαντικο ειναι που δεν ξερω αν το χετε καταλαβει τονια, ειναι οτι μιλαω με καποιον ανθρωπο εδω μεσα.Ανεξαρτητως αν με βοηθησετε να ξεφυγω απ ολο αυτο.Η ελλειψη επικοινωνιας ειναι το Α ΚΑΙ ΤΟ Ω για μενα.Ηδη 3 μερες τωρα νιωθω οτι υπαρχουν εκει εξω καποια ατομα που τους ενδιαφερει η κατασταση μου αν και δεν με ξερουν προσωπικα.Καθομαι και απανταω στον καθενα σας ξεχωριστα.Καταλαβαινεις το γιατι??? Γιατι εχω αναγκη να ΜΙΛΑΩ...αυτη ειναι η μεγαλυτερη μου αναγκη.Τα υπολοιπα θα γινουν.Ισως και βρω καποια δουλεια τελικα, να φτιαξω τον εαυτο μου.Θα βρω και δρατηριοτητες μπορει να γνωρισω ατομα εκει εξω.Αλλα προς το παρον με βοηαθατε πολυ με το να μου μιλατε..ΕΙΜΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΣΑΣ και αυτο σημαινει πολλα για μενα..!

Σημασια εχει φιλε μου γιατι δεν χρειαζεται να το κουραζομαι πολυ το θεμα οτι τωρα εχω καποια ατομα εδω μεσα να μιλαω και να λεω το πως νιωθω.Απο κει ξεκιναμε παιδια.Τοσο καιρο δεν ειχα ενα ατομο να μιλησω να βγαλω τα εσοψυχα μου.Οτι λεει ο καθενας απο σας το διαβαζω με πολυ προσοχη.Αυτη η επικοινωνια με ολουυς σας με βοηθαει.Ακομα και αν μου μιλησει καποιος πιο σκληρα θα το καταλαβω.

Quote:

---

Originally Posted by Γιάννης Σ.

.............Και σε ξενοδοχεια σε αθηνα και σε νησια αλλα και σε σουπερμαρκετ και γενικα ειχα ευκαιριες.Αλλα επειδη μεσα μου ημουν χαλια και δεν ειχα τη δυναμη τα παρατουσα ευκολα.Δεν μπορουσα να κατσω πουθενα, εβρισκα συνεχως δικαιολογιες στον εαυτο μου και εφευγα...........- Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ και η ΜΟΝΑΞΙΑ μ εχουν διαλυσει.Δεν μπορω να κανω τιποτα..........

---

Μήπως ο λόγος που δεν εκμεταλλευοσουν αυτες τις ευκαιριες εκτος τοπου διαμονης δεν ήταν τίποτα άλλο παρα ο φοβος της μοναξιας? Ενω κατα τα λοιπα τις ευκαιριες αυτες τις εβρισκες πολύ καλες και ενιωθες πως αν δεν αντιμετωπιζες αυτο το προβλημα ευκολα θα εφευγες κατα κει? Φοβος δλδ οτι η δυσκολια σου ως χαρακτηρας στο συσχετισμο με τους αλλους και μακρια απ το στηριγμα μεσα στο προβλημα (γονεις) σε εκανε βασιμα να πιστευεις οτι εκει θα βιωνες απεραντη μοναξια. Και το προβλημα μοναξιας σε απωθει απο το να κανεις οτιδηποτε, οσο πολύ κι αν σ αρεσει αυτο, αν η σκεψη σου λεει πως σ αυτο ελλοχευει ο κινδυνος μοναξιας?
Γι αυτο απομονωσα αυτες τις προτασεις απο ολοκληρο το μηνυμα σου.

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

γιαννη, το ξέρω πως είμαι σκληρη μαζί σου, αλλά μήπως να σκεφτόσουν πρώτα πως φέρεσαι εσύ απέναντι στον εαυτό σου?
Είσαι στην πιο δημιουργική ηλικία και αντί να έχεις πιάσει τη ζωή απ τα μαλλιά και να την πατάς κάτω....ονειρεύεσαι τις καλές μέρες που με το χαρτζιλίκι του μπαμπά έπαιρνες πιο συχνά σουβλάκια που τα άτιμα παχαίνουν και τι κρίμα που οι άνθρωποι δεν έχουν όρεξη να το αναλύσουν και να σου συμπαρασταθούν επ αυτού :Ρ
Φυσικά και δεν μπορώ να πάρω στα σοβαρά την περίπτωση σου, καθώς ξέρω άτομα από εδώ που πάσχουν από σοβαρότατες ασθένειες και δουλεύουν απ το πρωί μέχρι το βράδυ κυνηγώντας τη ζωή τους με την τσέπη γεμάτη χάπια για να σταθούν όρθιοι.
Παρόλα αυτά θα μπω στον κόπο να σου δώσω κάποιες συμβουλές που κατά τη γνώμη μου μπορεί να σε βοηθήσουν και ελπίζω να τις δουλέψεις λίγο στο μυαλό σου και να μη σε ξαναδούμε να μας γράφεις τα ίδια στα σαράντα σου.
Λέγεται χρυσή ευκαιρία. Το λιγότερο που θα βρεις είναι να μοιράζεις φυλλάδια. Σήκωσε τον ευαίσθητο και αξιοπρεπή @@ σου και πάνε να δουλέψεις. Θα χάσεις κιλά και επιτέλους θα προσφέρεις και κάτι στο σπίτι σου. θα έχεις λεφτά για καφέ και εμπειρίες από τη δουλειά για κουβέντα. Τα γυμναστήρια παρακαλάνε. Έχει φτάσει 100 ευρώ ο χρόνος. Πάνε γράψου και κοινωνικοποιήσου. Θυμήσου: θα έχεις να μιλήσεις για τη δουλειά σου και τον αγώνα σου σε αυτές τις δύσκολες εποχές να κερδίσεις τη ζωή σου, ακόμη και με ένα επάγγελμα που δεν θα έκανες ποτέ.
Το ένα θα φέρει το άλλο και κάθε μέρα θα αισθάνεσαι πιο δυνατός και περήφανος για τον εαυτό σου.
Αν προτιμάς το ξύσιμο, την αυτολύπηση και το αξιολύπητο κουβεντολόι, η απόφαση είναι δική σου...

---

Θεοφανια συγνωμη κιολας αλλα ζεις εκτος τοπου και χρονου και εχω παρατηρησει οτι μονιμως προσπαθεις να το παιξεις "εξυπνη" απο τον τροπο που γραφεις! σαφως και υπαρχουν υπερδραστηριοι ανθρωποι με χαπια που εργαζονται πολυ! Ομως σε ποιο κοσμο ζεις? Ο κοσμος πειναει, βγαινεις στο δρομο και σου ζητανε φαγητο και ψαχνουν στα σκουπιδια!!!
Αν ανοιξει καποιος τη χρυση ευκαιρια θα βρει δουλεια με την ανεργια στα υψη? υπαρχει μεγαλο προβλημα και νευριαζω οταν ακουω καποιους βολεμενους να το παιζουνε και καλα plain sailing και προσβαλλουν τους αλλους γραφοντας για ξυσιμο( ωραιο επιπεδο)! Εδω ανθρωποι που εργαζονται και ειναι σε επισχεση εργασιας. Το περισσοτερο που θα βρεις στη Χ.Ε ειναι να μοιραζεις φυλλαδια...
Αν θες μου απαντας εισαι στο δημοσιο? γιατι η νοοτροπια σου εκει με παραπεμπει, παντως δεν μου φαινεται να εχεις αφεντικα γιατι θα μιλουσες πιο ομορφα! Αν η κοινωνια ειχε λιγοτερους χοντροπετσους οπως εσυ θα ηταν καλυτερη και επειδη απο οτι εχω καταλαβει ασχολεισαι και με την ψυχικη υγεια, εισαι ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗ κοπελα μου!!!!!! για την κονομα το κανεις, δεν το γουσταρεις, ουτε αγαπας τον ανθρωπο

Quote:

---

Originally Posted by Γιάννης Σ.

Εσυ θεωρεις οτι ειναι επιλογη μου να ειμαι ετσι? Πιστευεις οτι μ αρεσει να καθομαι σ ενα καναπε και να μην κανω τιποτα? Θεωρεις οτι εχω βολευτει σε μια κατασταση που δεν γουσταρω καθολου? Νομιζεις οτι ειμαι περηφανος που δεν προσφερω τιποτα στο σπιτι? Αυτα τα 3 χρονια λοιπον σε πληροφορω βρηκα αρκετες επαγγελματικες ευκαιριες μην νομιζεις οτι τεμπελιαζω.Και σε ξενοδοχεια σε αθηνα και σε νησια αλλα και σε σουπερμαρκετ και γενικα ειχα ευκαιριες.Αλλα επειδη μεσα μου ημουν χαλια και δεν ειχα τη δυναμη τα παρατουσα ευκολα.Δεν μπορουσα να κατσω πουθενα, εβρισκα συνεχως δικαιολογιες στον εαυτο μου και εφευγα.Νομιζεις οτι ξυνομαι ολο αυτο τον καιρο? Μονο εγω ξερω ποσο εχω παλεψει και ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ..Φυσικα και υπαρχουν πολλα χειροτερα απο μενα αυτο ελειπε.Τις κυριακες οταν πηγαινω εκκλησια οποτε εχω την διαθεση και την θεληση ο παππας της ενοριας μας, μας ενημερωνει για το τι γινεται διπλα μας με οικογενειες με ασθενειες και οικονομικα προβληματα.Προφανως δεν εχεις αντιληφθει το προβλημα που με απασχολει και γιατι εγραψα εδω.Δεν εχω προβλημα να εισαι σκληρη μαζι μου πραγματικα.Μιλα μου οσο σκληρα θελεις, ισως και να το χρειαζομαι για να ξυπνησω.Απλα επειδη δεν το χεις κατανοησει - Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ και η ΜΟΝΑΞΙΑ μ εχουν διαλυσει.Δεν μπορω να κανω τιποτα.Θα την βρω τη δυναμη να συνελθω, απλα τωρα ειμαι σε κακη φαση.Το παλευω και ψαχνω για δουλεια στελνω και βιογραφικα μην νομιζεις οτι τα χω παρατησει αλλα ξερεις πολυ καλα οτι δεν ειναι ευκολα τα πραγματα με τοση ανεργια.Και παλι δεν δικαιολογω τον εαυτο μου, ξερω ταλαθη μου δεν μου φταιει κανεις ΜΟΝΟ ΤΟ ΚΟΥΦΙΟ ΜΟΥ ΚΕΦΑΛΙ και ισως και η ελλειψη ενος ατομου διπλα μου που στα ζορια θα με στηριζε.ΝΑΙ ΤΟ ΕΧΩ αναγκη και δεν κρυβομαι.Βαρεθηκα να προσπαθω μονος , αλλα αυτο δεν σημαινει οτι θα σταματησω να προσπαθω.Ισως καποιες στιγμες να εχω συμβιβαστει με την ολη κατασταση να νιωθω οτι δεν υπαρχει μελλον στη ζωη μου αλλα τρωω τις αναλαμπες και ξαφνικα σκεφτομαι ΟΧΙ ΡΕ ΓΙΑΝΝΗ δεν θα σταματησεις εδω.ΜΗΝ ΠΑΡΕΙΣ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΟΥ, δεν υπαρχει προβλημα πραγματικα..Οποιος νομιζει οτι μπορει να μιλησει μαζι μου μπορει να το κανει.Δεν παρακαλεσα ποτε κανεναν ουτε θα το κανω ποτε και κυριως δεν μ αρεσει να μιζεριαζω.Το οτι εκατσα να μιλησω σε καποιον εδω μεσα σημαινει οτι ειχα φτασει στο αμην και επρεπε να τα βγαλω απο μεσα μου.

---

Το post αυτό ήταν για μένα αυτονόητο απο την αρχή.
Πιστεύω και εγώ όπως και ο Γιάννης πως ορισμένα πράγματα δεν είναι στα χέρια μας. Είναι πάνω απο εμάς. Όταν ένας άνθρωπος είναι ευνουχισμένος με τρόπο αδιανόητο για τους περισσότερους λογικό είναι να μην υπάρχει "γήινη" λύση.
Ο άνθρωπος ζητάει απλά να επικοινωνήσει. Έναν καθρέφτη για τις σκέψεις του, λίγο αέρα για να επιτρέπει στην φωνή του να ακούγεται, γιατί προς το παρόν βρίσκεται στο βουβό διάστημα...
Αυτή δεν είναι η βάση για οτιδήποτε άλλο? Το να υπάρχει. Και αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει για κανέναν.

Περσι για να σου δωσω να καταλαβεις ειχα βρει μια δουλεια στη ζακυνθο σ ενα πολυ καλο ξενοδοχειο.Δουλεψα 2 μερες και την 3η εφυγα ακριβως γιατι 2 μερες εκει δεν γνωρισα κανεναν ημουν μονος.Δουλευα και μετα κλεισμενος στο δωματιο.Μου λειψε το σπιτι απ την αποψη οτι εκει ειχα εστω τη μανα μου και την αδελφη μου γιατι ο πατερας μου ηταν εξωτερικο δουλευε.Νομιζω παιζει μεγαλο ρολο αυτο γι αυτο αλλωστε μαλλον δεν θελω να ξαναφυγω για σεζον.Παντως το καλοκαιρι του 2009 που ειχα παει στη μηλο ειχα περασει φανταστικα και η δουλεια μ αρεσε και περνουσα καλα.Ωρες ωρες νιωθω οτι θελω να φυγω απ το σπιτι γιατι πνιγομαι αλλα μετα νιωθω οτι δεν εχω που αλλου να παω και οτι θα μαι μονος μου τελικα.Ειδικα τωρα που δεν εχω και δουλεια δεν εχω και παρεες μονο η οικογενεια μου χει απομεινει.Παντως καποια στιγμη στο αμεσο μελλον θελω να παω να ζησω μονος απλα δεν ξερω αν θα τα καταφερω γιατι ειναι αρκετα δυσκολο να ζησεις μονος αυτη την περιοδο..

Με νιωθεις στο 100%..Ακριβως αυτο που λες στις 2 τελευταιες σειρες ειναι ολο το ζουμι για μενα..!

Kατι αλλο..Παιδια εχετε να μου προτεινετε καποιοιο βιβλιο? Ενα βιβλιο που θα μ εκανε να ξεχαστω, να ταξιδεψω και να νιωσω ομορφα? ΟΧΙ να προβληματιστω περισσοτερο..Στο ιντερνετ υπαρχει καποιο site που μπορω να διαβασω βιβλιο ελευθερα? Με ηλεκτρονικη μορφη εννοω.Νομιζω οτι εχω την διαθεση να διαβασω επιτελους ενα βιβλιο!

Quote:

---

Originally Posted by Tonya

καλημέρα κατ' αρχήν! διαβάζω τις απαντήσεις, όχι με μεγάλη επιμέλεια ομολογώ, αλλά μερικές τις διαβάζω. μένω με την απορία: σε ένα χώρο δημόσιο -εδώ εν προκειμένω- όπου μπαίνουμε εν γνώσει μας ότι θα ακούσουμε ό,τι θέλει να πει ο καθένας και πολύ συχνά αυτό που χωρίς παραπανίσια σκέψη θα τούρθει στο κεφάλι, ποια λύση σε ένα πρόβλημά του μπορεί να βρει κανείς? προφανώς καμία γιατί δεν υπάρχουν ρετσέτες, αλλά θα κινητοποιηθεί το μυαλό του να αρχίσει να σκέφτεται για να αποδράσει μόνος του. έτσι είναι? ένας μπλεγμένος άνθρωπος μπορεί να αποδράσει μόνος του απλά και μόνον κινητοποιώντας τον εγκέφαλό του από το βουητό που ακούει γύρω του? αναρωτιέμαι. τί ελπίδα απεμπλοκής υπάρχει? για να έχει στηθεί το φόρουμ από ειδικούς, υποθέτω ότι θα υπάρχει λύση/λύσεις, για τούτο και η συγκεκριμένη περίπτωση του Γιάννη είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα και την παρακολουθώ, μοιάζει όμως να εξαντλείται. είπαμε το μακρύ και το κοντό μας, τί άλλο να πούμε? άρα τον βοηθήσαμε? ή τον σαστίσαμε παραπάνω? τη διαδρομή θα την κάνει μόνος του?

---

Θα αρχίσω με ένα ερώτημα...τι εννοεις "έχει στηθεί το φόρουμ από ειδικούς"? ένα forum είναι όπως και τόσα άλλα στο internet...δεν έχει κάποια άλλη βάση ή αξία. Δεν υπάρχουν "ειδικοί".
Η περίπτωση του Γιάννη είναι εξαντλημένη απο την αρχή απο την πλευρά που την παρακολουθούν οι περισσότεροι. Την παρουσία του εδώ δεν την βλέπω σαν μια κραυγή βοήθειας με την έννοια του "πειτε μου τι να κάνω". Γιαυτό και οι προτάσεις που δίνονται υπο αυτό το σκεπτικό είναι κάπως.....άχρηστες!
Είναι απλά μια προσπάθεια να καλύψει αυτό που του λείπει Tonya. Η επικοινωνία. Αυτό του λείπει και αυτό κάνει! επικοινωνεί.
Όπως είπες ο κάθε ένας ναι, είπε το μακρύ του και το κοντό του. Δυστυχώς ντρέπομαι να σου πω αυτό που πραγματικά σκέφτομαι δημόσια. Αλλά σκάω για να το πω...!
Μένω απλά στο οτι αν αυτή η προσπάθεια του Γιάννη έχει απλά σαν αποτέλεσμα να μετατρέπονται οι άνθρωποι σε τροχιοδεικτικά βλήματα ή πινακίδες όπως ανέφερα δείχνοντας του "τι πρεπει να κανει" μακρυά απο εδώ, τότε ναι...θα έχει πλήρη αποτυχία.

Είσαι νέα στο φόρουμ αλλά αν το σκαλίσεις λίγο θα βρείς αρκετούς να μιλάνε για μοναξιά όπως ο Γιάννης. Και θα σε ρωτήσω. Οδηγήθηκαν εδώ απο την μοναξιά τους και μιλάνε για αυτή με παράπονο....Αντί να χρησιμοποιούν τα post τους σαν έκφραση αυτού του παραπόνου, γιατί δεν τα χρησιμοποιούν σαν ευκαιρία να ξεφύγουν απο αυτήν εφόσον βρίσκονται ήδη σε έναν χώρο με άτομα με τα οποία έχουν κάτι κοινό?
Κοινώς...Συγγνώμη που θα σε χρησιμοποιήσω σαν παράδειγμα Unlucky, δεν έχω κάποια άλλη πρόθεση, είναι απλά ένα παράδειγμα και τίποτα παραπάνω...
Αν η Unlucky βρίσκεται εδώ γιατί είναι μόνη της, πληγωμένη ή οτιδήποτε άλλο και ο Γιάννης είναι εδώ για τους ίδιους λόγους...αντί λοιπόν η Unlucky να του λέει "δεν θα βρεις στήριξη απο κανέναν, προσπάθησε μονος σου" κλπ, γιατί δεν τον παίρνει να τα πούν κάπως αλλιώς και να βοηθηθούν και οι δύο μέσα απο μια ενδεχομένως ευχάριστη γνωριμία?
Δύο άνθρωποι που στα δικά μου μάτια έχουν ανάγκη απο τρυφερότητα για να τους βοηθήσει να πάνε παρακάτω.

Σε καμία περίπτωση δεν τα βλέπω τόσο ρηχά τα πράγματα και δεν προτείνω να μετατραπεί ένα φορουμ σε site γνωριμιών και φυσικά γνωρίζω πως υπάρχουν και άλλοι παράγοντες στην όλη ιστορία αλλά....ρωτάς τι ελπίδα απεμπλοκής υπάρχει? Σου προτείνω μια καθαρά ρεαλιστική, ενεργητική και ουσιαστική που μάλιστα εμπλέκει δύο άτομα και όχι μόνο ένα.

Αλλά βλέπεις τόσο απλά πράγματα χρειάζονται κότσια, σθένος, και το πιο ουσιαστικό απο όλα....το να μην είσαι συμβιβασμένος με τους θεωριτικούς περιορισμούς που σου έχει επιβάλει η κοινωνία. Και η συντριπτική πλειοψηφία είναι συνηθισμένη να ζει με περιορισμούς.

το καταλαβαίνω αυτό Γιάννη, αυτή η ανάγκη επικοινωνίας είναι που στριμώχνει τον κόσμο μπροστά στον υπολογιστή. αν όμως σταματούσαμε να συνομιλούμε εδώ μέσα θα δυσκολευόσουν να το ξεπεράσεις?

Quote:

---

Originally Posted by Γιάννης Σ.

Το σημαντικο ειναι που δεν ξερω αν το χετε καταλαβει τονια, ειναι οτι μιλαω με καποιον ανθρωπο εδω μεσα.Ανεξαρτητως αν με βοηθησετε να ξεφυγω απ ολο αυτο.Η ελλειψη επικοινωνιας ειναι το Α ΚΑΙ ΤΟ Ω για μενα.Ηδη 3 μερες τωρα νιωθω οτι υπαρχουν εκει εξω καποια ατομα που τους ενδιαφερει η κατασταση μου αν και δεν με ξερουν προσωπικα.Καθομαι και απανταω στον καθενα σας ξεχωριστα.Καταλαβαινεις το γιατι??? Γιατι εχω αναγκη να ΜΙΛΑΩ...αυτη ειναι η μεγαλυτερη μου αναγκη.Τα υπολοιπα θα γινουν.Ισως και βρω καποια δουλεια τελικα, να φτιαξω τον εαυτο μου.Θα βρω και δρατηριοτητες μπορει να γνωρισω ατομα εκει εξω.Αλλα προς το παρον με βοηαθατε πολυ με το να μου μιλατε..ΕΙΜΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΣΑΣ και αυτο σημαινει πολλα για μενα..!

---

Quote:

---

Originally Posted by Γιάννης Σ.

Kατι αλλο..Παιδια εχετε να μου προτεινετε καποιοιο βιβλιο? Ενα βιβλιο που θα μ εκανε να ξεχαστω, να ταξιδεψω και να νιωσω ομορφα? ΟΧΙ να προβληματιστω περισσοτερο..Στο ιντερνετ υπαρχει καποιο site που μπορω να διαβασω βιβλιο ελευθερα? Με ηλεκτρονικη μορφη εννοω.Νομιζω οτι εχω την διαθεση να διαβασω επιτελους ενα βιβλιο!

---

Προφανώς δεν ξέρουμε τις προτιμήσεις σου στην λογοτεχνία!
Αλλά αν ψάχνεις να διαβάσεις βιβλία γιατί δεν κάνεις μια επίσκεψη σε κάποια δημοτική βιβλιοθήκη να δανειστείς κάποιο? Θα πάρεις το βιβλίο στα χέρια σου που ειναι πολύ καλύτερο απο το να το διαβάζεις στην οθόνη και θα κάνεις και την μικρή σου βόλτα να δεις έστω και έναν άνθρωπο...τον βιβλιοθηκάριο! Ποτέ δεν ξέρεις :P

Δεν ξερω δεν μπορω να σου πω υποθετικα, μ αρεσει παντως τωρα που εχω καποια ατομα να μοιραστω τις σκεψεις μου.Δεν ξερω αν σου αρκει αυτο.Αυτη τη στιγμη μου κανει πολυ καλο να βγαζω οτι εχω μεσα μου και να μαι ο εαυτος μου μαζι σας