-
relia πολυ χαιρομαι που ολα πηγαν καλα.αληθεια.ο γαμος παιδια οχι μονο με αγχωνει αλλα ηταν και ο λογος που αποφασισα να δω γιατρο γιατι απο τοτε που το αποφασισαμε οι κρισεις χειροτερεψαν.ελπιζω εκεινη την μερα να μην με επισκευφθουν και να προλαβω λιγακι να καταφερω κατι με τα χαπια,αν μου δωσει,που δε βλεπω να γινεται και αλλιως.ειναι επωδυνο να προσπαθεις να διοργανωσεις την ομορφοτερη μερα της ζωης σου με ολα αυτα τα συμπτωματα και ταυτοχρονα να αντιμετωπιζεις και μια καθημερινοτητα οπως η δικη μας.το χειροτερο για μενα ειναι οτι ακομα δεν ανοιξα το στομα μου (και προσπαθω παρα πολυ) να μιλησω σε κανεναν συμπεριλαμβανομενου και του αντρα μου.οποτε αν εκεινη τη μερα κατι συμβει οχι μονο θα γινω ρεζιλι μπροστα σε 700-800 ατομα αλλα θα στεναχωρεσω πρωτα τον αντρα μου αλλα και τους κοντινους μου συγγενης και θα ξερω πως ξεκινησα κατι καλο με τις χειροτερες προδιαγραφες.με λιγα λογια κατεστρεψα τα παντα.nopanic περαστικα και σε σενα και ελπιζω να εχουμε και εμεις σε λιγο καιρο μια ομορφη μερα να διηηγηθουμε.πχ:σημερα ξυπνησα ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ χωρις ζαλαδες και καταφερα να ντυθω και να ετοιμαστω και μετα να περπατησω μεχρι το παρκο χωρις να εχω ταχυπαλμια και τασεις λιποθυμιας κτλ κτλ.Δε θα ηταν απλα υπεροχο;
-
Kanella μου καλησπέρα!
Θα σου πω δύο πράγματα και είμαι σίγουρη ότι θα νιώσεις καλύτερα:
1. Πριν από 2 χρόνια περίπου μία πολύ καλή μου φίλη κανόνιζε τα του γάμου της που θα γινόταν πες σε 6-7 μήνες. Κάπου εκεί, ο φίλος της και μετέπειτα σύζυγός της άρχισε και πάθαινε διάφορα: εμετούς, τάσεις λιποθυμίας, σταδιακά απομόνωση (τα γνωστά). Αφού έκανε το κλασσικό τουρ σε γιατρούς του είπαν ότι όλα είναι ψυχολογικά. Σημειώνω ότι παράλληλα το παιδί άνοιγε και δικό του γραφείο, οπότε καταλαβαίνεις, του έπεσαν πολλά μαζί. Στο γάμο ήμουν παρούσα και δεν αντελήφθην το παραμικρό. Το παιδί ήταν μέσα στην καλή χαρά και ότι φοβόταν απλά δεν έγινε. Φαρμακευτική αγωγή ξεκίνησε πολύ μετά. Π.χ. ο γάμος έγινε πέρισυ το φθινόπωρο και ξεκίνησε φάρμακα φέτος το καλοκαίρι.
2. Το δεύτερο και βασικότερο είναι, αν τελικά αποφασίσεις να ακολουθήσεις φαρμακευτική αγωγή, θα δεις ΑΜΕΣΑ δραματική αλλαγή! Εμένα στην πρώτη εβδομάδα ακριβώς, οι ζαλάδες μειώθηκαν στο ελάχιστο! Ταχυπαλμίες και άλλα χαζά έχω, αλλά δεν με απασχολούν (οι ζαλάδες ήταν και είναι το μεγάλο πρόβλημα, πιστεύω).
Όλα θα πάνε μια χαρά, ούτε θα σου συμβεί κάτι, ούτε θα λιποθυμίσεις, ούτε θα γίνεις ρεζίλι, ούτε τίποτα και για τους παραπάνω λόγους, αλλά και επειδή θα σου έχει περάσει το μεγάλο άγχος-λούκι της προετοιμασίας...
-
μακαρι να εχεις δικιο κοριτσακι.θελω να το πιστεψω και προσπαθω πολυ να το πιστεψω.αλλα παλι και χθες ειχα να κανω μια μεγαλη αποσταση με το αυτοκινητο και ειχα πιστεψει οτι δε θα παθω τιποτα.το ειχα δει να συμβαινει.(αυτο κανω.προσπαθω να δω νοητα μια κατασταση πριν τη βιωσω)αλλα δεν εγινε.καπου στην επιστροφη εφαγα τη γνωστη σφαλιαρα και αρχισαν οι ταχυπαλμιες,εγινα μουσκεμα στον ιδρωτα και εβλεπα τα παντα διπλα.το καλο βεβαια ηταν πως δε χρειαστηκε να σταματησω.αρχισα να ξεφυσαω και δεν ξερω γιατι αρχισα να τραγουδαω,ουρλιαζοντας ομως.αν το πιστευεις αυτο φανηκε σωτηριο.δεν το ειχα ξανακανει.προσπαθουσα να θυμηθω τους στιχους και το μυαλο μου απλα γαντζωθηκε εκει.τι να πω;ευτυχως που ημουν μονη μεσα στο αυτοκινητο.αν ειχα καποιο διπλα σιγουρα θα ειχε πηδηξει απο το παραθυρο προκειμενου να σωθει.οταν με ειδα στο καθρεφτακι τρομαξα και εγω.ημουν μουσκεμα,κατακκοκινη σαν παντζαρι και τα ματια μου ειχαν αυτο το τρελο βλεμμα που λεει οκ! καπως την εβγαλα καθαρη και αυτη την φορα.την επομενη ομως;
-
Σε καταλαβαίνω, αλλά πρέπει να με πιστέψεις πως όλα θα πάνε καλά... Τόσα χρόνια το παλεύεις, δεν θα σε πάρει τώρα από κάτω, μην τρελαθούμε κιόλας...! Άσε που βρήκες τρόπο να εκτονώσεις την ένταση εν κινήσει!!!
Τελικά πήγες στο γιατρό; Αν όχι, please μην το καθυστερείς, επειδή μπορεί να σου πάρει κάποιο καιρό να καταλήξεις ποιος σου \"κάνει\". Στον δικό μου, με πήγε η μάνα μου επειδή είχαν πάει διάφοροι συγγενείς και έμειναν ευχαριστημένοι. Αν θέλεις, σου δίνω στοιχεία.
-
Kanella καταρχήν συνυπογράφω με όσα είπε η Relia.
Νομίζω όμως οτι θα σου έφευγε ενα μεγάλο βάρος (και μεγάλο μέρος της έντασης που έχεις) αν συζητούσες τι σου συμβαίνει με τον σύντροφό σου.
Θα έχεις άλλον ενα σύμμαχο στπν αγώνα σου.
Θα σε βοηθήσει πολύ η \"παρουσία\" του στο πρόβλημα.
Αν μη τι άλλο δεν θα σε πνίγει το άγχος του να μην το καταλάβει εκείνος.
Σκέψου το.
-
Παιδιά καλησπέρα,
δεν έχω κάνει ακόμη ψυχοθεραπεία, σήμερα πήγα και αγόρασα το \"σκέφτομαι άρα αισθάνομαι\" (15,00? από Ελευθερουδάκη). Το είδα από το stress.gr που το σύστηναν σαν συμπληρωματικό ψυχοθεραπείας και έχω πάθει πλάκα. Είμαι στην σελ. 40 και έχει κάπου 200 και για πρώτη φορά νιώθω ότι δεν ξέρω τον εαυτό μου όσο νόμιζα.... Δεν ξέρω αν μπορεί να \"δουλέψει\" σε όλους, αλλά αξίζει τον κόπο!
-
Με πετυχαίνεις σε περίοδο πλήρος αφραγκίας...
-
Εμένα μου λες; Σήμερα έλαβα το τρελό ποσό των 63? και έκανα τούμπες. Θα σου το δώσω εγώ το βιβλίο. Εδώ μέσα πρέπει να αλληλοστηριζόμαστε (σκέψου και την ιδέα μου για το σωματείο, ποτέ δεν ξέρεις)! :)
-
Relia γιατι δεν βάζεις διάθεση: μαχητική?δυναμική μήπως?:)))
-
Μπα, λέω να βάλω διάθεση: \"Προσοχή σκύλος\"! Έχω να πληρωθώ από τον Ιούλιο και τα έχω πάρει κρανίο !!!! :mad:
-
ε,ρε Relia τί γίνεται?????????κάτι μου θυμίζει αυτο!!!!!ακριβως την περιπτωση μου.....
-
Α, ωραίααααα! Κι ύστερα αναρωτιόμαστε τι κάνουμε εδώ μέσα και τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε.....! Ελεύθερος επαγγελματίας κι εσύ ή απλά έμπλεξες με κάφρο εργοδότη;
-
Εχεις δίκιο για την ομάδα αλληλοϋποστήριξης...
Πρέπει σίγουρα να βρεθούμε γιατί έχουμε κοινές ιδέες.
Άντε και με τα 63 ευρώ κερνας καφε :))
-
Μόνο καφέ; Τι λες τώρα; Λέω να σας πάω στη Μεγάλη Βρετανία για φαγητό με τα κέρδη μου ή στο Λουτράκι μπας και δούμε κανένα χαϊρι (άσε που εκεί καφέδες και ποτά είναι δωρεάν)!!! Αν θέλεις, οργανώνουμε συνάντηση και μεσοβδόμαδα. Να αρχίσουμε να ρίχνουμε προτάσεις. Και αυτό που λέω για το σωματείο, σοβαρά έχω αρχίσει και το σκέφτομαι, θέλει κάποιες διαδικασίες, αλλά θα τις αναλάβω εγώ :o
-
ελευθερος επαγγελματιας με καφρους συνεργατες....υπέροχος συνδιασμός
