Και θύτες......και θύματα όπως όλοι.....κατά καιρούς.....Δεν υπάρχει άτομο που να μην πέρασε έστω και λίγο και από τα δύο στάδια...Η διαφορά βρίσκεται στην ένταση και στην διάρκεια της κάθε κατάστασης νομίζω...Εγώ πάντως επειδή αισθανόμουνα και ήμουνα υπερευαίσθητη δεν άφηνα να μου την πατάνε την ευαισθησία και να είμαι μόνιμα θύμα.....Δηλαδή κάτσε..Θα σου φέρεται ο άλλος σαν σκουπίδι και θα περιμένεις μια μέρα να σου φερθεί σωστά ή να σε λυπηθεί επειδή είσαι ψυχικά ασθενής;;;Τι λέμε;;;Θα υπερασπιστείς τον εαυτό σου όπως και να έχει......Η λύπηση είναι άσχημο συναίσθημα..και όχι δεν χρειαζόμαστε άτομα που να μας κάνουν χάρη.....Να μας συμπαθούν,να μας αγαπούν,να μας συμπονούν οκ....αλλά λύπη;;;Μάλλον τον εαυτό τους λυπούνται!!!!!!Πώς αποδέχεσαι να λες πως είσαι θύμα;;Δεν το αποδέχτηκα ποτέ...Τώρα θύμα,αύριο θύτης..Τώρα κλαίω αύριο θα κλαίνε.....Μπορεί να ήμουν σκατά ευαίσθητη αλλά δεν θα με πατήσει κάποιος και θα το αφήσω να περάσει έτσι.......Για εμένα η ζωή είναι ένα Γιν-Γιανγκ...Μαύρο και άσπρο...Ό,τι πιο σοφό......Ένας φαύλος κύκλος.....Και όπως έλεγαν οι Κινέζοι αυτό που γεμίζει κάποτε αδειάζει και το αντίστροφο..Vince πάρε τα πάνω σου...Quote:
Originally posted by vince
Με απλά λόγια οι ψυχικά άρρωστοι είναι θύματα και όχι θύτες.