Βοηθεια!!!

Για την μοριακη διατροφη δεν γνωριζω. Για το θεμα της εκκλησιας και του πνευματικου, εχω να σου πω να μην νιωθεις ασχημα και δυσκολα, να σκεφτεσαι οτι η θεση του ιερεα ειναι να ακουει και να συμβουλευει και περα απο αυτο εχει ακουσει τοσα, που δεν θα του κανει ασχημη εντυπωση αυτα που θα ακουσει.Αλλωστε και αυτος ανθρωπος ειναι και μπορει να καταλαβει τα προβληματα και τις ανησυχιες των αλλων! Οσο για τον πρωην σου,με τετοια συμπεριφορα δεν αξιζει ουτε καν να τον σκεφτεσαι. Εισαι τυχερη που γλιτωσες απο εναν ανθρωπο που δεν μπορει να σεβαστει τον συνανθρωπο του. Εισαι νεα ακομη,θα σου δοθει η ευκαιρια να γνωρισεις καποιον αλλο και να συνεχισεις την ζωη σου,μην απογοητευεσαι.

Quote:

---

Originally Posted by στελιος66

Για την μοριακη διατροφη δεν γνωριζω. Για το θεμα της εκκλησιας και του πνευματικου, εχω να σου πω να μην νιωθεις ασχημα και δυσκολα, να σκεφτεσαι οτι η θεση του ιερεα ειναι να ακουει και να συμβουλευει και περα απο αυτο εχει ακουσει τοσα, που δεν θα του κανει ασχημη εντυπωση αυτα που θα ακουσει.Αλλωστε και αυτος ανθρωπος ειναι και μπορει να καταλαβει τα προβληματα και τις ανησυχιες των αλλων! Οσο για τον πρωην σου,με τετοια συμπεριφορα δεν αξιζει ουτε καν να τον σκεφτεσαι. Εισαι τυχερη που γλιτωσες απο εναν ανθρωπο που δεν μπορει να σεβαστει τον συνανθρωπο του. Εισαι νεα ακομη,θα σου δοθει η ευκαιρια να γνωρισεις καποιον αλλο και να συνεχισεις την ζωη σου,μην απογοητευεσαι.

---

καλα αυτο ειναι αλλη πληγη (ΜΕΓΑΛΗ). Πιστευεις οτι ο θεος μας επιστρεφει οτι κανουμε?ε, οπως αδικησα τον πρωην μου ετσι με αδικησε κι αυτος.αρα το αξιζα.ακομη και αυτα που περναω (τα σωματικα) πιστευω οτι τα αξιζω.τι να πω στο θεο?ποσο εχω αδικισει εναν ανθρωπο που με αγαπουσε?πιστευω στο θεο και μαλιστα επισκεπτομαι συχνα το πανορμιτη στη Συμη (εχω ταμα).Οποτε αντικριζω την εικονα και μονο μου ρχεται συγκρυο.αισθανομαι "ανεπιθυμητη" κατα καποιο τροπο...

αν καπιος γνωριζει κατι για τη μοριακη διατροφη, θα ηθελα παντως τη γνωμη του.....

Quote:

---

Originally Posted by ERIKA

καλα αυτο ειναι αλλη πληγη (ΜΕΓΑΛΗ). Πιστευεις οτι ο θεος μας επιστρεφει οτι κανουμε?ε, οπως αδικησα τον πρωην μου ετσι με αδικησε κι αυτος.αρα το αξιζα.ακομη και αυτα που περναω (τα σωματικα) πιστευω οτι τα αξιζω.τι να πω στο θεο?ποσο εχω αδικισει εναν ανθρωπο που με αγαπουσε?πιστευω στο θεο και μαλιστα επισκεπτομαι συχνα το πανορμιτη στη Συμη (εχω ταμα).Οποτε αντικριζω την εικονα και μονο μου ρχεται συγκρυο.αισθανομαι "ανεπιθυμητη" κατα καποιο τροπο...

---

εννουσα τον πρωην-πρωην μου

Ο Θεος ειναι αγαπη και μονο αγαπη,αλλιμονο αν και αυτος συμπεριφερονταν οπως οι ατελεις ανθρωποι Ερικα. Αυτα που υποφερουμε ειναι αποτοκα των δικων μας πραξεων. Αυτο που λεγεται αμαρτια δεν εχει να κανει με ηθικισμο.Απλα προκειται για εναν παρα-φυση τροπο ζωης. Οταν ο ανθρωπος ζει με εναν αυτοκαστροφικο τροπο,επομενο ειναι να δεχεται και τις συνεπειες του. Ο Θεος επιτρεπει καποιες φορες παιδαγωγικα,να υποστει ο ανθρωπος αυτες τις συνεπειες,με σκοπο την κατανοηση του αδιεξοδου και απροσφορου τροπου ζωης του,ωστε να αρχισει να αποζητα τον δημιουργο του και την κατα φυσην ζωη. Μην ξεχνας αυτο που αναφερει το ευαγγελιο,οτι χαρα μεγαλη γινεται στον ουρανο,καθε φορα που μετανοει ενας ανθρωπος.Και το ειπε ο ιδιος ο Χριστος.

Quote:

---

Originally Posted by στελιος66

Ο Θεος ειναι αγαπη και μονο αγαπη,αλλιμονο αν και αυτος συμπεριφερονταν οπως οι ατελεις ανθρωποι Ερικα. Αυτα που υποφερουμε ειναι αποτοκα των δικων μας πραξεων. Αυτο που λεγεται αμαρτια δεν εχει να κανει με ηθικισμο.Απλα προκειται για εναν παρα-φυση τροπο ζωης. Οταν ο ανθρωπος ζει με εναν αυτοκαστροφικο τροπο,επομενο ειναι να δεχεται και τις συνεπειες του. Ο Θεος επιτρεπει καποιες φορες παιδαγωγικα,να υποστει ο ανθρωπος αυτες τις συνεπειες,με σκοπο την κατανοηση του αδιεξοδου και απροσφορου τροπου ζωης του,ωστε να αρχισει να αποζητα τον δημιουργο του και την κατα φυσην ζωη. Μην ξεχνας αυτο που αναφερει το ευαγγελιο,οτι χαρα μεγαλη γινεται στον ουρανο,καθε φορα που μετανοει ενας ανθρωπος.Και το ειπε ο ιδιος ο Χριστος.

---

αν εχω μετανιωσει λεει...απεραντες φορες...μεχρι που ζητησα συγνωμη απο τα 2 ατομα που εχω βλαψει (νεανικα λαθη βλεπεις).και απο το θεο εχω ζητησει συγχωρση πολλες φορεσ (κυριως γιατι εχω σκεφτει να τελειωσω τη ζωη μου τοσες φορεσ).θα απευθυνθω σε ενα πνευματικο, ελπιζω να καταλαβει....

Quote:

---

Originally Posted by στελιος66

Για την μοριακη διατροφη δεν γνωριζω. Για το θεμα της εκκλησιας και του πνευματικου, εχω να σου πω να μην νιωθεις ασχημα και δυσκολα, να σκεφτεσαι οτι η θεση του ιερεα ειναι να ακουει και να συμβουλευει και περα απο αυτο εχει ακουσει τοσα, που δεν θα του κανει ασχημη εντυπωση αυτα που θα ακουσει.Αλλωστε και αυτος ανθρωπος ειναι και μπορει να καταλαβει τα προβληματα και τις ανησυχιες των αλλων! Οσο για τον πρωην σου,με τετοια συμπεριφορα δεν αξιζει ουτε καν να τον σκεφτεσαι. Εισαι τυχερη που γλιτωσες απο εναν ανθρωπο που δεν μπορει να σεβαστει τον συνανθρωπο του. Εισαι νεα ακομη,θα σου δοθει η ευκαιρια να γνωρισεις καποιον αλλο και να συνεχισεις την ζωη σου,μην απογοητευεσαι.

---

Το να γνωρισω τωρα καποιον...ναι, θα μπορουσε να γινει αν ημουν ο παλιος ανεμελος εαυτος μου που με φροντιζα , προσεχα την εμφανιση μου, ημουν ευχαριστη κλπ΄.ειμαι εμφανισιμη , αλλα μπορει να περασει και βδομαδα να μη κανω μπανιο.οσο για την εμφανιση μου, το να τριγυρναω με τις πυτζαμες στο σπιτι δεν θεωρειτε και ιδανικο....ασε που και το σπιτι στην ιδια κατασταση με μενα ειναι και δεν εχω καμια διαθεση να αλλαξω τιποτα απο ολα αυτα...

ρε κοριτσι! συνελθε! εχεις χαλασει τοσα λεφτα σε γιατρους?
καλυτερα να πηγιανες ενα ταξιδι.κ τον πρωην σου μη τον ξαναπαρεις εννοειται.δεν φτανει που σε παρατησε του στελνεις κιολας!
εγω στη θεση σου μπορει να του στελνα κ καμια βομβα...ρε πας καλα???
μη το ξανακανεις κοριτσι μου αυτο.
τα σκουπιδια να μενουν με τα σκουπιδια.
εσυ τα λεφτα σου να τα διαθεσεις σε εναν πολυ καλο ψυχοθεραπευτη.
κ οχι σε μοριακες διατροφες.το εντερο σου θα συνελθει οταν παψεις να αγχωνεσαι.κανε ομοιοπαθητικη που σου ειπε ο στελιος κ μη χαλας λεφτα σε πολλα υποσχομενες θεραπειες..οι περισσοτεροι ειναι ψευτες.
μαθε τι σε πειραζει στην διατροφη σου κ θα περασει.ειναι πολυ απλο.γιατι το κανεις τοσο μεγαλο?
πασχω κ γω απο το ιδιο κ περισσοτερα απο οσα εσυ εχεις κ ομως η ζωη μου ειναι πολυ απλη.
ξεκολλα λιγο.πεσε μετα μουτρα σε ψυχοθεραπεια κ μη ξαναπας σε κανεναν γιατρο!

ειπα να δοκιμασω και αυτο (εχω δοκιμασει ολα τα αλλα).Κι αν η μοριακη διατροφη ειναι η λυση?ναι λεω θα κοστισει, αλλα λεω αν....οσο για τον πρωην μου ακομα και γι αυτον αισθανομαι τυψεις γιατι τον εβρισα οταν εμαθα για το κερατο.ομως τον αγαπουσα πραγματικα και επρεπε να το σεβαστο αυτο.απλα ανυσηχησα για κεινον.λεω να αυξησω τη ψυχοθεραπεια σε 2 ωρες τη βδομαδα και ισως ειναι καλη ιδεα να απευθυνθω και σ'ενα πνευματικο...

στελιο συμφωνω απολυτα μαζι σου.
ναι να αυξησεις την ψυχοθεραπεια κ να πας κ σε εναν πνευματικο.
ομως χρειαζεται κ πιστη απο εσενα.τιποτα δεν γινεται μαγικα.πρεπει εμεις οι ιδιοι να θελησουμε να γινουμε καλα.πρεπει να πιστεψουμε σε αυτο.
αλλιως τιποτα δεν θα μας κανει καλα.
να θυμασαι οτι χωρις την καταιγιδα δεν μεγαλωνει το δεντρο(καπου το ξαναγραψα αυτο κ γινομαι γραφικη το ξερω..χοχοχο)..
αλλα γενικα...δωσε χρονο κ μη βιαζεσαι.υπομονη κ θεραπεια.κ επιμονη φυσικα.
ο καθενας παιρνει αυτο που του αξιζει.
μην αναλωνεσαι σε το τι εκανες στο παρελθον.ολοι καναμε λαθη.
αλοιμονο αν ειμασταν ολοι σωστοι.αλοιμονο.
κ επισης να ξερεις οτι οι ενοχες μας ειναι αυτες που μας αρρωσταινουν.εισαι ενοχικο ατομο κ αυτο θελει πολυ δουλεια για να το πεταξεις απο μεσα σου.καλο ειναι να μιλας με τον ψυχοθεραπευτη σου γι αυτες τις ενοχες.κ οχι για τους γιατρους τους οποιους σκεφτεσαι να πας.
προσπαθησε να κοιταξεις βαθυα μεσα σου κ να λες στον ψυχοθεραπευτη σου τα ουσιαστικα πραγματα για να τον βοηθησεις κ αυτον να σε βοηθησει...

ναι , της εχω μιλησει για την αναγκη μου να τους ζητησω συγνωμη.ανυσηχουσε μηπως δεν μπορουσα να διαχειριστω τη περιπτωση να μη με συγχωρησουν....αλλα!οποτε φτανουμε να αγγιξουμε αυτα τα πραγματακια (και καποια αλλα βαθυτερα) αρχιζουν οι κρισεις και το τουρ σε γιατρους και μιλαμε για την υγεια μου οπωτε τα υπολοιπα μενουν παντα πισω.δεν ηταν παντως αντιθετη να συμβουλευτω τη μοριακη διατροφη καθως δεν ειναι καθαρα ιατρικο(αν και μου ειπε οτι κι εκεινη δε ξερει για αυτο).ρε παιδια παντως εγω συνεχιζω να πιστευω οτι εχω κατι πολυ σοβαρο....

εγω πιστευω οτι μου αξιζουν ολα αυτα που περναω για το κακο που εκανα στον πρωην-πρωην μου.ημουν πολυ σκληρη μαζι του και το εχω μετανιωσει.το χειροτερο ειναι οτι πλεον ειναι πολυ δυσκολο να βρω τροπο επικοινωνιας μαζι του για να ζητησω συγνωμη.αν καποιον ανθτωπο θα ηθελα πισω στη ζωη μου παντως ειναι αυτος και οχι ο πρωην μου οσο κι αν τον ερωτευτηκα.

πασχεις απο υποχονδριαση κ θελει αντιμετωπιση.δεν πασχεις απο κατι αλλο.
οσο κ να ψαξεις θα βρεις κατι στην υγεια σου αλλα μικροπραγματα. οχι κατι σοβαρο.ολοι βρισκουμε αν ψαχτουμε.το θεμα ειναι κατα ποσο σοβαρα ειναι. νομιζω πως θα πρεπει να σκεφτεις οτι ολοι πληγωνουμε ανθρωπους κ καποιοι αλλοι πληγωνουν εμας.ετσι ειναι η ζωη.ειναι αναποφευκτο..ετσι ειναι η ζωη κ απο αυτα μαθαινουμε.

ναι, εμαθα οτι εγω ημουν αυτη που ηταν λαθος ενω σε ΟΟΟΛΗ μου τη ζωη το μονο που προσπαθουσα ηταν να ειμαι σωστη....τωρα δε θελω τιποτα.απλα αισθανομαι οτι εξαντλησα ολες μου τις ευκαιρειες

το καλυτερο δε σας το ειπα!παρολη την εμμονη μου με τις αρρωστιες , δεν μπορω να κοψω το τσιγαρο.ειδικα το πρωι.ξυπναω αγχωμενη και το μονο που θελω ειναι να καπνισω (το οποιο και σαφος επιβαρυνει τη κατασταση μου).καμια γνωμη γι αυτο?