Ο χωρισμός αιτία κατάθλιψης

Quote:

---

Originally Posted by ΣονγκΧουά

Καλησπέρα,

είμαι αναστατωμένη. Χθες επικοινώνησε ο πρώην μου, μιλήσαμε πολύ στο τηλέφωνο και μου είπε μεταξύ άλλων ότι ξέρει ότι έχει κάνει λάθος που εγκατέλειψε τόσο εύκολα τη σχέση μας και που δεν μου έδωσε μια ευκαιρία. Είπαμε πολλά με πολύ ειλικρίνεια... αλλά είμαι μπερδεμένη. Έχω αγχωθεί γιατί δεν ξέρω τι να κάνω.. εν τω μεταξύ υπάρχει και κάτι νεο στη ζωή μου που είμαστε σε φάση γνωριμίας. Τα χω χαμένα

---

καλησπερα
οπως σου ειπα και παλιοτερα, ο λογος που σε χωρισε μου φανηκε ασημαντος και ειμαι σχεδον βεβαιη οτι εκανε καποια αλλη γνωριμια το διαστημα που ειστε χωρισμενοι.
πιθανολογω λοιπον οτι δεν του αρεσε τελικα και επεστρεψε.
αλλα την κινηση να φυγει, την εκανε μια χαρα, παρα τις προτασεις σου!
εγω προτεινω να προχωρησεις με την νεα σου γνωριμια εφοσον εχει προκυψει και να τον αφησεις στο ψυγειο να σφιξουν τα κρεατα...
μην του δωσεις πολλες εξηγησεις ομως. πες του να σε αφησει να το σκεφτεις κι αν ειναι θα επικοινωνησεις εσυ;)

Καλησπέρα Remedy, έχω πολλές εξελίξεις γενικά.

Εδώ και μία βδομάδα τα έχουμε πει ακόμα 2-3 φορές. Με παίρνει τηλέφωνο δείχνοντας ενδιαφέρον, δεν γίνεται όμως πιεστικός. Μάλιστα μία φορά έκλαψε και συγκινήθηκα πολύ. Μου είπε ότι φοβάται ότι έκανε το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του και ότι μπορεί να το μετανιώνει για μια ζωή. Ότι με χώρισε γιατί ηταν πολύ θυμωμένος μαζί μου με 1-2 πράγματα που ειχα πει πάνω σε καβγά και τον είχαν πληγώσει και ότι έχει μάθει στις σχέσεις του να είναι σκληρός να μη δινει ευκαιρίες.

Μου ειπε ότι 1η φορά νιώθει έχει αγαπήσει γυναίκα και ότι εύχεται να το είχε διαχειριστεί καλύτερα. Βεβαια ακόμα πιστεύει ότι ημουν πιεστική αλλά αν και οι 2 ωριμάσαμε μεσα απο αυτη την ιστορία πιστεύει ότι αξίζει να ξαναπροσπαθήσουμε γιατί υπάρχει κάτι πολύ δυνατό. Μάλιστα, επειδή εγω θα φυγω για ενα διάστημα στο εξωτερικό μου είπε ότι όπως και να έχει θα με περιμένει ανεξάρτητα από το αν εγω θα είμαι μαζί του ή όχι και πως θέλει να μείνουμε μαζί αφού επιστρέψω.

Σε όλα αυτά ενω στην αρχή με είχε πιάσει πολύ το συναίσθημα γιατί την ιστορία του χωρισμού την βίωσα πολύ έντονα και εφιαλτικά, τώρα αρχίζω να το βλέπω πιο λογικά.
Του είπα ότι και από εμενα υπάρχει συναίσθημα αλλά το τραύμα υπάρχει και ότι η εμπιστοσύνη μου εχει κλονιστεί. Τι μπορεί να περιμένω σε ένα σοβαρό πρόβλημα από κάποιον που με τόση ευκολία με χώρισε?

Συνεχίζω και βγαίνω με τον άλλον, είναι σαν άνθρωπος καπως πιο κλειστός αλλά από την άλλη μου βγάζει μια σταθερότητα. Επίσης, είναι πολύ ωραίος αντρας και πολύ πετυχημένος γεγονός που τον κάνει πολύ ενδιαφέρον.

Και επειδή η εκδίκηση είναι ενα πιάτο που τρώγεται κρύο, ο πρώην εμαθε οχι απο εμενα με ποιον βγαίνω και επειδή είναι και ωραίος αντρας και γνωστός στον χωρο που κινούμαστε, ζορίστηκε....

Ας πρόσεχε.... δεν είναι 20 χρονών να με χωρίζει για παιδιάστικες αιτίες...

καθενας παιρνει οτι του αξιζει στο τελος. Αυτοι οι τυποι αυτο χρειαζονται, να γυριζουν πισω και να παιρνουν μια πορτα στα μουτρα.

Έτσι ακριβώς λιλιουμ

Κορίτσια, ευχαριστώ που με καταλαβαίνετε.....πέρασα πολύ δύσκολα αλλά νιώθω ότι βρίσκω πάλι τον εαυτό μου.

Quote:

---

Originally Posted by ΣονγκΧουά

Και επειδή η εκδίκηση είναι ενα πιάτο που τρώγεται κρύο, ο πρώην εμαθε οχι απο εμενα με ποιον βγαίνω και επειδή είναι και ωραίος αντρας και γνωστός στον χωρο που κινούμαστε, ζορίστηκε....

Ας πρόσεχε.... δεν είναι 20 χρονών να με χωρίζει για παιδιάστικες αιτίες...

---

Φοβάμαι ότι γι' αυτό επέστρεψε, ότι πρόκειται για θέμα εγωισμού. Και πιθανόν, επειδή δεν του βγήκε με κάποια άλλη, όπως είπε η remedy.
Οι ανώριμοι άντρες δεν αντέχουν να νιώσουν ότι κάποια γυναίκα τους ξεπέρασε, ακόμη κι αν δεν την ήθελαν αρκετά.
9 στις 10 φορές, θα κάνουν μία ή και περισσότερες διερευνητικές επαφές όταν περάσει κάποιος καιρός και δεν δουν ότι τους έχει ξεγράψει.
Δεν το σηκώνει ο οργανισμός τους!
Μη μασήσεις. Μόλις διαπιστώσει ότι μετράει ακόμη για σένα, θα ακολουθήσει την ίδια τακτική ή θα εξαφανιστεί.

Καλησπέρα παίδες!

Έχω πολύ καιρό να πάρω μέρος στην παρέα του φόρουμ και χαίρομαι που σας ξαναβρίσκω... βέβαια για να γράφω πάλι εδώ, προφανώς κάτι δεν μου πάει και πολύ καλά.

Δεν θα πρωτοτυπήσω, το θέμα μου έχει να κάνει με την ιστορία που είχα αναφερθεί στο παρελθόν. Με τσάκισε ένας χωρισμός με έναν άντρα που ήμουν φουλ ερωτευμένη. Δεν είχαμε επικοινωνία για 3 μήνες όπου στο μεταξύ εγώ έβγαινα με κάποιον άλλον που όμως δεν κατέληξε κάπου, χωρίς φυσικά να τον έχω ξεπεράσει. Μετά είχαμε τα κλασσικά. Δλδ επικοινωνία, εξομολογήσεις, με αποτέλεσμα τελικά να τον συγχωρέσω γιατί τον ήθελα ακόμα. Ηταν καταπληκτικά για ένα διάστημα, μετά από λίγο καιρό εγώ έπρεπε να φύγω στο εξωτερικό για αρκετούς μήνες.

Ήμουν στην άλλη άκρη του κόσμου και όμως είχαμε φοβερή επικοινωνία. Καθημερινό τηλεφώνημα, συνέχεια μνμτα κτλ. Δεν ένιωσα στιγμή ανασφάλεια λόγω της απόστασης γιατί ήταν πάντα "εκεί". Με εξαίρεση λίγους τσακωμούς η σχέση μας αυτούς τους μήνες ήταν πολύ σταθερή. Ήταν να έρθει να με επισκεφτεί αλλά τελικά λόγω αλλαγής δουλειάς δεν μπόρεσε. Κάναμε σχέδια να συζήσουμε με το που επιστρέψω, ταξίδια πουθα κάναμε μαζί κτλ.- συζητήσεις που κάνουν όσοι θέλουν να προχωρήσουν μαζί γιατί δεν είμαστε και παιδάκια. Αυτός 37 και εγώ 32.

Αυτό το διάστημα ξέχασα τι είχε κάνει τότε που με χώρισε με σκληρότητα και χωρίς σπουδαίο λόγο, ένιωσα ότι έχει ωριμάσει και ξέρει τι θέλει. Αμ δεν!!!

Και ενω με το που ηρθα στην Ελλαδαρα μας μετα απο λιγες μερες φυγαμε για διακοπές, αυτός τη δευτερη μερα των διακοπων στη σουτιτα του ξενοδοχειου μου λεει ότι θέλει να φύγουμε!!!
Στην αρχή νόμιζα ότι μου έκανε πλάκα. Γιατί μια βδομαδα που ειχα επιστρεψει απο το εξωτερικό δεν είχα παρει χαμπάρι κάτι να είναι περίεργο στη συμπεριφορά του. Φανταστειτε οτι ειχαμε παει για μπανιο και για φαγητο πριν παμε στο ξενοδοχειο και μου το ανακοινώσει... και ήταν τρυφερός μεχρι που με ταιζε στο στόμα. Μετά μεταμορφώθηκε σε ένα σκληρό τύπο, θυμωμένο χωρίς προφανή λόγο, έτοιμο να εκραγεί...

Το τι ακολουθησε καταλαβαίνετε. Εγω παραημουν αξιοπρεπής αν και προσπαθούσα να τον κάνω να μου εξηγήσει γιατί δεν ήθελε. Τη μια μου έλεγε έτσι την άλλη γιουβέτσι. Προφάσεις.
Πέρασα δύσκολες στιγμές. Δεν μπορούσα να φάω, κοντεψα να λιποθυμησω γιατι δεν έτρωγα, πήγα στην πόλη που βρίσκεται η οικογένειά μου για υποστήριξη. Δεν μπορούσα να το χωνέψω.

Τον 1ο μηνα χωρισμού με ειχε πιάσει κάτι και ένιωθα πολύ ανάμικτα συναισθήματα. Ήθελα να έχω επαφή μαζί του. Τη μία θύμωνα (γενικά όμως μέχρι και σήμερα δεν νιώθω ότι εχω θυμωσει οσο θα έπρεπε μαζί του), έλεγα δεν μπορεί να το εννοεί, ετσι ειχε κάνει και την αλλη φορά και προσπαθούσα με μνμτα (!!!!! ω ναι ντρέπομαι που το λέω αλλά ψιλοξεφτιλίστηκα) να τον μεταπείσω. Οταν ομως ο αλλος σου λεει στη μουρη ότι δεν νιωθει πια το ίδιο και ότι δεν σ αγαπάει ε καποια στιγμή το παίρνεις απόφαση. Και λες "για πόσο ακόμα θα πηγαινω με 200 στον τοίχο"?

Δεν μπάινω στη διαδικασία να σας πω γενικά τι ειπώθηκε το διάστημα που περνούσα τη φάση της "επαναδιαπραγμάτευσης" γιατί τελικά σημασία δεν έχει τόσο γιατί το έκανε. Αν και με τρώει φυσικά. Κατά πάσα πιθανότητα είχε βρει άλλη ή αγχωθηκε που επέστρεψα και θα έχανε την ελευθερία του ή πολύ απλά μπορεί να του "έφυγε". Δεν μπορώ να μπω στο μυαλό του άλλου. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να νιώσω καλύτερα γιατί ζορίστηκα πολύ. Είναι 1 μήνας που δεν έχουμε επαφή αλλά τον σκέφτομαι ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. Πώς θα απαλλαγώ απο αυτές τις σκέψεις???

Φοβάμαι ότι σε στιγμή αδυναμίας θα μπω στον πειρασμό να του στείλω κάτι..... και δεν θέλω με τπτ. Θέλω να απομακρυνθώ μια και καλή από αυτή την ιστορία.

Πώς μπορείς να σταματήσεις να σκέφτεσαι κάποιον? Πώς μπορείς να ελέγχεις την παρόρμηση, την επιθυμία και το συναίσθημα?

ποσοι ανθρωποι εχουμε αναρωτηθει πάνω σε αυτο? .... η γνωστη φαση λοβοτομη... είσαι στα μισα της διαδρομης ... οπου να ναι το μαρτυριο σου τελειωνει!!

Άρα λες ότι δεν υπάρχει απάντηση....... :rolleyes:

Quote:

---

Originally Posted by ΣονγκΧουά

Άρα λες ότι δεν υπάρχει απάντηση....... :rolleyes:

---

δυστηχως οχι... αποσο ξερω πρεπει να υπομεινουμε την θλιψη και καποια στιγμη κουραζομαστε απο αυτην και απο μονοι μας το ξεπερναμε ...οσο μεγαλυτερα τα όνειρα τοσο μεγαλυτερη η απογοήτευση και η θλίψη.
η ιστορία σου και οσα ενιωσες απο οτι είδα δεν ειναι μια υποθεση που την ξεπερνας σε ενα μηνα... ο τροπος του τυπου ηταν απιστευτος και λογικο να σε τρελανει ...βεβαια ολες μας εχουμε ζησει παρομοιες ανεξηγητες ιστοριες..το ξεπερναμε... τελικα

Quote:

---

Originally Posted by rea

δυστηχως οχι... αποσο ξερω πρεπει να υπομεινουμε την θλιψη και καποια στιγμη κουραζομαστε απο αυτην και απο μονοι μας το ξεπερναμε ...οσο μεγαλυτερα τα όνειρα τοσο μεγαλυτερη η απογοήτευση και η θλίψη.
η ιστορία σου και οσα ενιωσες απο οτι είδα δεν ειναι μια υποθεση που την ξεπερνας σε ενα μηνα... ο τροπος του τυπου ηταν απιστευτος και λογικο να σε τρελανει ...βεβαια ολες μας εχουμε ζησει παρομοιες ανεξηγητες ιστοριες..το ξεπερναμε... τελικα

---

Έχεις δίκιο rea. Ίσως κι εγώ να βιάζομαι να δω τον εαυτό μου καλά και να το βάλω σε ενα κουτάκι και να το ξεχάσω. Κακά τα ψέματα, αν δεν περάσουμε αυτά τα στάδια του χωρισμού είναι δύσκολο να κλείσει το θέμα μέσα μας.... Απλά δεν θέλω να αισθάνομαι ότι με "ορίζει" αυτή η ιστορία. Γενικά, θα ήθελα να είμαι πιο ώριμη να το αντιμετωπίσω πιο ψύχραιμα και πιο σκληρά. Δεν μπορώ να βλέπω άλλο τον εαυτό μου να χαλιέται επειδή δεν ελέγχω τα συναισθήματά μου. Θέλει και λογική το πράγμα.....αλλά μάλλον την έχασα με αυτή την ιστορία!

θα ερθει και η λογικη, ολα στην ωρα τους μην βασανιζεσαι αδικα , θα περασει καποια στιγμη ΚΑΙ αυτο:)

μακρυα φως φαναρι μιλαμε για ανισσορροπο ποτε δεν θα αλλαξει διαβασα το θεμα σου και τον βρηκα εντελως τραγικο το δυσκολο κομματι το περασες απο εκει και περα δεν ειχατε κατι τοσο τρομερο 6 μηνες σχεση και κατιμηνακια επικοινωνια χαρη σου εκανε πραγματικα

Quote:

---

Originally Posted by ΣονγκΧουά

Καλησπέρα Remedy, έχω πολλές εξελίξεις γενικά.

Εδώ και μία βδομάδα τα έχουμε πει ακόμα 2-3 φορές. Με παίρνει τηλέφωνο δείχνοντας ενδιαφέρον, δεν γίνεται όμως πιεστικός. Μάλιστα μία φορά έκλαψε και συγκινήθηκα πολύ. Μου είπε ότι φοβάται ότι έκανε το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του και ότι μπορεί να το μετανιώνει για μια ζωή. Ότι με χώρισε γιατί ηταν πολύ θυμωμένος μαζί μου με 1-2 πράγματα που ειχα πει πάνω σε καβγά και τον είχαν πληγώσει και ότι έχει μάθει στις σχέσεις του να είναι σκληρός να μη δινει ευκαιρίες.

Και επειδή η εκδίκηση είναι ενα πιάτο που τρώγεται κρύο, ο πρώην εμαθε οχι απο εμενα με ποιον βγαίνω και επειδή είναι και ωραίος αντρας και γνωστός στον χωρο που κινούμαστε, ζορίστηκε....

Ας πρόσεχε.... δεν είναι 20 χρονών να με χωρίζει για παιδιάστικες αιτίες...

---

Quote:

---

Originally Posted by ironman

μακρυα φως φαναρι μιλαμε για ανισσορροπο ποτε δεν θα αλλαξει διαβασα το θεμα σου και τον βρηκα εντελως τραγικο το δυσκολο κομματι το περασες απο εκει και περα δεν ειχατε κατι τοσο τρομερο 6 μηνες σχεση και κατιμηνακια επικοινωνια χαρη σου εκανε πραγματικα

---

Γιατί είναι ανισόρροπος φίλε; Επειδή δεν δέχθηκε να του κατσικωθεί κάποια στο λαιμό; επειδή μια ωραία ημέρα, αυτή που σήμερα την τρώνε οι τύψεις μιλούσε για εκδίκηση και έλεγε πως είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο; επειδή στη φαντασία της είχε πλάσει την σχέση ως άντρα της;

Λες σε κάποια "να σου πω μην μου πειράζεις τα ρούχα μου, δεν θέλω ούτε να μου τα πλένεις, ούτε να μου τα σιδερώνεις, έχω κόμπλεξ με τα ρούχα" και την επόμενη φορά που σου πειράζει τα ρούχα της λες τέλος, εκείνη παίρνει σβάρνα τα φόρουμ για να δεχθεί τη γυναικεία συμπαράσταση για το κακό που της έκανε κάποιος που της έδωσε ήδη δεύτερη ευκαιρία και για όλα αυτά φταίει ο άνδρας....

Είμαστε ανισόρροποι....

Υ.Γ Σάντονγκ να σε ρωτήσω κάτι, είσαι από τις γυναίκες που πριν μπούνε σε μία σχέση θέλουν χώρο, χρόνο και όλα τα συναφή, αλλά στη πορεία αν δεις πως όλα πάνε ρολόι τα ξεχνάς όλα και αρχίζεις να τρως τον χώρο και τον χρόνο του άλλου ε; Κάνω λάθος;

την χωρισε και τις δυο φορες συμφωνα με οσα διαβασα για ψυλλου πηδημα λογικο οταν πληγωθει καποιος να χρησιμοποιησει εκφρασεις του τυπου η εκδικηση ειναι πιατο που τρωγεται κρυο και αλλα τετοια ωραια αν δεν ηθελε να του κατσικωθει καποια στο λαιμο ας εκανε ελευθερη σχεση και να ηταν ξεκαθαρος εμενα δεν μου κολλανε αυτα τα περι κλαμματος στα τηλεφωνα και πιστευω οτι θα γυρισει να της κανει παλι την ζωη δυσκολη οκ δεν του εφαγε και το μπιφτεκι αν δεν του αρεσει του κυριου και εχει μαθει να μην δινει ευκαιριες,υπο τα ακουσματα του παντελη παντελιδη ας παρει αγκαλια τον εγωισμο του ενα μπουκαλι ουισκι και ας κλαψει στη μιζερια του