Σε απογνωση..

Τι σου έλεγα πριν να μιλησεις?
Να ανοίξεις την καρδιά σου?
Πάντα το τρίτο μάτι, ο αποστασιοποιημένος παρατηρητής κάτι θα έχει να σου πει!

Γι\' αυτό στο ξαναλέω! Μην κλείνεσαι βρε πουλάκι μου στο καβούκι σου! Ο κόσμος είναι εκεί έξω! Όχι στην καρέκλα που κάθεσαι και στην οθόνη που κοιτάω....

(Το ότι σου ζητάω να μου χαμογελάσεις δεν το λέω στην πλάκα! Πες ότι είμαστε κάπου για καφέ και βαρέθηκα να σε βλέπω 3 χρόνια μουρτζούφλη και σου ζητάω ένα χαμόγελο! Δεν θα το έκανες ατό για ένα φίλο σου? Ε, κάν\' το και για μένα και να δεις για πότε θα ξαναρχίσεις να χαμογελάς και να βρίσκεις λύσεις....)

Quote:

---

Originally posted by eirineta
Όσο το θέλεις και το αντέχεις, εγώ είμαι εδώ για να συνεχίσω έτσι ;)
-Μακαρι..

Λοιπόν, κατ\' αρχάς δεν είσαι βλάκας που έστελνες στη Λένα μηνύματα. Ήταν λογικό να το κάνεις και μάλλον το περίμενε κι η ίδια.
-Το θεμα ειναι ομως οτι δεν εχω πια νεα της και δεν ξερω αν ζει και αν ειναι καλα..

Αλλά όσο κι αν πονάει αυτό, ο χωρισμός αυτός καθεαυτός, ξέρεις (ή αν δεν το ξέρεις στο λέω εγώ που το περνάω) είναι πολύ πιο εύκολος όταν δεν έχει ΚΑΜΙΑ ΜΑ ΚΑΜΙΑ επαφή με τον άλλον.
Πονάει, ναι, κανείς δεν αντιλέγει..

-Πονεσε και ποναει πολυ περισσοτερο απ\'οτι θα ηταν αν ξεφτιζε με ομαλο τροπο η σχεση,αν και δε νομιζω πως θα ξεφτιζε τοσο ευκολα..

Είναι καλύτερο/ευκολότερο να σε χωρίζει η ζωή με κάποιον (όπως έγινε με σένα και τη Λένα) παρά να χωρίζεις επειδή κάποιος από τους δύο ή και οι δύο έκαναν λάθη και η σχέση ξέφτισε.

Αν την εβλεπα μονο για τελευταια φορα,κι ας μη μου ελεγε τιποτα,να κοιτουσα τα ματια της για τελευταια φορα...Θα ηταν διαφορετικα για μενα πιστευω..

Το πιστεύεις αυτό?Μπορείς να αντιληφθείς τι εννοώ? Η σχέση σου με τη Λένα δε θα ξεφτισει ποτέ. Θα μείνει μια αιώνια καλή ανάμνηση.

Σιγουρα το πιστευω και το ζω..

Επίσης, η Μαρία.

Μπορεί Μαρία να είναι σανίδα σωτηρίας που θέλεις για να πιαστείς και να ξεφύγεις από τη Λένα?
Μήπως είναι η πρώτη που σου έκανε ένα κλικ μετά τη Λένα και έπεσες με τα μούτρα?
Και τελικά μήπως ακριβώς επειδή ήθελες κάτι για να \"ξεφύγεις\" κάτι wild όπως είπες, έπεσες στο πιο δύσκολο άτομο?

-Τωρα που το λες,οντως ετσι συνεβει..Σανιδα σωτηριας..Δεν το ειχα σκεφτει ετσι..

Τι σημασία έχει για σένα η Μαρία?
Νιώθεις έρωτα ή απλά πόθο?

-Δεν την εμπιστευομαι για να την ερωτευτω ξανα,απλως ποθο νιωθω μαλλον..

Και μ\' αυτή τι είσαι διατεθειμένος να κάνεις?
Να ξαναγυρίσεις Αθήνα και ό,τι προκύψει?
Να κόψεις μαζί της?

Δε θα γυριζα πλεον πισω γι αυτη,αν και δε σου κρυβω οτι το εχω κανει στο παρελθον,αλλα δεν ξερω γιατι ενω με κανει να τρεφω ελπιδες,μετα με αποριπτει και με κανει να νιωθω οτι δεν παιρνα η μπογια μου πια..

---

Εζησα ενα παραμυθι...Μου αρεσουν τα παραμυθια..Αν με ηξερες δε θα το φανταζοσουν οτι μπορει ο αντρας που βλεπεις μπροστα σου να σκεφτεται ετσι..Δε γινεται να σκεφτεται ετσι,ειναι αντρας..Οι αντρες ειναι σκληροι..Αλλα μεσα μου δεν εχει σβησει το παιδι που υπηρξα καποτε..Ειμαι ευαισθητος αλλα δε θα στο δειξω..Ισως το καταλαβεις οταν δε θα μπορω να σε κοιταζω κατευθειαν στα ματια,γιατι η ντροπη μου θα με προδωσει,αλλα τελικα,το χαμογελο θα σου το δωσω,μιας και εισαι απεναντι μου και το αξιζεις μικρη Erineta..:D

1. Τα αν ζει κι αν είναι καλά, τα ακούω βερεσέ και συγγνώμη κιόλας. Μια χαρά είναι η κοπέλα και το ξέρουμε κι οι δυο. Απλά, ναι, θα ήθελες να τη δεις για τελευταία φορά...Κι εγώ κάθε φορά που έφευγα από τον \"δικό μου\" έλεγα \"να τον δω μια τελευταία φορά, ένα τελευταίο φιλί, μια τελευταία βραδιά μαζί. Και όταν το έκανα, με υπογραφή \"ειρήνη\" πιο δύσκολο ήταν...Για να μην σου πω αυτά που άκουγα κι εγώ και πονάνε \"αυτός σε ξέχασε, κάνει τη ζωή του,κάνε κι εσύ τη δική σου...\"

2. Θα ξέφτιζε και τότ θα έλεγες \"μακάρι να έφευγε ένα πρωινό και να μην την ξαναέβλεπα ποτέ, τώρα πονάω παραπάνω\" Στο λέω εγώ, θα το έλεγες.. Το έχω γράψει κάπου αλλού: πάντα νομίζουμε ότι το γρασίδι είναι πιο πράσινο από την άλλη πλευρά του φράχτη. Κάποιες φορές όμως δεν βλέπουμε εκεί που πατάμε. Δεν βλέπουμε ότι είμαστε κι εμείς από την άλλη πλευρά του φράχτη (ΥΓ> Να διαβάσεις το Μικρό πρίγκηπα. Believe me! Θα σου κάνει καλό!)

3. Η Μαρία είναι η σανιδα σωτηρίας σου για να ξεφύγεις από τον πόνο που σου προκάλεσε ο χωρισμός με τη Λένα. Ε, μόνος σου μέσα σε μισή ώρα έχεις απομυθοποιήσει το άτομο για το οποίο ξεκίνησες να γράφεις ότι βρίσκεσαι σε απόγνωση. Τί λες?
Και βρε γλυκέ μου, ποια ε΄ναι η Μαρία που θα κρίνει αν περνά η δική σου η μπογιά πλέον?
Ε? Ποια είναι? Γιατί της δίνεις τέτοια παντοδυναμία?

4. Άλλο? Τώρα που αρχίσαμε να τα βάζουμε σε μια τάξη τα πράγματα?

Quote:

---

Originally posted by konman
Εζησα ενα παραμυθι...Μου αρεσουν τα παραμυθια..Αν με ηξερες δε θα το φανταζοσουν οτι μπορει ο αντρας που βλεπεις μπροστα σου να σκεφτεται ετσι..Δε γινεται να σκεφτεται ετσι,ειναι αντρας..Οι αντρες ειναι σκληροι..Αλλα μεσα μου δεν εχει σβησει το παιδι που υπηρξα καποτε..Ειμαι ευαισθητος αλλα δε θα στο δειξω..Ισως το καταλαβεις οταν δε θα μπορω να σε κοιταζω κατευθειαν στα ματια,γιατι η ντροπη μου θα με προδωσει,αλλα τελικα,το χαμογελο θα σου το δωσω,μιας και εισαι απεναντι μου και το αξιζεις μικρη Erineta..:D

---

Συγκινήθηκα....
Και το παιδί βγάλ\'το από μέσα σου! Με μικρές κινήσεις στην αρχή αλλά βγάλ\' το! Άσε να το δει κάποιος που θα το εκτιμήσει σε σένα. Δεν είναι κρίμα στα 26-27 να δείχνεις 40?
Και να οιτάς τους άλλους στα μάτια. Είναι η μεγαλύτερη ειλικρίνεια. Και φαίνεσαι ειλικρινής. Δειξ\'το στους γύρω σου. Ποια ντροπή? Γιατί ντροπή? Που ερωτεύτηκες? Αυτό όλο το ενοχικό, πίστεψέ με, το έχω κι εγώ...Χωρις λόγο όμως! Ούτε εσύ έχεις λόγο...Πίστεψέ το να το πιστέψουν μετά κι οι άλλοι για σένα...

Ανταποδίδω το χαμόγελοοοοο :)

:o

Κι όμως...ερωτευόμαστε τη ζωή!

η ντροπη που νιωθω μεσα μου ειναι συναισθημα που δεν ξερω,αλλα απο τοτε που με θυμαμαι ετσι νιωθω..

Νιωθω κατωτερος απ τους αλλους ισως αλλα δεν ξερω το λογο..

Έεεεεεεεεετσι...

Άντε λίγο να ανέβεις ψυχολογικά!
Και:

1. Κοψ\' τις μλκς περί \"ο άντρας είναι σκληρός\" κάτι που εγώ μεταφράζω ως \"μου είπαν ότι πρέπει να ίμαι σκληρός αλλά δεν θέλω και δεν μπορώ κιόλας και καταπιέζομαι και θα το κάψω το ρημάδι το κεφάλι μου αν προσπαθώ με το ζόρι να το εφαρμόσω!\"

2. Και βέβαια ερωτευόμαστε τη ζωή! Γιατί είναι όμορφο όταν ξυπνάς το πρωί και χαμογελάς απλά και μόνο επειδή έχει ήλιο...Πόσο καιρό έχεις να νιώσεις έτσι?Κι εγώ...Πολύ! Ξεκινάμε μαζί, από αύριο! Σαν δίαιτα! Ο ένας θα κρατάει τον άλλον...ΟΚ?

3. Άλλο? Τώρα που αρχίσαμε να τα βάζουμε σε μια τάξη τα πράγματα?

Quote:

---

Originally posted by konman
Νιωθω κατωτερος απ τους αλλους ισως αλλα δεν ξερω το λογο..

---

Σου το ξαναείπα....Αυτά τα ενοχικά άλλοι τα έχουμε περισσότερ κι άλλοι λίγότερο. Τι να σου πω? Πάνε σε ειδικό? Το έχω σκεφτεί και για μένα! Ε, όχι όμως! Αυτό είναι κάτι που μπορείς να το αντιμετωπίσεις κι εσύ κι εγώ! Μόνοι ή με τη βοήθεια φίλων...Με εκλογίκευση. Με συζήτηση. Με υπομονή.

Anyway,Θα σινεχισουμε την ψυχαναλυση αργοτερα..Παω να κανω προπονηση στο προσωπικο γυμναστηριο μου και θα επιστρεψω..Χαιρομαι που χαιρεσαι επειδη χαιρομαι και ολοι χαιρομαστε μαζι και με κανεις να γελω!! :D

Quote:

---

Originally posted by eirineta

Και με το krino το συζητούσαμε μια φορά αυτό και μου έλεγε να μην στηρίζομαι σε κανέναν παρά μόνο σε μένα, στη δική μου δύναμη, να πατάω στα δικά μου πόδια. Πλέον δεν είμαστε μωρά που πατάνε στα πόδια του μπαμπά για να χορέψουν. Δεν θα έπρεπε να έχουμε μάθει τα βηματα?

---

Στα ελεγα αλλα ελπιζω να μην τα ελεγα τσαμπα ε?

Για να μαθεις τα βηματα, πρεπει να εισαι ετοιμη ακομα και να σπασεις τα ποδια σου.
Εν ολιγεις θα πρεπει να ξερεις οτι για νακανεις ομελλετα θα πρεπει να σπασεις αυγα, οκ??

Quote:

---

Originally posted by krino


Για να μαθεις τα βηματα, πρεπει να εισαι ετοιμη ακομα και να σπασεις τα ποδια σου.
Εν ολιγεις θα πρεπει να ξερεις οτι για νακανεις ομελλετα θα πρεπει να σπασεις αυγα, οκ??

---

Και αν το προβλημα εινα οτι φοβασαι την απορριψη τοσο πολυ που δεν κανεις νεα βηματα για να μη νιωσεις ξανα κατακερματισμενος ψυχοσωματικα??

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by eirineta

Και με το krino το συζητούσαμε μια φορά αυτό και μου έλεγε να μην στηρίζομαι σε κανέναν παρά μόνο σε μένα, στη δική μου δύναμη, να πατάω στα δικά μου πόδια. Πλέον δεν είμαστε μωρά που πατάνε στα πόδια του μπαμπά για να χορέψουν. Δεν θα έπρεπε να έχουμε μάθει τα βηματα?

---

Στα ελεγα αλλα ελπιζω να μην τα ελεγα τσαμπα ε?

Για να μαθεις τα βηματα, πρεπει να εισαι ετοιμη ακομα και να σπασεις τα ποδια σου.
Εν ολιγεις θα πρεπει να ξερεις οτι για νακανεις ομελλετα θα πρεπει να σπασεις αυγα, οκ??

---

Οκ krino μου...Δεν τα έλεγες τζάμπα don\' worry! ΚΑι όπως είδες (λέμε τώρα) ήμουν έτοιμη να σπάσω και τα πόδια και τα αυγά και το κεφάλι μου...

Έτσι είναι...\"άτιμη κοινωνία που άλλους τους ανεβάζει κι άλλους τους ρίχνει στα ξένα χέρια!\"

Χρόνια πριν το έλεγε στην ταινία!