πολυ απλα μαλλον τον αγαπασ δεν ειναι τιποτα θα σου περασει φυσιολογικο ειναι
Printable View
πολυ απλα μαλλον τον αγαπασ δεν ειναι τιποτα θα σου περασει φυσιολογικο ειναι
εμενα παντως επειδη δε μ αρεσει να με δουλευουν διαβαζοντας παραλαγμενα θεματα οστε να φαινονται ολα κανονικα προτιμω να υποστηριζω οτι βλεπω οτι ισχυει..
αν καπιοι εχουν αντιρισεις πανω σε αυτο μαλον προτιμουν να τους δουλευουν αλαζοντας το θεμα πχ σε βρηκα τον αντρα μου με αλλη γυναικα (αντι να πει μου αρεσει) αλλα επειδη τον αγαπω δε θελω να τον χωρισω τι να κανω?
εγω εχω μαθει να αντιμετωπιζω τα γεγονοτα αντι να μη θελω να δω πως ειναι η κατασταση οπως κανουν αρκετοι.
Πράγματι τα θέματα αυτά απασχολούν πολύ κόσμο. Φαίνεται ότι οι απολαύσεις του έρωτα αποτελούν ένα πανανθρώπινο ζητούμενο. Αυτό βέβαια έρχεται σε αντίθεση με το γεγονός του ότι η σεξουαλικότητα του ανθρώπου είναι ένα από τα θέματα που έχουν διερευνηθεί πολύ λιγότερο σε σχέση με άλλα θέματα που μας αφορούν. Ίσως ένας από τους λόγους που μας αρέσει να ασχολούμαστε με αυτό να είναι ακριβώς το ότι γνωρίζουμε πολύ λίγα γι'αυτό.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Τώρα όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα, θέλω να πω ότι βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα την προσπάθεια διερεύνησης των γνωστικών και ψυχικών διεργασιών που μπορεί να κρύβονται πίσω από μία συγκεκριμένη σεξουαλική συμπεριφορά ή ακόμα και να την προκαλούν.
Επειδή γνωρίζεις αρκετό καιρό τώρα το πόσο εκτιμώ τις απόψεις σου(νομίζω το έχω πει πολλές φορές),θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι.Μετά από αυτό δεν μπαίνουμε σε μια διαδικασία υπερανάλυσης των πάντων?Γιατί να δημιουργήσουμε προβλήματα ενώ δεν υπάρχουν?Αν υπήρχαν τότε είναι άλλο θέμα.Δηλαδή μπορεί να δημιουργήσεις πρόβλημα αν προσπαθήσεις να σκάψεις πολύ βαθιά.Είναι αυτό που λέω ότι τη μέρα που θα σηκωθώ καλά,δεν με αφορά γιατί δεν πήρα τις απαντήσεις τότε που δεν ήμουν καλά.Τώρα είμαι καλά οπότε δεν με αφορά πλέον το γιατί και δεν θα το ψάξω κι όλας.Στην τελική ίσως το ίδιο το γιατί οφείλεται που το θέμα γιγαντώθηκε....Quote:
Originally Posted by aeolus74
έχει δικιο ο ντουβ... ειναι μια ταινία που μιλάει για το πως εφευρέθηκε ο πρωτος δονητης, δεν θυμαμαι τον τιτλο. ηταν την εποχη του φρόιντ και σχεδον όλες οι γυναικες κατεληγαν με τη γνωστη "υστερία" στον ψυχιατρο, ο οποιος για να τις θεραπευσει τους δημιουργουσε οργασμο...χειρωνακτικά..και είχε τόση επιτυχία η μεθοδος αυτη που η πελατεια του συνεχως αυξανόταν, και επειδη τα χερια του κουραστηκαν..δημιουργησε μια ηλεκτρικη συσκευη που εκανε ακριβως αυτην την δουλεια..ο δονητης!..δεν το εχω ψαξει αλλα λενε πως ειαι αληθινη ιστορια...ο δονητης ξεκινησε ως ψυχιατρικο εργαλειο κατα της γυναικείας υστεριας.
ο θειος οσκαρ ελεγε "τίποτα δεν θεραπευει το σωμα καλυτερα απο την ψυχή αλλα και τίποτα δεν θεραπευει την ψυχη καλύτερα απο το σωμα" ;)
και μια δασκαλα μου ελεγε, το σωμα δεν λεει ποτε ψεμματα, το μυαλο μπορει να μας κοροιδευει συνεχεια...αλλα το σωμα μας ειναι το πιο σοφο μας εργαλειο...
Κατ' αρχάς σε ευχαριστώ!
Δεν νομίζω ότι όταν διερευνούμε μία υπόθεση (π.χ. την ύπαρξη πεποιθήσεων ασημαντότητας και μειονεξίας που συμμετέχουν στην διαμόρφωση της Α συμπεριφοράς) απαραίτητα υπεραναλύουμε. Υπερανάλυση (δηλαδή η υπερβολική ενασχόληση με λεπτομέρειες και δεδομένα που δεν προσφέρουν κάτι) υπάρχει όταν: είτε η μέθοδος που χρησιμοποιούμε για να διερευνήσουμε κάτι είναι ακατάλληλη ή ελλιπής, είτε οι γνώσεις και η εμπειρία μας για το θέμα είναι ελλειπείς, είτε υπάρχει άλλο ατομικό θέμα (μειωμένη ικανότητα συγκρότησης της σκέψης ή μικρή μνήμη) είτε η υπερανάλυση είναι αυτοσκοπός.
Τώρα το κατά πόσο μπορεί κάποιος να δημιουργήσει πρόβλημα σκάβοντας πιο βαθιά... θα μπορούσε να ισχύει αν δεν είναι έτοιμος να διαχειριστεί αυτά που θα φέρει στην επιφάνεια. Πάντως από την εμπειρία μου αυτό συμβαίνει σπάνια διότι εμείς οι άνθρωποι ξοδεύουμε τεράστια ποσά ενέργειας και σηκώνουμε πανίσχυρους μηχανισμού άμυνας ακριβώς για να προστατεύουμε τον εαυτό μας από αυτή την πιθανότητα.
...υπάρχουν περιπτωσεις που σκαβουμε το βαθος γιατι ειμαστε ανασφαλεις με την επιφανεια,για να κρυφτουμε ,για να γινουμε αόρατοι, για να αποφυγουμε τις ευθυνες του ορατου..:)
αυτό που περιγράφεις νομίζω ότι είναι η έννοια του στρουθοκαμηλισμού.Quote:
Originally Posted by rea
Πολυ φασαρια για το τιποτα .Συμφωνω με την ρεα .
πολυ σωστα... ;)...και σε πολλες περιπτωσεις τα ταμπου στο σεξ δεν διαφέρουν και πολυ απο τον στρουθοκαμηλισμο.Quote:
Originally Posted by aeolus74
μια γυναικα που υποφερει απο την ζηλεια που εχει στον αντρα της ενω ταυτχρονα φαντασιωνεται να τον βλεπει να κανει σεξ με αλλη... και χρησιμοποιει σαν αντιπερισπασμο το ταμπου της φαντασιωσης της, την αναγαγει σε ψυχολογικο προβλημα και ψαχνει να βει τραυματα απο το παρελθον της ,ενω στην πραγματικότητα το προβλημα ειναι η ζηλεια ..
ποια επιλογη εχει περισσοτερες πιθανοτητες να την ελευθερωσει απο αυτο που πραγματικα υποφερει? η υπεραναλυση ή η πραγματοποίηση της φαντασιωσης?
ακομα και αν δεν την ευχαριστησει όσο φανταζόταν θα ξενερωσει και θα σταματησει να το σκεφτεται... σε αντιθεση με αυτο που κανει τωρα στον εαυτο της. η πρωτη μου αντιδραση ηταν να την στειλω σε τσατ ακριβως για να μην βρει εδω τα θεμελεια που χρειαζεται για να παγιδευσει τον εαυτο της.
θα σημειωσω ημερομηνια και ωρα και θα την κανω ταττου!!!...:pQuote:
Originally Posted by Macgyver
ο μόνος αντιπερισπασμός ή στρουθοκαμηλισμός εδώ είναι η ίδια η φαντασίωση, της οποίας ρόλος είναι ο αποπροσανατολισμός από το βασικό πρόβλημα. Στην ψυχολογία η συμπεριφορά αυτή ονομάζεται Καταναγκασμός της επανάληψηςQuote:
Originally Posted by rea
η φαντασιωση ...ή η ενοχη της φαντασιωσης? ...τι πιστευεις?