σκεφτομαι να παω ελλαδα και να παω σε εναν γιατρο .. και αν γινω καλα γυρναω παλι .. δεν ξερω εσεις τι λετε ? φοβαμαι τοσο πολυ..
Printable View
σκεφτομαι να παω ελλαδα και να παω σε εναν γιατρο .. και αν γινω καλα γυρναω παλι .. δεν ξερω εσεις τι λετε ? φοβαμαι τοσο πολυ..
ξερεις πως νιωθω?για να καταλαβεις....πληρη συγχιση...στρες στον εγκεφαλο κ θολουρα...τις σκεψεις δεν μπορω να τις επεξεργαστω...οταν καποιος φτανει σε αυτο το σημειο χρειαζεται βοηθεια..ειτε φαρμακευτικη ειτε ψυχοθεραπευτικη, η κ τα δυο.
φυσικα κ να δεις καποιον ειδικο..ειτε ελλαδα..ειτε εκει που εισαι...εγω στη θεση σου θα εφευγα για λιγο καιρο , γ ια να δω εναν ειδικο ..να νιωσω καλα πρωτα κ μετα θα επεστρεφα να συνεχισω.
δεν ειναι ηττα αυτο κοριτσι μου...προσπαθησε να καταλαβεις οτι υπο πιεση δεν θα καταφερεις τιποτα..απλα θα γινεις χειροτερα...
χρειαζεσαι ενα break αυτη τη στιγμη..να ηρεμησεις να πας να κανει ψυχοθεραπεια..κ οταν επανελθεις θα δωσεις μια υποσχεση στον εαυτο σου να ξαναγυρισεις κ να ολοκληρωσεις με ηρεμια πια, οσα εχεις σχεδιασει...μη νιωθεις ενοχες!! προεχεις εσυ κ η υγεια σου! μιλα στους γονεις σου!
κ γω το ιδιο ειχα παθει στην ηλικια σου..παρατησα τη σχολη, αλλα την συνεχισα μετα ξανα οταν συνηλθα.
γιατι δεν δοκιμαζεις εναν ψυχοθεραπευτηQuote:
Originally Posted by angel123
εκει που βρισκεσαι? μπορει να βρεις στηριξη και να μην χρειαστει να επιστρεψεις.
Εγώ αυτά που έχεις τα είχα εδώ στην ελλαδα τρία χρόνια μου πήρε να τα ξεπεράσω δε μπορούσα να βολεψω δουλειά σχολή κ γνωριμίες κ τα έκανα σκατά κανονικά θα έπρεπε να χαίρομαι. Που την πατησεσ αλλά δε θα χαρώ θα σε βρισω χαιβανι είσαι άμα τα παρατησεισ χαιβανι
ΜΑ ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΩ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ .. ΠΑΩ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ .. ΝΑ ΕΡΘΩ ΜΕ ΚΑΘΑΡΟ ΜΥΑΛΟ ΝΑ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΕΛΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ. ΑΝ ΜΕΙΝΩ ΚΑΙ ΛΕΦΤΑ ΘΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΤΖΑΜΠΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΑ ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΩ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΗΝ ΣΠΟΥΔΑΖΩ .. ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΩ, ΝΑ ΠΕΡΝΑΩ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΜΟΥ.Quote:
Originally Posted by elis
ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΠΝΙΓΟΜΑΙ ΕΔΩ..
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ.. ΑΥΤΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ .. ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ .. ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΟΘΟΝΗ..Quote:
Originally Posted by anxious4ever
elis..sorry κιολας...αλλα η κοπελα εχει αγχωδη φαση πολυ εντονη κ αυτο δεν παλευεται μονο του..ηδη εχει γινει χαλια κ το οτι την βριζεις τοσο δεν νομιζω οτι την βοηθας...την κανεις να νιωθει ενοχες! που δεν πρεπει να νιωθει..ειναι ηδη επιβαρυμενη...αν κατσει να σκεφτει ολα τα αλλα θα γινει χειροτερα.
αυτη τη στιγμη χρειαζεται φροντιδα κ οχι αυτομαστιγωμα.
οταν ο εαυτος μας πιεζεται κ δεν τον καταλαβαινουμε..μας κανει τετοιες ιστοριες για να τον καταλαβουμε επιτελους..
προσπαθησε να μιλσηεις με ειδικο ειτε εκει , ειτε εδω..κ μην ακους τιποτα!
κ κανεναν! μην συγχεεις ιστοριες αλλων με τη δικη σου.
οταν βρεις τον εαυτο σου..μετα θα εισαι σε θεση να παρεις αποφασεις...τωρα προς το παρον χρειαζεται φροντιδα αυτο που εχεις..
εχεις ολα τα συμπτωματα της Γενικευμενης αγχωδους διαταραχης..κ οταν ενας ανθρωπος νιωθει ετσι..ουτε μπανιο δεν μπορει να κανει...ποσο μαλλον να βγαλει μαι σχολη εις περας...
γιατι απολογεισαι???????!!!!!!!!???Quote:
Originally Posted by angel123
ΟΤΑΝ ημουν 17 χρονων κ επαθα τα ιδια με εσενα..πηγαινα σε μια σχολη...στην αρχη ελεγα θα περασει..εγω πιεζομουν απειρα..η σχολη ηταν στο Γουδι..εδω Αθηνα. οι γονεις μου δεν γνωριζαν τιποτα..ρο εκρυβα..ντρεπομουν να τους το πω κ γενικα το εκρυβα κ απο φιλους..κλεινομουν στο δωματιο μου κ εκλαιγα κ ετρεμα..καποια στιγμη περναγε ο καιρος..περασαν 3 μηνες κ γω ενιωθα οτι δεν μπορουσα πια να βγω απο το σπιτι να παω στη σχολη...ειχα κανει αγοραφοβια...μετα εκανα καταθλιψη βαρια..εκει δεν μπορεσα να κρυφτω..
οταν λοιπον εφτασα σε αυτο το σημειο βγηκα μια μετα απο το δωματιο κ επεσα κατω κλαιγοντας κ πιανω την μανα μου κ της λεω "μανα! βοηθεια! το παλευω καιρο κ δεν τα καταφερνω,χρειαζομαι βοηθεια..δεν αντεχω , θα τρελλαθω, δεν μπορω να παω στη σχολη κ ετρεμα κ ειχα παθει κρισαρα πανικου"
με αρπαξε η μανα κ με πηγε στο ΓΕΝ ΚΡΑΤΙΚΟ. εκει διεγνωσθη με αγχωδη καταθλιψη κ μου εδωσαν ενα φαρμακο..
οταν γυρισα με ενοχες κ κοιταξα την μανα μου κ της ειπα "μανα συγγνωμη δεν μπορω να συνεχισω τη σχολη προς το παρον" ..εκει μου ειπε το εξης "παιδακι μου πας καλα?ποιος χεζει τις σχολες??να τις χεσω τις σχολες! βλεπω το παιδι μου ετσι κ θα κατσω να σκεφτω τη σχολη!!? τιποτα! θα το ξεπερασουμε μαζι..ολα θα πανε καλα..το παιδι μου να ειναι καλα! "
απο τοτε η μαμα μου ηταν στο πλαι μου..στον γιατρο μαζι μου, σε ολα! στην αγκαλια της κοιμομουν..τα βραδια με επαιρνε αγκαλαι κ ενιωθα ηρεμια..εκατσα σπιτι μαζι της κ μετα με πηγαινε στον ψυχολογο κ με περιμενε απ εξω να βγω..περασαμε πολλα...μετα συνηλθα..εγινα αλλος ανθρωπος!
ξαναπηγα στη σχολη! μετα επιασα δουλεια !! κ εφιταξα την ζωη μου!
η μανα κοριτσι μυο δνε θελει τιποτ αλλο για το παιδι της! βαλτο καλα στο μυαλο σου! η μανα θελει το παιδι της να ειναι ΚΑΛΑ!!! ΔΙΝΕΙ Κ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ!!!! ΞΕΚΟΛΛΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΝΟΧΕΣ! ΑΠΟΔΕΞΟΥ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ Κ ΔΡΑΣΕ!!!!
Εγώ μια χαρά της τα είπα ας ακούσει εσένα εγώ έχω αλλά προβλήματα πρόβλημα της τι θα κάνει καλή συνέχεια
Δεν μπορείς να πάρεις αναβολή σπουδών για κάποιο διαστημα? Να έρθεις εδώ στους γονείς σου να ηρεμήσεις σε πρώτη φάση και βλέποντας και κάνοντας...μπορεί πχ να αποφασίσεις να δώσεις πανελληνιες και να περάσεις εδώ, δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα? πόσο καιρό είσαι εκεί? πρώτο ετος είσαι?
[QUOTE=anxious4ever;644791]ΟΤΑΝ ημουν 17 χρονων κ επαθα τα ιδια με εσενα..πηγαινα σε μια σχολη...στην αρχη ελεγα θα περασει..εγω πιεζομουν απειρα..η σχολη ηταν στο Γουδι..εδω Αθηνα. οι γονεις μου δεν γνωριζαν τιποτα..ρο εκρυβα..ντρεπομουν να τους το πω κ γενικα το εκρυβα κ απο φιλους..κλεινομουν στο δωματιο μου κ εκλαιγα κ ετρεμα..καποια στιγμη περναγε ο καιρος..περασαν 3 μηνες κ γω ενιωθα οτι δεν μπορουσα πια να βγω απο το σπιτι να παω στη σχολη...ειχα κανει αγοραφοβια...μετα εκανα καταθλιψη βαρια..εκει δεν μπορεσα να κρυφτω..
οταν λοιπον εφτασα σε αυτο το σημειο βγηκα μια μετα απο το δωματιο κ επεσα κατω κλαιγοντας κ πιανω την μανα μου κ της λεω "μανα! βοηθεια! το παλευω καιρο κ δεν τα καταφερνω,χρειαζομαι βοηθεια..δεν αντεχω , θα τρελλαθω, δεν μπορω να παω στη σχολη κ ετρεμα κ ειχα παθει κρισαρα πανικου"
με αρπαξε η μανα κ με πηγε στο ΓΕΝ ΚΡΑΤΙΚΟ. εκει διεγνωσθη με αγχωδη καταθλιψη κ μου εδωσαν ενα φαρμακο..
οταν γυρισα με ενοχες κ κοιταξα την μανα μου κ της ειπα "μανα συγγνωμη δεν μπορω να συνεχισω τη σχολη προς το παρον" ..εκει μου ειπε το εξης "παιδακι μου πας καλα?ποιος χεζει τις σχολες??να τις χεσω τις σχολες! βλεπω το παιδι μου ετσι κ θα κατσω να σκεφτω τη σχολη!!? τιποτα! θα το ξεπερασουμε μαζι..ολα θα πανε καλα..το παιδι μου να ειναι καλα! "
απο τοτε η μαμα μου ηταν στο πλαι μου..στον γιατρο μαζι μου, σε ολα! στην αγκαλια της κοιμομουν..τα βραδια με επαιρνε αγκαλαι κ ενιωθα ηρεμια..εκατσα σπιτι μαζι της κ μετα με πηγαινε στον ψυχολογο κ με περιμενε απ εξω να βγω..περασαμε πολλα...μετα συνηλθα..εγινα αλλος ανθρωπος!
ξαναπηγα στη σχολη! μετα επιασα δουλεια !! κ εφιταξα την ζωη μου!
η μανα κοριτσι μυο δνε θελει τιποτ αλλο για το παιδι της! βαλτο καλα στο μυαλο σου! η μανα θελει το παιδι της να ειναι ΚΑΛΑ!!! ΔΙΝΕΙ Κ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ!!!! ΞΕΚΟΛΛΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΝΟΧΕΣ! ΑΠΟΔΕΞΟΥ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ Κ ΔΡΑΣΕ!!!!
λυπαμαι για ολα αυτα που περασες.. :(
τωρα εισαι καλα ?
δεν ξερω, ξερω μονο οτι μπορω να ξαναγραφτω στο πρωτο ετος χωρις προβλημα..Quote:
Originally Posted by cube
εδω εχω 3 μηνες και...
ναι πρωτο ετος