Είμαι ανορεξική και καλύτερα από ποτε.

melina, άμα σου λέω ότι ο τρόπος σκέψης μας δε διαφέρει... Σε νιώθω, σε καταλαβαίνω, κάπως έτσι σκέφτομαι. εγώ στην αρχή της "δίαιτας" έτρωγα ένα πολύ μικρό κομματάκι κρέας το μεσημέρι και ένα φρούτο περίπου στις 16:00. Αυτά στην αρχή γιατί μετά δεν έτρωγα και πολύ συχνά.......... Δεν είμαι αυτή που μπορεί να σου πει να προσέξεις γιατί κατά τα λεγόμενα των άλλων εγώ δε μπορώ να προσέξω ούτε τον ίδιο μου τον εαυτό αφού υποβάλλω τον οργανισμό μου σε μια τέτοια διαδικασία. Πάντως ΠΡΟΣΕΧΕ. Πίστεψέ με πως ούτε εγώ το έχω πει στο φίλο μου αν και αυτός μου έλεγε διάφορα με την απώλεια των κιλών. Είχαμε φτασει σε σημείο να τσακωθούμε πολύ άσχημα για το συγκεκριμένο θέμα. Σου λέω πάλι πως δεν είμαι η πλέον κατάλληλη να σου μιλήσω για αυτό το θέμα και πως να συμπεριφερθείς, απλά δώσε προσοχή γιατί η ανορεξία είναι μονόδρομος...

Melina, ακριβώς όπως κι εσύ ξεκίνησα κι εγώ... Έκλαιγα όταν η ζυγαριά με έδειχνε ακόμα κι 100 γραμμάρια παραπάνω, αγχωνόμουν απίστευτα όταν με καλούσαν οι φίλοι μου ή το τότε αγόρι μου έξω για φαγητό κτλ. Είσαι στο αρχικό στάδιο της ανορεξίας. Μην την αφήσεις να σε καταλάβει.

Απ' ό,τι περιγράφεις, το βάρος σου είναι μια χαρά για το ύψος σου, για να μην πω λίγο... Ακόμα κι αν κοιτάς στον καθρέφτη κι αισθάνεσαι ότι πρέπει να χάσεις κι άλλο, στην πραγματικότητα κοιτάς μια διαστρεβλωμένη εικόνα. Στο λέω γιατί το έχω ζήσει και το ζω ακόμα. Αλλά τώρα ξέρω ότι έχω πρόβλημα και παλεύω για να το ξεπεράσω.

Είσαι στην ίδια ηλικία με μένα, στην καλύτερη ηλικία της ζωής σου, αυτή που όταν είμαστε μικρότεροι περιμένουμε με αγωνία και όταν μεγαλώσουμε αναπολούμε... Μην θυσιάσεις αυτή την ηλικία σε δίαιτες, ζυγαριές, καθρέφτες και κόλπα για να παραμείνεις όσο το δυνατόν περισσότερο νηστική... Εγώ έχω ήδη θυσιάσει 2 χρόνια από τη ζωή μου και προσπαθώ να τα κερδίσω πίσω. Δε χρειάζεται να το περάσεις κι εσύ όλο αυτό. Ζήτα τη βοήθεια ενός ειδικού τώρα που είναι ακόμα νωρίς. Το γεγονός ότι μπήκες σε αυτό το φόρουμ δείχνει ότι αναγνωρίζεις ότι υπάρχει πρόβλημα. Κάνε κάτι για να το ξεπεράσεις...

Stis 10 toy aygoystou tha pao diakopes kai ipa oti tha fao stis diakopes pou tha eimai me tin parea mou ...mexri tote tha ithela na eimai 50 kila kai meta ftanei....otan exis geftei tin empiria tis paxisarkias tote otan mathis na eisai adinati de thes na girisis me tipota piso ...Kai go ayto paleyo tora na min giriso piso sta 70 kila pote xana ...

melina, τι να πω? Το να λες "άλλα δύο κιλά να χάσω μέχρι τότε" είναι σαν να ακούω τον ίδιο μου τον εαυτό. Να ξέρεις ότι όταν φτάσεις τα 50 κιλά μετά θα θες να χάνεις κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο.......... ακόμη και να μη το σκέφτεσαι τώρα. Το θέμα είναι ότι αν μπεις σε αυτό τριπάκι να ξέρεις ότι δύσκολα ξεφεύγεις έπειτα. Οι θυσίες είναι πολλές. Και ο δικός μου μεγάλος φόβος είναι να γυρίσω πίσω στην πιο άθλια εποχή της ζωής μου που είχα παχύνει. Δεν πάει να πει όμως ότι ο φόβος μου έχι βάσεις λογικής. Το ότι σκέφτεσαι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με εμένα δε θα έπρεπε να σου λέει κατι? Ξέρω πόσο ωραίο ακούγεται να σου λένε πως αδυνάτισες αλλά ένα αδύνατο σώμα δε συνεπάγεται πως είναι και υγιές και στο λέω επειδή το βιώνω καθημερινά.

Re paidia ti na sas po den xero...re si natalaki mou ti na sou po den xero...eixa kai go mia fili pou kontepse na pethanei apo anorexia kai anti na do to tragiko tis katastasis tora pia tin vlepo san protipo...an ayti katafere na adinatisi kai tora einai kala tote kai mporo to idio etsi? MIso ton eayto mou etsi opos einai den ton antexo...alla xeris kati?
Ego den gimnazomai sistimatika..ante na kamo kamia ora podilato tin imera ..eno ta anorexika atoma apo oti xero gimnazonte maniodos ....

και γω...υπηρξα 71 κιλα πριν 2,5χρονια και με εξαντλητικη διαιτα, ανορεξια, βουλιμια εφτασα τα 54...με υψος 1,73..αλλα φαινομουν υπερβολικα αδυνατη(οπως μου ελεγαν οι αλλοι γιατι ολοι με πιεζαν να φαω-απαισιο συναισθημα, ),....εγω ποτε δεν με ειδα αδυνατη..εβλεπα ενα κοιτος στον καθρεφτη αλλα αυτο δεν μπορουσε να το καταλαβει κανενας..ολοι με κατεκριναν με τον τροπο τους αλλα δεν εφταιγα πραγματικα..η ανορεξια μου και η βουλιμια μου ηταν τα 2 πραγματα που μπορουσα να ελεγξω απολυτα στην ζωη μου..ηθελα να φτασω 50 και ελεγα οτι δεν προκειται να παω παρακατω..εφτασα για ελαχιστα γιατι μετα ηρθε αυτη που μισω πιο πολυ απο οτιδηποτε στην ζωη μου..η βουλιμια μου...η καταστροφη μου..απο 54 κιλα εφτασα σε 2,5-3 μηνες(βουλιμικο επεισοδιο καθε 3 μερες) στα 83!!!!!!...καταλαβαινετε το σοκ μου?..ημουν αδυνατη και οταν ξαναβγηκα απο το σπιτι ημουν πραγματικα χοντρη...!και με μισουσα οσο τιποτα αλλο...υπαρχουν ωρες που με μισω ακομα...πολλες στιγμες, δικες μου στιγμες που δεν τις φανερωνω σε κανεναν..με μισω γιατι αφησα τον εαυτο μου να παρει τοσα κιλα..κιλα που εμ αλλοιωσαν και σαν προσωπικοτητα και σαν ανθρωπο...χαθηκα για 6 μηνες απο την σχολη μου, απο τους φιλους μου, απο παντου...ειχα γραφτει σε site ανορεκτικων για να παιρνω ιδεες...ολα ασκοπα...το μυαλο μου ηταν αρρωστο..ειχε νοσησει γιατι οι υπερβοες το οδηγησαν εκει...αυτα που σας λεω να μην κανετε γιατι καποια στιγμη γυρνανε μπουμερανγκ..ποτε και κανενας δεν πιστευε οτι θα παχυνω ΕΓΩ...με καμια δυναμη..ημουν το πιο αδυνατο κοριτσι της ταξης μαζι με ενα αλλο το οποιο ηταν το ινδαλμα μου...και το εφτασα το ινδαλμα και ηθελα να χασω κι αλλο..και μου φερνε το "ινδαλμα" μου σοκολατες για να παχυνω γιατι καταλαβαιναν ολοι μου οι συμμαθητες τοτε οτι εσβηνα!..με εχαναν..σε καθε διαλλειμα μεσα και εκλαιγα επειδη ημουν τοσο αδυνατη αλλα ηθελα να χασω κι αλλο.!
γιατι θα μουν πιο ωραια!...νομιζα τελικα!...σακατεμενη ψυχη ημουν ...και τοτε και επειτα που πηρα τα κιλα!
εμενα με 450 θερμιδες την ημερα και τελικα ναι..καταφερα να χασω σε 2 βδομαδες 6 κιλα!..ουαου , ε?..και μετα τι?..τα παρατησα..τα παρατησα γιατι ηξερα οτι αν συνεχισω ετσι θα πεθανω..
μην με ρωτησετε αν τωρα τα χω ξεπερασει ολα αυτα...οχι δεν τα χω ξεπερασει...ξυπναω και κοιμαμαι με αυτην την σκεψη..τυο φαγητου, των θερμιδων,,αυτοματα σε καθε φαγητο υπολογιζω πλεον θερμιδες..κουραστηκα ομως και θελω να βγω απο ολο αυτο...και προσπαθω..καθε μερα και ενας αγωνας..υπαρχουν φορες που θελω να γινω ανορεκτικη..ναι..αλλα πλεον ειναι πολυ λιγοτερες..πρεπει να παλεψουμε...αλλιως ξανακυλαμε..ολα ειναι θεμα μυαλου..ποανω στην σκεψη των οσων εχω περασει..δεν θα τα ξανααντεχα...μου τελειωσαν τα καθαρτικα πια!!!

melina, τι να σου πω, εδώ λες ότι θες γίνεις ανορεξική. Εγώ λέω για μια ακόμη φορά πως δε μπορώ να πω κάτι μιας και βρίσκομαι σε αυτήν την κατάσταση αλλά να έχεις πρότυπο τη φίλη σου που βίωσες δίπλα της πως παραλίγο να πεθάνει...τι να πω? Γιατί δε συζητάς με τη φίλη σου την εμπειρία της??? Δε χάνεις τίποτα...
Κάτι ακόμη δε γυμνάζονται συστηματικά όλες οι ανορξικές. Υπάρχουν μέρες που δε μποέίς να πάρεις τα πόδια σου από την αδυναμία, δε λέω πως δε θες να γυμναστείς, απλά δεν αντέχεις. Μια ώρα ποδήλατο είναι αρκέτη. Να σου πω κάτι...ούτε εγώ ακούω κανέναν και τίποτα, κάνω αυτό που μ'αρέσει γι'αυτό δε μπορώ να σου πω να κάνεις κάτι διαφορετικό από αυτό που θέλεις. Εγώ βασιζόμουν στο γνωστό ρητό "Μπρος στα κάλλη τι είναι ο πόνος?" αλλά όταν μιλάμε για πόνο εννοούμαι τρομακτικό πόνο, να εύχεσαι εκείνη τη στιγμή να πεθάνεις για να μην υποφέρεις, να διπλώνεσαι στα δύο σε απρόσμενες στιγμές μόνο και μόνο επειδή δεν αντέχεις άλλο. Να πονάς και τις περισσότερες φορές να μη μπορείς να σηκωθείς καν από το κρεβάτι. Δε μπορώ με τίποτα να σου πω τι θα κάνεις, ποτέ ως τώρα, μέχρι αυτή τη στιγμή που γράφω σε εσένα δεν είχα παραδεχτεί πόσο πολύ πονάω. Τελικά, πονάω μόνο που υπάρχω αλλά απλώς δε μπορώ να γυρίσω πίσω...

μπορεις να γυρισεις πισω...και δεν θα παχυνεις..γιατι ξερω οτι αυτος ειναι ο φοβος σου..αυτο σε βασανιζει...ο μονιμος φοβος και εγνοια εινα οτι θα παχυνεις..δεν παχαινεις..αν το ξεπρασεις ΤΩΡΑ δεν παχαινεις..θα ακολουθησεις μια σωστη διατροφουλα χαμηλοθερμιδικη αρχικα και δεν θα παχυνεις..θα μεινεις εξισου αδυνατη οπως τωρα!

free, ειλικρινά σου μιλάω, αυτή τη στιγμή είμαι χάλια, δεν αντέχω άλλο, αλλά δε μπορώ να γυρίσω πίσω. Πονάω, πονάω φοβερά αλλά γνωρίζω πως αυτή είναι δικά μου επιλογή και δεν έχω να κάνω κάτι άλλο από το να υποστώ τις συνέπειες... Στιγμές σαν και αυτή εύχομαι να μην υπήρχα...

σε εκανα add ναταλακι..

free, είμαι μέσα, μιλάμε απο εκεί?

Ναταλάκι δεν θα σου πω τί πρέπει να κάνεις και τί όχι!!!απλά φρόντισε να τα
βρεις με τον εαυτό σου και τότε θα τα δεις όλα καθαρά!!!
Σκέψου τί όμορφα θα είναι να βγείς από αυτή τη δυστυχία και να απολαμβάνεις τη ζωή σου!

Και σκέψου ότι μέχρι να γίνεις όσο λεπτή θέλεις θα έχεις χάσει τη ζωή σου!!

Μέχρι που θα φτάσεις;;ο οργανισμός είναι ένας μηχανισμός χωρίς κάυσιμα καταστρέφεται!
απλά σκέψου το!!
Φιλιά μάτια μου και να προσέχεις!!!

Quote:

---

Originally posted by Natalia
free, ειλικρινά σου μιλάω, αυτή τη στιγμή είμαι χάλια, δεν αντέχω άλλο, αλλά δε μπορώ να γυρίσω πίσω. Πονάω, πονάω φοβερά αλλά γνωρίζω πως αυτή είναι δικά μου επιλογή και δεν έχω να κάνω κάτι άλλο από το να υποστώ τις συνέπειες... Στιγμές σαν και αυτή εύχομαι να μην υπήρχα...

---

ΝΑΤΑΛΙΑ
δεν ειναι κακο να αλλαζουμε τις επιλογες μας...
ολοι το κανουμε και δεν χανουμε τον αυτοσεβασμο μας γι αυτο.

ετσι προχωραει ο καθενας στην ζωη του, αξιολογωντας και επανατοποθετωντας συνεχως τις επιλογες του...

τις συνεπειες της επιλογης σου τις εχεις υποστει ηδη, αλλα αν εχεις αλλαξει γνωμη δεν ειναι αργα , να ξερεις οτι θα υπαρχουν πολλοι εκει για να σε βοηθησουν κι εμεις οσο μπορουμε...

Exo xanakousi gia site anorexikon alla den exo sinantisi pote ..ti einai ayto? kati san ayto edo pou milame? natalaki thes na mou stilis to email sou na milame apo yahoo i msn?
Oson afora ayta pou lete den tha elega oti eimai anorexiki ...alloste den ipa oti ithela na gino ipervolika adinati...gia ayto natalia mou min anisixis ...oso gia to oti stamatisa na troo apla mou kopike i orexi arxika gia prosopikous logous kai epidi exasa kila ayto mou arese kai ipa na to sinexiso akoma ligo...simera efaga ena santouits me ligo tiri dietis ...arki gia simera gia na min po oti einai kai poli gia simera...

ενα σαντουιτς?...αρκει για σημερα..?..τι κακο κανετε στον εαυτο σας..βρε μελινακι ελεος!...βαδιζεις και εσυ προς τα εκει..χασε κιλα αν θες(που δεν υπαρχει προβληαμ δηλαδη αλλα εφοσον θες, καντο) αλλα σωστα!..αν τα χασεις ετσι οπως λες, οπως σκεφτεσαι βασικα, δεν θα εχεις σταματημο...θα θες ολο και πιο κατω...και μετα δεν υπαρχει γυρισμος..τι να σας πω ρε κοριτσια...δεν ξερω...
οδευετε προς το θανατο και το ασχημο ειναι οτι δεν κανετε κατι για να το σταματησετε αυτο..και γω υπηρξα ανορεξικη αλλα καταλαβαινα εστω και καποιες στιγμες οτι αυτος ο δρομος ειναι γκρεμος!..φαυλος κυκλος..και καθε πισωγυρισμα οδηγει τον θανατο!..και τοτε οταν ο θανατος θα σας περιμενει στην γωνια, θα θελετε να ζησετε, αλλα η ζωη θα σας εχει αφησει οπως την αφησατε και εσεις!