Είμαστε με έναν άνθρωπο-ή θα ήταν τουλάχιστον ιδεατό-επειδή τον αγαπάμε κι όχι επειδή τον ανεχόμαστε.
Όταν αγαπάς,αλλά αγαπάς πραγματικά,σου είναι αδιάφορα όλα όσα αναφέρεις...
Εγώ ήμουν με κάποιον που δεν είχε μαλλιά και ξύριζε το κεφάλι του και όταν έβλεπα άντρες με μαλλιά παραξενευόμουν.
Για μένα αυτό είχε γίνει το φυσιολογικό.Δε με αφορούσε τίποτα εκτός από εκείνον.
Παράδειγμα είναι-δεν το εξομοιώνω με την παχυσαρκία,για να μην παρεξηγηθώ...
Όταν ψάχνεις άνθρωπο που να πληρεί κάποιες προδιαγραφές που θέτεις τότε προσμετράς τα προσόντα και την έλλειψη τους.
Όταν όμως αγαπάς,αποδέχεσαι τον άλλον και με τα ελαττώματα του,τον στηρίζεις,είσαι σύμμαχός του σ'αυτά που εκείνος
και μόνο εκείνος επιθυμεί ν'αλλάξει,εξελίσσεστε μαζί μέσα από τη δυναμική της υγειούς σας σχέσης...
Τώρα αν είναι να διαλέξω σύντροφο όπως διαλέγω προϊόντα στα ράφια και να τον πετώ όταν υπολείπεται,
πρόκειται κατά την οπτική μου για κατάντια των ανθρωπίνων σχέσεων.
Είναι ο λόγος που τρελαινόμαστε σήμερα με την εμφάνιση,αποκτούμε διατροφικές εμμονές,
αλλάζουμε συντρόφους συνεχώς,την κάνουμε με την πρώτη στραβή,δεν παλεύουμε για τίποτα...
γινόμαστε αναλώσιμα είδη,αντικαταστατά διαρκώς από κάποιον με καλύτερα προσόντα...