κατάθλιψη κ εξάντληση

Quote:

---

Originally posted by agh
Στη δικια μου περιπτωση Μμαρια μπορει να πρεπε κ 10 χρονια ψυχοθεραπεια..γι αυτο ρωτουσα στο 1ο μνμ τι ειχα,εχω.. γιατι πιστευω οτι σε μας επαιξε ρολο για να βρεθουμε εδω η κακοποιηση κ ολα αυτα που ηταν-ειναι μαζεμενα μεσα.Μερικες φορες σκεφτομαι οτι τοσο πονο που περασα κ σε μικρη ηλικια μηπως δημιουργειται καμια βλαβη στον εγκεφαλο.Ειχα ξεπερασει κατα παρα πολυ τα ορια.Αλλα θα αξιζε να βγω απο κει ακομα κ αν περιμενα 20 χρονια γιατι απλα εκει δε ζουσα.Ετσι απο το ποτε ηθελα να δω πως ειναι να ζεις εστω κ γρια που λενε..Παντως το σιγουρο ειναι οτι τοτε ενιωθα ζωντανη νεκρη οποτε το να περιμενω δεν ηταν τιποτα.Το χειροτερο θα ηταν να πιστευα μεσα μου οτι οτι κ να κανω θα μεινω παντα ετσι \'ζομπι\'.Μερικες φορες μου ρχεται παλι η φοβια οταν δεν ειμαι καλα \'μηπως ξαναγυρισω?\'\'μηπως εχω καποια αρρωστεια που ξαναγυρναει?\'Κ ετσι γινομαι υπερπροστατευτικη με τον εαυτο μου κ εξ ου(τωρα μου ηρθε)η υπερβολικη φοβια με τους ανθρωπους κ η φοβια να \'ρισκαρω\'.

---

ναι κ γω αναρωτιεμαι αν ειχα μεγαλωσει διαφορετικα πως θα ημουν κ τωρα ετσι αισθανομαι, παντα ετσι αισθανομουν ζωντανη νεκρη κ φοβαμαι οτι δεν καταφερνω τιποτα με την ψυχιατρο, οτι σκαλιζω τις πληγες μου κ ο πονος γινεται πιο εντονος, δεν ξερω πως θα ηταν α ζουσα

Εμενα ηταν τοσο τεντωμενα τα νευρα μου που δεν αντεχα να ακουω βηματα,πιρουνια,οχι ανθρωπους σε αλλη φαση..Τι να πω..ειδικα για σενα μμαρια πιστευω απο μεσα μου(εχω κ εντονη διαισθηση εντομεταξυ)οτι θα τα καταφερεις.δεν ξερω γιατι αλλα το πιστευω.Θα με θυμηθεις..#λογικα βλεπω στοιχεια του χαρακτηρα σου-σημαδια που μου λενε οτι καποια στιγμη θα βγεις εντελως κ περισσοτερο απο μενα παραλογα η διαισθηση.Οταν ηρεμησεις σκεψου τι θα κανεις απο δω κ περα.καθε μερα νεα μερα.

Μεσα σου βαθια εχεις καποιο ονειρο?

agh και γω ωρες ωρες ακουω αποτομες κινησεις και 8ορυβους και εκνευριζομαι παρα πολυ απο τι ειναι αυτο?

και κατι αλο Μαρια να φυγεις οσο ειναι δυνατον απο αυτο το περβαλλον αλιως δεν 8α μπορεσεις να ηρεμησεις καλη μου.

Δεν ξερω Μαρια..μαλλον νευρα..εγω το ειχα πολυ εντονο ωρες ωρες.Δεν αντεχα τιποτα..βρυσες,καζανακια απτον πανω οροφο,οτιδηποτε.Μου ρχοταν να τα σπασω ολα απ τα νευρα μου!

δεν εχω ονειρα agh κ μενα με ενοχλει το παραμικρο καθε ηχος κ με πιανει ταχυπαλμια, άλλες φορες θελω να τα σπασω όλα κ γω, δεν ξερω
προσπαθουσα να το ελεγξω τοση ωρα, αλλα δυσκολευομαι, δεν ξερω

Μαράκι....ξέρεις τι κρατάω απ\' όλα αυτά;
Ότι υπάρχουν άνθρωποι εδώ μέσα που πραγματικά νοιάζονται για σένα, που στεναχωρήθηκαν, τρόμαξαν, ανησύχησαν. Άλλοι περιμένουν να τους δώσεις κουράγιο μέσα από τη νίκη σου για να συνεχίσουν το δύσκολο δρόμο προς την πραγματική ζωή και άλλοι σε νιώθουν δικό τους άνθρωπο μετά από τόσο καιρό επικοινωνίας. Υπάρχει λοιπόν ένα μικρό κομμάτι του κόσμου που είναι όμορφο και έχει καλές διαθέσεις για σένα. Το ξέρω πως είναι απελπιστικά μικρό, αλλά υπάρχει και είναι πολύ σημαντικό....

Ειχα συνηθισει για χρονια οταν ειμαι ετσι να καθομαι κ να το ζω στο επακρο.εντελως στο επακρο.Με υπερβολικη πιεση καθε φορα που ενιωθα ετσι αρχισα να κανω κατι αλλο.Να πηγαινω μια βολτα,εστω κ μονη μου.Στην αρχη ηταν απαισια κ τωρα ειναι μερικες φορες αλλα ειναι παρα πολυ καλυτερα απ το να καθομαι μεσα ,να το τσιγκλαω κ αλλο,να το προκαλω,να γιγαντωνεται κ να με ισοπεδωνει.Μαθε να αντιδρας αλλιως κ ας μη σ αρεσει.δοκιμασε τροπους εντελως διαφορετικους.ειλικρινα μμαρια ξερω ποσο δυσκολο ειναι να αντιδρας διαφορετικα απ οτι εχεις συνηθισει χρονια.Ψαξτο να δεις οτι αντιδρας παρομοια οταν σε πιανει αυτο.

Με το ζορι.Μπορει να θες κ να με βρισεις τωρα που σου λεω αντεδρασε διαφορετικα,να σου φαινεται το πιο απαισιο πραγμα στον πλανητη,να λες δε μας παρατας κ συ,δε με καταλαβαινεις..κ.λ.π.Αλλα πια με τις πολλες φορες δε θα βλεπεις τον εαυτο σου συνεχεια στην ιδια εικονα καρμπον σαν να επαναλαμβανονται οι μερες,θα μπουν καινουρια data στις επιλογες σου.

Να ξερεις παντως οτι σε νιαζομαι πολυ κ αισθανομαι πολλα πραγματα για σενα κ ας μη σε ξερω.

Θεοφανία να \'σαι καλα κ γω πραγματικα εχω δεθει εδω μεσα με το φορουμ, ειναι το μονο που με στηριζει κ ειναι κ η καθε μου προσπαθεια για να συνεχισω. ολοι θα συνεχίσουμε θέλοντας κ μη, το θεμα είναι να είμαστε καλά στην συνέχεια κ να λεμε ότι ζούμε κ ότι υπάρχουμε.

agh εχεις βιωσει παρομοια κ νιωθω οτι καταλαβαινεις πολυ περισσοτερο, πως ειναι σκηνες να κυριευουν το μυαλο σου, να νιωθεις πως δεν μπορεις να ανασανεις, να πονας παντου, να μουδιαζεις καθε φορα που κατι ερχεται στην επιφανεια, μια κινηση μια λεξη κ στο λεπτο χανεις καθε προσπαθεια που μπορεσες να πεις οτι ήσουν καπως καλα. παλευοντας συνεχεια με το μεσα, την θλιψη, την αδυναμια να ξεφυγεις απο ολο αυτο, να υπομενεις κ αλλα, να μην θελεις να ζεις γιατι κ που ζεις, δεν εχει νοημα για σενα, να εισαι το παιχνιδακι των αλλων που οποτε εχουν ορεξη καλως, ή σε πετανε σε μια γωνια σαν αχρηστη να μοιαζεις ή σε πλακωνουν να εκτονωσουν τα νευρα τους, παντα όμως όπως κ να έχει είσαι εκεί στη μεση κ δεν εχεις καμια αξια, γιατι εισαι ενα παιχνιδάκι που υπάρχει δεν υπάρχει το ιδιο κανει. κ κουραστικα να στηριζω τους αλλους κ να απελπιζομαι καθε φορα, βαρεθηκα κ πω δεν πω, κάνω δεν κάνω, δεν έχει νόημα. καταστραφηκα κ καταστρεφομαι καθε μερα κ απο λιγο, τι να συνεχισω κ πως να κοροϊδεψω τον εαυτο μου ακόμα, θελεις ο χαρακτηρας μου, θελεις η αδιαφορια των αλλων, λιγο συντελουν ολα.. τιποτα, δεν ξερω

mmaraki ναι έχεις δίκαιο το θέμα είναι να είμαστε καλά ...και συνεχίζω.... και στα δύσκολα και στα εύκολα , και στις μαύρες και στις άσπρες μέρες τής ζωής μας . Η ζωή πολλές φορές είναι αβάσταχτη όλοι το έχουμε νιώσει αλλά κάπου στο μυαλό ταυτόχρονα θα υπάρχει και η σκέψη η ζωή είναι ωραία, γιατί είναι ωραία, έστω και με τις δυσκολίες τα προβλήματα την μιζέρια έστω ... υπάρχει πολύ ομορφιά, ακόμα και σε αυτήν την ενότητα που είναι μια τραγική πλευρά της ζωής ακόμα και εδώ υπάρχει τόσο ομορφιά. Τόσες όμορφες ψυχούλες που με τόση τρυφερότητας και αγάπη άπλωσαν τα χέρια σε σένα mmaraki ... έλα πιάσε τα χέρια μας, κρατήσου από μας κρατήσου και για μας.
Οταν ζεις για χρόνια ολόκληρα και βιώνεις τον πόνο της ασχήμια της ζωής, πολλες φορές ξεχνάς ότι υπάρχει η χαρά υπάρχουν άνθρωποι που διψάνε να σου προσφέρουν αγάπη ξεχνάς ότι κάποιοι σε χρειάζονται και σκίζεται η καρδιά τούς για σένα , ξεχνάς τόσα και τόσα άλλα ... και τότε είναι που αρχίζει η ψυχούλα μας και αναζητά διεξόδους ... κάποιοι βρίσκουν το δρόμο κάποιοι αλλοι μπερδεύονται στους λαβύρινθους του μυαλού τους ... αντί να κανείς άλλες χάρακές στα χέρια σου mmaraki κανε δυο tatu και γράψε στο ένα χέρι ότι η ζωή είναι κόλαση ενώ στο άλλο η ζωή είναι παραδεισένια, άρπαξε με τα δυο σου χέρια το τιμόνι της ζωής ου και μην τα ξαναπάρεις ποτέ από κει. Στις στέρφες όταν το ένα χεράκι (αυτό που λέει η ζωή ειναι κόλαση ) θα είναι πανό τότε το μόνο που θα πρέπει να κάνεις είναι να ισιώσεις τον τιμόνι της ζωή σου να φερεισ το άλλο χεράκι πάνω ( η ζωή είναι παράδεισος) και πάτα γκαζια τέρμα και ζήσε...ζήσε...ζήσε...ζησεεεεε� �εεεεεεεεεεεε

Thessalo
εδω η κολαση, εδω κ ο παραδεισος αυτο το μονο σιγουρο..
φαση ειναι θα περασει
σας ευχαριστω ολους παιδια κ εγω εδω μαζι σας