γιατι?
δεν ειναι?:shocked2:
Printable View
γιατι?
δεν ειναι?:shocked2:
Eχω μπερδευτει ποιο ειναι το θεμα, τα λαδερα;Τα συναισθηματικα λαδερα;Τα λαδερα και πως μαγειρευονται;Να ξαναγυρισουμε στο θεμα;
Aντε lessing... επανεφερε την ταξη
μαλλον το συνεσθηματικο δεσιμο με το φαγητό και γενικά με ότι θεωρειτε απαγορευμενο :P:P:P:smilegrin::smilegrin:
παιδιά δεν συμφωνώ με τον τρόπο που ερμηνεύετε αυτό που λέει στο βιβλίο περί του όρθιου φαγοποτιού.καταρχάς η γυναίκα απευθύνεται απλά σε ανθρώπους που θέλουν να χάσουν κιλά κ δεν μπορούν να ελέγξουν την υπερφαγία τους.όχι σε ακραίες περιπτώσεις(ασχέτως που εγώ το διάβασα) το λέει κ μέσα άν τρως κ μετά χτυπιέσαι στο διάδρομο η τα βγάζεις δεν είναι για σένα το βιβλίο.
αυτό που προσπαθεί να πει η γυναίκα με το να καθόμαστε πριν φάμε ,΄΄εχει να κάνει με την αυθόρμητη κατανάλωση τρόφής κ όχι τόσο με ιεροτελεστεία.το ακριβώς ανάποδο με αυτό που λέτε.το να κάτσεις κάτω κ να σκεφτείς τι θα φας πριν φας σε οδηγεί ακριβώς στο ανάποδο από την υπερφαγία.κ τώρα μη βάζουμε όλες τις ιεροτελεστείες σε ένα καλάθι.τότε κ το να μαζευτεί μια οικογένεια σε ένα τραπέζι ,να πουμ προσευχεί κ να αρχίσουν να τρώνε πρώτα σαλάτα κ μετά αρνί με ρύζι στο φούρνο πρέπει να αποφεύγεται γιατί θυμίζει ιεροτελεστεία που ιεροτελεστεία είναι κ το" παιχνίδι" της βουλιμίας?ε όχι τώρα.αυτή την ανάλυση ΄πρέπει ακριβώς να αποφεύγουμε.όχι την ανάλυση του εαυτού μας κ των σκέψεών μας κ των πράξεων μας
αυτη η μεθοδος που λες, δε νομιζω να κανει για ολους, σωστα? παρα μονο για ειδικες περιπτωσεις.Quote:
Originally posted by spaceride
Γραφεται καποιοι για την υπεραναλυση.. Να σας πω τη δικη μου ιστορια (και να μη θελετε εγω θα την πω). Οταν ημουν στα ντουζενια της διαταραχης μου η θεραπευτρια μου με εβαλε να κανω καταγραφες καθε μερα ολη μερα.. Τι τρωω, που το τρωω, τι ωρα το τρωω, ποσο πεινουσα πριν φαω, ποσο πεινουσα αφου εφαγα, αυτο που εφαγα το αισθανομαι σαν υπερφαγικο, ποσες ενοχες ειχα, τι σκεφτομουν, τι αισθανομουν, και στο τελος της ημερας κατεγραφα γεγονοτα που θεωρουσα σημαντικα και τι περιμενα την επομενη μερα απο τον εαυτο μου. Αν αυτο δεν ειναι "υπεραναλυση" τοτε τι ειναι??? Κι ομως για μενα ειναι παρατηρηση.. Σ εναν ανθρωπο που ειναι εντελως αποσυνδεδεμενος απο τους λογους που τον ωθουν σε ενα βουλιμικο θελει πολλα αρ..δια να μαθεις να παρατηρεις λιγο πισω απο το πιττογυρο και τις πιτσες.. Οχι για μενα δεν ειναι υπεραναλυση.. και δεν εννοω εδω..εννοω εξω στην πρακτικη πλευρα των πραγματων
παραδειγμα. ο πατερας μου, πολλα χρονια βουλιμικος, ειναι γενικα μια φαση "ελα μωρε δε βαριεσαι". δεν εχει συναισθηση του μετρου σε τιποτα. δε σκεφτεται τιποτα. χανει τελειως τη μπαλα. οταν τρωει ειναι σα να βρισκεται εκτος τοπου και χρονου. τρωει πελωριες ποσοτητες, δε βαζει ο νους σου (πχ. 12 σουβλακια τυλιχτα, καλαμακια με πιτα, σαντουιτς με σουβλακι, οπως διαολο τα λενε anyway) και δαγκωνει τη γλωσσα του γιατι τρωει με λυσσα.
ε, αν μια θεραπευτρια τον επειθε ποτε να ακολουθησει τη μεθοδο καταγραφης, θα τον βοηθουσε.
εμενα οχι μονο δε θα με βοηθουσε αλλα θα κατεληγα με ζουρλομανδυα.
:thumbup: :thumbup: :thumbup: αυτό το πιστεύω κι εγώQuote:
Originally posted by lessing
Υπεραναλυση για μενα=αντικαθιστα την πραξη!Quote:
Originally posted by click
να μην το μεγαλοποιουμε. να μην του δινουμε φυσικη υποσταση.
ειναι φαγητο και τελος. ακομα και νοστιμο να ειναι, ειναι φαγητο.
ολοι αυτοι οι κανονες, η υπερπροσπαθεια, η υπεραναλυση,
για πολλές περιπτώσεις είναι έτσι, συμπεριλαμβανομένης της δικής μου
συμφωνώ click ότι κάθε περίπτωση θέλει κ διαφορετική αντιμετώπιση.
έχω πάει σε ειδικούς για να με εξετάσουν σωματικά να μου πουν τι προβλήματα έχω μετά από 10 χρόνια βουλιμική.'
αλλά δεν έχω πάει σε ειδικό να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτομαι.σαν υποκατάστατο του ειδικού έψαξα σε
βιβλία ,site συζητήσεις κτλ κτλ.φυσικά έτσι έχασα πολύ χρόνο.αλλά ο μόνος τρόπος για να μην αρχίσω ένα΄βουλιμικό ή να το σταματήσω εγκαίρως είναι η υπερανάλυση,η καταγραφή,το να μην κάνω αυθόρμητες κινήσεις,να αναλύω τις πράξεις μου,να τρώω καθιστή,να τρώω αργά(μέχρι ένα σημείο,όχι να κατεβάσω κ γάλα) κτλ κτλ
γενικά αυτά που κάνω είναι διάφορα κολπάκια της γνωσιακής θεραπείας. έτσι σταμάτησα τους εμετούς κ έτσι συνεχίαω να προσπαθώ να διορθώσω τον μεταβολισμό μου.φυσικά ακόμα έχω μια εμμονή με το να χάσω γρήγορα κιλά. αλλά έχει μειωθεί αρκετά η εμμονή αυτή. κ έτσι έχω καταφέρει να μην κάνω βουλιμικό εδώ κ 6 μήνες
6 μηνες πρεπει να ειναι τρελο high score, μπραβο βουλιανα!!!:thumbup:
εμενα αυτο που με βοηθησε και δεν ηταν ιδεα της ψυχολογου, απλα μου ηρθε, ηταν να γραφω καθε μερα τα ΘΕΤΙΚΑ της ημερας που περασε. εγραφα και τι εφαγα και θερμιδες συν καταμετρηση βαρους αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα, πρακτικο καθαρα.
στο πρωτο σκελος, η επικεφαλιδα ηταν "τι εκανα σημερα για μενα" και αυστηρος κανονας ηταν να μη γραφω ποτε κατι αρνητικο εκει. μονο τα θετικα. ακομα και τα πολυ μικρα βηματα.
τωρα που ειχα να φιλοξενησω ατομα σταματησα ολες τις καταγραφες, και κακως!!! πρεπει να ξαναμπω σε ρυθμους
γιαυτό το έγραψα για να εισπράξω κανα μπράβο!χιχιχιχι!γιατί επίσης το να συγχαίρω τον εαυτό μου είναι κ αυτό μέσα στα κόλπα!
ένα διάλειμμα χρειάζεται .αρκεί να αρχίζουμε από εκεί που σταματάμε κ να μη δίνουμε μια να τα γκρεμίζουμε όλα. πρέπει να βρούμε την ισορροπία μεταξύ υπερανάλυσης -αυτοκριτικής, κ ανεμελιάς.χρειάζονται κ τα δύο.κάποιος μπορεί να χρειάζεται να χαλαρώσει λίγο κ κάποιος να σφίξει τα λουριά του .πιστεύω οτι μόλις βρω τι χρυσή τομή θα μαι πια απαλλαγμένη από την διαταραχή μου.καλά μπορεί να περάσουν κ χρόνια
Γι αυτο κι εγω ειπα οτι ειναι δικη μου ιστορια..Γενικοτερα ομως πιστευω οτι η πλειοψηφια θα οφελουνταν απο αυτον τον τροπο. Εσυ κλικ γτ πιστευεις οτι δεν ειναι για σενα? Ενας "απλος" αντικατοπτρισμος συναισθηματος ειναιQuote:
Originally posted by click
αυτη η μεθοδος που λες, δε νομιζω να κανει για ολους, σωστα? παρα μονο για ειδικες περιπτωσεις.Quote:
Originally posted by spaceride
Γραφεται καποιοι για την υπεραναλυση.. Να σας πω τη δικη μου ιστορια (και να μη θελετε εγω θα την πω). Οταν ημουν στα ντουζενια της διαταραχης μου η θεραπευτρια μου με εβαλε να κανω καταγραφες καθε μερα ολη μερα.. Τι τρωω, που το τρωω, τι ωρα το τρωω, ποσο πεινουσα πριν φαω, ποσο πεινουσα αφου εφαγα, αυτο που εφαγα το αισθανομαι σαν υπερφαγικο, ποσες ενοχες ειχα, τι σκεφτομουν, τι αισθανομουν, και στο τελος της ημερας κατεγραφα γεγονοτα που θεωρουσα σημαντικα και τι περιμενα την επομενη μερα απο τον εαυτο μου. Αν αυτο δεν ειναι "υπεραναλυση" τοτε τι ειναι??? Κι ομως για μενα ειναι παρατηρηση.. Σ εναν ανθρωπο που ειναι εντελως αποσυνδεδεμενος απο τους λογους που τον ωθουν σε ενα βουλιμικο θελει πολλα αρ..δια να μαθεις να παρατηρεις λιγο πισω απο το πιττογυρο και τις πιτσες.. Οχι για μενα δεν ειναι υπεραναλυση.. και δεν εννοω εδω..εννοω εξω στην πρακτικη πλευρα των πραγματων
παραδειγμα. ο πατερας μου, πολλα χρονια βουλιμικος, ειναι γενικα μια φαση "ελα μωρε δε βαριεσαι". δεν εχει συναισθηση του μετρου σε τιποτα. δε σκεφτεται τιποτα. χανει τελειως τη μπαλα. οταν τρωει ειναι σα να βρισκεται εκτος τοπου και χρονου. τρωει πελωριες ποσοτητες, δε βαζει ο νους σου (πχ. 12 σουβλακια τυλιχτα, καλαμακια με πιτα, σαντουιτς με σουβλακι, οπως διαολο τα λενε anyway) και δαγκωνει τη γλωσσα του γιατι τρωει με λυσσα.
ε, αν μια θεραπευτρια τον επειθε ποτε να ακολουθησει τη μεθοδο καταγραφης, θα τον βοηθουσε.
εμενα οχι μονο δε θα με βοηθουσε αλλα θα κατεληγα με ζουρλομανδυα.
σωστη μπουλιανα!
χμ τελικα με τα λαδερα τι παιζει spaceride? ειλικρινα εχω προβλημα στο να υπολογιζω...
smart ετσι οπως το λες εχει νοημα,
απτην αλλη ομως ο θερμιδομετρητης γιατι τα τιγκαρει στις θερμιδες?
μπορουμε να το συζητησουμε καποια στιγμη σε αλλο τοπικ? ειλικρινα τα λατρευω αλλα πειναω η καυμενη κ νιωθω τρωγοντας παραπανω οτι χαλω τη διαιτα μου ...
γιατι το χρόνιο προβλημα μου ηταν (και ειναι, ισως) οτι κανω φοκους συνεχεια στα αρνητικα, τα υπερανελυα, τα σκεφτομουν συνεχεια, τα διογκωνα, τα εκανα βουνο, επικεντρο.Quote:
Originally posted by spaceride
Γι αυτο κι εγω ειπα οτι ειναι δικη μου ιστορια..Γενικοτερα ομως πιστευω οτι η πλειοψηφια θα οφελουνταν απο αυτον τον τροπο. Εσυ κλικ γτ πιστευεις οτι δεν ειναι για σενα? Ενας "απλος" αντικατοπτρισμος συναισθηματος ειναιQuote:
Originally posted by click
αυτη η μεθοδος που λες, δε νομιζω να κανει για ολους, σωστα? παρα μονο για ειδικες περιπτωσεις.Quote:
Originally posted by spaceride
Γραφεται καποιοι για την υπεραναλυση.. Να σας πω τη δικη μου ιστορια (και να μη θελετε εγω θα την πω). Οταν ημουν στα ντουζενια της διαταραχης μου η θεραπευτρια μου με εβαλε να κανω καταγραφες καθε μερα ολη μερα.. Τι τρωω, που το τρωω, τι ωρα το τρωω, ποσο πεινουσα πριν φαω, ποσο πεινουσα αφου εφαγα, αυτο που εφαγα το αισθανομαι σαν υπερφαγικο, ποσες ενοχες ειχα, τι σκεφτομουν, τι αισθανομουν, και στο τελος της ημερας κατεγραφα γεγονοτα που θεωρουσα σημαντικα και τι περιμενα την επομενη μερα απο τον εαυτο μου. Αν αυτο δεν ειναι "υπεραναλυση" τοτε τι ειναι??? Κι ομως για μενα ειναι παρατηρηση.. Σ εναν ανθρωπο που ειναι εντελως αποσυνδεδεμενος απο τους λογους που τον ωθουν σε ενα βουλιμικο θελει πολλα αρ..δια να μαθεις να παρατηρεις λιγο πισω απο το πιττογυρο και τις πιτσες.. Οχι για μενα δεν ειναι υπεραναλυση.. και δεν εννοω εδω..εννοω εξω στην πρακτικη πλευρα των πραγματων
παραδειγμα. ο πατερας μου, πολλα χρονια βουλιμικος, ειναι γενικα μια φαση "ελα μωρε δε βαριεσαι". δεν εχει συναισθηση του μετρου σε τιποτα. δε σκεφτεται τιποτα. χανει τελειως τη μπαλα. οταν τρωει ειναι σα να βρισκεται εκτος τοπου και χρονου. τρωει πελωριες ποσοτητες, δε βαζει ο νους σου (πχ. 12 σουβλακια τυλιχτα, καλαμακια με πιτα, σαντουιτς με σουβλακι, οπως διαολο τα λενε anyway) και δαγκωνει τη γλωσσα του γιατι τρωει με λυσσα.
ε, αν μια θεραπευτρια τον επειθε ποτε να ακολουθησει τη μεθοδο καταγραφης, θα τον βοηθουσε.
εμενα οχι μονο δε θα με βοηθουσε αλλα θα κατεληγα με ζουρλομανδυα.
δεν υπηρχε χαλαρωση σχεδον ποτε. μονο μελαγχολια και αρνητισμος.
γιαυτο πιστευω οτι αυτη η μεθοδος θα μου εκανε πολυ κακο, θα ενιωθα επιπλεον καταπιεση
Bouliana μου δεν ερμηνευω το βιβλιο.Δεν το εχω διαβασει καν. Απλα τα χρονια εμπειριας που εχω μου εχουν δειξει πολλους ανθρωπους με συγκεκριμενα ιεροτελεστικα.. Αυτο που εννουσα ειναι να μη φτανουμε στο σημειο ψυχαναγκασμου. Και παλι ομως ειναι περιπλοκο θεμα για να μπορεσουμε να το αναλυσουμε σε ποστςQuote:
Originally posted by bouliana
παιδιά δεν συμφωνώ με τον τρόπο που ερμηνεύετε αυτό που λέει στο βιβλίο περί του όρθιου φαγοποτιού.καταρχάς η γυναίκα απευθύνεται απλά σε ανθρώπους που θέλουν να χάσουν κιλά κ δεν μπορούν να ελέγξουν την υπερφαγία τους.όχι σε ακραίες περιπτώσεις(ασχέτως που εγώ το διάβασα) το λέει κ μέσα άν τρως κ μετά χτυπιέσαι στο διάδρομο η τα βγάζεις δεν είναι για σένα το βιβλίο.
αυτό που προσπαθεί να πει η γυναίκα με το να καθόμαστε πριν φάμε ,΄΄εχει να κάνει με την αυθόρμητη κατανάλωση τρόφής κ όχι τόσο με ιεροτελεστεία.το ακριβώς ανάποδο με αυτό που λέτε.το να κάτσεις κάτω κ να σκεφτείς τι θα φας πριν φας σε οδηγεί ακριβώς στο ανάποδο από την υπερφαγία.κ τώρα μη βάζουμε όλες τις ιεροτελεστείες σε ένα καλάθι.τότε κ το να μαζευτεί μια οικογένεια σε ένα τραπέζι ,να πουμ προσευχεί κ να αρχίσουν να τρώνε πρώτα σαλάτα κ μετά αρνί με ρύζι στο φούρνο πρέπει να αποφεύγεται γιατί θυμίζει ιεροτελεστεία που ιεροτελεστεία είναι κ το" παιχνίδι" της βουλιμίας?ε όχι τώρα.αυτή την ανάλυση ΄πρέπει ακριβώς να αποφεύγουμε.όχι την ανάλυση του εαυτού μας κ των σκέψεών μας κ των πράξεων μας
ακριβως η υπερβολη ειναι το θεμα,,,οτιδηποτε στο σημειο της υπερβολης ειναι νοσηρο, γενικα συμφωνω με spaceride k bouliana
(σπεις το βιβλιο ειναι τελειο να το διαβασεις)