Quote:
Originally posted by polinaki1983
Καλημέρα κορίτσια!!!!
konina μου δεν περιμένω πια να αλλάξει τίποτα. Εχω αλλάξει στάση εγώ και δεν είμαι πια η Πωλίνα που τον έτρεχε. Και μετά από ένα περιστατικό που συνέβικε πριν περίπου 3 βδομάδες, τι έχει καταλάβει και αυτός πως πια τίποτα δεν είναι το ίδιο από μέρους μου. Προς το παρόν τον βλέπω πως έχει φοβιθεί και πως έχει καταλάβει πως είτε το δέχετε και ακολουθεί είτε οι βαλιτσούλες του είναι έτοιμες και φεύγει. Δεν υπάρχει μέση λύση πια. Προς ο παρόν, μετά το περιστατικό, ακολουθεί. Το μέλλον θα δείξει.
Αλμα μου, πια δεν ζητάω συμπαράσταση και στήριξη από κανέναν. Απλά ανακοινώνω με περιφάνια πόσα κιλά έχασα και μένουν με το στόμα ανοικτό. Βαρέθικα να είμαι ο καλοθελιτής για όλα. Πλέων κάνω αυτό που θέλω για τα άτομα που θέλω και τελειώνει. Δεν ζητάω τίποτα πίσω.
Χτες είχαν έρθει οι θείες μας για τα γενέθλια του μικρού της αδελφής μου. Η αδελφή της μαμάς μου με είχε ξαναδεί, και έτσι δεν της έκανε εντύπωση η απώλειά μου. Η αδελφή του μπαμπά μου όμως έχει να με δει από τα Χριστούγεννα, είναι και αυτή παχουλή, έμεινε και με έβλεπε, με έβλεπε, και μου λέει αδυνάτισες ε (με ένα βλέμμα που έλεγε μα καλά, πως τα κατάφερες, εσύ ποτέ δεν μπορούσες να χάσεις βάρος). Της λέω Ναι!!!!! Εχασα λίγο!!! Εχασα 20 κιλά και 200 γραμμάρια!!! (αυτής της τόνισα και τα γραμμάρια γιατί δεν μου άρεσε το ύφος της. Και μου λέει πως τα κατάφερες, έκοψες το στομάχι σου? Λέω όχι απλά αφέρεσα τον δακτύλιο. Λέει μα πως γίνετε, λέω πάω σε διατροφολόγο και έχω πρόγραμμα διατροφής. Δεν είναι δύσκολο τώρα που σταμάτησαν οι εμετοί. Και μετά την άκουσα που ρωτούσε την μάνα μου και την αδελφήμου αν έκοψα το στομάχι μου (καλά πόσο μισώ αυτή την φράση δεν λέγετε!!!) και της έλεγαν όχι. Μετά ήθελε να έρθει πάνω να δει το σπίτι, την ανέβασα, και άρχισε να λέει πόσο χάρηκε που αδυνάτισα, και πως έχασε και αυτή 3 κιλά και της φάνηκε (παραμυθιάζουμε τον εαυτό μας με λίγα λόγια) και γυρνάω και τις λέω "Θεία γιατί ρωτάς συνεχώς πως έχασα τα κιλά και αν έκοψα το στομάχι μου? Οχι δεν το έκοψα. Αφέρεσα τον δακτύλιο και είμαι καλά. Γιατί δηλαδή είναι τόσο δύσκολο να το πιστέψεις αυτό?" Δεν ήξερε τί να πεί, πήγε να δικαιολογιθεί, και την λέω δεν θέλω τίποτα να μου πεις. Η προσπάθεια που κάνω είναι πολύ δύσκολη και δεν θέλω σχόλια από κανέναν για το τί κάνω και πώς. Τελείωσε.
Από εκείνη την ώρα κορίτσια δεν μου ξαναμίλησε!!!!!!!
Πλέων είμαι σε μία φάση που φιλτράρω ότι ακούω, κρατάω τα καλά και πετάω τα κακά.
Όλοι το βλέπουν ότι άλλαξα, λίγοι το δέχονται, και 2 άτομα το χειροκροτούν!!! Αυτά τα 2 ατομα μου αρκούν γιατί ήταν άτομα που πάντα με δέχονταν και στα καλά και στα κακά μου, και στα όμορφα και στα άσχιμα μου και πάντα ήταν εκεί για μένα όπως και εγώ γιαυτά!!!
ΠΕΣ ΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!! τα'χω περασει!!!!!! ειχα κατι φιλες-φιδια που οχι μονο λεγανε οτι μαλλον εκοψα το στομαχι μου, αλλα οτι αρχισα και τα ναρκωτικα κιολλας (μου το'παν εμπιστευτικα η παρεα που με κουτσομπολευανε οτι ειδαν τα κοριτσια τα "σημαδια" απο βελονες στα χερια μου, που στη πραγματικοτητα ηταν κουνουπια!!!!)!!! αν ειναι δυνατον!!! σαφως φαγανε ενα διαολοστελμα και οι 2 τους και με ντροπη δικια μου εγινα σκυλα-σνομπ μονο και μονο για να τους τη μπω γιατι αυτες οσο εκανα εγω διαιτα λεγανε "αααααααααα εμεις το τρωμε το γαλακτομπουρεκο μας" και σαφως μεινανε παχυες αυτες.