Εμβοή στα αυτιά

Καλησπερα εδω κι 5 μηνες και τελειως ξαφνικα αρχισα να εχω κι εγω εμβοη στο δεξι αυτι.Στην αρχη νομιζα οτι εχει μπει μυγακι ετσι το ακουγα,πηγα σε ωρλ εκανα ακουογραμμα τυμπανογραμμα μια χαρα.σταματησα να ασχολουμε αλλα το βουητο εκει..το ακουω μονο την νυχτα και καμια φορα καθολου..οχι οτι σταματαει αλλα χαμηλωνει μονο του και το ακουω μονο αν κλεισω με το δαχτυλο μου το πτερυγιο του αυτιου μας(αν το εξηγω καλα)..πριν ενα μηνα ειχα πεσει για υπνο και εκανα τις εξεις σκεψεις αχ λεω παλι καλα που δεν σφυριζει και το αριστερο αυτι και την επομενη μερα ξυπναω και σφυριζε και το αριστερο αυτι μεχρι και σημερα..εχω παρατηρηση πως αν ειμαι σε υπερενταση τις ακουω και χωρις να κλεισω τα αυτια μου(εχω και αυχενικο)..εχω στεναχωρηθει παρα πολυ γιατι δεν ξερω για ποιο λογο συμβαινουν και δεν ξερω και αν θα φυγουν ποτε...απλα με εχουν δει 3 ωρλ με μια μανγητικη εγκεφαλου που ειχα κανει και μου ειπαν πως δεν ειναι τιποτα και πως πρεπει να μαθω να ζω με τις εμβοες..ο ενας απο αυτους μου ειπε πως εχουν πειραχτει καποια αγγεια του κοχλια..γιατι συμβαινει αυτο?

εμενα ενω μου ειχε περασει με ξαναεπιασε

τελικα λετε ακομα και στις εμβοες να παιζει ρολο η ψυχολογια?Tinnitus εισαι σε στρες?σε ρωταω για να δουμε αν τελικα παιζει ρολο το ψυχολογικο κομματι.εμενα προσωπικα υπαρχουν στιγμες που χαμηλωνουν σαν να μην υπαρχουν και αλλες που τις ακουω εντονα.τι να πω...το μυαλο μπορει να δημιουργησει τοσα πολλα?

Quote:

---

Originally posted by bana
τελικα λετε ακομα και στις εμβοες να παιζει ρολο η ψυχολογια?Tinnitus εισαι σε στρες?σε ρωταω για να δουμε αν τελικα παιζει ρολο το ψυχολογικο κομματι.εμενα προσωπικα υπαρχουν στιγμες που χαμηλωνουν σαν να μην υπαρχουν και αλλες που τις ακουω εντονα.τι να πω...το μυαλο μπορει να δημιουργησει τοσα πολλα?

---

Το μυαλό δεν νομίζω να δημιουργεί τις εμβοές, αυτές πρέπει να είναι όντως αποτέλεσμα βλάβης/τραύματος του κοχλία η κάτι τέτοιο. Όμως πρέπει να παίζει τρομερό ρόλο το πως διαχειρίζεσαι ψυχολογικά όλη αυτή την κατάσταση. Αν είσαι αγχωμένος θα έχεις την τάση να στρέφεις την προσοχή σου σε καταστροφικά ερεθίσματα, οπότε είναι πιθανό να στρέφεις συνέχεια την προσοχή σου στον ήχο και να κάνεις και σκέψεις τύπου \"ωχ με βασανίζει και αυτό\", \"δεν μπορώ άλλο\", \"τι έπαθα\" μπλα μπλα. Όλο αυτό μπορεί και να \"δυναμώνει\" τον ήχο γιατί΄ο εγκέφαλος σου νομίζει ότι είναι κάποιο επίφοβο ερέθισμα οπότε και αυξάνει την προσοχή σε αυτό. Τα χημικά παράγωγα του stress επίσης ίσως και να χειροτερέυουν την κατάσταση.


Αν τώρα δεν του δείνεις σημασία, έχεις συμφιλιωθεί με αυτό και ζεις κανονικά την καθημερινότητα σου, ο εγκέφαλος σου θα μάθει ότι αυτός ο ήχος δεν είναι κάτι επίφοβο, οπότε μετά από κάποιο χρονικό διάστημα πιθανών \"μαθαίνει\" να το \"φιλτράρει\" αυτόματα. Επίσης η μείωση του stress ίσως και να επιταχύνει όποια φυσική επαναρθωτική διαδικασία του οργανισμού. Οπότε ναι το άγχος μάλλον συμβάλει σημαντικά στην κατάσταση έμμεσα (αλλά όχι άμεσα, δηλαδή δεν τα δημιουργεί το \"μυαλό σου\" αυτά) οπότε και και ανάλογα με την \"ψυχολογική διαχείριση\" του προβλήματος που θα κάνεις πιθανότατα να βελτιωθείς σημαντικά.

Αγαπητοί φίλοι,

έγινα σήμερα μέλος του forum μήπως και μπορέσω να βοηθήσω πολλούς απογοητευμένους και στηρίξω και τον εαυτό μου.

Αυτό που έχω δεν είναι ψυχολογικής φύσεως, το ξέρω. Επειδή όμως είναι ανίατο - ή έστω δυσιάτο - μου έχει δημιουργήσει πρόβλημα σε όλα τα επίπεδα και τις εκφάνσεις του βίου μου.

Το topic είναι το πιο ταιριαστό σε αυτό που έχω και επειδή ήθελα να βοηθήσω όλο τον κόσμο που πάσχει από εμβοές γράφω εδώ και δεν άνοιξα νέο.

Εγώ προσωπικά πάσχω από ΥΠΕΡΑΚΟΥΣΙΑ και εμβοές. Είμαι σίγουρος φίλοι μου ότι ελάχιστοι έχετε ξανακούσει τη λέξη. Με πολύ απλά λόγια το \"ακουστικό μου κατώφλι\" έχει ανεπανόρθωτα \"χαλάσει\". Δε μπορώ να ανεχτώ ήχους σε εντάσεις και συχνότητες που πριν ήταν απόλυτα ανεκτοί από ατα αυτιά μου. Το πρόβλημα ξεκίνησε πριν από 5,5 μήνες στο χώρο εργασίας μου. Δουλεύω με παιδιά και εκτέθηκα σε υψηλές εντάσεις και υψηλές συχνότητες. Από εκείνη την ημέρα του Νοεμβρίου η ζωή μου έχει γίνει μια κόλαση. Έχω εγκαταλέιψει τη μουσική που ήταν η μεγάλη μου αγάπη - ούτε λόγος να παρακολουθήσω συναυλία ξανά - έχω ελάχιστη κοινωνική ζωή η οποία περιορίζεται σε επισκέψεις σε φίλους που είναι γνώστες του προβλήματός μου και δεν κυκλοφορώ έξω παρά μόνον με το αυτοκίνητο. Αν αναγκαστώ να κυκλοφορήσω πεζός θα το κάνω φορώντας ωτοασπίδες.

Έχω επισκεφθεί 9 γιατρούς και κανείς δε με έχει πείσει, τόσο με τα λόγια όσο και με τις πράξεις του ότι μπορεί ποτέ να γίνω καλά. Θεραπεία επίσημη δεν υπάρχει. Κάνουμε δοκιμές στα τυφλά και ό, τι βγει.

Παράλληλα με την ΥΠΕΡΑΚΟΥΣΙΑ έχω και εμβοές. Κι εδώ θέλω να πω σε όλους τους φίλους που πάσχουν από εμβοές ότι το πρόβλημά τους είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά σε αυτό που έχω εγώ. Παιδιά, είχα έχω και θα έχω εμβοές. Τους τελευταίους 5,5 μήνες που έχω ΥΠΕΡΑΚΟΥΣΙΑ έχω και εμβοές. ΣΥΝΕΧΕΙΑ. Απλά αυξομειώνεται η ένταση. Συνειδητοποιήσετε ότι δεν είναι τίποτα. Ναι, δεν υπάρχει θεραπεία ούτε για τις εμβοές. Από την άλλη όμως μην επιτρέπετε σε κανένα γιατρουδάκι να σας προσβάλει λέγοντας \"όλα είναι στο κεφάλι σου, ψυχολογικό είναι, δεν έχεις τίποτα\" και στέλνοντάς σας για ψυχοθεραπεία. Αυτά όλα δείχνουν τη γύμνια όχι μόνον των γιατρών αλλά και της επιστήμης. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΕΜΒΟΕΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΚΟΥΣΙΑ. Κι όταν υπάρξει λύση, θε έρθει πακέτο και για τα δύο.

Αν δεν είχα την αγάπη της οικογεινείας μου και της μνηστής μου θα είχα καταρρεύσει. Έχω κουραστεί και απογοητευτεί αλλά δεν το βάζω κάτω. Παρακλώ όποιος έχει κάτι σχετικό να γράψει, ας το κάνει. Θα ρίξει λίγο φως στο απέραντο σκοτάδι μου...

Quote:

---

Originally posted by silencer
Αγαπητοί φίλοι,

έγινα σήμερα μέλος του forum μήπως και μπορέσω να βοηθήσω πολλούς απογοητευμένους και στηρίξω και τον εαυτό μου.

Αυτό που έχω δεν είναι ψυχολογικής φύσεως, το ξέρω. Επειδή όμως είναι ανίατο - ή έστω δυσιάτο - μου έχει δημιουργήσει πρόβλημα σε όλα τα επίπεδα και τις εκφάνσεις του βίου μου.

Το topic είναι το πιο ταιριαστό σε αυτό που έχω και επειδή ήθελα να βοηθήσω όλο τον κόσμο που πάσχει από εμβοές γράφω εδώ και δεν άνοιξα νέο.

Εγώ προσωπικά πάσχω από ΥΠΕΡΑΚΟΥΣΙΑ και εμβοές. Είμαι σίγουρος φίλοι μου ότι ελάχιστοι έχετε ξανακούσει τη λέξη. Με πολύ απλά λόγια το \"ακουστικό μου κατώφλι\" έχει ανεπανόρθωτα \"χαλάσει\". Δε μπορώ να ανεχτώ ήχους σε εντάσεις και συχνότητες που πριν ήταν απόλυτα ανεκτοί από ατα αυτιά μου. Το πρόβλημα ξεκίνησε πριν από 5,5 μήνες στο χώρο εργασίας μου. Δουλεύω με παιδιά και εκτέθηκα σε υψηλές εντάσεις και υψηλές συχνότητες. Από εκείνη την ημέρα του Νοεμβρίου η ζωή μου έχει γίνει μια κόλαση. Έχω εγκαταλέιψει τη μουσική που ήταν η μεγάλη μου αγάπη - ούτε λόγος να παρακολουθήσω συναυλία ξανά - έχω ελάχιστη κοινωνική ζωή η οποία περιορίζεται σε επισκέψεις σε φίλους που είναι γνώστες του προβλήματός μου και δεν κυκλοφορώ έξω παρά μόνον με το αυτοκίνητο. Αν αναγκαστώ να κυκλοφορήσω πεζός θα το κάνω φορώντας ωτοασπίδες.

Έχω επισκεφθεί 9 γιατρούς και κανείς δε με έχει πείσει, τόσο με τα λόγια όσο και με τις πράξεις του ότι μπορεί ποτέ να γίνω καλά. Θεραπεία επίσημη δεν υπάρχει. Κάνουμε δοκιμές στα τυφλά και ό, τι βγει.

Παράλληλα με την ΥΠΕΡΑΚΟΥΣΙΑ έχω και εμβοές. Κι εδώ θέλω να πω σε όλους τους φίλους που πάσχουν από εμβοές ότι το πρόβλημά τους είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά σε αυτό που έχω εγώ. Παιδιά, είχα έχω και θα έχω εμβοές. Τους τελευταίους 5,5 μήνες που έχω ΥΠΕΡΑΚΟΥΣΙΑ έχω και εμβοές. ΣΥΝΕΧΕΙΑ. Απλά αυξομειώνεται η ένταση. Συνειδητοποιήσετε ότι δεν είναι τίποτα. Ναι, δεν υπάρχει θεραπεία ούτε για τις εμβοές. Από την άλλη όμως μην επιτρέπετε σε κανένα γιατρουδάκι να σας προσβάλει λέγοντας \"όλα είναι στο κεφάλι σου, ψυχολογικό είναι, δεν έχεις τίποτα\" και στέλνοντάς σας για ψυχοθεραπεία. Αυτά όλα δείχνουν τη γύμνια όχι μόνον των γιατρών αλλά και της επιστήμης. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΕΜΒΟΕΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΚΟΥΣΙΑ. Κι όταν υπάρξει λύση, θε έρθει πακέτο και για τα δύο.

Αν δεν είχα την αγάπη της οικογεινείας μου και της μνηστής μου θα είχα καταρρεύσει. Έχω κουραστεί και απογοητευτεί αλλά δεν το βάζω κάτω. Παρακλώ όποιος έχει κάτι σχετικό να γράψει, ας το κάνει. Θα ρίξει λίγο φως στο απέραντο σκοτάδι μου...

---

Φίλε Silencer κουράγιο. Και εγώ είχα φίλο μουσικό που πριν περίπου 3 χρόνια και έτσι ξαφνικά ενώ έπαιζε το πιάνο έπαθε πολύ έντονες εμβοές που τον είχαν κάνει ένα ράκος τους πρώτους μήνες. Πήγε σε πάρα πολλούς ΩΡΛ και τελικά βρήκε έναν ΩΡΛ εξειδικευμένο στο ακουστικό σύστημα και άρχισε να κάνει κάποιες αρκετά επιθετικές φαρμακευτικές αγωγές (κυρίως με κάποια είδη κορτικοστεροειδών στην αρχή και φάρμακα που αυξάνουν την αιμάτωση και βελτιώνουν το καρδιαγγειακό-όπως την τριμεταζιδίνη-αργότερα, καθώς και μια τοπική ένεση λιδοκαίνης που όμως λίγο λειτούργισε).


Τελικά δεν ξέρει αν τα φάρμακα λειτούργησαν η αν το πρόβλημα υποχώρησε από μόνο του, σε συνδιασμό με κάποια αλλαγή στην συμπεριρφορά του, αλλά 2,5-3 χρόνια μετά ακούει την εμβοή πολύ χαμηλά, στο σημείο που ξανάρχισε να παίζει το πιανο και να ασχωλείται full-time με την μουσική χωρίς να του \"ανεβαίνει\" όπως μου λέει ο ήχος (παλιότερα κάθε φορά που θα έπαιζε το πιανο η εμβοή θα \"ανέβαινε\" σε ένταση στο σημείο που δεν μπορούσε να κοιμηθεί για μέρες). Πλεον η ένταση της εμβοής είναι τόσο χαμηλά που αν δεν της δίνει σημασία ουσιαστικά δεν την \"ακούει\".


Και αυτό μου είπε ήταν και το κλειδί-ίσως μαζί με τα φάρμακα-ότι από την στιγμή που σταμάτησε να της είνει την τρομακτική σημασία, τότε αργά και σταθερά άρχισε να υποχωρεί. Αν και το πρόβλημα των εμβοών είναι νευρολογικό-ακουστικό, το πως το \"επεξεργάζεσαι\" μπορεί να κάνει μεγάλη διαφορά κατα την γνώμη μου αφού η ακουστική αντίληψη γίνεται στον εγκέφαλο και όχι στο αυτί η στο ακουστικό νεύρο. Από ότι μου είπε και ο φίλος μου-και το πιστεύω και εγώ απόλυτα-έίναι ότι όσο λιγότερο προσέχεις τον ήχο τόσο και αυτός χαμηλώνει με τον καιρό. Γιατί αφού δεν του δείνεις προσοχή μαζί με αγχωτικές αντιδράσεις, ο εγκέφαλος με τον καιρό \"μαθαίνει\" ότι ο συγκεκριμένος σταθερός ήχος δεν είναι σημαντικός και τον αποβάλει αυτόματα \"φιλτράροντας\" τον από την προσοχή. Το συγκεκριμένο πράγμα που σου λέω δεν είναι καθόλου \"science-fiction\" έτσι ακριβώς λειτουργεί το σύστημα της προσοχής (υπάρχουν πολλές επιστημονικές μελέτες στον τομέα) και μπορώ να στο επιβεβαιώσω και εγώ με κάτι ανάλογο που είχα πάθει παλιά στο οπτικό σύστημα κιόλας(\"floaters\").


Είναι όπως όταν κάποιος φοράει ρολόι για πρώτη φορά. Στην αρχή νιώθει την κρύα μεταλλική επιφάνεια πολύ έντονα και όση σημασία του δίνει τόσο και πιο πολύ θα το αισθάνεσαι, ακόμα και σε ενοχλητικά σημεία. Με τον καιρό όμως και όσο λιγότερη προσοχή του δίνει ,ο εγκέφαλος του εξοικιώνεται με το συγκεκριμένο απτικό ερέθισμα και πλεον ετο άτομο δεν νιώθει ότι φοράει ρολόι.


Καλό κουράγιο και η συμβουλή μου είναι. Ψάξε για ένα ΩΡΛ που εξειδικεύεται στο ακουστικό σύστημα και γνωρίζει συγκεκριμένα από εμβοές και μάθε να ζεις με αυτό προσπαθόντας να μην το φοβάσαι και-όσο γίνεται- να μην του δείνεις σημασία. Όσο πιο πολύ το σκέφτεσαι, το προσέχεις και οργανώνεις την ζωή σου με βάση αυτό τόσο και πιο πολύ θα το συνειδητοποιείς. Μπορεί να είναι τρομερά ενοχλητικό και τρομακτικό να ακούς συνέχεια κάτι και να μην μπορείς να ησυχάσεις, αλλά πίστεψε με, μην το φοβάσαι και προσπάθησε να ζεις ήρεμα με αυτό, χωρίς να κάνεις υπερβολές όπως το να αποφεύγεις κάθε μεσαίας έντασης πυγή ήχου, ακόμα και αν έχεις μεγάλη ευαισθησία σε ακουστικές πηγές. Αυτό είπε και ο γιατρός στον φίλο μου, η έκθεση σε μεσαίας έντασης ακουστικές πηγές είναι καλή για το πρόβλημα αφού όσο πιο πολύ μένεις σε ησυχία τόσο και πιο πολύ μπένεις σε ένα φαύλο κύκλο που ο εγκέφαλος σου αποκτάει ευαισθησία στον ήχο και παραδόξως ακούει όλο και πιο πολύ την εμβοή. Προσπάθησε να κάνεις κανονικά τις καθημερινές σου δραστηριότητες σε περιβάλλοντα με κανονικής/μεσαίας έντασης ήχο χωρίς να το φοβάσαι και δίνοντας του όσο λιγότερο σημασία γίνεται και θα δεις ότι θα βελτιωθεί.

Ο δε φίλος μου σε μια φάση είχε τρελαθεί και λέει \"έτσι είσαι τώρα θα δεις\" και άρχιζε να βάζει δυνατά τέρμα την μουσική με αποτέλεσμα η εμβοή να ανεβαίνει στο σημείο που δεν μπορούσε να κοιμηθεί με τίποτα μετά. Αλλά μετά από κάποιες φορές και όταν σταμάτησε να το φοβάται (και ίσως σε συνδιασμό με τα φάρμακα, ποιος ξέρει) αυτό άρχισε να κατεβαίνει. Κουράγιο silencer και power και θα δεις ότι θα το θυμάσαι σαν μακρινή κακή ανάμνηση όλο αυτό.

Φίλε Petran σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για τις συμβουλές σου. Επίτρεψέ μου να διευκρινίσω - προσθέσω κάποια πράγματα που το μέγεθος του πρώτου μηνύματός μου δε με άφησε να γράψω:

1ον τις εμβοές τις έχω γραμμένες στα παλαιότερα των υποδημάτων μου. Δε με απασχολούν. Απλά τις ανέφερερα για να βοηθήσω τους φίλους που πάσχουν γράφοντας ότι \"υπάρχουν και χειρότερα\"

2ον τα οποία είναι η ΥΠΕΡΑΚΟΥΣΙΑ. Με πολύ απλά λόγια: ήχοι πάνω από κάποια db και ιδιαίτερα υψίσυχνοι προκαλούν ΠΟΝΟ. Ανόθευτο, καθαρό, δυνατό πόνο. Και κάψιμο μέσα στο αυτί. Σα να σε δέρνουν με μια βέργα. Το γάβγισμα του σκύλου, το λάλημα του πετεινού, οι κόρνες των αυτοκινήτων, οι βροντερές φωνές, οι τσιρίδες των παιδιών, όλα αυτά που για τους άλλους είναι κομμάτι της καθημερινότητας για εμένα είναι απλά πηγές ΠΟΝΟΥ!!!!

3ον όπως έγραψα έχω επισκεφθεί ως τώρα 9 γιατρούς. Μάλιστα ένας εξ αυτών έχει γράψει και εργασία για την ΥΠΕΡΑΚΟΥΣΙΑ στην Αμερική όπου σπούδαζε. Ακολουθώ λοιπόν τη θεραπεία του η οποία συνίσταται σε κατανάλωση νερού και τροφών με ψηλή περιεκτικότητα σε μαγνήσιο, λήψη φαρμάκου που αυξάνει την αιμάτωση στην περιοχή του αυτιού και ακρόαση του λεγόμενου pink noise σε καθημερινή βάση. Είναι πολύ εύκολο να βρει κανείς ένα pink noise generator στο διαδίκτυο. Όλα αυτά έχουν βελτιώσει την κατάσταση αλλά ελάχιστα. Τα αυτιά μου εξακολουθούν να μη δουλεύουν σωστά.

4ον ο γιατρός αυτός μου έκανε λόγο για ένεση κορτιζόνης κατευθείαν μέσα στον κοχλία. Αλλά, όπως είπε, πρέπει να είναι το τελευταίο μας όπλο. Κι εγώ θέλω αν είναι δυνατό να αποφύγω κορτιζονούχα φάρμακα. δεν είναι ό, τι καλύτερο για τον οργανισμό.

Από αυτά όλα τα συμπληρωματικά πιστεύω να αντιλαμβάνεστε ότι πλέον για μένα το δίπτυχο ησυχία - απομόνωση είναι χαρά. Όταν είμαι σπίτι, σε ελγεχόμενο περιβάλλον, όλα είναι θαυμάσια. Έξω με περιμένει το δίπτυχο θόρυβος - κόσμος. Και εκεί τίποτα δε μπορεί να είναι καλό....

Quote:

---

Originally posted by silencer
Φίλε Petran σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για τις συμβουλές σου. Επίτρεψέ μου να διευκρινίσω - προσθέσω κάποια πράγματα που το μέγεθος του πρώτου μηνύματός μου δε με άφησε να γράψω:

1ον τις εμβοές τις έχω γραμμένες στα παλαιότερα των υποδημάτων μου. Δε με απασχολούν. Απλά τις ανέφερερα για να βοηθήσω τους φίλους που πάσχουν γράφοντας ότι \"υπάρχουν και χειρότερα\"

2ον τα οποία είναι η ΥΠΕΡΑΚΟΥΣΙΑ. Με πολύ απλά λόγια: ήχοι πάνω από κάποια db και ιδιαίτερα υψίσυχνοι προκαλούν ΠΟΝΟ. Ανόθευτο, καθαρό, δυνατό πόνο. Και κάψιμο μέσα στο αυτί. Σα να σε δέρνουν με μια βέργα. Το γάβγισμα του σκύλου, το λάλημα του πετεινού, οι κόρνες των αυτοκινήτων, οι βροντερές φωνές, οι τσιρίδες των παιδιών, όλα αυτά που για τους άλλους είναι κομμάτι της καθημερινότητας για εμένα είναι απλά πηγές ΠΟΝΟΥ!!!!

3ον όπως έγραψα έχω επισκεφθεί ως τώρα 9 γιατρούς. Μάλιστα ένας εξ αυτών έχει γράψει και εργασία για την ΥΠΕΡΑΚΟΥΣΙΑ στην Αμερική όπου σπούδαζε. Ακολουθώ λοιπόν τη θεραπεία του η οποία συνίσταται σε κατανάλωση νερού και τροφών με ψηλή περιεκτικότητα σε μαγνήσιο, λήψη φαρμάκου που αυξάνει την αιμάτωση στην περιοχή του αυτιού και ακρόαση του λεγόμενου pink noise σε καθημερινή βάση. Είναι πολύ εύκολο να βρει κανείς ένα pink noise generator στο διαδίκτυο. Όλα αυτά έχουν βελτιώσει την κατάσταση αλλά ελάχιστα. Τα αυτιά μου εξακολουθούν να μη δουλεύουν σωστά.

4ον ο γιατρός αυτός μου έκανε λόγο για ένεση κορτιζόνης κατευθείαν μέσα στον κοχλία. Αλλά, όπως είπε, πρέπει να είναι το τελευταίο μας όπλο. Κι εγώ θέλω αν είναι δυνατό να αποφύγω κορτιζονούχα φάρμακα. δεν είναι ό, τι καλύτερο για τον οργανισμό.

Από αυτά όλα τα συμπληρωματικά πιστεύω να αντιλαμβάνεστε ότι πλέον για μένα το δίπτυχο ησυχία - απομόνωση είναι χαρά. Όταν είμαι σπίτι, σε ελγεχόμενο περιβάλλον, όλα είναι θαυμάσια. Έξω με περιμένει το δίπτυχο θόρυβος - κόσμος. Και εκεί τίποτα δε μπορεί να είναι καλό....

---

Με το pink noise generator ενοχλήσαι/πονάς? Από ότι ξέρω πρέπει να εκτίθεσαι λίγο λίγο όλο και πιο πολύ ώρα ε? Το αντέχεις καθόλου?


Όσο και αν φαίνεται παράδοξο, η ησυχία αν και μπορεί να σου είναι ανακουφιστική ίσως να έχει αντίθετα αποτελέσματα στο πρόβλημα (όπως είπα και στο προηγούμενο μήνυμα). Ίσως η σταδιακή έκθεση σε μεσαίας έντασης πηγές ήχων υψηλής συχνότητας να είναι καλή τελικά, δεν σου λέω μπαρούφες. Ίσως αν κατέβαζες κάποιους από αυτούς τους φυσικούς ήχους από το διαδίκτυο και σταδιακά ανέβαζες την ένταση. Η απλά αν έβγαινες έξω και όσο μπορούσες να υπέμενες τον πόνο και την ενόχληση προσπαθώντας να στρέψεις την προσοχή σου αλλού, όσο τρομερό και αν ακούγεται ίσως να βοηθούσε μακροπρόθεσμα, παρ όλο που βραχυπρόθεσμα (εκείνη την στγμή) υποφέρεις. Αυτά στα λέω γιατί όσο παράδοξα και αν ακούγονται silencer, έχω ακούσει ότι βοηθάνε. Τώρα φαντάζομαι ότι το πρόβλημα είναι αρκετά τυρρανικό και θέλει πολύ δύναμη αλλά νομίζω ότι θα το ξεπεράσεις με τον ένα η με τον άλλο τρόπο, ακόμα και αν έχεις μια μικρή ευαισθησία και ενόχληση στο τέλος. Άλλωστε σε αρκετά άτομα, αυτά τα νευρολογικής φύσεως προβλήματα, βελτιώνονται με τον καιρό από μόνα τους, λόγω κάποιας κυτταρικής πλαστικότητας (επανόρθωσης/επαναδικτύωσης) που έχει ο εγκέφαλος και τα νεύρα όλων. Προσπάθησε να δίξεις δύναμη φίλε

Σ\' ευχαριστώ και πάλι για όλα όσα μου γράφεις. Συμφωνώ με ΟΛΑ όσα μου προτείνεις να κάνω αλλά δεν ξέρω αν θα βρω κουράγιο να τα κάνω. Έχω πια κουραστεί.
Με το pink noise δεν έχω κανένα πρόβλημα, αντιθέτως! Όσο περισσότερο το ακούω τόσο πιο πολύ \"καθαρίζει\" η ακοή μου!

Κρατάω μια επιφύλαξη για όσα γράφεις για την πλαστικότητα των νεύρων. Εάν έχουν καταστραφεί κύτταρα και μάλιστα στον κοχλία ή το κοχλιακό νεύρο, είναι απίθανο να ξαναδημιουργηθούν...

Quote:

---

Originally posted by silencer
Σ\' ευχαριστώ και πάλι για όλα όσα μου γράφεις. Συμφωνώ με ΟΛΑ όσα μου προτείνεις να κάνω αλλά δεν ξέρω αν θα βρω κουράγιο να τα κάνω. Έχω πια κουραστεί.
Με το pink noise δεν έχω κανένα πρόβλημα, αντιθέτως! Όσο περισσότερο το ακούω τόσο πιο πολύ \"καθαρίζει\" η ακοή μου!

Κρατάω μια επιφύλαξη για όσα γράφεις για την πλαστικότητα των νεύρων. Εάν έχουν καταστραφεί κύτταρα και μάλιστα στον κοχλία ή το κοχλιακό νεύρο, είναι απίθανο να

ξαναδημιουργηθούν...

---

Φίλε Silencer μπορεί να μην δημιουργηθούν καινούργια αλλά μπορεί να ξανασυνδεθεί ότι \"έχει απομείνει\" με αποτελεσματικό τρόπο και αυτό είναι στανταρ, ανάλογα το άτομο βέβαια. Επίσης η τονοτοπική οργάνωση του κροταφικού φλοιού που γίνεται η ακουστική ανάλυση μπορεί να \"αλλάξει\" με τον καιρό με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι λιγότερη ευαίσθητη στα υψηλής συχνότητας σήματα.

Αλλά είμαι σίγουρος ότι θα σε βοηθήσει φίλε silencer στο να εκτίθεσαι σε ήχους όσο και να σε πονάει και να σε ενοχλεί αυτό προσπάθησε να κάνεις. Ίσως αν ξεκινούσες σταδιακά με φυσικούς ήχους που τους έπαιζες εσύ στο σπίτι σου και αυξομείωνες την ένταση για να δεις πως είναι. Μπορεί να πιάσει αν το κάνεις σταδιακά, απλά μια ιδέα δοκίμασε το όσο μπορείς.


Και εγώ είχα πάθει κάτι ανάλογο στην όραση. Λέγεται \"floater\" και συμβαίνει όταν ένα κομματάκι προτεινών αποκολλάται με αποτέλεσμα να βρίσκεται μέσα στο υαλώδες του οφθαλμού. Ξαφνικά εκεί που βρισκόμουν βλέπω ένα μεγάλο νέφος που έμοιαζε σαν οργανισμούς που κοιτάει κάποιος βιολόγος στο μικροσκόπειο! Όπου και αν κοιτούσα πήγαινε και αυτό και περιττό να σου πω ότι είχα τρομοκρατηθεί τόσο πολύ που έτρεξα στα επείγοντα λολ. Όταν μου είπαν ότι απλά συμβαίνει και ότι αυτό θα υπάρχει εκεί και ότι δεν υπάρχει κάποιο κολλήριο άρχιζα να απελπίζομαι. Έλεγα η όραση μου θα έχει πάντα αυτή την σκιά να αιωρείται μπροστά? Λέω πάει η ποιότητα ζωής μου καταστράφηκε, έτσι σκεφτόμουν στην αρχή. Τελικά έμαθα να ζω μ αυτό και με τους μήνες, όσο δεν το έδεινα προσοχή, τόσο και το \"έβλεπα λιγότερο\". Τελικά μετά από περίπου 8-12 μήνες ο εγκέφαλος μου έμαθε να το αποβάλει σαν άσήμαντο ερέθισμα αφού το συνήθισε (\"απευαισθητοποιήθηκε\" που λέμε σε αυτό). Πλεον δεν το βλέπω καθόλου ενώ αυτό υπάρχει ακόμα μου λεει ο οφθαλμίατρος!


Πιστεύω ότι κάτι παρόμοιο μπορεί να γίνει άνετα και στην υπερακουσία. Έτσι νομίζω και βασικά είμαι σχεδόν σίγουρος. Αλλά ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο. Το καλό με την όραση είναι ότι αυτό βρίσκεται πάντα εκεί οπότε αργά η γρήγορα-όσο και αν τρομάξεις- θα το συνηθίσεις κάποτε. Το κακό με την υπερακουσία είναι ότι υπάρχουν \"ασφαλείς συμπεριφορές\" που το αποφεύγεις και ίσως τελικά να μην είναι καλό αυτό. Απλά η γνώμη μου! Ίσως σιγά σιγά στο σπίτι σου να κάνεις πειραματισμούς με την ένταση φυσικών ήχων και βλέπεις πως πάει. Κουράγιο φίλε θα περάσει θα δεις.

silencer εχω ακριβως οτι εχεις εδω και 2 χρονια.
Με εχει καταστρεψει.
Εσυ πως το επαθες ?

Petran το τελευταίο μήνυμά σου είναι το πιο βοηθητικό και ελπιδοφόρο από όλα! Σε ευχαριστώ!

Φίλε tinnitus έχεις ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που περιγράφω; ΕΜΒΟΕΣ και ΥΠΕΡΑΚΟΥΣΙΑ; Διάβασα όλα τα posts σου στο thread και δεν είδα πουθενά να κάνεςι λόγο για ΥΠΕΡΑΚΟΥΣΙΑ.

Εγώ το έπαθα στο σχολείο. Είμαι δάσκαλος και η έκθεση στις φωνές τον παιδιών - που όπως καταλαβαίνεις μπορεί να είναι και εκκωφαντικές - φαίνεται ότι ενεργοποίησε μια παλιά βλάβη ή το πιθανότερο μια κοχλιακή ανωμαλία που υπήρχε ανέκαθεν και απλά περίμενε να ενεργοποιηθεί....

Ξαναγράφω ότι με τις ΕΜΒΟΕΣ δεν έχω κανένα πρόβλημα. Είτε υπάρχουν είτε όχι η ζωή μου μπορεί να συνεχιστεί ομαλά. ΟΧΙ όμως και με την ΥΠΕΡΑΚΟΥΣΙΑ!

Φίλε silencer,
ήθελα να σε ρωτήσω το εξής:
Δεν υπάρχουν ¨ακουστικά¨ που να μειώνουν το θόρυβο; Πώς είναι δηλαδή αυτά που βοηθάνε την ακοή αυξάνοντάς την, αντίστοιχα να υπάρχουν κάποια που την μειώνουν ώστε να σε ανακουφίζουν όταν είσαι σε εξωτερικό χώρο.
Πάντως έχεις δίκαιο τις εμβοές μπορούμε να τις αγνοήσουμε εγώ τουλάχιστα τα κατάφερα σε ικανοποιητικό βαθμό και ακόμα το παλεύω αν και στην αρχή εφτασα στα πρόθυρα της κατάθλιψης.
Τέλος να σου ευχηθώ όλα να πάνε καλά με το θέμα σου, το πιστεύω κυρίως γιατί φαίνεσαι δυνατός και με θετική στάση.
Συνέχισε έτσι και ίσως αυτό που είπε ο PETRAN:
<<μπορεί να μην δημιουργηθούν καινούργια αλλά μπορεί να ξανασυνδεθεί ότι \"έχει απομείνει\" με αποτελεσματικό τρόπο>> να γίνει και σε σένα.

Εγω επαθα αιφνιδια πτωση ακοής ειχα εμβοές και ενιωθα βουλωμενο το αυτί μου μπηκα στο νοσοκομειο ακολουθησα θεραπεια και η ακοή μου επανήλθε μου εφηγαν οι εμβοες και το βουλωμα στο αυτι.
Μετα απο μια εβδομαδα επανηλθαν οι εμβοες και ειχα υπερακουσια
πηγα σε πολους ΩΡΛ μερικοι με στειλανε σε ψυχιατρο γιατι δεν μπορουσαν να μου κανουνε κατι.Δεν μπορουσα να κυκλοφορισω εξω
γιατι δεν αντεχα τους ηχους σε αμαξι δεν μπορουσα να μπω γιατι δεν αντεχα το θορυβο ειχα εμβοές και ενιωθα ενα καψιμο στο αυτι.
Το καψιμο στο αυτι ειναι απο την υπερακουσια τεντωνει ο μυς πισω απο το τυμπανο και το αισθανεσε σαν καψιμο.(Tonic tensor tympanic syndrome λεγεται αυτο ψαξε το στο google)
Πηρα οτι φαρμακο υπηρχε με φτωχα αποτελεσματα....
Πηρα απο ψυχοφαρμακα μεχρι φαρμακα για το παρκισον.
Με τον καιρο η υπερακουσια υπωχωρησε μενοντας μια δυσανοχη στους θορυβους και μου εχουν μεινει τωρα οι εμβοές.
Η ζωη μου εχει γινει κολαση εχω παθει ψυχολογικο προβλημα απο αυτο.
Εχω να ακουσω μουσικη 2 χρονια.

silencer εσυ εχεις παθει και πτωση ακοης η μονο υπερακουσια και εμβοές ?

mflev, απαντώντας σε εσένα πρώτα θα ήθελα να πω ότι δεν έχω ιδέα για \"αντίστροφα ακουστικά\", έτσι όπως τα περιγράφεις. Μάλλον δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Σε ευχαριστώ για τη δύναμη που μου δίνεις.

Tinnitus, μιας και έχουμε την ίδια πάθηση, θα αναφέρω αναλυτικά τα συμπτώματά μου και την ως τώρα πορεία του προβλήματος.

Αρχές Νοεμβρίου, μεσημερί της 4ης Νοεμβρίου, μετά από ένα περιστατικό με υψηλή ένταση και υψηλή συχνότητα ήχου, σαν κάποιο χέρι να \"κατέβασε\" ένα διακόπτη μέσα στο κεφάλι και ξεκίνησαν: ΥΠΕΡΑΚΟΥΣΙΑ, κάψιμο και φαγούρα μέσα στο αυτί και \"αίσθημα πληρότητας\", βούλωμα. Ομολογώ το πήρα αψήφιστα στην αρχή, κυκλοφορούσα έξω, εκτέθηκα σε κρύο αέρα και ταξίδεψα με το αμάξι δύο μέρες μετά το περιστατικό. Τα συμπτώματα επέμεναν, ο πόνος λόγω της υπερακουσίας δεν αστειευόταν και άρχισα να το ψάχνω. Έχω καταλήξει στο ότι κάτι έτρεχε με τα αυτιά μου και πριν τις 4 Νοεμβρίου. Να πω σε αυτό το σημείο, ότι είχα από παλιότερα μια αμελητέα μείωση της ακοής και εμβοές, όχι όμως και ακουστικό τραύμα. Η ένταση και η διάρκεια του ηχητικού περιστατικού του Νοεμβρίου πιθανότατα δεν θα έβλαπταν ένα υγιές αυτί. Τα δικά μου αυτιά φάινεται ότι είχαν εκ γενετής κάποια δυσλειτουργία, μια \"κακή κατασκευή\" ας πούμε που ενεργοποιήθηκε με το περιστατικό. Κανείς όμως δεν την είχε εντοπίσει νωρίτερα για να με συμβουλέψει να φυλάγομαι...

Σήμερα πια ακολουθώ θεραπεία με pink noise, αγγειοδιασταλτικά χάπια και πολύ νερό με περιεκτικότητα σε μαγνήσιο. Είμαι σε καλό δρόμο αλλά δε μπορώ να πω ότι ζω μια φυσιολογική ζωή. Ακούω μουσική στο σπίτι, σε ικανοποιητικές εντάσεις - όχι Metal - ταξιδεύω με το αυτοκίνητο, κάνω τα πάντα μέσα στο σπίτι. Εκτός σπιτιού ή αυτοκινήτου μόνον με ωτοασπίδες....
Την Πέμπτη πάω για μαγνητική εγκεφάλου και πραγματικά εύχομαι να βρουν κα΄τι γιατί δεν αντέχω πια να παλεύω με έναν αόρατο εχθρό...