Printable View
Θα γραψω αυτο που με αγχώνει τις τελευταιες ημέρες..
Τι μπορεις να κανεις, οταν αντικειμενικά δείχνεις κ δινεις τον καλυτερο εαυτο σου για εναν άνθρωπο, οταν εισαι καλοπροαίρετος κ εκείνος οχι μονο δεν το εκτιμά, αλλα δεν αρκείται σε τιποτα, ζητά παραπανω τα δινεις, κ τοτε δεν αρκείται, κ δεν ξερεις τι θελει πια να κανεις;
Κ οταν πρεπει να τον εχεις στην ζωη σου γιατι δεν γινεται αλλιως, κ πρεπει να τον δεχτείς.. Αλλα σε φθείρει αυτη η κατασταση κ σε πικραίνει..
αχ τι καλά που έφερες στο φως αυτό το τόπικ-έπος!
πιστεύω οτι αν κάποιος δεν εκτιμά αυτά που δίνεις ,σταματάς να τα δίνεις. ίσα ίσα καιρός να αρχίσεις να ζητάς. επίσης σταματάς να είσαι καλοπροαίρετος και να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό για τον άλλον παρά μόνο για εσένα. για να νιώθεις εσύ καλά. κοινώς ήρθε η ώρα να σηκώσεις μπαϊράκι, να διεκδικήσεις να σου φέρεται καλύτερα κ να μην φοβάσαι να τον αντιμετωπίσεις.
δεν ξέρω τι ακριβώς αντιμετωπίζεις αλλά μερικοί άνθρωποι κάνουν πράματα εκεί που τους παίρνει. μην τον αφήνεις να περνάει τα όρια. θέσε τα όρια σου.
Μιλαω για τα πεθερικά μου!! Δεν ξερω πως πρεπει να φερθώ..
http://www.phorum.gr/images/smilies/Yes...yes.gif
βασικά δεν θα μπορούσες να αναφέρεσαι κ σε τίποτα άλλο.
ντάξει πολύ δύσκολη φάση.
όπως σου είπα. ΘΕΣΕ ΟΡΙΑ.
ότι μπορείς αντιμετώπισέ το με χιούμορ. ότι δεν ανέχεσαι δείξτο. μην σκύβεις το κεφάλι και μην υποχωρείς. κ μην τους αφήνεις να παίρνουν κ πολύ πολύ θάρρος.
να μην σε νοιάζει η γνώμη τους. να είσαι εσύ εντάξει με τον εαυτό σου ,δεν είσαι υπεύθυνη για τις πράξεις των άλλων.
κ στο σύζυγό σου να δείξεις τα όριά σου σε συνάρτηση με τους γονείς του.
να ξέρεις οτι από την στιγμή που παντρευτήκατε κ από την στιγμή που αποφασίσατε να είστε μαζί για μια ζωή ,έγινες εσύ τώρα η οικογένειά του. εσύ είσαι η νούμερο 1 συγγενής του. εσύ είσαι πάνω απόλα κ όχι οι γονείς του. σε περίπτωση που δν το έχετε καταλάβει ακόμα αυτό.
να απαιτείς τον σεβασμό κ την εκτίμηση που σου πρέπει.
Μαντάμ σε ευχαριστω πολυ για την απάντηση σου!! Να φτιάξουν τα πραγματα το θεωρώ δύσκολο, ευχομαι να πάψει να με πικραίνει..
μπορεί αυτοί να μην φτιάξουν χαρακτήρα, αλλά μπορεί να φτιάξουν τα πράματα για σένα. μην προσπαθείς κ πάρα πολύ να τους γίνεσαι αρεστή. φαίνονται αυτά τα πράματα κ ένας κακός χαρακτήρας τα εκμεταλλεύεται. αν τους δείχνεις οτι δεν σε νοιάζει κ ιδιαίτερα η γνώμη τους για σένα κ αν όντως δεν σε νοιάζει , το πιστεύω πραγματικά οτι θα βελτιωθεί η στάση τους απέναντί σου, έστω κ λίγο.
Αυτό θα κάνω από εδώ και πέρα, θα πάρω αποστάσεις, γιατί με το ζόρι δεν γίνεται τίποτα.. Αυτά προκύπτουν, ή σου βγαίνουν ή δεν σου βγαίνουν.. Ήθελα να έχω καλή σχέση με τα πεθερικά μου, το προσπάθησα, αλλά δεν περνούν όλα από το χέρι μας! Μαντάμ κ εσύ παντρεμένη είσαι ε? Πόσα χρόνια?
είπαμε από τον χειμώνα του 2014.
εμένα το πεθερικά μου είναι μακρυά ευτυχώς κ δεν μου έχουν φερθεί άσχημα προς το παρόν. αλλά ποτέ δεν ξέρεις πως θα εξελιχθεί μια σχέση.
Κ εμένα μακριά είναι, η αλήθεια είναι.. Πάνω από 600 χιλιόμετρα, αλλά ..... κ πάλι!
κ εγώ σήμερα είμαι πολύ στεναχωρημένη γιατί νιώθω αδικημένη από την καλύτερή μου φίλη σχεδόν αδερφή μου. οτι έδωσα απλόχερα κ εισπράττω παράπονα κ υπονοούμενα αλλά κ μια στάση αδιαφορίας κ απαξίωσης. εξέφρασα κεγώ με την σειρά μου αυτό που πιστεύω αλλά και πάλι εισέπραξα παγωμένη στάση και αδιαφορία.
νιώθω πολύ σκατά αλλά προσπαθώ να σκεφτώ οτι αφού την ίδια δεν την νοιάζει ή προτιμά να το παίζει ιστορία ,δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο.
αφού εκφράστηκα τουλάχιστον δεν έχω κάτι μέσα μου ή δεν νιώθω οτι της έκρυψα την δυσφορία μου.
επίσης πρώτη φορά μου έχει κοπεί η όρεξη από την σύγχυση κ δν θέλω να φάω ,υπό άλλες συνθήκες θα το έριχνα στο φαί. αλλά ούτε κ αυτή η αντίδραση που έχω τώρα δεν ξέρω αν είναι σωστή.
Μαντάμ, αναρωτιέμαι, αφού κάνει παράπονα, μήπως της λείπεις? Ξέρω ότι η ζωή μετά τον γάμο αλλάζει, η προτεραιότητα είναι ο άντρας σου, το σπίτι σου, αλλά μήπως νιώθει μοναξιά και αντιδρά έτσι? Καλά έκανες και εξέφρασες την πικρία σου και τη δυσφορία σου, αλλά καμιά φορά, λέμε πράγματα που δεν εννοούμε στον θυμό μας, καλύτερα να μιλάμε με ηρεμία και ψυχραιμία και να αφήνουμε την ένταση να εκτονωθεί. Υπήρχαν και παλιότερα προβλήματα με την συγκεκριμένη φίλη σου, ή είναι πρόσφατα?
Όσο για την όρεξη, όταν κάτι μας στενοχωρεί δεν μπορούμε να φάμε, κ εγώ με τα θέματα που είχα, είχα κόψει εντελώς το φαγητό, εγώ που ποτέ δεν ξεχνούσα να φάω.
όχι ελένη μου δεν της λείπω. το θέμα ξεφεύγει από το φιλικό επίπεδο γιατί είμαστε κ συνεργάτιδες. αλλά τεσπα ας μην μπω σε λεπτομέρειες ,που έχω ήδη μπει ,γιατί ποτέ δεν ξέρεις.
η ουσία είναι οτι δεν συνεννοούμαστε, ούτε εγώ καταλαβαίνω τι εννοεί κ πως το εννοεί, ούτε αυτή καταλαβαίνει οτι κάποια πράματα ίσως δν θα έπρεπε να τα λέει σε εμένα με τέτοιο τρόπο κ τέτοιο ύφος γιατί με αδικεί. εκτός κ αν το καταλαβαίνει αλλά δν την νοιάζει. επίσης σε φιλικό επίπεδο δν μπορώ να καταλάβω γιατί ζητάει από την μία καθαρές εξηγήσεις κ από την άλλη πιστεύει οτι θα έπρεπε να καταλαβαίνω χωρίς να μου λέει. φυσικά ίσως δυο φίλοι δν θα έπρεπε να δουλεύουν μαζί αλλά τώρα έγινε. κ αυτό που φοβάμαι είναι να μην καταλήξω να πω οτι ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος.
τέσπα δν ξέρω ούτε πως να φερθώ ούτε πως να πράξω κ δεν ξέρω τι κακό έχω κάνει για να εισπράττω τόση λίγη εκτίμηση.
Έχω κ εγώ κακή εμπειρία από φίλη μου που δουλέψαμε μαζί, ακριβώς την ίδια εμπειρία για την ακρίβεια.. Οπότε, μην περιμένεις να καταλάβεις και πολλά! Θα έλεγα, ότι όταν υπάρχουν συμφέροντα και βλέψεις, τότε η φιλία μπαίνει σε δεύτερη μοίρα αλλά και οι άνθρωποι δείχνουν τον πραγματικό τους εαυτό.. Ελπίζω να ηρεμήσεις και να πάρεις κάποια απόσταση από τα δεδομένα αυτά, για να μην χαλάς την ψυχολογία σου.
Καλησπέρα κορίτσια!
Ελένη μου σε καταλαβαίνω (αν και δεν έχω δικά μου πεθερικά, έχω κάποια πολύ άσχημα παραδείγματα από τον κοντινό οικογενειακό μου κύκλο).Quote:
Originally posted by eleni1986
Θα γραψω αυτο που με αγχώνει τις τελευταιες ημέρες..
Τι μπορεις να κανεις, οταν αντικειμενικά δείχνεις κ δινεις τον καλυτερο εαυτο σου για εναν άνθρωπο, οταν εισαι καλοπροαίρετος κ εκείνος οχι μονο δεν το εκτιμά, αλλα δεν αρκείται σε τιποτα, ζητά παραπανω τα δινεις, κ τοτε δεν αρκείται, κ δεν ξερεις τι θελει πια να κανεις;
Κ οταν πρεπει να τον εχεις στην ζωη σου γιατι δεν γινεται αλλιως, κ πρεπει να τον δεχτείς.. Αλλα σε φθείρει αυτη η κατασταση κ σε πικραίνει..
Συμφωνώ 100% με αυτά που σου είπε η Μαντάμ!
Βάλε όρια όσο μπορείς πιο σύντομα! Αν δεν βάλεις τώρα που είναι αρχή, αργότερα θα σε καβαλήσουν εντελώς και δεν θα είναι εύκολο να ξεφύγεις!Quote:
Originally posted by Μαντάμ σου σου
http://www.phorum.gr/images/smilies/Yes...yes.gif
βασικά δεν θα μπορούσες να αναφέρεσαι κ σε τίποτα άλλο.
ντάξει πολύ δύσκολη φάση.
όπως σου είπα. ΘΕΣΕ ΟΡΙΑ.
ότι μπορείς αντιμετώπισέ το με χιούμορ. ότι δεν ανέχεσαι δείξτο. μην σκύβεις το κεφάλι και μην υποχωρείς. κ μην τους αφήνεις να παίρνουν κ πολύ πολύ θάρρος.
να μην σε νοιάζει η γνώμη τους. να είσαι εσύ εντάξει με τον εαυτό σου ,δεν είσαι υπεύθυνη για τις πράξεις των άλλων.
κ στο σύζυγό σου να δείξεις τα όριά σου σε συνάρτηση με τους γονείς του.
να ξέρεις οτι από την στιγμή που παντρευτήκατε κ από την στιγμή που αποφασίσατε να είστε μαζί για μια ζωή ,έγινες εσύ τώρα η οικογένειά του. εσύ είσαι η νούμερο 1 συγγενής του. εσύ είσαι πάνω απόλα κ όχι οι γονείς του. σε περίπτωση που δν το έχετε καταλάβει ακόμα αυτό.
να απαιτείς τον σεβασμό κ την εκτίμηση που σου πρέπει.
Θα σου πω κάτι που έκανα πολλά χρόνια να συνειδητοποιήσω (και ακόμα έχω δυσκολίες να το εφαρμόσω πλήρως):
Όταν δεν μπορούν ν' αλλάξουν κάποιες καταστάσεις που βιώνουμε,
μπορούμε (και είναι απολύτως απαραίτητο για την ψυχολογική μας υγεία) ν' αλλάξουμε τον τρόπο που τις βλέπουμε! Ν' αλλάξουμε οπτική γωνία.
Αυτό είναι απολύτως εφικτό, αρκεί να κάνουμε πολλή δουλειά με τον εαυτό μας!
Τα πεθερικά σου είναι αυτά που είναι. Ό,τι και να κάνεις δεν θ' αλλάξουν.
Αποδέξου τους όπως είναι, βάλε τα όριά σου (βασικό) και συνέχισε την όμορφη ζωή σου με τον άντρα σου χωρίς να χαλάει η ψυχολογία σου για τίποτα, ειδικά για τα πεθερικά σου!
:thumbup:
Είναι λογικό Μαντάμ σου σου μου να μας κόβεται η όρεξη προσωρινά όταν βιώνουμε ένα μεγάλο στρες. Το έχω πάθει μερικές φορές τον τελευταίο χρόνο και για αρκετές ώρες δεν μπορούσα να φάω τίποτα. Έτρωγα όταν ένιωθα πόνο από το στομάχι μου (εξ αιτίας της αφαγίας).Quote:
Originally posted by Μαντάμ σου σου
κ εγώ σήμερα είμαι πολύ στεναχωρημένη γιατί νιώθω αδικημένη από την καλύτερή μου φίλη σχεδόν αδερφή μου. οτι έδωσα απλόχερα κ εισπράττω παράπονα κ υπονοούμενα αλλά κ μια στάση αδιαφορίας κ απαξίωσης. εξέφρασα κεγώ με την σειρά μου αυτό που πιστεύω αλλά και πάλι εισέπραξα παγωμένη στάση και αδιαφορία.
νιώθω πολύ σκατά αλλά προσπαθώ να σκεφτώ οτι αφού την ίδια δεν την νοιάζει ή προτιμά να το παίζει ιστορία ,δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο.
αφού εκφράστηκα τουλάχιστον δεν έχω κάτι μέσα μου ή δεν νιώθω οτι της έκρυψα την δυσφορία μου.
επίσης πρώτη φορά μου έχει κοπεί η όρεξη από την σύγχυση κ δν θέλω να φάω ,υπό άλλες συνθήκες θα το έριχνα στο φαί. αλλά ούτε κ αυτή η αντίδραση που έχω τώρα δεν ξέρω αν είναι σωστή.
Καταλαβαίνω απόλυτα πώς είναι να προσφέρεις πολλά σ' έναν άνθρωπο (και υλικά αγαθά, κυρίως όμως να προσφέρεις επί πολλά χρόνια συναισθηματική στήριξη στον άλλον) και ν' αντιμετωπίζεις μια παγερή αδιαφορία. Καλώς ή κακώς έτσι είναι ορισμένοι άνθρωποι γύρω μας.
Χρειάζεται απλά να το αποδεχτούμε, να διδαχθούμε τα μαθήματα που έχει να μας δώσει η εμπειρία μας μαζί τους, και να πάμε παρακάτω.
Και εγώ έχω βιώσει μια μεγάλη αχαριστία (αλλά και οικονομική εκμετάλλευση) πριν κάποια χρόνια από μια "φίλη". Τον πρώτο καιρό την κατηγορούσα συνέχεια (ότι είναι αχάριστη, ότι μ' εκμεταλλεύτηκε, κλπ). Όμως μετά κατάλαβα ότι ουσιαστικά εγώ την εκπαίδευσα έτσι: να δίνω συνέχεια, χωρίς όρια. Η εμπειρία αυτή μου δίδαξε ένα πολύτιμο μάθημα, και από τότε βάζω τα όριά μου (ή τουλάχιστον προσπαθώ) στις σχέσεις μου με τους γύρω μου. Και έχω πια καλύτερες και πιο ουσιαστικές σχέσεις με τους ανθρώπους!
Οπότε όλο αυτό που βίωσα μ' εκείνη την κοπέλα, το βλέπω πλέον σαν δώρο του Σύμπαντος!
Πάρε τα μαθήματα που έχει να σου διδάξει όλη αυτή η ιστορία, αποδέξου την κοπέλα αυτή όπως είναι, βάλε φυσικά τα όριά σου και προχώρα! Η συνεργασία σας μπορεί να περιπλέκει λίγο τα πράγματα, αλλά είμαι σίγουρη ότι μπορείς να βάλεις τα όρια που χρειάζονται και να πάρεις τις καλύτερες για σένα αποφάσεις! :wink2:
:thumbup: