Δυσκολεύομαι να βρω καινούργιες παρέες και φίλους.

Κανω και γω bump στο θεμα, ειμαι 26 με κοινωνικο αγχος και ειμαι στην ιδια κατασταση. Σχεδον σε ολους τους ανθρωπους το να πεις δεν εχω καμια παρεα δεν σε παιρνουν στα σοβαρα, ισως απλα θεωρουν οτι δεν βγαινεις συχνα ή εχεις μονο 1-2 φιλους. Το οτι δεν εχεις απολυτως κανενα δεν μπορουν να το επεξεργαστουν. Το θεωρουν δεδομενο να εχει καποιος. Οταν ομως πασχεις απο αυτη την καταραμενη νευρωση, ισως ειναι μια συνηθισμενη κατασταση /αποτελεσμα το να μην εχεις παρεα.
Οποιος/α ειναι απο Θεσσαλονικη ή καπου κοντα τελος παντων και ενδιαφερεται για ενα φιλικο καφε, μπορουμε να τα πουμε κ απο κοντα. Στειλτε μου ΡΜ!

Στα ίδια είμαι. Είχα από μικρή μια φίλη κολλητή αλλά έφυγε σε άλλη πόλη, άρχισε να κρυώνει και τώρα σπάνια μιλάμε. Από κει και πέρα έκανα γνωστούς και τίποτα το ιδιαίτερο γιατί δεν κρατούσαν. Για παράδειγμα πήγαινα γυμναστήριο μιλούσαμε εκεί με διάφορα άτομα και τίποτα παραπάνω. Μετά τέλος. Μεγάλο πρόβλημα μου ίσως.

Απλά δεν ταιριάζεις μαζί τους. Η διαπίστωση μου αφορά και στο θεματοθέτη και σε όλους τους προλαλήσαντες.
Μην βρίσκεις το φταίξιμο σε σένα όταν τους έδωσες τον καλύτερο σου εαυτό για να σε δεχτούν. Δυστυχώς χάθηκε η καλοσύνη, το να σε αποδεχτούν δλδ με αγάπη στην παρέα τους έστω και αν ο χαρακτήρας και τα ενδιαφέροντα σου είναι διαφορετικά απ αυτούς. Έπειτα ξεκινάς μια απέλπιδα προσπάθεια να ευθυγραμμίσεις τον εαυτό σου με το χαρακτήρα και τα ενδιαφέροντα τους η οποία δεν σου φέρνει την ποθητή αποδοχή.
Το ίδιο αφορά και σε μένα. Στο τέλος καταντάς να συναναστρέφεσαι με προβληματικά άτομα επειδή μόνο αυτοί σε αποδέχονται.
Αν ήμουν κοντά δεν θα απέκλεια επικοινωνία με άτομα από το φορουμ νοουμένου ότι από τα γραφόμενα και το ύφος του μου προκαλεί εντυπωση ότι υπάρχει κοινό έδαφος και ότι δεν είναι απλά για να γεμίζει ο ένας τα κενά του άλλου ή για να λέμε τον πόνο μας.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Απλά δεν ταιριάζεις μαζί τους. Η διαπίστωση μου αφορά και στο θεματοθέτη και σε όλους τους προλαλήσαντες.
Μην βρίσκεις το φταίξιμο σε σένα όταν τους έδωσες τον καλύτερο σου εαυτό για να σε δεχτούν. Δυστυχώς χάθηκε η καλοσύνη, το να σε αποδεχτούν δλδ με αγάπη στην παρέα τους έστω και αν ο χαρακτήρας και τα ενδιαφέροντα σου είναι διαφορετικά απ αυτούς. Έπειτα ξεκινάς μια απέλπιδα προσπάθεια να ευθυγραμμίσεις τον εαυτό σου με το χαρακτήρα και τα ενδιαφέροντα τους η οποία δεν σου φέρνει την ποθητή αποδοχή.
Το ίδιο αφορά και σε μένα. Στο τέλος καταντάς να συναναστρέφεσαι με προβληματικά άτομα επειδή μόνο αυτοί σε αποδέχονται.
Αν ήμουν κοντά δεν θα απέκλεια επικοινωνία με άτομα από το φορουμ νοουμένου ότι από τα γραφόμενα και το ύφος του μου προκαλεί εντυπωση ότι υπάρχει κοινό έδαφος και ότι δεν είναι απλά για να γεμίζει ο ένας τα κενά του άλλου ή για να λέμε τον πόνο μας.

---

Σε ευχαριστώ. Τόσο ενθαρρυντικά λόγια.

ίσως ανήκω ακόμα στους τυχερούς που έχουν 4-5 πολύ καλούς φίλους αλλά θέλω να αναφέρω οτι οι καιροί που ζούμε είναι πολύ δύσκολοι ...ο κόσμος είναι φοβισμένος,καχύποπτος και με πολλά προβλήματα κατα συνέπεια δεν γίνονται ευκολα φιλίες.

Τη δεκαετία του 90' στην εφηβεία μου όλα ήταν διαφορετικά και ευκολοτερα σε αυτό τον τομέα....υπήρχαν φυσικά και κάποιες αξίες.Με τα χρόνια όμως οι ανθρωποι χάνονται αλλάζουν δρόμους και αυτό δεν είναι οποσδήποτε κακό.
Έχω ξεκόψει με πολλούς και δεν κάνω ευκολα νέες γνωριμίες γιατί δεν μπορώ ουτε θέλω να υποκρίνομαι για να "ταιριάζω" με ατομα που έχουμε διαφορετικές απόψεις ΚΑΙ ειναι συμφεροντολόγοι..

Πιστευω στην επαρχία (μικρές πόλεις/χωρια) τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά αλλά και εκεί έχουν θέματα με κουτσομπολιά ,καβγάδες ,ανεργία οπότε πληρώνεις κι εκεί διαφορετικά το τίμημα.

Quote:

---

Originally Posted by apsihologitos

Χαιρετίζω όλα τα μέλη του forum.
Είμαι καινούργιος είμαι 30 χρονών και είναι το πρώτο μου θέμα στο forum.
Όπως λέει και ο τίτλος του θέματος δυσκολεύομαι πολύ στο να βρω και να κάνω καινούργιες παρέες και φίλους, δεν ξέρω άμα έχω κοινωνικό άγχος ή στρες και με δυσκολεύει σε αυτόν τον τομέα.
Έχω δοκιμάσει πολλές δραστηριότητες και τρόπους αλλά τίποτα. Παρατηρώ οτι όλοι όσοι έχουν ήδη παρέες και φίλους δεν ενδιαφέρονται για άλλες η να γνωρίσουν καινούργια άτομα. Επίσης εχω διαπίστώσει όσες φορές προσπάθησα να πλησιάσω πολύ κοινωνικά άτομα οτι οι περισσότεροι από αυτούς εχουν απαιτήσεις για να σε κάνουν παρέα πχ να μπορεις να τους γνωρίσεις κοπέλες ή να είσαι αρκετά γνωστός κτλ.
Τα τελευταία χρόνια δεν εχω κανέναν και είμαι τελείως μόνος απλά βλέπω τους άλλους που κάνουν παρέες πολύ εύκολα και όλοι τους θέλουν και εχω φρικάρει δεν ξερω τι να κάνω.
Ποια είναι η γνώμη σας, και αν κάπιος έχει εμπειρία σε παρόμοιο πρόβλημα πως το έλυσε;

---

Αδερφε δεν φταις σε τιποτα και εγω μια απο τα ιδια ειμαι.Eχω καταλαβει πως οι Eλληνες σαν λαος ειμαστε κλειστοι δεν ανοιγομαστε ευκολα,κρινουμε τον αλλον χωρις καν να του μιλησουμε ,τωρα της μοδας ειναι να εχεις like και followers για να σε κανουν παρεα .Αν δεν εχεις τοτε σε θεωρουν σκουπιδι,μπορει να εισαι ο ποιο γαματος ο ποιο καλος ανθρωπος στον κοσμο αλλα αν δεν εχεις likes και followers δεν πας πουθενα.Eχω παει σε ψυχολογους και ψυχιατρους και ολοι τις ιδιες πιπες λενε "βγες εξω, μιλα" πραγματα τα οποια τα εχω κανει 5000 φορες.Τιποτα απλα μαθε να περνας καλα μονος σου μην υπολογιζεις κανεναν γιατι τελικα ειναι ολοι μαλακες σε αυτην την χωρα γι αυτο και παει κατα διαολου αυτη η χωρα γιατι εχει ηλιθιους πολιτες.Eγω προσωπικα επελεξα να ειμαι μονος γιατι ειδα οτι ολοι στην παρεα μου με ζηλευανε ,απο μπροστα φιλοι απο πισω φιδια κολοβα ,αυτοι ειναι οι Eλληνες η το καταλαβαινεις τωρα η θα μεινεις για παντα μονος με καταθλιψη.Μερικες φορες ειναι καλυτερα να εισαι μονος παρα με <<φιλους>>.Eγω ειμαι μονος εδω και 4 χρονια και κανω εξαναγκαστικη παρεα με κατι 30 χρονων μαμακιδες φλωρους που δεν ταιριαζω καθολου, για να μην με πιανουν οι σκεψεις της μοναξιας.Eγω εχω να πω επισης πως και οι φιλοι που βλεπεις οι παρεες δηλαδη, μην νομιζεις οτι περνανε οντως καλα ειμαι 1000% σιγουρος οτι ο ενας θαβει τον αλλον οπως γινοτανε και με τις δικες μου παρεες και εγω ειμαι ατομο που ειχα αρκετες παρεες απλα ξεκοψα γιατι βαρεθηκα να παριστανω καποιον αλλον, ωστε να με συμπαθουν.Σκεφτηκα πως μια ζωη την εχουμε γιατι να την ζησω οπως θελουν οι αλλοι και οχι οπως θελω εγω?Eγω προσωπικα εχω ετοιμασει τα χαρτια μου για το εξωτερικο και προετοιμαζομε για το επαγγελμα που θα κανω εκει ουτε κοιταω να βρω φιλους ουτε τιποτα.Eγω θελω να φυγω απο εδω γιατι εκτος απο την οικονομικη κριση οι ανθρωποι εδω ειναι ολοι ψευτικοι,ηλιθιοι,δηθεν προχωρημενια,δηθεν ξερολες,δηθεν κοινωνικοι και στην πραγματικοτητα ειναι οι ποιο ακοινωνητοι οι ποιο μπουχεσες οι ποιο φλωροι οι ποιο ιπποκριτες και ισως τα μεγαλυτερα μουνοπαναοι ποιο θρασυδειλοι του πλανητοι.Μακρια απο Eλληνες και θα βρεις την υγεια σου στο εγγυομαι guarrantee αδερφε.Η λυση ειναι να μαθεις αγγλικα και να φυγεις απο την χωρα δεν υπαρχει αλλη ,σε 10-15 χρονια τα πραγματα εδω θα εχουν γινει πολυ χειροτερα. Σε λιγα χρονακια που εδω δεν θα εχουν να φανε τοτε να δουμε ποιοι ειναι οντως οι <<φιλοι>>.Οταν πεινασουν οι νεοελληνες να βρουν λεφτα απο τους followers.Eμενα
προσωπικα ολοι αυτοι που με θαβανε και με σνομπαρανε ξες που καταληξανε τωρα?ανεργοι να με παρακαλανε να τους παρω για υπαλληλους ,τετοια καταντια .Τετοιους αχρηστους ψαχνεις για παρεα?καλυτερα μονος η τουλαχιστον με ξενους.Ποτε μα ποτε ομως με Eλληνες, αυτους θα τους κοιτας λες και ειναι σκουλικια.

Quote:

---

Originally Posted by Nothing

Αδερφε δεν φταις σε τιποτα και εγω μια απο τα ιδια ειμαι.Eχω καταλαβει πως οι Eλληνες σαν λαος ειμαστε κλειστοι δεν ανοιγομαστε ευκολα,κρινουμε τον αλλον χωρις καν να του μιλησουμε ,τωρα της μοδας ειναι να εχεις like και followers για να σε κανουν παρεα .Αν δεν εχεις τοτε σε θεωρουν σκουπιδι,μπορει να εισαι ο ποιο γαματος ο ποιο καλος ανθρωπος στον κοσμο αλλα αν δεν εχεις likes και followers δεν πας πουθενα.Eχω παει σε ψυχολογους και ψυχιατρους και ολοι τις ιδιες πιπες λενε "βγες εξω, μιλα" πραγματα τα οποια τα εχω κανει 5000 φορες.Τιποτα απλα μαθε να περνας καλα μονος σου μην υπολογιζεις κανεναν γιατι τελικα ειναι ολοι μαλακες σε αυτην την χωρα γι αυτο και παει κατα διαολου αυτη η χωρα γιατι εχει ηλιθιους πολιτες.Eγω προσωπικα επελεξα να ειμαι μονος γιατι ειδα οτι ολοι στην παρεα μου με ζηλευανε ,απο μπροστα φιλοι απο πισω φιδια κολοβα ,αυτοι ειναι οι Eλληνες η το καταλαβαινεις τωρα η θα μεινεις για παντα μονος με καταθλιψη.Μερικες φορες ειναι καλυτερα να εισαι μονος παρα με <<φιλους>>.Eγω ειμαι μονος εδω και 4 χρονια και κανω εξαναγκαστικη παρεα με κατι 30 χρονων μαμακιδες φλωρους που δεν ταιριαζω καθολου, για να μην με πιανουν οι σκεψεις της μοναξιας.Eγω εχω να πω επισης πως και οι φιλοι που βλεπεις οι παρεες δηλαδη, μην νομιζεις οτι περνανε οντως καλα ειμαι 1000% σιγουρος οτι ο ενας θαβει τον αλλον οπως γινοτανε και με τις δικες μου παρεες και εγω ειμαι ατομο που ειχα αρκετες παρεες απλα ξεκοψα γιατι βαρεθηκα να παριστανω καποιον αλλον, ωστε να με συμπαθουν.Σκεφτηκα πως μια ζωη την εχουμε γιατι να την ζησω οπως θελουν οι αλλοι και οχι οπως θελω εγω?Eγω προσωπικα εχω ετοιμασει τα χαρτια μου για το εξωτερικο και προετοιμαζομε για το επαγγελμα που θα κανω εκει ουτε κοιταω να βρω φιλους ουτε τιποτα.Eγω θελω να φυγω απο εδω γιατι εκτος απο την οικονομικη κριση οι ανθρωποι εδω ειναι ολοι ψευτικοι,ηλιθιοι,δηθεν προχωρημενια,δηθεν ξερολες,δηθεν κοινωνικοι και στην πραγματικοτητα ειναι οι ποιο ακοινωνητοι οι ποιο μπουχεσες οι ποιο φλωροι οι ποιο ιπποκριτες και ισως τα μεγαλυτερα μουνοπαναοι ποιο θρασυδειλοι του πλανητοι.Μακρια απο Eλληνες και θα βρεις την υγεια σου στο εγγυομαι guarrantee αδερφε.Η λυση ειναι να μαθεις αγγλικα και να φυγεις απο την χωρα δεν υπαρχει αλλη ,σε 10-15 χρονια τα πραγματα εδω θα εχουν γινει πολυ χειροτερα. Σε λιγα χρονακια που εδω δεν θα εχουν να φανε τοτε να δουμε ποιοι ειναι οντως οι <<φιλοι>>.Οταν πεινασουν οι νεοελληνες να βρουν λεφτα απο τους followers.Eμενα
προσωπικα ολοι αυτοι που με θαβανε και με σνομπαρανε ξες που καταληξανε τωρα?ανεργοι να με παρακαλανε να τους παρω για υπαλληλους ,τετοια καταντια .Τετοιους αχρηστους ψαχνεις για παρεα?καλυτερα μονος η τουλαχιστον με ξενους.Ποτε μα ποτε ομως με Eλληνες, αυτους θα τους κοιτας λες και ειναι σκουλικια.

---

Εγώ πάντως συμφωνώ απόλυτα μαζί σου μη σου πω κιόλας πως καλύτερη συντροφιά είναι τα video games κ ειδικά τα online πχ έχω γνωρίσει έτσι άτομα πάρα να βγω έξω

Εστάλη από Mi A2 Lite στο E-Psychology.gr Mobile App

κ γω μια απ τα ιδια αδερφε... κανεναν

Και εγω μια απο τα ιδια αν και πλεον δεν ασχολουμαι ΚΑΝ δεν με αφορα γιατι δεν ψαχνω να βρω κάτι που δεν υπαρχει!
Συμφωνω απολυτα με τον Nothing εχω σκεφτει και εγω το ενδεχομενο το προβλημα να το εχουμε σαν λαος αλλα νομιζω πως παντου ετσι ειναι πανω κατω απλά ίσως οχι σε τοσο μεγαλο βαθμο οσο στην Ελλαδα.
Αμα τελικά πας στο εξωτερικο nothing θα χα μεγαλη περιεργεια αν μπορουσες να μας ενημερώσεις για το αν καταφερεις να προσαρμοστεις ευκολα και να κάνεις παρεες σχεσεις κλπ

Quote:

---

Originally Posted by little

Και εγω μια απο τα ιδια αν και πλεον δεν ασχολουμαι ΚΑΝ δεν με αφορα γιατι δεν ψαχνω να βρω κάτι που δεν υπαρχει!
Συμφωνω απολυτα με τον Nothing εχω σκεφτει και εγω το ενδεχομενο το προβλημα να το εχουμε σαν λαος αλλα νομιζω πως παντου ετσι ειναι πανω κατω απλά ίσως οχι σε τοσο μεγαλο βαθμο οσο στην Ελλαδα.
Αμα τελικά πας στο εξωτερικο nothing θα χα μεγαλη περιεργεια αν μπορουσες να μας ενημερώσεις για το αν καταφερεις να προσαρμοστεις ευκολα και να κάνεις παρεες σχεσεις κλπ

---

πρεπει να μας πεις 2-3 λογια για το πως τα καταφερες να μην σ ενδιαφερει καν

Quote:

---

Originally Posted by giannis000

πρεπει να μας πεις 2-3 λογια για το πως τα καταφερες να μην σ ενδιαφερει καν

---

Δεν ξυπνησα μια μερα και ειπα τωρα δεν με νοιαζει, απλα ΟΝΤΩΣ εμπλεξα σε τοσο τοξικα κακά ζηλιάρικα άτομα που θελαν ΜΟΝΟ το κακο μου και προσπαθουσαν με καθε τροπο να μου κανουν κακο οποτε ηταν μονοδρομος! Εγω ομως εκει τους δικαιολογουσα μια ζωη οκ ελεγα πχ η ταδε ζηλευει ε ειναι ανθρωπινη η ζηλια ελεγα και το προσπερναγα πχ. Και ετσι ηταν παντα δικαιολογουσα τα αδικαιολόγητα μεχρι που εφτασε ο κομπος στο χτενι μεχρι που ενοιωθα πως εχουν τετοια κακια μεσα τους που προτιμουν εσυ να μεινεις στασιμη στην ζωη σου παρα να πανε αυτοι μπροστα. Οτι προσπαθουσαν με ΚΑΘΕ υπαρκτο τροπο να σε διαλυσουν ψυχολογικα για να αισθανουν αυτοι καλά! Οτι ο μονος λογος για να σε προσεγγισει κάποιος ειναι το συμφερον και κανενας άλλος!
Οποτε ηρθε μονο του απλα οταν ξεκοψα απο ολους και απο ολα ενοιωσα πως ειναι να ζεις ανθρωπινα χωρις καποιον να σου πινει το αιμα καθε μερα. Και οταν ενας τυφλος βρει το φως του δεν θελει να το ξαναχασει με τίποτα.
Επισης συνειδητοποιησα πως οντως αυτο που βλεπουμε δεν ειναι αληθεια. Βλεπεις πχ ενα ζευγαρι δεν ξερεις τι συμβαινει απο πισω τι συμφεροντα κρυβονται κλπ. Ως αθωα μια ζωη νομιζα οτι ολα ηταν αγνα και πως κρυβονται πραγματικα συναισθηματα.

Το πρόβλημά σου είναι αρκετά συχνό..
Υπάρχουν αρκετά άτομα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε αυτό τον τομέα..
Για μένα είναι τελείως λάθος να υπάρχει μια συνδεση μεταξύ κοινωνικοποιήσης και προσωπικής αξίας..
Συνήθως τέτοια θέματα σχετίζονται με τις κοινωνικές δεξιότητες του ατόμου. Κάποιοι τις έχουν ανεπτυγμένες και άλλοι ίσως χρειαστούν μια δουλίτσα παραπάνω για να τις εξελίξουν. Και ναι ο ψυχολογός και ειδικά κάποιες μορφές ψυχοθεραπείας ειδικεύονται σε τέτοια θέματα. Στις δεξιότητες αυτές συμπεριλαμβάνεται το να έχεις αυτοπεποιθηση, το να προβάλλεις σωστά και αυθεντικά τον εαυτό σου, το να αναγνωρίζεις τα συναισθήματα των άλλων κλπ.
Ο δυσκολότερος φαύλος κυκλος σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι οι δυσκολίες σ αυτό τον τομέα μπορούν να οδηγησουν σε διαστρεβλωμένη εικονα εαυτού και αρκετά χαμηλή αυτοπεποίθηση που με τη σειρά της κάνει δυσκολότερη την αλληλεπίδραση με τους άλλους.
Πάντα η αυτοπεποίθηση παίζει μείζονα ρόλο στις κοινωνικές σχέσεις..
Σκέψου ότι άμα εσύ ο ίδιος είσαι αμήχανος, ντρέπεσαι και αμφισβητείς την αξία σου, ένας άνθρωπος που δεν σε γνωρίζει καθόλου δεν θα μπορεί να διακρίνει ποιος είσαι, είσαι καλυμένος με μια θολούρα..
Από την άλλη ένας άνθρωπος με ενέργεια, αγάπη για ζωή και αυτοπεποίθηση, είναι λαμπερός και πολύ ελκυστικός
Καταταλλα δεν υπάρχουν κανόνες τύπου ότι οι άνθρωποι δεν θέλουν άλλους φίλους, οι πολύ κοινωνικοί άνθρωποι σε θέλουν για τις γνωριμίες σου κλπ. Αυτά είναι παγίδες.
Δεν θα αρέσουμε σε όλους, με κάποιους ανθρώπους ειμαστε συμβατοί και με άλλους όχι..
Συμφωνώ με τον nikos2, αν έχεις προσπαθήσει και δεν έχεις καταφέρει αυτό που θα ήθελες, μην αφήσεις τα χρόνια να περάσουν, επισκέψου έναν ειδικό σε αυτά τα θέματα να το λύσετε μαζί εποικοδημητικά!!

Καλησπέρα σε όλους!

Βρίσκομαι και εγώ για πολύ καιρό χωρίς ιδιαίτερες παρέες.Όσοι φίλοι μου έχουν μείνει από τα παιδικά μου χρόνια και εξαιτίας κάποιων προσωπικών και οικογενειακών προβλημάτων απομονώθηκα.
Δεν με πείραζε για αρκετό διάστημα διότι εργαζόμουν και παρακολουθούσα πολλά σεμινάρια σχετικά με ενεργειακές θεραπείες για να λύσω τα προβλήματα μου.
Οι άνθρωποι έχω καταλάβει είναι τόσο ανοιχτόι όσο επιτρέπεις εσύ να είναι. Όλα πηγάζουν μέσα από το είναι μας και στο τι έλκουμε παίζει ρόλο τι είμαστε.Δεν το λέω δογματικά αλλά μέσα από εμπειρία.
Προσωπικά η κοινωνική φοβία μου έχει εγκατασταθεί σε μένα από μικρή ηλικία.Στο σχολειο δεν έκανα παρέες,στο πανεπιστημιο με χτύπησε η καταθλιψη και απομονώθηκα και γενικά είχα εθισμό με τα βιντεοπαιχνίδια.
Με την ψυχοθεραπεια και την ομοιοπαθητική έκανα αρκετα βήματα αλλά ορισμένα στοιχεία είναι βαθεία ρυζωμένα και επανέρχονται.
Αυτο που θεωρώ ότι μπορεί να ανατρεψει την κατασταση σε όσους φοβουνται και γενικά σε όσους ανθρώπους νοιωθουν μόνοι είναι να είναι δραστήριοι.Παρόλο το βάρος της καταστασης και τη δυσκολία που έχει ο φόβος είναι να τολμήσουν. Η δική μου περίπτωση έχει περάσει μέσα από πολλά σταδια για να μπορέσω να ανοιγομαι και ακόμα υπάρχει αυτό το άγχος.Πάντα θα υπάρχει και είναι κάτι που μπορείς να μαθεις να διαχειρίζεσε.
Αν είσαι χαλαρός όλα μπαινουν σε μια ροη.
Θα χαιρόμουν να γνωρίσω άτομα από το φορουμ για να αλληλεπιδράμε και να μοιραστούμε ιστορίες για να γνωριστούμε καλυτερα. Σιγουρα θα λειτουργήσει υποστηρικτά και σε μένα γιατί περνάω μια φάση που δεν έχω και πολύ ορεξη και αποφάσισα να ανοιχθώ παραπανω μέσα απο εδώ.

Καλώς όρισες :)

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Καλώς όρισες :)

---

Γειά σου Constantly curious :)