Τι χρειαζεται ενας ανθρωπος για να ειναι ευτυχισμενος.

Ευτυχία.
Κατα μια εκδοση του \"οτι δεν με σκοτωνει, με κανει ποιο δυνατό\", μπορουμε να χαρακτηρισουμε ευτιχισμενο αυτό που ξερει οτι γινεται δυνατοτερος, μεσα απο διαφορες εμεπιρίες.
Αρα κατ΄επέκταση, το γνωρισμα το ότι κατι μπορεί να σε σκοτώσει, αυτοματως παραπέμεπει σε δυστιχία, αρα η παροιμία \"ας ειχα την υγεια μου, και ας ημουνα φτωχός\" γινεται μπουσουλας, και ευτιχισμενοι οσοι ειναι υγιεις.

Ευτυχια...νομιζω οτι ειναι αναλογη με το ποσο εχει φιλοσοφήσει την ζωη ο καθένας μας.

Οσο σε μεγαλυτερα επιπεδα έχει φτασει, αναλυοντας το νοημα της ζωής και γενικά το ποιά ειναι αυτή καθαυτή η ενοια της υπαρξης μας, μπορεί ή να μην ειναι ευτιχισμένος σκεφτομενως την εσχατη ωρα, ή να μαθει ναζει το τωρα, μιας μορφης Carpe Diem δηλαδη.
Προσωπικα θα ημουν τρισευτιχισμενος αν κερδιζα το joker, αλλα τι να το εκανα αν σε 1 χρονο ψωφαγα? Και η καραμελα του \"ειμαι ευτιχισμενος γιατι θα τα βρουν τα παιδια μου,μπορεί να αμφισβητηθει μετο \"γεννιομαστε και πεθαινουμε μονοι\"
Προσωπικά νομιζω οτι ευτυχια δεν υπαρχει, σαν απολυτη μορφή, μιας και αυτο ειναι αν μη τι αλλο,η θεωρηση των πραγματων ετσι οπως την αντιλαμβανομαστε. Με γνωμονα παντα το οτι στον ανθρωπο αρεσει να εξελισεται, και να θέλει να αποκτα περισσότερα-υλικά ή ηθικά- παντα θα λειπει κατισε οποιαδήποτε φάση της ζωής του, άρα παντα θα κυνηγα την αποκτηση τους-ευτιχία.
Γνωριζω άλλωστε αρκετά πλουσιους ανθρωπους που δεν ειναι ευτιχισμενοι.

Για μενα η ευτιχία έρχεται οταν κανεις τον απολογισμό και λές, εζησα καλα, μεταφραζεται σε εικονες.
Οι εμπειρίες και οι αισθησεις στο τέλος δηλαδή μεταφραζονται σε εικονες, και αναλογα με την συλλογη ερχεται και το αποτελεσμα.
Ευτιχία ειναι να πεις οτι επηρεασες την ανθρωπινη ψυχή του διπλα σου, οτι τον αγγιξες-οτι σε συμπαθησε, οχι για αυτο πουφενεσαι-οχιγιααυτοπου μπορείς να δωσεις,αλλα για αυτο που σκεφτεσαι...

Quote:

---

Originally posted by MANTHES
Η μαγκια ειναι να βαζεις υψηλους στοχους και να τους πραγματοποιεις χωρις να ξεπουλας τον εαυτο σου

---

συμφωνώ με αυτό!

Το θέμα είναι οτι δεν πρέπει να περάσουμε και στο άλλο άκρο και να ενοχοποιήσουμε το να θέτεις υψηλούς στόχους και να τους πραγματοποιείς με τη ταμπέλα της ματαιοδοξίας.
Κι εγώ έχω μία τάση να λέω πως είναι μάταιο το κυνήγι του πλούτου, της επαγγελματικής επιτυχίας κτλ αλλά πολύ πιθανό να το λέω αυτό επειδή νιώθω ανίκανος να τα πετύχω αυτά και ζηλεύω αυτούς που τα καταφέρνουν... Οπότε με αυτό το τρόπο νιώθω οτι βγαίνω από πάνω με το περιτύλιγμα της φιλοσόφησης περί ματαιοδοξίας ενώ κατά βάθος πολύ θα ήθελα να τα είχα πετύχει και εγώ αυτά...
\"Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια δλδ\" που λέει και η λαϊκή ρήση

Quote:

---

Originally posted by imagine
Πιο πετυχημένος είναι αυτός που θέτει στόχους και τους πραγματοποιεί. Αλλά το θέμα είναι πως σ όλη τη διάρκεια της ζωής του κοπιάζει για να τους πραγματοποιήσει.
Ο \"πτωχός τω πνεύματι\" δεν αναρωτιέται μέχρι πού φτάνουν οι δυνατότητές του. Δεν τον ενδιαφέρει αυτό. Να καλύπτονται οι βασικές ανάγκες (φαί ύπνος σεξ) αρκούν για να νοιώθει πλήρης.

Είναι πιο εύκολο να καλύπτεις 3-4 βασικές ανάγκες απο το να προσπαθείς να καλύψεις χίλιες-δυό που ανακαλύπτει το μυαλό σου στην πορεία.


Γνώμη μου είναι πως μόνο αν πάψει το μυαλό να ερευνά πιθανότητες, δυνατότητες και καταστάσεις ανοίγοντας ΄μυριάδες δρόμους καινούριους, γεμάτους επιθυμίες και νέες ανάγκες, μόνο αν πάψει αυτό μπορεί κάποιος να γίνει 100% ευτυχής.
Για τους υπόλοιπους απο μας υπάρχουν στιγμές ευτυχίας μόνο.

---

Να σου πω, κάπου είχα διαβάσει ότι ευτυχισμένος δεν είναι αυτός που έχει όσα θέλει, αλλά αυτός που θέλει όσα έχει.... Για μένα αυτό δεν σημαίνει να μην ερευνάς νέους δρόμους δημιουργώντας ίσως νέες επιθυμίες, αλλά να μην αναλώνεσαι στην αναζήτηση, να απολαμβάνεις αυτά που έχεις κάθε φορά.

Για το \'πτωχός τω πνεύματι\' είχα γράψει την άποψή μου στο σχετικό θέμα, αλλά εκεί το πνεύμα ήταν πιο...υπαρξιακό. Έτσι όπως το θέτεις εδώ, σαν κάποιον με \'αδρανή\' σκέψη, ναι ίσως νιώθει πλήρης. Για κάποιους άλλους....μάλλον το πρόβλημα είναι ότι σκέφτονται πάααρα πολύ! :)

Quote:

---

Originally posted by MANTHES
Αν ειναι ετσι τοτε να παω στο χωριο μου να καλλιεργω τα χωραφια και αφου θα βγαζω μερικα λεφτα ισα ισα για να καλυπτω τις βασικες μου αναγκες θα πρεπει να ειμαι ευτυχισμενος. :)

---

Αν δεν ανήκεις στην κατηγορία που περιγράφω και το πνεύμα σου έίναι έστω και λίγο ανήσυχο, μάλλον εγκλωβισμένος θα νοιώθεις και όχι ευτυχισμένος.

Διαφωνω.
Οταν ξερεις τα ορια σου και δεν θυσιαζεις τον εαυτο σου για να πετυχεις τους στοχους σου δεν εγκλωβιζεσαι.
Απο εκει και περα θελω να ειμαι ευτυχισμενος με την κοπελα που θα παντρευτω και να μπορω να ζω ανετα. Δεν βαζω τρελους στοχους ωστε να υπαρχει τετοιος κινδυνος.
Απλα θελω να πετυχω αυτα που ειναι μεσα στις δυνατοτητες μου χωρις να χρειαστει να γινω δυστυχισμενος με το να ψαχνω την επιτυχια.

Εγκλωβισμένος θα νοιώθεις, έγραψα, αν ζήσεις μια ζωή καλύπτοντας τις απολύτως απαραίτητες ανάγκες, ενώ το μυαλό σου ζητάει κάτι παραπάνω.
Αυτά που γράφω περί ευτυχίας δεν ανταποκρίνονται στο τι σκέφτομαι για τον εαυτό μου. Δεν ταιριάζω στην εικόνα που περιέγραψα, αν και πολλές φορές αναρωτιέμαι αν έχοντας πιο \"αδρανή\" (όπως εύστοχα τη χαρακτηρ\'ίζει η μαρίνα) σκέψη θα ήμουν πιο ευτυχισμένη.

Κατα τα άλλα συμφωνούμε. Όσο πιο χαμηλοί και ρεαλιστικοί είναι οι στόχοι σου, τόσο πιο εύκολα τους πραγματοποιείς. Και όσο πιο λίγοι επίσης.

Το καταλαβα λαθος. Νομιζα πως θα ημουν εγκλωβισμενος αν εβαζα στοχους. :(
Και ειναι τρομερα σημαντικο να μην βαζεις στοχο την κορυφη και να κοιτας πως θα πας κατευθειαν εκει αλλα πως θα την φτασεις βημα βημα.

Το θέμα είναι , εσύ, κοιτάζοντας την κορυφή και προσπαθώντας έστω βήμα-βήμα είσαι ευτυχισμένος?
Ή μήπως ο άλλος που δε δίνει δεκάρα τι γίνεται στην κορυφή γιατί δεν μπορεί να το συλλάβει το μυαλό του, είναι πιο ευτυχισμένος?

Και δεν εννοώ μόνο πόσο ψηλά θ ανέβεις αλλά και σε πόσους τομείς έχεις δημιουργήσει υλικές και πνευματικές ανάγκες που θα πρέπει να καλυφθουν.

Ευτυχία για μένα είναι κάτι που δεν συμπίπτει απαραίτητα με την ικανοποίηση των συμαισθηματικών-υλικών-πνευματικών αναγκών.
Η ευτυχία συνδέεται με την πλήρωση
Ενώ η ανάγκη με την ικανοποίηση, την κάλυψη.
Η πρώτη δεν απαιτεί εναν κενό χώρο για να ύπάρξει αλλά υπάρχει πέρα απο αυτό.
Η δεύτερη απατει την έλλειψη.
Συνδέω την αρμονία με την κάλυψη των κάθε είδους αναγκών μας.
Η αρμονία της ζωής μας με τις ανάγκες μας συμβάλλει σε χτίσιμο πιο στέρεων ισορροπιών κι έτσι οι πιθανότητες χαράς ή ετυχίας αυξάνονται.

Μπορει να ειναι ευτυχισμενος απο την αποψη του οτι δεν θα εχει πολλες σκοτουρες στο μυαλο του αλλα θα ειναι πραγματικα ευτυχισμενος;
Αν εχει σκοπο να ζησει μονος του τοτε θα σου απαντουσα πως το θεωρω πιθανο.
Αν ομως θελεις να κανεις οικογενεια; Υπαρχουν πολλοι παραμετροι.

Οσο αφορα το οτι δημιουργουνται περισσοτερες αναγκες οσο ανεβαινουμε αυτο ειναι δεδομενο αλλα σταματας εκει που θα νιωσεις οτι αρχιζεις να μην ζεις για τον εαυτο σου. Αν δεν το διασκεδαζεις σταματας και ας εισαι στα μισα του δρομου.
Πιστευω σε αυτο που ειπα πριν.
Δεν εχω σκοπο με τιποτα να ξεπουλησω τον εαυτο μου προκειμενου να πετυχω

weird η ικανοποιηση των αναγκων σου ομως σε κανει πιο ευτυχισμενη. κανω λαθος;

Σου εχει τύχει όλα να σου πηγαίνουν καλά, η σχέση, η δουλειά, οι φίλοι σου που σου κάναν πάρτυ γενεθλίων, οι επιτυχίες σου, το ειδόδημά σου, κι όμως να βρίσκεσαι μακριά απο την ευτυχία?
Ακόμα κι αν επικοινωνείς με την σχέση σου, ακόμα κι αν τα χεις καλά με τον εαυτό σου.
Ακόμα κι αν ΄τίποτα δεν σου λέιπει εσυ νιώθεις μια έλλειψη.... χαράς.

Κι ακριβώς εκεί πάνω που απορρούσες τι τρέχει, χάνεις κάτι, ένα πολύτιμο για εσένα και βυθίζεσαι σε βαθιά αγτωνία. Σου είναι σημαντικό γιατι στο έδωσε κάποτε ο παππούς σου.
Μετά απο μερες το βρίσκεις και νιωθεις χαρά! Ευτυχία. Πας στον τάφο του παππούκαι του μιλάς μεσα απο την καρδιά σου, όσα δεν του πες χρόνια τώρα που είχε πεθάνει. Και νιώθεις γεμάτος, γαληνεμένος, ευτυχής.
Η ευτυχία δεν είναι η τούρτα. Είναι το κερασάκι στην τούρτα. Η κάλυψη της ανάγκης της πείνας ικανοποιείται και χωρίς αυτό.

Καμια αντιρρηση με εξαιρεση αυτο που ανεφερες για την σχεση.
Προφανως για να μην νιωθεις ευτυχια με οσα ανεφερες αυτο σημαινει οτι κατι σου λειπει.
Δεν εχεις ικανοποιησει καποια αναγκη σου. Κατι ευθυνεται που δεν νιωθεις χαρα. Δεν ειναι κατι κατι αοριστο.

Στο δευτερο επιχειρημα σου δεν εχω να απαντησω κατι.
Με επιασες απροετοιμαστο :(

Μιάς και μιλάμε για κορυφές να βάλω ένα ρητό που είχα βρεί στην ιστοσελίδα του πεζοπορικού ομίλου Αθηνών και μου άρεσε!

Tο να φτάσεις στην κορυφή... είναι προαιρετικό. Tο να κατέβεις... είναι υποχρεωτικό!!!
Ed Viesturs

:P

Στο δευτερο παραδειγμα αναφερεσαι στην καλυψη των συναισθηματικων αναγκων.
Οποτε παλι παμε στα ιδια