Αν δεν σε κουράζω,θα ηθελα να σε ρωτήσω πως νιώθεις όταν τα βγάζεις από μέσα σου.Quote:
Originally Posted by Myra
Printable View
Αν δεν σε κουράζω,θα ηθελα να σε ρωτήσω πως νιώθεις όταν τα βγάζεις από μέσα σου.Quote:
Originally Posted by Myra
Δε με κουραζεις.Ισα ισα..Χμ..Την πρωτη φορα ,τον Μαρτιο ,πηγα σε ψυχολογο.Εκλαιγα ασταματητα ,οχι σαν κλαψο@@@να αλλα σαν να πνιγομαι απο τον πονο.Δεν μπορω να στο εξηγησω.Ειναι αυτο που δεν μπορεις να ανασανεις απο το λυγμο που εχει κατσει σαν πετρα στο λαιμο σου.τραυλιζα.αυτο συνεχιστηκε και στις επομενες 2-3 συνεδριες..Στην 4η και 5η συνεδρια,οι παρατηρησεις της ψυχολογου και η συλλογιστικη της πορεια με οδηγουσαν σε παραδοχες αληθειας που μου βουρκωναν τα ματια..ομωσ η γλωσσα λυνοταν και ελεγα κι αλλα..που δεν ειχα σκοπο να πω στο εκαστοτε ραντεβου..σιγα σιγα δεν εκλαιγα..απλα μερικες φορες βουρκωνα..
Εφευγα απο το ιατρειο αλλοτε ξαλαφρωμενη αλλοτε λεγοντας "χριστε μου .κοιτα τι σημαινει αυτο!κοιτα τι γινεται ολα αυτα τα χρονια.."
υστερα ,γυρω στις 10 συνεδριες σταματησα γιατι παρολο που δεν εκλαιγα εκει,εκλαιγα ασταματητα στο σπιτι και πλεον ξυπνουσα με ιδρωτα κλαμα ολη τη μερα(εκτος της- προηγουμενησ- δουλειασ που ειχα).και ζητησα να με παραπεμψει σε ψυχιατρο γτ το κλαμα εδινε τη θεση του στο βαρυ καψιμο στο στηθος καθως ξυπνουσα και υστερα ολη τη μερα...με παρεπεμψε λιγο ξινισμενη σε ψυχιατρο η οποια ηταν απαραδεκτη.
Μια καλη μου φιλη με εβλεπε να χειροτερευω μερα με τη μερα..να σερνομαι.να μην τρωω και να φτανω σε σιψη.Μου εδωσε το τηλ ενοσ ψυχιατρου αλλα αυτον δεν τον εβρισκα ευκολα στα τηλ.Ετσι ειπα θα βρω εναν που εγω θα επιλεξω.
Βρηκα τον ψυχιατρο μου.Οταν του μιλουσα για την οικογενεια και για ενα σκηνικο πολυ δυσκολο και πολυ πολυ περιεργο βουρκωσα.Και επαιζα με το λαστιχακι μου..και δεν τον κοιρουσα στα ματια..ντρεπομουν.οταν εφυγα απο το ιατρειο καταλαβα καποια πραγματα για ενα μελοσ τησ οικογενειας ,τα οποια δεν ειχα σκεφτει ποτε.
Κατάλαβα πάνω κάτω τι θες να πεις.Quote:
Originally Posted by Myra
Σίγουρα ένιωθες μια πίεση στην αρχή όταν τα έλεγες.
Η ψυχολόγος δεν νιώθεις να σε βοήθησε?
Με βοηθησε αρκετα.Και εχτισα ωραια σχεση μαζι της και ενιωθα πολυ οικειοτητα .Απλως..οταν απευθυνθηκα εκει ημουν σε μια κατασταση που το ψυχολογικο αρχιζε να γινεται ψυχοσωματικο..και δεν αρκουσε η ψυχοθεραπεια..ετσι ενιωθα εγω.Αυτο που κρατησα ειναι οτι μου ειπε πως οι κρισεις ειναι συχνα και ευκαιριες να δουμε πραγματα.Ερχονται σαν φακελοι στην επιφανεια και εμεις καλουμαστε να τα αρχειοθετησουμε..ισχυει..κι ετσι πιστευω οτι εγινε.Ηθελε να μου πει οτι αυτο που περναω δεν ειναι απαραιτητα κατι κακο.Βγαζει συχνα και σε καλο.Ομως ενω με εβλεπε ετσι μου ελεγε οτι εχω συμπτωματα καταθλιψης ισως.
Οταν με ειδε ο ψυχιατρος μου στις αρχες του Ιουλιου μου ειπε οτι εχω καταθλιψη,οχι απλα συμπτωματα.Επισης μου ειπε στη 2η συνεδρια,οτι η ψυζοθεραπεια θα κυλουσε πολυ αργα και ισωσ κουραζομουν ,απο τη στιγμη που εγω ηθελα κατι δραστικο,χωρις αυτο να συνεπαγεται αγωγη.Ισωσ ηθελα μια αλλη οπτικη στα πραγματα
Λογικό να σου πει αυτό το πράγμα για την ψυχοθεραπεία.Θέλει χρόνο.Quote:
Originally Posted by Myra
Παιρνω το θαρρος να εκμυστηρευτω κατι..Ολο αυτο που περναω με απομακρυνε συναισθηματικα απο το επι 2μιση χρονια συντροφο μου..Συχνα σκεφτομαι μηπως η αιτια της καταθλιψης ειναι οτι δε νιωθω πια ερωτευμενη.Καμια φορα νιωθω αναλαμπες σα να μαστε στον 1ο μηνα και λεω "τι μαλακας που εισαι" .Μετα παλι βρισκω ασχημα ψεγαδια πανω του στην εμφανιση παντα.Αυτο το εκανα σε ολους μου τους γκομενους,μιας και δεν ηθελα να δενομαι.Αυτος ομως ειναι ο ανθρωπος που με κεντρισε και τον ερωτευτηκα και νιωθω πραγματα.Και εχουμε ζησει απιστευες στιγμες μαζι που ουτε παντρεμενα ζευγαρια δε ζουν!Ομως δεν εχω τη χαρα και τον αυθορμητισμο που ειχα πριν.Ενα καλοκαιρι πριν μου φαινεται τοσο κοντα και τοσο μακρια συναμα.Το σεξ ειναι εκπληκτικο 2μιση χρονια τωρα και μπορω να πω ακομα καλυτερο ..Απλως..ξερω οτι δεν ειναι ο ομορφοσ.Συχνα μπορει να ακουσω (οχι απο φιλουσ μου) οτι ειναι ασχημος.Παραλληλα,εγω αρχισα απο εκει π δεν εβλεπα αλλον αντρα μπροστα μου,να βλεπω καποιον π ειναι ωραιοσ και να νιωσω και καποια ελξη για καποιον που με φλερταρει .Να νιωθω ενοχες γι αυτο ..Παντα εβλεπα στους συντροφους μου ψεγαδια στην εμφανιση και ειναι πολυ εγωιστικο το ξερω..στο συντροφο μου που ειμαστε 2μιση χρονια μαζι υπαρχουν φορες που με απωθουν τα αυτια του και καθε μερα ξυπνουσα με μια απωθητικη εικονα του που συχνα ηταν αλλοιωμενη στο μυαλο μου και δεν ανταποκρινεται στην πραγματικοτητα Δεν τον αποφευγω.Εχω εξισου ρην ιδια ορεξη να κανω πραγματα μαζι του .Απλως,μεσα στην καταθλιψη θυμομουν ολα οσα εχουμε κανει κ μ λειπει το καρδιοχτυπι του ερωτα.Δεν το θελω με αλλον .Το θελω με τον ιδιο ξανα.Το διαστημα που εκλαιγα και σερνομουν προσπαθησα να παρω διαλειμμα και να χωρισω 2 φορεσ αλλα καταλαβα οτι δε θελω αυτο.Ειχα πολλα πραγματα να του πω.Απο την αρχη της σχεσης μασ πισευα οτι εκεινοσ θα με αφησει κ ζηλευα ο,τι εβλεπα μπροστα μου και την πρωην του σε παθολογικο σημειο.Και ελεγα οτι ειμαι λιγη για εκεινον.Και μια μερα αρχισε να με ενοχλει το εμφανισιακο του
Σε βασανίζουν ακόμη αυτές οι σκέψεις?Quote:
Originally Posted by Myra
Ναι..πανε κι ερχονται..νιωθω οτι θελω να ποναω τον εαυτο μου..
Μην το κάνεις!Quote:
Originally Posted by Myra
Myra....τι κανεις???? Ερωτηση...ζεις με τους δικους σου?
Ναι...δυστυχωσ για τη δικη μου ψυχικη υγεια χρονια τωρα.ευτυχωσ για την οικονομικη μ κατασταση
αρα μαντεψε σωστα οτι θα αρχισει να σε ενοχλει το παρουσιαστικο του γι αυτο ηταν εξαρχης κολημενος με τη πρωιν του η μπορει να του πες αλλες δικαιολογιες που δε πιστεψε.
Σκέφτεσαι να μείνεις μόνη σου?Quote:
Originally Posted by Myra
Οχι το προβλημα με το παρουσιαστικο ξεκινησε πριν 4 μηνες.δεν ηταν κολλημενος μς την πρωην του.με την πρωην απλα ειχαν πεσει 2 σεξακια.δεν ειχε σχεση κι αυτο το ξερω.εγω ειχα πλασει στο κεφαλι μ φοβιες.
Θελω να μεινω μονη μου.αλλα αυτο ειναι κατι αδυνατο αυτη τη στιγμη βασει του κατωτατου μισθου μου μιας και ειμαι 24.βεβαια οχι οτι αν ημουν 27 θα αλλαζαν πολλα πραγματα.εχω συναδελφο 48 χρονων π παιρνει 480 ευρω..