Printable View
Δεν ήθελα να τον απατήσω και δεν ένιωθα να τον απατάω. Δεν είχα τύψεις. Ενωσα στο μυαλό μου τισ εικόνεσ αυτών των ανθρώπων και νόμιζα ότι ήταν ένασ γιατί τα προβλήματα υπήρχαν εκείνοσ δεν ήθελε νε συζητάμε γιατί δεν έβλεπε πρόβλημα και αφού δεν ήθηλα με τίποτα να τον αφήσω, βρήκα αυτή την λύση. Και ήταν λύση
Εμένα γύρισε πίσω ήταν τόσοσ ο πόνοσ όμωσ που τα διαχειρίστηκα λάθοσ και ρώταγα γιατί γιατί γιατί μου φέρθηκεσ έτσι και μου είπεσ τόσα. Οσο δεν απαντούσε όπωσ ήθελα να ακούσω και όσο ήταν διεκπεραιωτικόσ σαν να μην έγινε και τίποτα εγώ πονούσα περισσότερο και τον πίεζα. Τελείωσε για πάντα 1 μήνα μετά. Τισ 2 επόμενες φορέσ που τον είδα μέσα σε 2 χρόνια ήταν αλλιώσ μου φερόταν σαν κάτι σίγουρο δικό του ένα τρόπαια. Δεν το είπε το ένιωθα. Σεξουαλικά υπονοούμενα και τέτοια αλλά τίποτα όπωσ πριν. Είχα πάψει να είμαι το κοριτσάκι του που τρελενόταν αν το άγγιζε κανείς.
Για αυτό σου λέω για να κερδίσεις αυτό που επιθυμείς, ΗΡΕΜΗΣΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΒΗΜΑ ΜΗΝ ΔΕΙΞΕΙΣ ΣΥΓΚΑΤΑΒΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΣ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ.
ΔΗΛΑΔΗ ΠΑΙΞΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ
Ακριβως ετσι ειναι φοιβη. Ελπιζω, ενω ξερω οτι ειναι δυσκολο εως αδυνατο με τα σημερινα δεδομενα να γυρισει πισω. Φοβαμαι οτι και αλλη σχεση να κανω ασχετα οτι ουτε καν μου περναει αυτη τη στιγμη απο το μυαλο θα ειμαι κολημενος στην παλια, οτι ποτε δεν θα αγαπησω ξανα οπως αγαπησα εκεινη, γιατι θα φοβαμαι μηπως ξαναπονεσω οπως ποναω τωρα. Ειναι το παραπονο που με πιανει ωρες και στιγμες οτι δεν μου εδωσε μια δευτερη ευκαιρια να της δωσω καποια πραγματα που ηθελα. Αν μου την εδινε αυτη την ευκαιρια και εβλεπα οτι δεν αλλαζει κατι θα το αποδεχομουνα πιστευω πιο ευκολα. Οσο για τις προθεσεις της μου ειπε οτι δεν υπαρχει ουτε μια στο εκατομυριο να ειμαστε ξανα μαζι, οτι εκανε προσπαθεια να με βοηθησει αλλα δεν το εκτιμησα.
Φοβάμαι ότι είναι μία από τα ίδια με τον δικό μου. Αν σ\' αγαπούσε αφού δεν έκανεσ δα και τίποτα δεν θα σε ακύρωνε σε τόσα. Παρ όλα αυτά σου λέω σταμάτα να την παρακαλάσ και να τησ δείχνεις ότι΄μόνο αυτή υπάρχει για εσένα.
Εγώ στουσ 5 μήνεσ που δεν ήμουν μαζί του για να μην πονάω τόσο γιατί αλήθεια ήμουν στα όρια τησ παράνοιασ γιατί ούτε φίλουσ δεν είχα έβγαινα με κάποιον που δήλωνε τρελά ερωτευμένοσ και απλά ανακουφιζόμουν τισ όποιεσ ώρεσ ήμουν μαζί του. Βέβαια πολλέσ φορέσ τον κοιτούσα και έλεγα ποιοσ είναι αυτόσ τι κάνω εδώ και τέτοια αλλά πάλι βοήθησε στο να μπορώ να περιμένω
Α βασικά είμαι το ζουζουνάκι
Υπάρχουν πράγματα μέσα σου που θέλεις να της δώσεις. Και δεν σου έδωσε την ευκαιρία να το κάνεις. Αυτά τα πράγματα έχουν μαζευτεί μέσα σου και σε βαραίνουν, έτσι δεν είναι? Μου μοιάζουν λίγο σαν έναν θησαυρό απο πετράδια και χρυσάφια που είναι πάρα πολύ όμορφα αλλά δεν είναι για σένα. Θέλεις να της τα χαρίσεις, αλλά δεν έχεις βρει την ευκαιρία να το κάνεις. Κι έτσι τα κουβαλάς πάνω σου, όλους αυτούς τους μήνες, και σε βαραίνουν. Σαν να θέλεις να βγάλεις αυτό το βάρος απο πάνω σου για να μπορέσεις να προχωρήσεις παρακάτω. Είναι έτσι ή κάνω λάθος?
Και το παρακάτω το φοβάσαι επίσης. Γιατί αυτή η σχέση σε πόνεσε και σε πονάει ακόμα. Πώς να εμπιστευτείς και να αγαπήσεις ξανά τώρα που γνωρίζεις πόσο πολύ μπορεί να σε πονέσει η επιλογή ενός ανθρώπου?
Ακριβως ετσι ειναι, πανω που ενιωσα να της τα προσφερω πραγματα τσουπ διαλυονται ολα. Ολοι μου λενε οτι αφου θελεις να δωσεις δωστα στην επομενη, δεν αισθανομαι ομως ετσι σε εκεινη ηθελα να τα δωσω γιατι εκεινη πιστευω οτι τα αξιζει.
Αυτόν τον θησαυρό τον μάζεψες για κείνη. Είναι δικός της. Πώς να τον δώσεις στην επόμενη?
Μικε χρειάζονται 2 σε μια σχέση, όχι ένας
Ο κάθε άνθρωπος σου βγάζει κάτι διαφορετικό να δώσεις
Θα βρεθεί και για σένα, να δώσεις και να τα πάρεις πίσω και με τόκο
Οι σχέσεις, επαγγγελματικές, κοινωνικές, ερωτικές, φιλικές κτλ, είναι δούναι και λαβείν
Δεν μπορω να καταλαβω ομως πως ενας ανθρωπος που δινεις τη ζωη σου γι΄αυτον και του εχεις αφιερωσει ολη σου την ζωη και πιστευεις οτι το ιδιο κανει και εκεινος σου προκαλει τοσο πονο. Με το δικο μου το μυαλο μου φαινεται αδιανοητο να προκαλεσω σε καποιον αλλο κατι τετοιο οσο και να μην τον ηθελα, που πιστεψτε με υπηρξαν στιγμες που και εγω ενιωθα εγκλωβισμενος, ομως ποτε δεν θα εκανα κατι τετιοιο μονο και μονο για να μην πληγωσω τον αλλο. Τελικα μηπως ζουσα τοσα χρονια σ\'ενα δικο μου κοσμο αγγελικα πλασμενο και ενω ακουγα για χωρισμους συνεχως γυρω μου εγω δεν πιστευα οτι θα συμβει ποτε κατι τετοιο σ\'εμενα? Ειχα βιωσει και εγω πολυ παλια χωρισμο που βεβαια δεν ηταν σε καμια περιπτωση το ιδιο πραγμα. Τα ερωτηματικα που εχω ειναι παρα πολλα και δυστυχως δεν θα βρω απαντησεις, αλλα και να τις βρω θα ειναι δυσκολο να τις κατανοησω και να τις αποδεχτω.
Ρε mike απορώ γιατί μερικές φορές βλέπουμε τα πράγματα τόσο μονόπλευρα. Και μόνο από την περιγραφή σου στο πρώτο ποστ καταλαβαίνω ότι έχεις πληγώσει την κοπέλα πολλές φορές. Αυτή τα κρατούσε μέσα της τόσο καιρό γιατί δεν είχε τη δύναμη να φύγει προφανώς. Τώρα που νιώθει πιο ανεξάρτητη ήρθε η έκρηξή της και σε άφησε προ εκπλήξεως. Το θέμα είναι να κάνεις την αυτοκριτική σου και να καταλάβεις που έφταιξες ώστε να φερθείς καλύτερα στην επόμενή σου σχέση και όχι να κατηγορείς την κοπέλα. Δε θα κερδίσεις τίποτα έτσι. Για κάθε χωρισμό υπάρχει ένας σοβαρός λόγος και πρέπει να κάτσουμε να σκεφτούμε λίγο παραπάνω για τον εαυτό μας. Αυτό είναι το δύσκολο.
Εχεις δικιο Flamenco σε ολα. Την ειχα πληγωσει στο παρελθον τα κρατουσε μεσα της και τωρα που νιώθει πιο ανεξάρτητη με αφησε. Αυτο που δεν καταλαβαινω ειναι γιατι τα κρατουσε μεσα της τοσο πολυ μεγαλο διαστημα? γιατι αφησε και καναμε ονειρα για το μελλον? γιατι δεν εκατσε να συζητησουμε μηπως βρουμε μια λυση? γιατι δεν αφησε σαν τελευταια λυση τον χωρισμο και οχι σαν πρωτη και ευκολη (για εκεινη)? γιατι? γιατι? γιατι?
Quote:
Originally posted by mike1978
γιατι? γιατι? γιατι?
σκεφτηκες ποτε οτι πιθανον να της ηταν κομπος ολο αυτο??
οτι μπορει να ηταν ανασφαλης να μιλησει??
Οτι μπορει να τα διαλουσε ολα αμα μιλαγε???
Οπως καταλαβες οταν δεν την ενοιαζε αν θα τα διαλυσει εκανε την κινηση της.....
Τωρα αν με ρωτησεις τι θα μπορουσες να κανεις.....
λιγο πολυπλοκο αυτο.
Θα επρεπε να ψυλιαστεις οτι πιθανον να εχει θεματα μεσα της που τα κουβαλαει και θα επρεπε να την προσεγγισεις μηπως και στα βγαλει.
Ειτε δεν το εκανε η ιδια, ειτε δεν το εκανες εσυ, το παιχνιδι χαθηκε.
Εκεινο που μπορω να σου πω, ειναι οτι θα πρεπει να μαθεις απο ολα αυτα και να διδαχθεις για τις επομενες σχεσεις σου, αυτο θα ειναι το κερδος σου.
Θα μαθεις οτι πιθανον η αλλη να κραταει σκεψεις για την παρτη της και μονο που σε αφορουν αμεσα.
Χρεος σου ειναι να δημιουργησεις την πλατφορμα επικοινωνιας οπου οι φοβιες και οι ανασφαλειες να βγαινουν αβιαστα και οχι να μενουν μεσα στο μυαλο και να δουλευουν σε βαρος της σχεσεις σας.
Μαθε να εισαι ανοικτος και να ζητας το ιδιο απο την συντροφο σου. Αυτο θα σε προφυλαξει απο μελλοντικες δυσαρεστες εκπληξεις και θα μπορεσεις να δημιουργησεις μια στερεα σχεση.
Μαθε να δημιουργεις την ανεση στην συντροφο σου να μην \"κλειδωνεται\" και να εχει την ευκολια να σου βγαλει τις αρνητικες σκεψεις της για την σχεση σας.
Πολλα λαθη στις σχεσεις συμβαινουν γιατι νομιζουμε οτι ειναι ετσι αλλα τελικα ειναι αλλιως. Το τι ακριβως συμβαινει συχνα δεν το μαθαινουμε ποτε. Αυθαιρετα βγαζουμε το ταδε συμπερασμα γιατι ετσι μαθαμε, ετσι μας βολεψε κλπ κλπ....
Ειναι κριμα για ολους μας να χαλιουνται σχεσεις αναμεσα σε ανθρωπους που αντικειμενικα αγαπιουνται αλλα οι φοβιες του και οι ανασφαλειες τους εχουν ριζωσει τοσο βαθια μεσα τους που εξωραιζουν οτι αλλο μπορει να τους ενωνει.
Η αγαπη και η συντροφικοτητα μετατρεπεται σε μισος και εχθροτητα. Και ολα αυτα χωρις υπαρκτους λογους, γιατι απλα δεν μαθαμε να μιλαμε, μαθαμε να φοβομαστε....
Καλο απογευμα.
Δυσκολη βραδια η αποψινη αναβω το ενα τσιγαρο μετα το αλλο (παρεπιπτοντως ημουνα φανατικος αντικαπνιστης μεχρι τωρα) . Οσο το συνειδητοποιω τοσο ποναω περισσοτερο οσο το πολεμαω τοσο αυτο βγαινει προς τα εξω, ειναι απιστευτο πως λειτουργουν τα συναισθηματα του ανθρωπου σε τετοιες καταστασεις. Εγω οτι ειχα μεσα μου της το ελεγα ακομα και το πιο ασημαντο πραγμα να ηταν, ετσι πιστευα οτι εκανε και εκεινη αλλα μαλλον εκανα λαθος. Πραγματι δεν εχουμε μαθει να μιλαμε και εξαιτιας αυτου χαλανε τοσα ομορφα πραγματα σ\'αυτη τη ζωη, κριμα.
Μιχαλη καλημερα,
ελπιζω να βγηκε η βραδια σχετικα ευκολα....
Κριμα ειναι για αυτους που δεν καταλαβαινουν τιποτα.
Που χωριζουν απο μια σχεση και νομιζουν οτι ολα τα εκαναν καλα.
Κριμα γιατι θα ερθει μια στιγμη που ολο αυτο το βαρος θα τους γινει δυσβασταχτο, για αυτο και μονο το λογο.
Αν εσυ δεν θες να συμπεριλαμβανεσαι στο παραπανω, τοτε δεν βλεπω κανενα κριμα.
Να κοιταξεις μπροστα αλλα οχι απλως για να βρεις μια αλλη σχεση και να ξανακανεις τα ιδια λαθη.
φυσικα θα βρεις αλλη γυναικα, αλλα θα ηταν πιο τρομερο λαθος αν το εκανες με το ιδιο σκεπτικο οπως στην 8χρονη σχεση σου.
Πιστευω οτι πια ωριμασες (και ηλικιακα αλλα και συναισθηματικα) και το ζητουμενο ειναι αν θα μπορεσεις τις ωρες που αναβεις τα τσιγαρα σου μπορεσεις να σκεφτεις.
Οχι που πηγε η πρωην σου, αυτη αστην να παει στο καλο και να μην ξαναρθει μην σου πω.
Το ζητουμενο ειναι να αναρωτηθεις για τα λαθη σου, και σε αυτα να προβληματιστεις.
Αν συνεχιζεις να την βριζεις που κοιτα τι σου εκανε, δεν εχεις καταφερει τιποτα απολυτως.
Πας μαθηματικα σε μια νεα σχεση ετοιμος να ξανακανεις τα ιδια λαθη.
Η αυτογνωσια και η αυτοκριτικη θα σε κανει να ωριμασεις ετσι ωστε σε μια νεα σχεση να μπορεις να διακρινεις μια τετοια κατασταση και πλεον να μπορεις να την σωσεις.
Ετσι θα μπορεσεις οταν θα φαινονται οτι ολα ειναι καλα, να ψυλλιαστεις και να μην εφυσηχαστεις στο οτι σου λεει οτι δεν υπαρχει προβλημα.
Εν ολιγεις μαθε να μιλας και οχι να \"μιλας\" με την σχεση σου..
Και παλι καλημερα.