Originally Posted by
little_eliza
Οριοθέτηση για εμένα είναι να πεις ανοιχτά τί δέχεσαι και τί όχι, τι αισθάνεσαι και αν το άλλο άτομο ακολουθεί την ίδια πορεία πλεύσης ή όχι. Δεν μιλάω για οριοθέτηση στο συναίσθημα και το πάθος. Για εμένα όριο είναι το σε θέλω, μου αρέσεις και θέλω κατι σοβαρό. Ψάχνεις κάτι ανάλογο ή θέλεις παιχνίδι και μια ζέστη μια κρύο? Από εκεί κ έπειτα, εφόσον καθείς είναι ξεκάθαρος και έχει οριοθετήσει τα θέλω του αποφασίζει τι θα κάνει κ αν θα προχωρήσει. Για εμένα όταν ο ένας δεν θέλει και το δείχνει με τις μη λεκτικές πράξεις (δλδ διακοπές στην επικοινωνία, όχι διαθέσιμος για συνάντηση από κοντά, αναβολές, όχι μοίρασμα στιγμών μεταξύ των δύο, κλπ), τότε δεν υπάρχει λόγος επένδυσης χρόνου από το άλλο άτομο. Κεραυνοβόλημα είναι θα περάσει..
Επίσης ενώ απο γενικές απόψεις που έχεις καλά τα λες στον Asiata (στο παρακάτω σχόλιο πχ) διακρίνω ότι για εσένα ο ενθουσιασμός και ο έρωτας έχουν διαφορετική κλίμακα και το στυλ του Asiata (που το παθαίνω κ γω όταν μου αρέσει κάποιος πραγματικά και θέλω κάτι σοβαρό). Πάντως από καθαρά ψυχολογικής πλευράς, όταν δαγκώσεις τη λαμαρίνα με τον άλλον, θέλεις να περνάς χρόνο μαζί του, να τα μοιράζεσαι όλα. Δεν σκέφτεσαι αν πρέπει να το κάνεις με μέτρο και χαλαρά. Απλά το κάνεις.. :-)