Νιωθω αδυναμια ακομα και να σκεφτω κατι, οτιδηποτε ...

Quote:

---

Originally Posted by Sevastouli

Γιατί Λουλούδι μου αισθάνθηκε αυτό από τους γονείς σου; άμα θέλεις μου λες βέβαια. .,επειδή είμαι μάνα και συνεχώς με τρων οι τύψεις αν έχω κάνει καλή δουλειά. ,,,τι ειναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις ςτσι; Ευχαριστώ

---

Sevastouli εγω εχω περασει πολλα απο την κοινωνια και απο τους γονεις μου, βρηκα τι φταιει, παραγνωριζομουνα με ολους και ημουν το εξιλαστηριο θυμα. Δεν ειναι μονο οι γονεις μου το κακο ολος ο κοσμος ειναι. Τεσπα, δεν ειναι της παρουσης, τα ειπα και ξεδωσα εχτες.
Εξουθενωμενε υπομονη και κουραγιο ακουσε τις συμβουλες της Σεβαστουλας και μπορει να νιωσεις καλυτερα, οποιες σου κανουν οχι ολες αν δεν θες, πανω απο ολα τι θες εσυ. Αρκετα βασανα εχεις στο κεφαλι σου. Αυτα, καλημερα απο εμενα ευχομαι να γινεις καλα

Εμ αυτο ειναι η ΕΙΡΩΝΙΑ .... "αρκετα βασανα ΕΙΧΑ στο κεφαλι μου".
Τωρα, σημερα, αυτην την στιγμη, με τα 560 ευρω απο δυο ενοικια
και μηδεν παιδια, γυναικες, υποχρεωσεις .... ΔΕΝ εχω !! Επρεπε να
πεταω στα συννεφα. Ομως .... ΔΕΝ πεταω στα συννεφα !!!!

Γιατι, δεν ειμαι σαν το χιονι, παιδι να ΜΗΝ με πιανει καμια κακια και δολιοτητα.
Κυλλησε ο χρονος και αφησε τα σημαδια του επανω μου. Θυμαμαι, μεχρι και το
γυμνασιο ζωγραφιζα διαστημοπλοια και εξωγηινα τοπια (οχι κατι φοβερο αλλα
σιγουρα κατι ηδονικο για μενα). Σημερα, ακομα και το χερι να μην ετρεμε
(που τρεμει) μολις αρχισω να σχεδιαζω ερχεται η γνωστη φωνη απο μεσα :
"Μαλιστα ... με αυτα τα χαζα θα βγαζεις χρηματα ? .... με αυτα θα θρεψεις
οικογενεια και παιδια ?" ... και ειναι τοσο υπουλο χτυπημα, ερχεται απο την
εποχη που ημουν περηφανος για τον εαυτο μου, στην εφηβεια μου (οσο
ημουν). Και αυτοσαμποταρομαι. Και οσο περισσοτερο λεω στον εαυτο μου
"ρεεεεεεε, ξυπνααααα ... τελειωσε αυτος ο μουργος, πεθανε, μπορεις να
ζωγραφισεις πανω στο μνημα του" ..... ωστοσω ..... ΔΕΝ ερχεται ανασταση.

Οταν ακομα και η λογικη σου λεει εισαι ελευθερος .... και εσυ νιωθεις
φυλακισμενος .... πως να το εξηγησεις αυτο στους αλλους ? ΠΩΣ ?

Η φυλακη που κουβαλαω ΔΕΝ εχει σιδερα. Δεν εχει δεσμωτες και λουκετα.
Ειναι αορατη .... και λεγεται ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ. Οχι ο ορθολογισμος που μας
προλαμβανει απο το να μην πηδαμε απ'τα μπαλκονια η να μην πινουμε βιτριολι.
Ουτε ο ορθολογισμος που ξεχωριζει τα χρηματα που ειναι για λογαριασμους
και τα χρηματα που ειναι για διασκεδαση.

Ειναι η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ του ορθολογισμου, ετσι οπως προεκυψε μετα το 1950 και
1960, οταν ΟΛΟΙ (τοτε) εβρισκαν κρυψωνα, ηδονη και αναγνωριση πισω απο
τις δουλειες τους και το επιπεδο μορφωσης και ευμαρειας που κατορθωναν
και ηταν τοσο αλαζονικη αυτη η ηδονη ωστε την εκαναν προκρουστεια κλινη
για καθετι καινουργιο που εμπαινε στην ζωη τους (αρα και τα παιδια τους).

"Θα κανεις ΑΥΤΟ που σου λεω γιατι εγω ειμαι αξιωματικος, η εγω ειμαι καθηγητρια,
και δεν θα γινω ρεζιλι για σενα. Θα κανεις οτι κανουν ολα τα αλλα "φυσιολογικα"
παιδια που διαβαζουν τα μαθηματα τους και σεβονται τους γονεις τους και οταν
με το καλο κανεις δικη σου οικογενεια (προσεξτε, οταν "κανεις δικη σου φυλακη")
τοτε κανε οτι σου κατεβει. Σάυτο το σπιτι ... απο την στιγμη που δεν συνεισφερεις
θα ακους και θα υπακους."

Και ολα αυτα ..... επειδη σχεδιαζα διαρκως διαστημοπλοια (να ξεφυγω, ισως ?)
απο την προκρουστεια κλινη του αριστου μαθητη και του υπακουου γιοκα.
Μεχρι κα το τι χρωμα αθλητικα παπουτσια η τι σχεδιο ειχαν τα μπλουζακια μου
αποφασιζε η μανα μου. Και οχι στο δημοτικο .... στο γυμνασιο !!!! Ο πατερας
βρισκοταν παντα εκει που τον χρειαζοταν η πατριδα, ΟΧΙ εμεις !!! Εμεις ολοι
(ακομα και η μανα μου) ερχομασταν δευτεροι, τριτοι, τεταρτοι ... τελευταιοι.
Ημασταν το αναγκαιο κακο. Κατι που επρεπε να υπαρχει στην ζωη του για να
ανηκει στην κουλτουρα της εποχης. Ολοι οι επιτυχημενοι ηταν και παντρεμενοι.
Και ετσι ενας μουργος που ΠΟΤΕ δεν επρεπε να κανει οικογενεια και παιδια ....
βρεθηκε να τα σερνει στην πλατη του. ΑΚΡΙΒΩΣ η αισθηση που εισεπραξα
επι δυο δεκαετιες (και παραπανω).

Τεσπα ...
αν πιασω ακουαρελα και μαρκαδορακι .... ΔΕΝ μπορω να ξαναζωγραφισω.
Πεφτουν ορθολογικες βομβες απο μεσα. Δεν μπορω να το περιγραψω αλλιως.
Ευτυχως το ριξα στην Αστροφυσικη και τον Υπερβατισμο .... αλλα ΔΕΝ ειναι
ακριβως παιχνιδι, να βιωνεις ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ηδονη, οπως με την ακουαρελα.

Ενταξει εξουθενομενε καταλαβα εχεισ τραυματα απο την παιδικη σου ηλικια και δεν τα ξεπερασεσ ακομα εγω ειχα πολλα τραυματα στα 17 μισο βγηκα για δουλεια στανιαρα για χρονια στα 25 με ξαναβρηκε το κακο τωρα στα 37 λεω εγω τα εκανα ολα αυτα κι απαντηση ειναι δεν ξερω γτ η μνημη ειναι ατιμο πραγμα κι εγω εμαθα να ξεχναω θα σου πω μονο ενα πραγμα για να δεισ τη διαφορα μασ πηγαινα με τον πατερα μου στο χωριο απο τα 7 μεχρι τα 15 κοιτουσα και μαθαινα τη δουλεια στα 15 την ηξερα και στα 20 εκανα κατι πατεντεσ και δουλευουμε τωρα απειρα εβγαλα εκατο χιλιαρικα τα εφαγα ολα παιδι δεν ημουν ποτε μαζευω ελιεσ 25 χρονια κι εχω ενσημα 12 στα αρχιδια μου τι θα μου ξημερωσει αυριο οτι μπορεσα εκανα αλλα μην σκεφτεισ ποτε οτι περασα ευκολα μεχρι τωρα περασα δυσκολα αλλα εβγαλα καποια λεφτα οποτε χαλαλι ολα

Mα .... δεν εγραψα πουθενα οτι ΜΟΝΟ εγω περασα δυσκολα.
Ομως δεν εβγαλα ΚΑΝ λεφτα ! Τι να πρωτοθαυμασω πανω μου ?
Ειμαι και ημουν το μαυρο πανι για καθε γυναικα που με γνωριζε.
Ορισμος ... μαυρου πανιου !

Ζουσα με 15 χιλιαδες δραχμες (το 1988). Πηγαινα Φοιτητικη Λεσχη
για φαγητο. Σιγα σιγα, μεχρι το 2010, ανεβηκα στα 500 ευρω.
Μετα, μεσα στην κριση (τρελο και ομως αληθινο) "εξακοντιστηκα"
στα 680 ευρω (τα ενοικια δεν ειχαν πεσει ακομα, ηταν η αρχη της
κρισης) και σιγα σιγα μεχρι το 2015, επεσα στα 560 ευρω. Ολη μου
την ζωη, συντηρω οριακα τον εαυτο μου. Μηδεν δυνατοτητα
αποταμιευσης. Για dolce vita .... την ψαχνω ακομα στο λεξικο.

Για ποια λεφτα να μιλησω ? Ας μιλησω για οτιδηποτε αλλο ... ;)

Εξουθενωμένε νομίζω ότι έχεις γυρίσει το μίσος που νιώθεις κατά των γονιών σου, εναντίον σου. Μιας και δεν μπορούσες να χτυπήσεις αυτούς χτυπάς συνεχώς τον εαυτό σου.

Μια χαρα εισαι με τισ ανασφαλειουλεσ σου μια χαρα ετσι ειμαστε ολοι

Καλημέρα Εξουθενωμένε ,αν δε το έχεις ήδη κάνε διάβασε σε παρακαλώ αρχικά το βιβλίο της Alice Miller The drama of the gifted child και ψάξου έπειτα προς εκείνη την πλευρά ...Διάβασα κάποια ποστ σου και έχω την εντύπωση ότι είσαι αρκετά έξυπνος.Νομίζω τα βιβλία της συγκεκριμένης ταιριάζουν καρμπόν στην περίπτωση σου .Προσωπικά με βοήθησαν πολύ στο να καταλάβω τα αίτια των θεμάτων μου...

Καλημερα εξουθενωμενε! Γιατι δεν γινεσαι συγγραφεας; Θα βγαλεις πολλα λεφτα!!

Quote:

---

Originally Posted by homebod

Εξουθενωμένε νομίζω ότι έχεις γυρίσει το μίσος που νιώθεις κατά των γονιών σου, εναντίον σου. Μιας και δεν μπορούσες να χτυπήσεις αυτούς χτυπάς συνεχώς τον εαυτό σου.

---

Ναι .... παρα πολυ πιθανο.
Μονο που εκεινη την στιγμη που συμβαινει, δεν το αντιλαμβανομαι καθολου.
Ισως μετα απο ωρα. ΟΧΙ ομως εκεινη την στιγμη.

Δεν ξερω ποτε ακριβως στραφηκα εναντιον μου. Πρεπει να ηταν κατι που συνεβη
παρα παρα παρα πολυ αργα. Βαθμιαια και σταδιακα. Σαν την σταγονα που κανει
σταλακτικτες και σταλαγμιτες μεσα σε ενα σπηλαιο. Γιαυτο και δεν μπορω τωρα
να το μαζεψω αυτοστιγμει. Παντως, ΑΝ χτυπαω τον εαυτο μου .... αυτο πρεπει
να συμβαινει ΑΦΟΤΟΥ εφυγα απο το σπιτι μου, την οικογενεια μου. Το οποιο ειναι
και μεγαλο οξυμωρο σχημα. Δεν ειχα την πιεση που ειχα πριν. Για την ακριβεια,
τα τελευταια 20 χρονια εχω μηδενικη πιεση (ελεγκτικη και τιμωρητικη).
Ομως ..... καθε μερα νιωθω οτι εκκρεμει δικη εις βαρος μου και δεν προκειται
να την αποφυγω. Αυτην την δικη, την περιμενω απο 18 ετων. Δεν ξερω ποτε
σκατα θα ρθει ...... στα 70 μου, στα 80 μου, στα 90 μου ?

Pretty fucked up mind .... ξερω τοσα για μενα και ομως .... δεν μπορω να
πειραξω τιποτα ! Το παραμικρο !

Quote:

---

Originally Posted by Talented

Καλημέρα Εξουθενωμένε ,αν δε το έχεις ήδη κάνε διάβασε σε παρακαλώ αρχικά το βιβλίο της Alice Miller The drama of the gifted child και ψάξου έπειτα προς εκείνη την πλευρά ...Διάβασα κάποια ποστ σου και έχω την εντύπωση ότι είσαι αρκετά έξυπνος.Νομίζω τα βιβλία της συγκεκριμένης ταιριάζουν καρμπόν στην περίπτωση σου .Προσωπικά με βοήθησαν πολύ στο να καταλάβω τα αίτια των θεμάτων μου...

---

Νομιζω οτι το γραψα (καπου εδω μεσα). Αν δεν το γραψα το λεω τωρα.
Καθε φορα που βλεπω βιβλιο, θυμαμαι βαθμους και επιδοσεις. Και καθε φορα
που αισθανομαι επιδοσεις και βαθμολογησεις .... κλαιω και τσιριζω απο μεσα.
Δεν εχω ανοιξει βιβλιο Talented, τα τελευταια 34 χρονια (εκτος απο κομικς).
Οτι γραφω ειτε κατεβαινει απο την καουκα μου (...) ειτε το χω διαβασει
καπου στο internet. Το internet για καλη μου τυχη, πολυ καλη μου τυχη,
ΔΕΝ συνδεθηκε με βαθμους και επιδοσεις και εξετασεις και σχολεια και
απογοητευσεις ... και το κυριοτερο ... δεν συνδεθηκε με απορριψεις !
Ουτε να σε βαθμολογησει μπορει, ουτε να σε κριτικαρει μπορει (δεν εννοω
τα fora, εννοω τα links που σε ενημερωνουν για κατι οτιδηποτε), ουτε να
σε βαλει σε καποιο κουτακι. Ειδικα το τελευταιο. Την μια μερα γουσταρω να
το παιζω αστροφυσικος, την αλλη μερα φιλοσοφος, την αλλη ηδονοβλεψιας,
την αλλη παρεϊτσας, την αλλη επαναστατημενη χιονοστιβαδα, την αλλη ....
ονειροπολος .... ΟΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ....

Και ειναι ακριβως αυτο που δεν θα αντεχε ο πατερας μου. Το να γινει
πολυπλευρος. Γιατι ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΕ να γινει πολυπλευρος. Εριξε ολη
του την ενεργεια, την προσοχη, το παθος, την λογικη, την αντοχη,
την συνεση και την δυναμη στο να γινει ..... αξιωματικαρα του ΕΣ.
Θα τρελλαινοταν με την πολυμορφικοτητα του Internet. Θα γαυγιζε.
Και αυτο (υποσυνειδητα) με φτιαχνει αφορητα. Οτι κανει Τουρκο τον
πατερα μου, κανει ευτυχισμενο εμενα.

Βεβαια .... το internet απο μονο του .... ειναι μια απιστευτη αποδραση.
Δεν χρειαζεται να κοντραριστεις με κανεναν ... για να σε ωφελησει.
Ομως, υπαρχει και μια αληθεια πικρη (τουλαχιστον για μενα) στο net.
Η αναγνωση σελιδων (αποσπασματικα) οπου ο καθενας μαγειρευει την
δικη του αληθεια και θεωρηση ... δεν ειναι το ιδιο με την αναγνωση
ενος βιβλιου, με αρχη μεση και τελος, οπου ο συγγραφεας σκεφτηκε
οτι θα τον διαβασουν και σοβαροι ανθρωποι (και οχι pagehit counters).

Το ξερω οτι χανω ..... αλλα το βουρκωμα στα ματια μου μπροστα απο
ενα βιβλιο (οποιδηποτε) απλα δεν παλευεται σε μενα. Game over for
book reading !

Quote:

---

Originally Posted by λουλούδι

Καλημερα εξουθενωμενε! Γιατι δεν γινεσαι συγγραφεας; Θα βγαλεις πολλα λεφτα!!

---

Δεν πουλαει η μαυριλα μου ... παρα μονο σε αυτοχειρες !
Και μην σκεφτεις οτι μπορω να ψαλιδησω την μαυριλα
για να μεινει μονο η ασπριλα (οση και αν ειναι αυτη).

Το ροδο παει με τα αγκαθια του !

Οχι απο αλαζονεια και χαιρεκακια, αλλα απο οξειδωση ψυχης.

Quote:

---

Originally Posted by Εξουθενωμένος

Δεν πουλαει η μαυριλα μου ... παρα μονο σε αυτοχειρες !
Και μην σκεφτεις οτι μπορω να ψαλιδησω την μαυριλα
για να μεινει μονο η ασπριλα (οση και αν ειναι αυτη).

Το ροδο παει με τα αγκαθια του !

Οχι απο αλαζονεια και χαιρεκακια, αλλα απο οξειδωση ψυχης.

---

Εξουθενωμενε ειπες το ροδο. Αρα υπαρχουν θετικα στοιχεια. Μην μαυριζεις ετσι χωρις λογο εχεις τη ζωη σου προσπαθησε να τη φτιαξεις και οχι να το βαζεις κατω.

Ναι βρε Λουλουδακι ... εχω και θετικα στοιχεια.
Αλλα δεν εχουν να κανουν με ανθρωπους και σχεσεις.
Εχουν να κανουν με ονειρικα, υπερβατικα, αϋλα πραγματα
που δεν βρισκονται καν σ'αυτον τον κοσμο.
Σάυτον τον κοσμο ... "ολοι εσεις ειστε η κολαση μου" -
νομιζω ο Σαρτρ το ειπε ! Σε υποσυνειδητο επιπεδο παντα.
Σε συνειδητο, μια χαρα σας κανω παρεα και γουσταρω κιολας
... αλλα κατω βαθια ... πολυ βαθια ... στα γνωριμα αγνωστα

Συνανθρωπος = Βραδυκαυστη Προδοσια !

Φίλε μου Εξουθενωμένε ειλικρινά με έχεις συγκινήσει με ότι γράφεις .Η συγκεκριμένη ψυχολόγος έκανε μεγάλη επανάσταση στον χώρο της καθώς ήταν η 1η που έβλεπε τα αίτια της δυστυχίας πολλών ανθρώπων στους γονείς τους και στον τρόπο με τον οποίο μεγάλωσαν.Στο συγκεκριμένο βιβλίο έχει περιπτώσεις ανθρώπων ακριβώς σαν εσένα ,ανθρώπων δηλαδή που δεν έβρισκαν στόχους στη ζωή τους και σε όλους υπήρχε από πάνω ένας η δύο καταστροφικοί γονείς .Έχω την εντύπωση πως νομίζεις ότι το κακό στη δικιά σου περίπτωση ξεκίνησε κάπου στην εφηβεία ενώ στην πραγματικότητα ξεκίνησε από τη 1η μέρα που ανέλαβαν να σε φροντίσουν οι γονείς σου .Ψάξε τουλάχιστον στο διαδίκτυο τη συγκεκριμένη συγγραφέα ,θα ανακουφιστείς σε μεγάλο βαθμό 1000%.Θα ακούσεις και θα έχεις ακούσει πολλούς άσχετους να πετάνε κουταμλαρες δυστυχώς όσον αφορά την πηγή των προβλημάτων σου ,αλλά πίστεψε με δε μπορούν ούτε να σε νιώσουν οι περισσότεροι ούτε να μπουν στη θέση σου αν δεν έχουν ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ σε τόσο καταπιεστικό περιβάλλον .Διάβαζα σε ένα άλλο ποστ την εμπειρία του άλλου στο στρατό και μου ερχόταν να σπάσω την οθόνη .Απλά δε ξέρουν,μην ακούς κανένα !Κάνε μια καινούρια αρχή στη ζωή σου ψάχνοντας κείμενα τουλάχιστον της συγκεκριμένης !Θα περιμένω νεότερα!

Σ'ευχαριστω Talented για τα θερμα σου λογια.
Ισως καποια στιγμη ψαξω την εν λογω ψυχολογο στο net.
Αν εχει βγαλει και κανα γιουτουμπι η ιδια ... ακομα καλυτερα.
Εχω το κακο συνηθειο να ψαχνω αν ο αλλος παθιαζεται απο
αυτα που λεει (που μπορει να μην ειναι επιστημονικο, αλλα
εγκρινω αφορητα ως συνειδηση). Αλλα και να μην υπαρχει
γιουτουμπι .... thanks a million !

Δεν ξερω αν το κακο με μενα ξεκινησε στην εφηβεια, στην
παιδικη ηλικια η νωριτερα. Η μνημη μου μπορει να φτασει
μεχρι Εκτη Δημοτικου. Παραπισω .... εξαιρετικα χλωμο !!!
Εως αδυνατο ....