Printable View
παντως, επειδη συμφωνησες απολυτα με τον γιωργο που αναμεσα σε πολλα αλλα, σου ειπε να μιλας ασχημα στο παιδι για την μανα του, να ξερεις οτι αν κανεις κατι τετοιο, δεν βλαπτεις την γυναικα σου, αλλα το παιδι σου.
οταν κατηγορουν στο παιδι ο ενας τον αλλον οι γονεις, δεν αναπτυσσεται σωστα ψυχικα και οπωσδηποτε εχει προβληματα, απωθημενα, συμπλεγματα.
οτι και να εχετε μεταξυ σας, στο παιδι πρεπει να μιλατε με σεβασμο και αγαπη για τον αλλο γονιο, αλλιως θα τα βρει μπροστα του ολα, το παιδι...
Γεια σου Remedy,
Πολυ σοφα λογια και με αγγιξανε παρα πολυ αυτα που ειπες.
Στην ουσια απο οτι φαινεται κατα την αποψη μου, οι υποχρεωσεις της που δεν εκλπηρωνοταν, της αναλαμβανα εγω για να μπορεσει να υπαρξει η οικογενεια. Και μολις εκπληρωνα εγω τις υποχρεωσεις της και αυτη ειτε το καταλαβαινε απο μονη της οτι εγω τις εκλπηρωνα ειτε της το θυμιζα εγω εγω οτι εγω εκλπηρωνω τις υποχρεωσεις της, αυτη μου το γυρνουσε οτι εγω δεν την αφηνω ελευθερια, οτι την καταπιεζω κτλ. Και οταν της θυμιζα τις υποχρεωσεις της, προφανως δεν ηταν παντα με τον καλυτερο τροπο, αλλα παντα με μια αγανακτηση πισω απο καθε κουβεντα. Και μολις ηθελα να κανω κουβεντα, η κλασσικη απαντηση ηταν να παω να βρω αλλη αν δεν μου κανει.
Ενα παραδειγμα της "καλοπερασης" μου στον γαμο, απο τοτε που παντρευτηκα εχασα 15 κιλα συνηδειτοποιησα σημερα...
Γεια σου Remedy,Quote:
Originally Posted by Remedy
Μπροστα στο παιδι ουδεποτε θα εβριζα την μανα του. Παντα θα ειναι η μανα του παιδιου μου και εγω πρεπει να το σεβαστω οτι μου χαρισε το πολυτιμοτερο πραγμα στην ζωη μου που ειναι ο γιος μου. Κανενας προφανως δεν θελει να του βριζουνε εννοειται την μανα του. Αλλα το πως μου φερθηκε και συμπεριφερθηκε εμενα, ειναι ενα θεμα δικο μου..
θα σου εξηγισω αυτο δεν εχει να κανει με λογικη αλλα με τη φυση που εχει ο καθε ανθρωπος και επειδη εχω μελετησει αρκετα αυτη τη φυση η μιση εκπροσωπει τη φωτια και η αλλη μιση το νερο αφου στη φυση παντα οι δυο δυναμεις συγκεντρονονται μαζι δηλαδη το καλο και το κακο γι αυτο το λογο η φωτια πρεπει να ειναι εκτος και το νερο εντος δηλαδη με το ενα ποδι μεσα και το αλλο εξω αφου οταν την εγκλοβιζεις με ολα τα ποδια μεσα η φωτια θα καψει εσεναQuote:
Originally Posted by Giannisss
τωρα σ αρεσει η οχι αυτη ετσι γεννηθηκε τα παραπονα σου στο θεο....
στη προκειμενη περιπτωση αυτη θελει ενα συζηγο να τα κανει ολα αυτος δηλαδη σαν εσενα
Γεια σου αλεξανδρος,
Ειμαι συνηδητοποιημενος για το τι προσφερα εγω στον γαμο και τι η γυναικα.
Αυτο που σκεφτομαι ομως και σφιγγεται το στομαχι μου μονο στη σκεψη, ειναι η μοναξια που θα αντιμετωπισω, γιατι στην χωρα που μετακομισαμε, ουτε φιλουσ ουτε γνωστους εχω. Καθαρα και με μονο γνωμονα το καλο της οικογενειας μετακομισα και καταληγω να μεινω μονος μου τωρα εκει. Αυτο το σφιξιμο στο στομαχι, δεν το ευχομαι σε κανεναν...
Σε ποια χώρα είσαι?
Γερμανια..
Πέρασα και εγώ το παλούκι της Γερμανίας, για 5 χρόνια με την γυναίκα μου. Μόνο όσοι έχουν δουλέψει στα ξένα σε βαριές δουλειές ξέρουν την "γλύκα" της ξενιτιάς. Τα παιδιά τα κάναμε μετά όταν γυρίσαμε Ελλάδα.
Εσένα πιστεύεις έπαιξε καταλυτικό ρόλο ότι πήγατε Γερμανία;
μαλον εχεις σοβαρο προβλημα σχετικα με την επικοινωνια μαζι της γιατι κατα διαστηματα αυτη χανεται εντελως δηλαδη η σχεση παει καλα μονο οταν ειναι σε καλη ψυχολογικη κατασταση αυτη
απλα αυτη δεν ειναι σε θεση να προσφερει και πολα
Καθησα και το φιλοσοφησα ακομα ακομα λιγο παραπανω χτες. Στα λογια θελαμε και οι 2 οικογενεια πριν γεννηθει το παιδι. Απλα εγω ημουν πιο ρεαλιστης με την εννοια οτι περιμενα οτι ενα παιδι συνεπαγεται πολυ δουλεια. Η συζυγος νομιζε οτι ενα παιδι ειναι μονο ευτυχια, χωρις βασσανα. Ε απο την στιγμη που γεννηθηκε ο μικρος, της ηρθε σοκ γιατι ο μικρος χρειαζοτανε συνεχως φροντιδα και προσοχη, δεν ηταν μονο ευτυχια. Ισως με τον θηλασμο νομιζε οτι θα αποκτησει το δεσιμο της μανας με τον παιδι της που κατα την γνωμη μου ποτε δεν ειχε. Ετυχε ο θηλασμος να βγει προβληματικος, επαθε 3 φορες μαστιτιδα, και αυτο το δεσιμο δεν εγινε ποτε. Ετσι λοιπον εγω καταλαηγω οτι στο υποσηνειδητο κατηγορει το παιδι και εμενα οτι εμενα δεν ειναι αυτη η ζωη που περιμενε. Σε συνδυασμο παντα η ελλειψη αγαπης προς τον μικρο και εμενα με την οποια ανικανοτητας, την οδηγησε να τα τιναξει ολα στον αερα και να τα παρατησει χωρις κανεναν ενδοιασμο. Οποτε οταν εβλεπα εγω οτι η μανα του δεν αγαπουσε το παιδι της οπως το αγαπαει η καθε μανα, μου βγηκε εμενα το μητρικο ενστικτο και προσπαθησα εγω να καλυψω αυτο το κενο, ειτε σε συναισθηματικο ειτε σε πρακτικο επιπεδο. Για αυτο κατεληξα να κανω να παντα. Γιατι αν αγαπουσε το παιδι οντως, πιστευω θα αγαπουσε και εμενα εν κατακλειδι και δεν θα ημασταν τωρα εδω. Μακαρι να αγαπησει βεβαια το παιδι στο μελλον, αλλα δεν το πιστευω...
Εγώ πιστεύω ότι παίζει να της βγήκε κάποια επιλόχειος κατάθλιψη. Και μετά να πήραν τα πράγματα εντελώς την κάτω βόλτα. Μπορεί να αγαπάει το παιδί αλλά να μην ήταν ικανή να το φροντίσει σε αυτή τη φάση. Μπορεί να αγαπάει το παιδί και να έχει ξενερώσει με εσένα, δεν έχει να κάνει το ένα με το άλλο.
Ωστόσο τώρα θα πρέπει να επικεντρωθείς στα πρακτικά και όχι στα θεωρητικά. Ο δικηγόρος πως σε συμβούλευσε να το χειριστείς;
Να σε ρωτήσω κάτι σημαντικό για την γυναίκα σου.
Πες μας ακριβώς για τους γονείς της. Ζουν μαζί, είναι καλο ζευγάρι, τα πάνε καλά;
Σονια λιγο πολυ στην ιδια κατευθυνση παει το σκεπτικο το δικο σου και το δικο μου. Εμενα σιγουρα με κατηγορησε μεσα της και σταματησε να με αγαπαει. Οσο για τον μικρο, επετρεψε μου να πιστεψω οτι ουτε τον μικρο τον αγαπησε σαν μια αληθινη μανα, γιατι δεν θα τον αφηνε να χανει κιλα κατα την διαρκεια του θηλασμου. Μανα που αγαπαει το παιδι της δεν βαζει τον εγωισμο της μπροστα μονο και μονο για να θηλασμο, εχοντας στον αντιποδα ενα βρεφος που λιμοκτονει. Εκει μου βγηκε εμενα το μητρικο ενστικτο και εκανε οτι επρεπε για να μην πεθανει το παιδακι, προσπαθουσα εγω να ειμαι η μανα του.
Οι γονεις της ζουνε μαζι, θεωρητικα αγαπημενοι, αλλα ο πατερας της κατα την γνωμη μου ειναι συγαμπρος, δηλαδη η μανα κανει κουμαντο.
Σονια ο δικηγορος ειπε να της δωσω το διαζυγιο, να μην μαλωσουμε αρκει να ειναι λογικα αυτα που ζηταει. Αλλα μια σπιθα δεν ειναι δυσκολο να αναψει και τα πραγματα να παρουνε τελειως αλλη τροπη.