Printable View
Πιστεύω ότι τιμωρείς για κάποιο λόγο και εσύ τον εαυτό σου για όλο αυτό που γινοταν.γι αυτό δεν θες να απαντήσεις κι αν θα θέλες να τιμωρηθει.ηταν κάτι που όταν γινοταν τοτε με αυτό το ατομο σου προκαλουσε πονο, οργη,στεναχωρια η ήταν κάτι που το εβλεπες σαν παιχνιδι?γιατί έτσι ανεφερες κάπου.Quote:
Originally Posted by eleniz
Ναι έχεις δίκιο, είναι αυτό ακριβώς που λες. Ήταν κάτι σαν παιχνίδι, οπότε υποσυνείδητα τιμωρω τον εαυτό μου γι'αυτό.Quote:
Originally Posted by Αποστολια
Δηλαδή όταν λες παιχνιδι ήταν κάτι που σου αρεσε γι αυτό και κατηγορεις τον εαυτό σου?Quote:
Originally Posted by eleniz
Ναι κάπως έτσι, αν και δεν μπορώ να μιλήσω για σεξουαλικό ερεθισμό σε εκείνη την ηλικία.Quote:
Originally Posted by Αποστολια
Ίσως όμως να παίζει ρόλο το γεγονός ότι κανένας δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι η συγκεκριμένη γυναίκα θα μπορούσε να κάνει τέτοιο πράγμα...
Ναι καταλαβαίνω τι λες.για αυτό άλλωστε και κατηγορεις τον εαυτό σου.όμως δεν πρέπει να το κάνεις. Βγάλε το θυμό από μέσα σου και κατηγορησε αυτό το άτομο ας μην υπάρχει. Εφταιγε και θα έπρεπε να πληρώσει εσύ ήσουν ανηλικη.αυτή ήταν υπολογη για όλο αυτό. Διώξε τις τύψεις από σένα γιατί δεν εφταιξες πουθενα.μπραβο σου που το δουλευεις όλο αυτό με ψυχολογο.οι σχεσεις σου οι διαπροσωπικες ειτε με άντρες ειτε με γυναίκες ειναι καλες?Quote:
Originally Posted by eleniz
Αν εννοείς στο σεξουαλικό κομμάτι είναι καλές, με όλα τα προβλήματα που έχουν όλες οι σχέσεις των ανθρώπων. Απλώς πρέπει πραγματικά να πιστέψω στον εαυτό μου , να πιστέψω πως πραγματικά μου αξίζει να αγαπήσω, όπως αξίζει σε ολους τους ανθρώπους.Quote:
Originally Posted by Αποστολια
Φυσικά και σου αξιζει.εσένα μάλιστα πιο πολύ γιατί περασες δύσκολα παιδικά χρόνια.είσαι μικρή ακόμη. Θα έρθει η ώρα που θα αγαπηθεις και κυρίως θα αγαπησεις εσύ τον εαυτο σου.Quote:
Originally Posted by eleniz
Σ' ευχαριστώ πολύ ❤️Quote:
Originally Posted by Αποστολια
Θεωρώ την σεξουαλικη κακοποίηση ως το μεγαλύτερο φορτίο που κουβαλάει ένας άνθρωπος. Και το δυσκολότερο να το φύγεις από πάνω σου. Κάποιοι προσπαθούν να το θάψουν και να κάνουν πως δεν έγινε ποτέ, κάποιοι μιλάνε και το αντιμετωπιζουν και κάποιοι άλλοι προτιμουν να κλειστουν στον εαυτό τους και να μη κάνουν τίποτα.
θαυμάζω όλους τους ανθρώπους που μπόρεσαν να το νικήσουν.. Να περάσουν από πάνω του και να το αφήσουν πραγματικά πίσω τους. Τους θαυμάζω. Κάποιοι δεν έχουν την δύναμη να το αναφέρουν. Κάποιοι πονάνε μέσα τους..
Συμφωνω.Και εγώ Γιώργο τους θαυμάζω. Το να μιλάς και να λες αυτό που σε βασανιζει είτε αφορά σεξουαλικη κακοποιηση είτε οτιδήποτε άλλο είναι η αρχη ότι θες να απαλλαχτεις απο αυτο και η αρχή για την λύση του. Γι αυτό και το κοριτσι μας βρίσκεται σε πολυ κάλο δρόμοQuote:
Originally Posted by george1520
Καλημέρα
Καταρχάς μπράβο σου για το θάρρος να μιλήσεις για αυτό και να πάρεις βοήθεια από ειδικό ώστε να το ξεπεράσεις.
Φαντάζομαι θα τα έχετε πει και με τον ψυχολόγο σου αυτά, αλλά είναι κοινό γνώρισμα παιδιών που κακοποιήθηκαν σεξουαλικά να κατηγορούν τον εαυτό τους - ακόμα κι αν και οι ίδιοι αντιλαμβάνονται το παράλογο του πράγματος- επειδή επέτρεψαν να συμβεί, επειδή δεν κατάλαβαν και το θεώρησαν παιχνίδι, επειδή δεν μίλησαν σε κάποιον νωρίτερα κτλ κτλ Είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθεις έτσι και αυτό είναι τώρα η δουλειά που πρέπει να κάνεις με τον εαυτό σου και τον ψυχολόγο ώστε να μπορέσεις να διώξεις αυτές τις ενοχές από πάνω σου ουσιαστικά. Ένα παιδί όταν κακοποιείται σε τέτοιες ηλικίες ή μικρότερες και μάλιστα από άτομο της οικογένειας ή άτομο "εμπιστοσύνης" είναι πρακτικά αδύνατο να αντιληφθεί ότι κακοποιείται, πολλές φορές μπορεί να επιζητά και το ίδιο μάλιστα την επανάληψη του "παιχνιδιού" γιατί μπορεί να του προκάλεσε μια αίσθηση ερεθισμού που δεν είχε ξανανιώσει. Όλα αυτά είναι απολύτως φυσιολογικά και σε καμιά περίπτωση ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ το παιδί!
Σου εύχομαι να μπορέσεις να το πετάξεις από πάνω σου και να νιώσεις πόσο πραγματικά δεν έχεις την παραμικρή ευθύνη για ότι συνέβει και να βγεις πιο δυνατή και πιο έτοιμη να αντιμετωπίσεις την ζωή σου.
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ ❤️Quote:
Originally Posted by elisabet
Ισχύουν όλα όσα λες, πέρασαν πολλά χρόνια για να καταλάβω πως όλα όσα μου συμβαίνουν είναι από τα βασικά χαρακτηριστικά ατόμων που έχουν κακοποιηθεί. Πολλές φορές διαβάζεις ή βλέπεις πράγματα αλλά δεν βλέπεις ή κανείς πως δεν βλέπεις πως ισχύουν και για σένα. Αρνείσαι να δεις την αλήθεια γιατί η παραδοχή κουβαλάει ένα μεγάλο ψυχικό κόστος. Λες "όχι, αυτό δε συνέβη σε μένα, κάποιο λάθος έχω κάνει"
Κάποτε θάβεις τόσο καλά ένα άσχημο γεγονός που κάποια στιγμή αναρωτιέσαι αν το έζησες όντως.. Και όταν έρθει η στιγμή να μιλήσεις γιαυτό δεν μπορείς να πεις λεπτομέρειες. Θυμάσαι μόνο κομμάτια.Quote:
Originally Posted by eleniz
Είχα συζητήσει με την ψυχολόγο μου για αυτό το θεμα.. Γιατί κάποτε δεν ειμαστε σιγουροι αν όντως ζήσαμε κάτι και γιατί δεν θυμόμαστε ακριβώς τι έγινε. Και μου εξήγησε πως είναι ενας τρόπος για να μπορέσει ο άνθρωπος να προχωρήσει στην ζωή του.
Τίποτα δεν μπορεί να θαφτεί για πάντα, αυτό έχω καταλάβει πλέον. Ο.τι δεν μπορεί να θυμηθεί το μυαλό, το θυμάται το σώμα.Quote:
Originally Posted by george1520