θελει πολυ δυναμη και υπομονη για να μενουμε υγειες

Quote:

---

Originally Posted by Άντα_Στε87

Τι καμένο χαρτί μωρέ! Γιατί θες ντε και καλά να είσαι καμένο χαρτί; Δεν ταλαιπωρείς εμένα αλλά τον εαυτό σου. Να σου πω.. Πως την έχεις δει; Θα δεις πολλά βίντεο ακόμα με τον Άγιο Παισιο;; Γιατί αν είναι έτσι γιατί δεν πας να μπεις σε ένα μοναστήρι να κάνεις όλα αυτά που θες;; Μόνο εκεί μπορείς να βασανιζεσαι κανονικότατα..

---

δδεν ειμαι αξιος να γινει μοναχος.Μα και ως λαικος μπορει καποιος να ζησει την χαρη του αγιου πνευματος εν ζωη.Το θεμα Αντα ειναι να κανει απλα και με πιστη καποια πραγματα.Δυστηχως εγω δεν ειμαι τοσο πολυ πιστος,μπορει να φταει οτι μεγαλωσα σε οικογενειακο περιβαλον αριστερων -αθεων , επισης ενα αλλο προβλημα ειναι η ψυχικη μου αστεθια, δυστυχως η καταθλιψη οπου με ακολουθει απο την εφηβια μου και οπου με δικη μου ευθυνη δεν εχω καταφερει να την ξεπερασω.
Δεν ειναι αναγκη να γινω ο πιο σωστος πιστος! δεν ειναι αναγκη να γινω ιερεας! Εαν μπορουσα να ακολουθω τις ιατρικες οδηγιες, εαν μπορουσα να καμω μια φυσιολογικη ζωη μακρια απο ναρκωντικες ουσιες ,εχωντας μια δουλιτσα, μια κοπελιτσα και μια απλη συνηθες καθημερινοτητα ολα τα προβληματα μου θα ειχαν σχεδον λυθει, θα ζουσα φυσιολογηκα μεχρι καποια ημερα στα βαθια γεραματα μου θα αφηνα το γερικο αυτο κορμι μου!
Σημερα ομως!!!!! σημερα δε ξερω τι επαθα ρε παιδια?? σηκωθικα το απογευμα , πηγα και πειρα ναρκωντικα λες και ειμουν την εποχη οπου επινα καθημερινα, προ χρονια δλδ, γυρησα σπιτι, δεν εφαγα! πεταξα τα φαρμακα μου παλυ! πειρα ενα μαχερι που εχω και το ζεστανα με φωτια στην λαμα του, ανοιξα παλυς την πλυγη μου, βγηκε αιμα παλυ! αλλα δεν ειχα κουραγιο και γρηγορα το παρατησα,εβαλα λιγο μπενταντιν κι το αφησα για αργωτερα, εχθες εκανα μια αλλη πλυγη στο αλλο ποδι μου και εχει πρηστει, σκεφτομαι να το τρυπισω και να το ανοιξω οσο μπορω! τωρα που εχω πιει ηρωινη δεν θα ποναω αρα ειναι καλη ευκερεια να σκισω τις σαρκες μου! και σαν μοληνθω! και σαν παθω καμια γαγκρενα θα μου κοψουν και το ποδι μετα! και ολα θα ειναι φανταστικα!!!! αυτες τις αρρωστημενες σκεψεις κανω παιδια!! κλαιω σαν τις διαβαζω μετεπειτα! αφηνομενος τις γραφω με παθος και μετα σαν τις διαβαζω κλαιω για την καταντιαμου!! κλαιω για το οτι χανετε η ζωη μου μεσα απο μια βλακωδεις σημερινη αποφαση μου να τα κανω ολα "λιμπα" στην ζωη μου!!!!

πως καταντησα ετσι?αποεκει πουγινομουν καλα!απο εκει που ξεμπερδεψα με μια πολυχρονη δικη,απο εκει που εκλεισα ραντεβου μια μια καλη δουλειτσα, απο εκει που αρχισα να εχω λογικα ονειρα, απο εκει που κανονιζα να ξεκινησω γυμναστηριο ξαφνου!! σημερα!!! λες και τρελαθηκα!! κοιτω τα ρουχα μου στο καναπε, οπου ειναι μες στα αιματα, κοιτω την ακαταστασια στο σπιτι μου, οπου εγω ειμαι ανθρωπος της ταξης! και κλαιω!!! δεν αντεχω αλλο βαρεθηκα ρε παιδια!!!! γυρο μου εχω ναρκωντικα και οχι φαρμακα !!! πως καταντησα παλυ!! ετσι??? ποσο ευκολα κααστρεφομαι εντελει? λιγο να αφεθω ολα θα πανε κατα διαολου! για αυτο κι λεω οτι δεν βρησκω λογο να ξανα προσπαθω

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

δδεν ειμαι αξιος να γινει μοναχος.Μα και ως λαικος μπορει καποιος να ζησει την χαρη του αγιου πνευματος εν ζωη.Το θεμα Αντα ειναι να κανει απλα και με πιστη καποια πραγματα.Δυστηχως εγω δεν ειμαι τοσο πολυ πιστος,μπορει να φταει οτι μεγαλωσα σε οικογενειακο περιβαλον αριστερων -αθεων , επισης ενα αλλο προβλημα ειναι η ψυχικη μου αστεθια, δυστυχως η καταθλιψη οπου με ακολουθει απο την εφηβια μου και οπου με δικη μου ευθυνη δεν εχω καταφερει να την ξεπερασω.
Δεν ειναι αναγκη να γινω ο πιο σωστος πιστος! δεν ειναι αναγκη να γινω ιερεας! Εαν μπορουσα να ακολουθω τις ιατρικες οδηγιες, εαν μπορουσα να καμω μια φυσιολογικη ζωη μακρια απο ναρκωντικες ουσιες ,εχωντας μια δουλιτσα, μια κοπελιτσα και μια απλη συνηθες καθημερινοτητα ολα τα προβληματα μου θα ειχαν σχεδον λυθει, θα ζουσα φυσιολογηκα μεχρι καποια ημερα στα βαθια γεραματα μου θα αφηνα το γερικο αυτο κορμι μου!
Σημερα ομως!!!!! σημερα δε ξερω τι επαθα ρε παιδια?? σηκωθικα το απογευμα , πηγα και πειρα ναρκωντικα λες και ειμουν την εποχη οπου επινα καθημερινα, προ χρονια δλδ, γυρησα σπιτι, δεν εφαγα! πεταξα τα φαρμακα μου παλυ! πειρα ενα μαχερι που εχω και το ζεστανα με φωτια στην λαμα του, ανοιξα παλυς την πλυγη μου, βγηκε αιμα παλυ! αλλα δεν ειχα κουραγιο και γρηγορα το παρατησα,εβαλα λιγο μπενταντιν κι το αφησα για αργωτερα, εχθες εκανα μια αλλη πλυγη στο αλλο ποδι μου και εχει πρηστει, σκεφτομαι να το τρυπισω και να το ανοιξω οσο μπορω! τωρα που εχω πιει ηρωινη δεν θα ποναω αρα ειναι καλη ευκερεια να σκισω τις σαρκες μου! και σαν μοληνθω! και σαν παθω καμια γαγκρενα θα μου κοψουν και το ποδι μετα! και ολα θα ειναι φανταστικα!!!! αυτες τις αρρωστημενες σκεψεις κανω παιδια!! κλαιω σαν τις διαβαζω μετεπειτα! αφηνομενος τις γραφω με παθος και μετα σαν τις διαβαζω κλαιω για την καταντιαμου!! κλαιω για το οτι χανετε η ζωη μου μεσα απο μια βλακωδεις σημερινη αποφαση μου να τα κανω ολα "λιμπα" στην ζωη μου!!!!

---

Κλαις γιατί έχεις εθιστεί στην γα....νη λευκή που...να σου!! Να την αφήσεις όπως την άφησες την άλλη φορά.. Και να πας πρωί πρωί για φάρμακα.. Μα δεν φταις εσύ! Αν ήμουν στη θέση των δικών σου ήξερα καλά τι να κάνω..

Και να πας στην ψυχολόγο να μιλήσεις κανονικά.. Δεν μπορώ τους δειλους.. Αυτή τη στιγμή γίνεσαι αυτοκαταστροφικος.. Πριν είπες θέλεις να είναι καλά όλοι οι γύρω σου.. Για τους γονείς σου δεν βλέπω να το θέλεις και πολύ.. Εε;;;

Αντα, οι δικοι μου ειναι ανυσχιροι στο να με βοηθησουν δεν μπορουσαν οταν ζουσαμε στο ιδιο σπιτι θα μπορεσουν τωρα που ζουμε χορια? δυστυχως απο μικρος αποφευγα να ζητω βοηθεια απο τους δικους μου, κριβομουν παντα, πηγαινα μονος μου καπου κι εκλαιγα,αποτελλεσμα ηταν να αποκτησω καταθλιψη.Το λαθος της μανας μου συμφωνα με τη ψυχολογο μου ,υστερα απο την ψυχαναλυση ηταν οτι απο πολυ μικρο μου εδινε πρωτοβουλιες σε θεματα υγειας μου κι οχι μονο! για παραδηγμα γυρο στα 7 μου ενας ξαδελφος(ηταν γυρο στα 16) μου επασχε απο βαρια πνευμονια , με αγαπουσε πολυ και σπιτι του ειχε κατι πανακριβα παιχνιδια,εγω εκανα σα τρελος να παω! θυμαμαι η μανα μου δεν ηθελε να παω διοτι ο γιατρος της ειχε πει οτι ειναι επικυνδηνο για εμενα να κολησω! ετσι λοιπον μια μερα πηγαν επισκεψη στο σπιτι του , η μανα μου δεν ηθελε να παω ,εγω της ειπα οτι θα ερθω κι οτι θα τον προσεχω,δεν θα ειμαι κοντα του ουτε θα μπω στο δωματιο του! αποτελλεσμα? οι δικοι μου χαζευαν με τους θειους μου εγω μπηκα στο δωματειο του και καεληξα στο νοσοκομειο χαροπαλευωντας με πνευμωνια βαριας μορφης! θυμαμαι εφτυνα αιμα για μια εβδομαδα! Αλλο ενα παραδηγμα ειναι οτι η μητερα μου πριν αρχισω το δημοτικο σχολειο με επερνε μαζι της στο Πειραια για ψωνια και υπηρξαν φορες οπου με ειχε χασει, μαλιστα μια φορα με ξεχασε σε ενα σουπερ μαρκετ και το καταλαβε οταν μπηκε σπιτι οπου ο πατερας μου την ρωτησε για εμενα! εγω,δυστυχως και για να μην την μαλωνει ο πατερας μου προσπαθουσα να τα αποσοποιω ολα αυτα, με αποτελλεσμα να μπαινω σε κυνδινο οπως το οτι μια αλλη φορα με ξεχασε περιοχη μακρια απο το κεντρο καπου βορεια -ακομα δεν εχω καταλαβει που ηταν - θυμαμαι οτι περπαταγα ποσες ωρες οσπου σταματησε ενα ντατσουν με γυφτους να με βοηθησουν με πεειραν και δεν με πηγαν στο κεντρο αλλα σε εναν καταβλισμο, οπου για καλη μου τυχη η αστνομια παρατηρησε την διαφορετικοτητα μου και με πειραν απο εκει.Εχουν υπαρξει κι αλλα περιστατικα οπου δυστυχως η μητερα μου μου εδινε πολλες ευθηνες, οπως με το σχολειο οταν καπωτες της ειπα για πλακα οτι θελω να αλλαξω σχολειο, επειδη στο αλλο σχολειο ηταν 2 φιλοι μου και η μανα μου το δεχτηκε ενω δεν επρεπε διοτι η χρονια ειχε ξεκινησει και θα μπερδευομουν αφου καθε σχολειο εχει αλλη ροη στα μαθηματα.Ολα αυτα δεν σημαινουν οτι η μανα μου δεν με αγαπα, απεναντιας με λατρευει και με υπερ αγαπαει αλλαδυστυχως ειχε αυτο το κακο, να αερειτε ευκολα! ομως αυτο με εκανε εμενα απο πολυ μικρο να μην εχω το αναγκαιο αυτο βιωμα καθε παιδιου της μητρικης φροντιδας ,απεναντιας πολλες φορες εγω προσεχα την μαναμου οπως οταν διασχιζαμε τους δρομους ! Για την ψυχολογο μου αυτο εναι η αιτεια οπου εγω δεν εχω την δυναμικη να αναζητω φροντιδα, να αναζητω βοηθεια ιατρικη και να την ακολουθω οπως πρεπει, για αυτο δεν παιρνω σωστα τα φαρμακα μου για αυτο εμπλεξα με τα ναρκωντικα επειδη βρηκα εναν τροπο μονος μου να γιατρευω τις καταθλιπτηκες μανιες μου!

Αντα εσυ ως μητερα καταλαβαινεις το τι συναιβει τα παιδικα μου χρονια! Ομως δεν ριχνω ευθηνες στην μητερα μου αλλα στον πατερα μου οπου παντρευτηκε μια πανεμορφη γυναικα ,διοτις η μαναμου υπηρξε πολυ ομορφη γυναικα και πολλοι ανδρες την ποθουσαν, και σαν την παντρευτηκε εδεσε τον γαιδαρο που λεμε, ενω καταλαβενε ο καθε ενας οτι η μανα μου ειχε καποια προβληματα, ειδικα με εμενα, αυτο εκανε μπαμ αφου η ιδια πολλες φορες εκλαιγε και καταριοταν τον εαυτο της επειδη δεν ηταν ικανη να με προσεχη, δεν θα ξεχασω μια φορα οπου εριξε κατα λαθος την βραστη κατσαρολα με σουπα πανω μου, ειμουν πολυ μικρος και μπερδευτικα στα ποδια της με αποτελλεσμα να γινει το κακο, επειδη η μπλουζα μου απο τη ζεστη ειχε λιωσει , ειχε γινει ενα με το δερμα μου δεν εβγαινε μονη της , εβγαινε κι δερμα μαζιμου, θυμαμαι οτι η μανα μου ηθελε ν με παει στο νοσοκομειο , κι σαν πηγαμε της ελεγα να πουε ψεματα! να πουμε οτι παμε αλλου ωστε να μην την μαλωσουνε παλυ ο πατερας μου και η μανα της, η αδελφη της διοτις αυτο γινοταν συνεχως!! την μαλωναν και ολο εκλαιγε!! και εγω δεν αντεχα να αντικριζω την μανουλαμου να κλαιει ! νομιζα οτι εγω εφταιγα που κλαιει!! και ετσι ηταν κατα καποια εννοια, διοτις την μαλονανε συνεχως για εμενα, οτι με εβαζε σεκυνδηνο, εγω λοιπον θυμαμαι στο νηπειο περιπου οτι ειδη ενιωθααπεσια με την παρουσια μου διοτις το πιο αγαπητο για εμενα προσωπο στην ζωη μου το βαζω συνεχως σε καταστασης στεναχωριας, να το μαλωνουν κι ενιωθα οτι ειμουν εγω η αιτεια! ετσι λοιπον ενα μεσημερι καλοκαιρι -το θυμαμαι σαν σημερα- γεμισα μια μικρη σαν τσαντα με ψομακια ,με τυρακι κι ζαμπον, πειρα πολλες σοκολατες και γαλα, εκλεψα κι λεφτα κι εφυγα απο το σπιτι μας. Θυμαμαι οτι περπαταγα ωρες πολλες! και με μαζεψε ενας σουβλατσης διοτις παρατηρησε οτι ειμουν μονος μου μεσα στο βραδυ ενω το ελεγα οτι ηταν οι γονεις μου εξω απο το μαγαζι και καπως ετσι με εστειλαν σπιτι μου. Πωτες δεν μπορουσα να καταλαβω οτι ηταν μιτρικη της υποχρεωση! ηταν και το οτι με υπερ αγαπουσε και οτι δεν το ηθελε ολα αυτα που εκανε,αλλα ειχε προβλημα, δυστυχως ομως αυτο μου δημιουργησε κι εμενα προβλημα. ετσι λοιπον αρρωστησα κατα την ψυχολογομου διοτις κατα τον γιατρο μου ειναι μια βιολογικη ελλειψη συγκεκριμενης ουσιας στον εγκεφαλο μου

Γιώργο ξέρεις πως δεν είσαι από τις συμπάθειες μου εδώ, ούτε εγώ είμαι δικιά σου... ΑΛΛΑ... κάνεις μαλακίες τις τελευταίες μέρες και δεν μπορώ να μην σου απαντήσω.

Αναρωτιέσαι ποιος είναι ο λόγος να προσπαθείς, ποιος είναι ο σκοπός... τι σόι πιστός είσαι ρε Γιώργο που αναρωτιέσαι τέτοια; Τι σοι πιστός αναρωτιέται γιατί να συνεχίζει να προσπαθεί και γιατί να ζει; Η ζωή σου, το σώμα σου, η ύπαρξη σου, σύμφωνα με τα δικά ΣΟΥ πιστεύω είναι δώρο Θεού και συ το παίρνεις και το σκορπάς και το πετάς στα σκουπίδια! Πώς σέβεσαι τον Θεό που λες πως αγαπάς και πιστεύεις κάνοντας τέτοια; Πώς φέρεσαι έτσι σε ένα δικό Του δημιούργημα που Εκείνος, ο, τι κι αν λες εσύ κι ο, τι κι αν κάνεις συνεχίζει να αγαπά;

Εγώ πιστεύω στον Θεό, δεν ανήκω όμως σε καμιά θρησκεία ούτε τις πιστεύω. Εσένα όμως η πίστη σου μπορεί να σε σώσει τώρα. Τώρα θα αποδείξεις πόσο αληθινά πιστός είσαι, πόσο δεν ήταν φούμαρα αυτά που μας έλεγες περί Θεού. Το σώμα σου, που ταλαιπωρείς έτσι και του φέρεσαι με τόσο μίσος, είναι δικό Του δημιούργημα, Εκείνος το αγαπά και συ το καταστρέφεις. Κι αφού πιστεύεις θα ξέρεις πως κι αυτό που περνάς τώρα, πάλι στο συγχωρεί και πάλι μπορεί να σε αγαπά και να σε θέλει κοντά Του. Δέξου την αγάπη Του λοιπόν και μην Τον σκορπάς άλλο. Μάζεψε τα κομμάτια σου και πάρτο πάλι από την αρχή, τίποτα δεν χάθηκε ακόμα. Ζήτα την βοήθεια Του και θα την έχεις. Πέταξε ο, τι μαλακίες πήγες και πήρες και πάρε τα φάρμακα σου.

Αυτά από μένα κι αν θες κράτα κάτι.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Γιώργο ξέρεις πως δεν είσαι από τις συμπάθειες μου εδώ, ούτε εγώ είμαι δικιά σου... ΑΛΛΑ... κάνεις μαλακίες τις τελευταίες μέρες και δεν μπορώ να μην σου απαντήσω.

Αναρωτιέσαι ποιος είναι ο λόγος να προσπαθείς, ποιος είναι ο σκοπός... τι σόι πιστός είσαι ρε Γιώργο που αναρωτιέσαι τέτοια; Τι σοι πιστός αναρωτιέται γιατί να συνεχίζει να προσπαθεί και γιατί να ζει; Η ζωή σου, το σώμα σου, η ύπαρξη σου, σύμφωνα με τα δικά ΣΟΥ πιστεύω είναι δώρο Θεού και συ το παίρνεις και το σκορπάς και το πετάς στα σκουπίδια! Πώς σέβεσαι τον Θεό που λες πως αγαπάς και πιστεύεις κάνοντας τέτοια; Πώς φέρεσαι έτσι σε ένα δικό Του δημιούργημα που Εκείνος, ο, τι κι αν λες εσύ κι ο, τι κι αν κάνεις συνεχίζει να αγαπά;

Εγώ πιστεύω στον Θεό, δεν ανήκω όμως σε καμιά θρησκεία ούτε τις πιστεύω. Εσένα όμως η πίστη σου μπορεί να σε σώσει τώρα. Τώρα θα αποδείξεις πόσο αληθινά πιστός είσαι, πόσο δεν ήταν φούμαρα αυτά που μας έλεγες περί Θεού. Το σώμα σου, που ταλαιπωρείς έτσι και του φέρεσαι με τόσο μίσος, είναι δικό Του δημιούργημα, Εκείνος το αγαπά και συ το καταστρέφεις. Κι αφού πιστεύεις θα ξέρεις πως κι αυτό που περνάς τώρα, πάλι στο συγχωρεί και πάλι μπορεί να σε αγαπά και να σε θέλει κοντά Του. Δέξου την αγάπη Του λοιπόν και μην Τον σκορπάς άλλο. Μάζεψε τα κομμάτια σου και πάρτο πάλι από την αρχή, τίποτα δεν χάθηκε ακόμα. Ζήτα την βοήθεια Του και θα την έχεις. Πέταξε ο, τι μαλακίες πήγες και πήρες και πάρε τα φάρμακα σου.

Αυτά από μένα κι αν θες κράτα κάτι.

---

Ελη, δυστυχως δεν ειμαι τοσο καλος πιστος και δεν μπορω να ακολουθησω τις λειτουργιες μειτε να εκβαθυνω εις στα μυστηρια της πιστης.
Το προβλημα πουαντιμετοπιζω σε εσενα και σε καθε ανθρωπο μπορει να του δημηουργει το αισθημα εκνευρισμου! την ευλογη απορεια του γιατι δεν μενω καθαρος, γιατι δεν περνω τα φαρμακα μου και γενικα γτ δεν κανω τα σωστα αλλα αντθετος αυτοκαταστρεφομαι!
Πιατεψεμε δεν ειναι ομορφο αυτο που περνω! θα προσπαθησω να στο περιγραψω οσο πιο απλα γινετε,Φαντασου οτι ο εαυτος μας, εσενα, το μυαλο σου αυτοματα και χωρις καν να το σκεφτεσαι κανει πραγματα οπου ειναι προς την ασφαλεια του, και πρατει ετσι ωστε να μενει υγειες ,αποφευγεις τις ουσιες που κανουν κακο χωρις καν να το σκεφτεσαι. Αντιθετος το δικο μου μυαλο δεν εχει αυτον τον μηχανισμο πρεπει εγω, να βρω μεσα μου τις σκεψεις, τον σκοπο ,να βρω μεσα μου επιχειρηματα ωστε να μην κανω κακο στον εαυτο μου! σκεψου οτι η χρηση ουσιων για εμενα ειναι κατις που με φερνει σε απουσια ψυχικου πονου και με ηρεμη! Πιστεψεμε δεν μου αρεσει να καταστρεφομαι ουτε θελω να κατρακυλω σε αθλιες συνθηκες διαβιωσης! το οτι χαρακονα το σωμα μου ειναι αποδηξη το ποσο μεγαλο προβλημα αντιμετοπιζω σαν αφηνω ελευθερη την σκεψη μου και τις πραξεις μου.
Το θετικο αυτες τις μερες ειναι οτι επιτελους καταφερα να επικοινωνησω με το γιατρο μου κι την Δευτερα εχουμε ραντεβου! Σημερα ξανα αρχισα τα φαρμακα μου και θα ξανα προσπαθησω να αλλαξω προς το καλητερο
! Δυστυχως πρεπει να ειμαι σε συνεχη αυτοελεγχο και να μην αφηνομαι πωτες ελευθερος!
Ελη προσωπικα δεν βρισκω λογο να υπαρχει αντιπαθεια απο εμενα προς εσενα! και παραδεχομαι οτι υπηρξαν φορες που εγραψα ασχημα πραγματα ! δυστυχως οταν δεν μπορω να ελεγχω μερικες φορες τις σκεψεις μου και δεν καταφερνω να ειμαι υγειες κι να μου φερομαι καλα πως θα καταφερω σε καποια ξενη κοπελα να ειμαι σωστος! αυτο δε δικαιολογη τις οσες φορες μπορει να σου μηλησα ασχημα και μειτε θα προσπαθησω να το δικαιολογησω ως απαντηση σε δικες σου προσβολες. Συγνωμη για οσες φορες εγραψα προζβλιτικα πραγματα και μειτε τα θυμαμαι.

Γιώργο πώς είσαι;; Επιτέλους γύρισε ο γιατρός σου.. Πήγες στην ψυχολόγο;

Quote:

---

Originally Posted by Άντα_Στε87

Γιώργο πώς είσαι;; Επιτέλους γύρισε ο γιατρός σου.. Πήγες στην ψυχολόγο;

---

επιτελους γυρισε, επικοινωνησα μαζι του και εχουμε ραντεβου την δευτερα το μεσημερι. Πηγα στην ψυχολογο ,πηγα λιγο πριν κλεισουν.Μου ειπε οτι αυτο που φοβοταν και δεν το επερνα σοβαρα εγινε, μου ειπε οτι δεν πρεπει να αφινομαι ερμεο των παλιων μου κακων σκεψεων μου και οτι δεν πρεπει να νιωθω ντροπη , μειτε να με περνει απο κατω το οτι ξανα επεσα! Μαλιστα επιμενε στο να κανω απο την αρη ολες τις ασκησεις, ολες τις γνωσιακες τεχνικες , με σωστο τροπο κι οχι βιασυνη ! Μου ειπε οτι η καταθλιψη ειναι μια ασθενεια οπου θελει συνεχως προσοχη και ακομα και αν νιωθει καιρο καποιος καλα αυτο δεν πρεπει να τον καθησυχαζει απεναντιας πρεπει να προσπαθει και να παραμενει αφοσιομενος ειτε στα φαρμακα ειτε στις οποιες θεραπευτικες μεθοδους!
Τελος μου ειπε οτι πιστευει πως θα τα ξανα καταφερω - καλα αυτο το λενε ετσι οι θεραπευτς, ακομα και στον πιο τελειομενο το λενε αυτο νομιζω - οτι πωτες δεν ειναι αργα κι αλλα τετοια λογια ενθαριντικου χαρακτηρα.
αΔεν εχω ξανα πιραξει το κορμι μου , ουτε ξανα εκανα πληγες, δυστυχως πριστικα σε καποια σημεια ,ευτηχως δεν μοληνθικα. Τα φαρμακα μου δεν τα ειχα παρει σημερα πειρα τα μισα κι αυριο θα τα παρω κανονικα.

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

επιτελους γυρισε, επικοινωνησα μαζι του και εχουμε ραντεβου την δευτερα το μεσημερι. Πηγα στην ψυχολογο ,πηγα λιγο πριν κλεισουν.Μου ειπε οτι αυτο που φοβοταν και δεν το επερνα σοβαρα εγινε, μου ειπε οτι δεν πρεπει να αφινομαι ερμεο των παλιων μου κακων σκεψεων μου και οτι δεν πρεπει να νιωθω ντροπη , μειτε να με περνει απο κατω το οτι ξανα επεσα! Μαλιστα επιμενε στο να κανω απο την αρη ολες τις ασκησεις, ολες τις γνωσιακες τεχνικες , με σωστο τροπο κι οχι βιασυνη ! Μου ειπε οτι η καταθλιψη ειναι μια ασθενεια οπου θελει συνεχως προσοχη και ακομα και αν νιωθει καιρο καποιος καλα αυτο δεν πρεπει να τον καθησυχαζει απεναντιας πρεπει να προσπαθει και να παραμενει αφοσιομενος ειτε στα φαρμακα ειτε στις οποιες θεραπευτικες μεθοδους!
Τελος μου ειπε οτι πιστευει πως θα τα ξανα καταφερω - καλα αυτο το λενε ετσι οι θεραπευτς, ακομα και στον πιο τελειομενο το λενε αυτο νομιζω - οτι πωτες δεν ειναι αργα κι αλλα τετοια λογια ενθαριντικου χαρακτηρα.
αΔεν εχω ξανα πιραξει το κορμι μου , ουτε ξανα εκανα πληγες, δυστυχως πριστικα σε καποια σημεια ,ευτηχως δεν μοληνθικα. Τα φαρμακα μου δεν τα ειχα παρει σημερα πειρα τα μισα κι αυριο θα τα παρω κανονικα.

---

Έχει δίκιο η ψυχολόγος σου.. Ποτέ δεν είναι αργά.. Τώρα ότι έκανες έκανες.. Βάλε τα δυνατά σου από αυτή τη στιγμή και πάρε σωστά τα φάρμακα σου.. Ξύπνα την περηφάνια σου και προχώρα. Έχεις δύναμη, χρησιμοποίησε την να σηκωθείς.. Και ενημέρωσε μας για το τι σου είπε ο γιατρός.. Μη χαθείς πάλι..

Καλημέρα Γιώργο δες το σαν μια κακιά στιγμή και προχωρά ακόμα πιο δυνατά.
Μην χάνεσαι να μας γράφεις όπως και να είσαι !

Καλησπερα παιδια, πρωτα απο ολα θελω ανα κι ξανα να σας ευχαριστησω για την ψυχικη συμπαρασταση μου παρεχετε αδιαλειπτος! και παρα την κοινωνικη αποψη στο θεμα των ναρκωντικων οπου ειναι οτι ο καθε χρηστης ηρωινης το κανει επειδη του αρεσει, επειδη βαριεται κι ντεμπελιαζει! παρα αυτο εσεις δεν γραφετε με κομπλεξικα λογια κι αυτο ειναι πολυ τονοτικο για μενα.
Απο το Σαββατοκυριακο προσπαθω να μαζεψω τα κομματιαμου κι να ξανα μπω στον ρυθμο ενος φυσιολογικου ανθρωπου, πραγμα πολυ δυσκολο οταν δεν εχω φυσιολογηκο μυαλο! Το θεμα ειναι οτι πρεπει να περνω τα φαρμακαμου οπου δεν μπορω να καταλαβω το πως γινετε να τα ξεχναω! λες κι υπαρχει κατι μεσα στο κεφαλι μου οπου επαναστατει αλλα με κακο σκοπο, οπου με θελει να αυτοκαταστρεφομαι! αυτο το πραγμα με φοβιζει διοτις ειναι χαρακτηριστικο συμπτωμα της διπολικης διαταραχης.
Εχω ξεκινησει απο εχθες μεσα απο την Γνωσιακή – Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεία να επανελθω! διοτις οι σκεψεις μου οι κακες, αυτες με κανουν να υποτροπιαζωξερω οτι δεν ειναι ο εαυτος μου δεν ειμαι εγω αυτος!!! ειναι σκεψεις απο το ολυμπικο σημειο του εγκεφαλου το σημειο δλδ οπου πηγαζουν ολα τα παναρχαια συναισθηματα μας κι ενα απο αυτα η "λαχταρα" ειναι οπου πολλεςφορες καταφερνει να με εξουσιαζει!! να μπαινει μεσαστο νευρολογικο μου συστημακι απο εκει να κανει κουμαντω στις κινησεις μου και στις αποφασεις μου! αυτος ειναι ο λογος οπου επινα τοσες μερες!!και οπου δεν επερνα τα φαρμακα μου! αυτη η θερπεια ειναι πολυ καλη και βοηθαει σε πολλες παθησεις ειδικαστην καταθλιψη και σε οσους εχουν τασεις επιθετικες ηγενικα σε οσους ειναι παρορμιτικοι! το συνηστω σε οσους αντιμετοπιζουν τετοια προβληματα, ειναισχετικαευκοληστην αντιλυψη της το δυσκολο ειναι οτι θελει αρκετο χρονο να ασχολεισαι και θελει ενα τετραδιο κι εναν στυλο ωστε να γραφεις τις κακες σκεψεις σου και μετα να τις αναλυεις , επειτα σεσχεση με το χρονικο δυαστημα οπου σου ερχοντε ,διοτις ετσι γινετε ειναι κατις οπου μας ερχετεσχεδον συγκεκριμενες ωρες καθε ημερα ! ετσι λοιπον προσπαθεις να προλαμβανεις αυτες τις σκεψεις σου και διαβαζωντας τες να προλαμβανεις με την λογικη και με τοσυνηδειτο σου τοκακο!

Quote:

---

Originally Posted by ntinti

Καλημέρα Γιώργο δες το σαν μια κακιά στιγμή και προχωρά ακόμα πιο δυνατά.
Μην χάνεσαι να μας γράφεις όπως και να είσαι !

---

προσπαθω να ξανα βαλω εμπρος τον καλο μου εαυτο! οσο κι αν ακουγετε ευκολο πιστεψτεμε Ντιντι ειναι πολυ δυσκολο!!! Οταν κανω υποτροπη ειναι σαν να γινομαι κανονικος ανθρωπος Λες κι αλλαζει ο καιρος, απο μουντος γινετε ηλιολουστος!! Ωρες ωρες διαβαζω τα μυνηματα μου οπου λεω συμβουλες προς αλλα παιδια κι αναροτιεμαι το γιατι δεν τις πρατωγια τον εαυτο μου? Αυτο που με τρομαζει πολυ ειναι οτι εχω εξαντλησει καθε θεραπευτικη μεθοδο και αποτελλεσμα μονιμο δεν εχω βρει! Αλλα απο τηναλλη θυμαμαι τα λογια της θεραπευτριας μου οτι η υγεια μου ειναι ενας συνεχης αγωνας! δεν ειναι δλδ σαν μια αρρωστια οπου κανεις υπομονη, οπου ακολουθεις δλδ καποια θεραπεια, φαρμακα και σε καποιες μερες ολα περναν κι γινεσαι κανονικος! απεναντιας εγω πρεπει καθε μερα! ολη μερα! για παντα να παλευω!! να παλευω να μαχομαι με την καταθλιψη και με την εξαρτηση μου!! οσο καιρος κι να περασει , οσοι μηνες, κι να περασουν εγω πρεπει να παλευω οπως τις πρωτες μερες! απλα το θετικο ειναι οτι οσο περναει ο καιρος και ειμαι καλα ειναι πιο εκολο να αποφευγω τα κακοτοποια διοτις γινετε εμφυτος ο μηχανισμος αμυνας στο μυαλο μου! ομως σαν αφηνομαι λιγο ελευθερος ξανα πεφτω ρε γαμοτο μου!! και αυτος ο φοβος ειναι οπου καπωτες με εφερε στο σημειο της αυτοκτωνικης φασης με αποτελλεσμα να με κλησουν στο Δαφνη ως επικυνδηνο για τον εαυτο μου! το συγουρο ειναι οτι πλεον δεν θελω να βαλω τελος στην ζωη μου κι αυτο προσπαθω να το κανω μεσα απο καποιες αμυνες που εχω χτυσει μονος μου, μια απο αυτες ειναι η αμυνα της θρυσκειας μας, οπου λεει οτι η αυτοκτωνια ειναι μεγα αμαρτημα! επισης προσπαθω να ζω με την λογικη οτι καθε μερα καθε στιγμη ειναι μια ομορφη περιπετια, μια ομορφη στιγμη οπου αλλοι ανθρωποι βρησκομενοι μονιμος σε αναιρικα καροτσακια η σε κρεβατια την ζουν! την χεροντε και εγω οπου ειμαι ακομα αρτιμελεις, και εχω σχετικα την υγεια μου δεν μπορω ?? αυτα σκεφτομαι και προσπαθω να απαλλαγω απο τις κακες σκεψεις που δυστυχως καραδοκουν σε καθε σημειο του μυαλου μου! Πιστεψεμε Ντιντι δεν ειναι ευκολο αυτο που ζω!! ζηλευω εσας οπου η χαρα ειναι εμφυτο συναισθημα, οπου οι δραστιριοτητες σας δινουν ζωντανια!! σας ζηλευω διοτις εγω αυτο το πραγμα μονο με την κολο ηρωινη το αισθανομαι!!

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

προσπαθω να ξανα βαλω εμπρος τον καλο μου εαυτο! οσο κι αν ακουγετε ευκολο πιστεψτεμε Ντιντι ειναι πολυ δυσκολο!!! Οταν κανω υποτροπη ειναι σαν να γινομαι κανονικος ανθρωπος Λες κι αλλαζει ο καιρος, απο μουντος γινετε ηλιολουστος!! Ωρες ωρες διαβαζω τα μυνηματα μου οπου λεω συμβουλες προς αλλα παιδια κι αναροτιεμαι το γιατι δεν τις πρατωγια τον εαυτο μου? Αυτο που με τρομαζει πολυ ειναι οτι εχω εξαντλησει καθε θεραπευτικη μεθοδο και αποτελλεσμα μονιμο δεν εχω βρει! Αλλα απο τηναλλη θυμαμαι τα λογια της θεραπευτριας μου οτι η υγεια μου ειναι ενας συνεχης αγωνας! δεν ειναι δλδ σαν μια αρρωστια οπου κανεις υπομονη, οπου ακολουθεις δλδ καποια θεραπεια, φαρμακα και σε καποιες μερες ολα περναν κι γινεσαι κανονικος! απεναντιας εγω πρεπει καθε μερα! ολη μερα! για παντα να παλευω!! να παλευω να μαχομαι με την καταθλιψη και με την εξαρτηση μου!! οσο καιρος κι να περασει , οσοι μηνες, κι να περασουν εγω πρεπει να παλευω οπως τις πρωτες μερες! απλα το θετικο ειναι οτι οσο περναει ο καιρος και ειμαι καλα ειναι πιο εκολο να αποφευγω τα κακοτοποια διοτις γινετε εμφυτος ο μηχανισμος αμυνας στο μυαλο μου! ομως σαν αφηνομαι λιγο ελευθερος ξανα πεφτω ρε γαμοτο μου!! και αυτος ο φοβος ειναι οπου καπωτες με εφερε στο σημειο της αυτοκτωνικης φασης με αποτελλεσμα να με κλησουν στο Δαφνη ως επικυνδηνο για τον εαυτο μου! το συγουρο ειναι οτι πλεον δεν θελω να βαλω τελος στην ζωη μου κι αυτο προσπαθω να το κανω μεσα απο καποιες αμυνες που εχω χτυσει μονος μου, μια απο αυτες ειναι η αμυνα της θρυσκειας μας, οπου λεει οτι η αυτοκτωνια ειναι μεγα αμαρτημα! επισης προσπαθω να ζω με την λογικη οτι καθε μερα καθε στιγμη ειναι μια ομορφη περιπετια, μια ομορφη στιγμη οπου αλλοι ανθρωποι βρησκομενοι μονιμος σε αναιρικα καροτσακια η σε κρεβατια την ζουν! την χεροντε και εγω οπου ειμαι ακομα αρτιμελεις, και εχω σχετικα την υγεια μου δεν μπορω ?? αυτα σκεφτομαι και προσπαθω να απαλλαγω απο τις κακες σκεψεις που δυστυχως καραδοκουν σε καθε σημειο του μυαλου μου! Πιστεψεμε Ντιντι δεν ειναι ευκολο αυτο που ζω!! ζηλευω εσας οπου η χαρα ειναι εμφυτο συναισθημα, οπου οι δραστιριοτητες σας δινουν ζωντανια!! σας ζηλευω διοτις εγω αυτο το πραγμα μονο με την κολο ηρωινη το αισθανομαι!!

---

Γιώργο πίστεψε με ότι η χαρά δεν είναι έμφυτη μέσα μου και παλεύω πολύ με το να την κάνω να γίνει.....
Βέβαια δεν έχει καμία σχέση αυτό που περνάω με τον δικό σου Γολγοθά.....

Να σε ρωτήσω αφού βλέπω ότι δείχνεις σημάδια ότι πιστεύεις ,έχεις πνευματικό ?

NTINTI ! ολος τυχαιος μολις γυρισα απο τον πνευματικομου, ειχαν την κοπη της πυτας .Ειναι πνευματικος μου εδω και 3 χρονια περιπου, δυστχως ομως δεν τον νιωθω οπως στις αρχες, εγιναν καποια πραγματα μεταξυ μας και απο τωτες εχω ξενερωσει μαζι του παρα πολυ! σημερα του ειπα καποια απο τα παραπονα μου και αυριο θα παω παλυς απο εκει να τα πουμε πιο χαλαρα!Το προβλημα μου μαζι του ειναι οτι τελευταια τον βλεπω να ενδιαφερετε πιο πολυ για τα ντουβαρια, τις λαμπες και τις ανακενησεις παρα με τα πνευματικα ζητηματα ! Ειχα μια σχεση με μια κοπελα ολο το καλοκαιρι κι αυτος επεμενε να τα χαλασω! μαλιστα μου ελεγε οτι δεν θα με ξανα κοινωνησει εαν δεν το κανω! Τον ακουσα και το εκανα, μετα βρηκα μια αλλη κοπελα οπου δεν ηταν παντρεμενη, δεν ειχε παιδια! και παλυ μου ειπε οτι δεν πρεπει να κανετε σεξ κι οτι δεν κανει για εμενα! οτι ειναι μεγαλη σε ηλικια! -ηταν 41- παλυς εγινε το δικο του! ειναι 3η φορα που εχει γινει αυτο!
Θα ψαξω για αλλον, απο πνευματικους δωξα το θεο εχει απλετους η αττικη! αληθεια γνωριζεις κανεναν αξιολογο πνευματικο προς Πειραια μερια?