Printable View
Κι όμως, αν ανοίξεις λίιιιιγο καλύτερα τα μάτια
είμαι σίγουρη οτι θα βρεις έστω κάποιο κίνητρο..
για σκέψου..
Eιναι μαρτυριο το να θες να πεις τον πονο σου και να μην μπορεις ειτε γιατι δεν εχεις παρεα ειτε γιατι φοβασαι το πως θα αντιδρασουν οι αλλοι.Quote:
Originally posted by kgana
δε ξέρω πόσο με πιέζει...πάντως όχι λίγο..!
Ξεκινα απο αυτο και ολα θα αρχισουν να αλλαζουν σιγα σιγα. Και να ξερεις πως αν δεν εχεις διπλα σου φιλικα ατομα να σε στηριζουν εστω και λιγο τοτε θα την πατησεις και στην σχεση σου γιατι θα οδηγηθεις στην εξαρτηση απο αυτην
Yπαρχουν και αλλα ατομα απο εδω μεσα που δεν εχουν παρεα. Αρχιστε να κανετε μεταξυ σας αν δεν μπορειτε αλλιως. Πρεπει να γινει μια αρχη εστω να αλλαξει λιγο η ψυχολογια σας
ΛοιπόνQuote:
Originally posted by kgana
όταν όμως δεν έχεις ούτε κάν παρέα τότε που να τα πείς?Quote:
Originally posted by Ολα_ειναι_δανεικα
Eιναι μαρτυριο το να θες να πεις τον πονο σου και να μην μπορεις ειτε γιατι δεν εχεις παρεα ειτε γιατι φοβασαι το πως θα αντιδρασουν οι αλλοι.
Ξεκινα απο αυτο και ολα θα αρχισουν να αλλαζουν σιγα σιγα. Και να ξερεις πως αν δεν εχεις διπλα σου φιλικα ατομα να σε στηριζουν εστω και λιγο τοτε θα την πατησεις και στην σχεση σου γιατι θα οδηγηθεις στην εξαρτηση απο αυτην
ελπίζω με τον χρόνο κάτι να βρεθεί.. θα μου πείς απο που? ουρανοκατέβατα?
όχι-δε ξέρω.. δε μπορώ να σκεφτώ κάτι.. κ απ\'την άλλη δε κάνω κάποια κίνηση να διορθώσω κάτι
χώροι κοινωνικής συναναστροφής, είναι,
ο χώρος της δουλέιάς μας
της σχολής μας
του φροντιστηρίου μας
του γυμναστηρίου μας
εκεί που πάμε για χορό, γυμναστική, ή κάποιο άλλο χόμπι.
Ας μην μένεις απόμακρη, ακόμα κι αν νομίζεις οτι οι άλλοι είναι ετσι με εσενα.
Δρασε, κανε προσπάθειες, ενίσχυσε την αυτοεκτιμηση σου με θετικές σκέψεις..
Στη θέση σου θα ξεκινούσα απο το να βρω μια δουλεια.
Κορίστσι μου, εγω στην ηλικία σου, δηλ οταν ήμουν φοιτήτρια, άλλαζα και2 δουλειές ανα μηνα, ανα διμηνο.
Δεν το καταλαβαίνω αυτό που λενε οι γονεις σου, οτι αν δεν κάτσεις καιρό και φύγεις πάλι, θα είσαι αποτυχημένη...
Αυτό μήπως είναι και δικός σου φόβος;
Η γνώμη μου είναι, οτι ακόμα και ενα μηνα να δουλέψεις, γιατί πχ τόσο μπορεσες/εκρινες/θελησες,
ειναι κέρδος,
για σενα, τη ζωή σου και τη μέρα σου.
Κιάσε τους γονείς να λενε.. γιατί τους δίνεις βαρύτητα;
Ακούγεσαι κολλημένη σε έναν φαύλο κύκλο όπου τον έλεγχο της διαδρομής έχουν οι δικοί σου και όχι εσύ η ίδια. Οι επιλογές σου δεν βασίζονται στο τι θέλεις εσύ για τον εαυτό σου αλλά στην αντίδραση που υποθέτεις οτι θα έχουν οι δικοί σου. Γι\' αυτό το λόγο, δεν επιλέγεις να κάνεις τίποτα, έτσι δεν είναι? Ή όχι?