Originally Posted by
Sonia
Βρε 'συ Λίνα, συγγνώμη, έχεις τα δίκια σου να είσαι έξαλλη με αυτές τις νοοτροπίες, αλλά έκλεινες τα μάτια τόσο καιρό πριν την εγκυμοσύνη. Σε μακροχρόνια σχέση ήσασταν, δείγματα δεν μπορεί να μην είχες, εκτός κι αν είσασταν απλά χαχαχα και χουχουχου. Απλά είχες άρνηση, π.χ. δεν μένατε εντελώς μαζί γιατί δεν γούσταρες τα σόγια κτλ (αν θυμάμαι καλά γιατί δεν ξαναδιάβασα το θέμα σου) και μιλούσατε πολύ αφηρημένα για το μέλλον, μην αγγίζοντας πρακτικά θέματα. Τεσπα, περσινά ξινά σταφύλια.
Επειδή έχω ζήσει μία κατάσταση τέτοια λίγο ξώφαλτσα, όχι ακριβώς ίδια αλλά σαν να είμαι στη θέση τoυ παιδιού σου μελλοντικά, θα σου πω ότι στη φάση που είσαι τώρα, οι φωνές και τα νεύρα δεν βγάζουν πουθενά. Μόνο οι πράξεις. Με πράξεις θα βάλεις όρια.
Όταν ρωτάει η αδερφή τι έχεις παραγγείλει θα της λες ήρεμα ότι δεν είναι δική της δουλειά. Πες της μεταξύ σοβαρού και αστείου "Μη θες να τα μαθαίνεις και όλα".
Το ίδιο και στα ανήψια. Στον άντρα σου μην του κάνεις σκηνές, θα είσαι σταθερή στο τι συζητάτε μέχρι να βγάλετε άκρη. Θα του λες θέλω να κάνεις αυτά κι αυτά τα ψώνια στα έχω γράψει αναλυτικά, αν σου φέρνει άλλα αντ' άλλα θα του εξηγείς που έκανε λάθος και γιατί θες τα συγκεκριμένα. Αν σου πει π.χ. θα στείλω την αδερφή μου που τα καταφέρνει καλύτερα, θα του πεις ήρεμα "Δεν παντρεύτηκα την αδερφή σου, εσένα παντρέυτηκα και θέλω να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου μαζί, όχι την αδερφή σου. Αν λείψει μεθαύριο δηλαδή η αδερφή σου δεν θα ξέρεις να μου αγοράσεις ούτε ένα σαμπουάν;"κ
Προσπάθησε να το παλέψεις έτσι και να βρείτε κάποιες ισορροπίες. Αφού πλέον δεν βγήκε άκρη νωρίτερα, έχεις και την υπόσχεσή του για τον ένα χρόνο δοκιμής. Αλλά πάλεψέ το κι εσύ, μην κάθεσαι παθητικά να περιμένεις να περάσει ο χρόνος, προσπάθησε να φιάξετε την σχέση σας.