Printable View
Και η Helena απαντησε: οτι και για σενα. Αλλα ειδωμενο εντελως διαφορετικα προσθέτω εγω, απο τα οσα διαβασα. Και αυτη η εκ διαμετρου αντιθετη ματια, δινει αλλη οψη στην ιδια τη ζωη και τις προσδοκιες μας, απο αυτην.Quote:
Originally posted by Arsi
Το ξαναέγραψα Helena,είναι απλά μια ασθένεια.Quote:
Originally posted by Helena
τι σημαινει η καταθλιψη αρσι κατα τη γνωμη σου ?
Για σένα?
δεν συμφωνω. μια συμπεριφορα κακη, μπορει να μη δουμε ποτε οτι ειναι ετσι: κακη. μαλιστα μπορει να την επαναλαμβανουμε ως καλη ή ωφελιμη. οι καλες προθεσεις δεν αρκουν πολλες φορες.Quote:
Originally posted by panos-Kreta
η εμπειρια απο κακες συμπεριφορες και στασεις αν υπαρχει καλη προθεση - που το θεωρω δεδομενο- οδηγει στην αποφυγει τους .αν και ειναι αληθεια πως ποτε δεν κανουμε προβα σε οτι ζουμε.
σε οτι αφορα την προβα και τη ζωη συμφωνω. ειναι μια κ εξω η ζωη, χωρις προβα.
μαλισταα
Το καλο και το κακο ειναι σχετικες εννοιες ,Σοφια , οπως το σωστο και το λαθος. Μια σταση που σε μια χρονικη στιγμη ειναι ευεργετικη η σωτηρια σε μια αλλη μπορει να αποβει επιζημια η και καταστροφικη . Οι ιδεατες -τελειες οικογενειες υπαρχουν μονο στα σεναρια καποιων ταινειων. Η ζωη προχωρα με γτη μεθοδο δοκιμης και σφαλματος. Η αντικειμενικα τελεια σταση απεναντυ στη ζωη ειναι ουτοπια. Τα παντα ειναι θεμα παρατηρητη και παρατηρουμενου. Μια δοκιμασμενη - επιτυχημενη πρακτικη μπορει να μη δουλεψει σε αλλη φαση.Παντος δεν πρεπει να παρετουμαστε και να συνεχιζουμε τη προσπαθεια.
ειναι σχετικα ναι,αλλα με ενα οριο. Μια αυταρχικη συμπεριφορα ειναι παντα κακη. Μια βιαιη συμπεριφορα επισης.
Δεν πιστεύω στην τελειοτητα. Αλλωστε ολα μου τα μνμ ειδικα σ αυτο το θεμα, αυτο λενε!!!!
Kαι κατι ακομα για την κατάθλιψη: τελευταια γνωρισα εναν απο τους πιο ομορφους ανθρωπους, που ετυχε να γνωρισω ποτε.
Αισθανομαι πολυ τυχερη που ανεπτυξα αυτην την σχεση. Και θελω να ελπιζω πώς η σχεση μας θα συνεχιστει...Το ατομο αυτο μπορει κ να εχει καταθλιψη. Δεν μπορω να πω με σιγουρια. Το ατομο αυτο μου εμαθε πολλα: πώς ειναι να αποκαλυπτεσαι οντας ευαλωτος, πώς ειναι να εμπιστεύεσαι. Κ μεσα απο τοσο ασχημες συνθηκες διαβίωσης να ειναι τοσο φωτισμενο ατομο, εμπνευσμενο κ δυνατο. Κ να δινει δυναμη.
Χαιρομαι που υπάρχει οχι μονο στη ζωη μου, χαιρομαι που υπάρχει κ δινει τοσα πολλα σε τοσο κοσμο....Η σκεψη οτι μπορει να μην υπήρχε απο αποφάσεις αποκλεισμου, νοσουντων μου προκαλει ανατριχιλα....
και η \"αυταρχικοτητα\" ειναι σχετικη δεν εχουμε ολοι τις ιδιες ευθυνες , δεν εχουμε ολοι τις ιδιες υποχρεωσεις , δεν παιρνουμε ολοι τα ιδια ρισκα , αρα δεν γινεται να ειμαστε ολοι \"ισοι\". Πρεπει σε ενα σπιτι , σε ενα χωρο δουλειας,οπουδηποτε υπαρχει συνυπαρξη ανθρωπων ,να επικρατει η δημοκρατια και η κατανοηση και αν ειναι δυνατον η αγαπη και η φιλια. Τη βια τη καταδικαζω απεριφραστα εκτος αν ειναι νομιμη αμυνα.
Τα \"φωτεινα\" πλασματα υπαρχουν παντα και ειναι μεγαλη τυχη να τα βρει κανεις , ευχομαι οτι καλυτερο δυνατο στην αναπτυξη και τη προοδο αυτης της σχεσης Σοφια . Να εισαι ευτυχισμενη
Πάνο, αυτο ακριβως λεω: τα φωτεινα πλασματα μπορουν να υπάρχουν παντου. Αρκει να εχουμε τα ματια να αντιλαμβανομαστε και το σκοτάδι κ το φως, και την ασχημια κ την ομορφια. Και την μπορα κ τον ηλιο.Quote:
Originally posted by panos-Kreta
Τα \"φωτεινα\" πλασματα υπαρχουν παντα και ειναι μεγαλη τυχη να τα βρει κανεις , ευχομαι οτι καλυτερο δυνατο στην αναπτυξη και τη προοδο αυτης της σχεσης Σοφια . Να εισαι ευτυχισμενη
Αυτη η φιλια μου εδωσε μια αλλη διασταση στα οσα εμαθα να βλεπω μεχρι σημερα. Την ευχαριστω γι αυτο....:)
Σ ευχαριστω για την ομορφη ευχη σου:)
Δεν είναι εύκολο να βγουν συμπεράσματα για την κληρονομικότητα σε σχέση με τις ψυχικές διαταραχές, ειδικά για την κατάθλιψη. Γιατί δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο γονίδιο που ανεξαρτήτως συνθηκών θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε κατάθλιψη.
Καταρχήν δεν ξέρουμε ποια ακριβώς γονίδια κληρονομεί ένας άνθρωπος, οπότε ακόμα και με βεβαρημένο οικογενειακό ιστορικό, δεν είναι βέβαιο πως ο ίδιος θα κληρονομήσει το συνδυασμό που προδιαθέτει σε κατάθλιψη. Αναγκαστικά λοιπόν μιλάμε με πιθανότητες.
Επίσης, δεν λειτουργούν όλα τα γονίδια με τον ίδιο τρόπο, ούτε όλες οι καταστάσεις ελέγχονται από ένα μόνο γονίδιο, ειδικά οι ανθρώπινες συμπεριφορές είναι ταυτόχρονα και πολυγονιδιακές και επηρεάζονται από το περιβάλλον.
Έπειτα μην ξεχνάμε ότι όταν μιλάμε για \'περιβάλλον\', δεν είναι μόνο το οικογενειακό ή κοινωνικό περιβάλλον που επηρεάζει την έκφραση κάποιων γονιδίων. Είναι και το προγεννητικό περιβάλλον που μεγαλώνει ένα έμβρυο. Αλλά και το \'περιβάλλον\' του ίδιου του οργανισμού, δηλαδή τα υπόλοιπα γονίδια.
Συμπέρασμα? Ας προσπαθούμε τουλάχιστον να δημιουργούμε κατά το δυνατόν υγιείς συνθήκες εκεί που μπορούμε.
Τα αδέρφια έχουν μόνο 50% γενετική ομοιότητα. Εξάλλου το καθένα μπορεί να έχει διαφορετικές προγεννητικές επιρροές και σίγουρα δεν μπορούμε να πούμε ότι ούτε καν το οικογενειακό περιβάλλον είναι ίδιο, πόσο μάλλον το ευρύτερο κοινωνικό. Οπότε δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί μπορεί να διαφέρουν τόσο πολύ.Quote:
Originally posted by anwnimi
Keep μου
πως μπορείς να εξηγήσεις το γεγονός ότι όλα τα αδέρφια μιας οικογένειας δεν έμφανίζουν τις ίδιες ασθένειες, σωματικές ή ψυχικές;
Πόσο μάλλον και τα δίδυμα αδέρφια που μοιράζονται το ίδιο γενετικό υλικό;
Άρα ο παράγοντας περιβάλλον δεν παίζει σημαντικό ρόλο; Ούτε στη συνέχεια η δική μας προσπάθεια και αγώνας;
Στα μονοζυγωτικά δίδυμα χμμ...εκεί ναι έχουμε το 100% κοινό και μάλιστα σαν έμβρυα ήταν στην ίδια μήτρα. Συχνά έχουν και πολύ παρόμοια αντιμετώπιση από το περιβάλλον μετά τη γέννηση. Ακόμα και με τόσα κοινά δεν είναι ακριβώς τα ίδια άτομα. Αλλά εμφανίζουν πολύ συχνά τις ίδιες ασθένειες-συμπεριφορές, ακόμα κι αν έχουν ανατραφεί χωριστά μετά τη γέννηση.
Τώρα βέβαια....κατά πόσον μπορούμε να μετρήσουμε τη \'διαφορετικότητα\' ή την ομοιότητα ενός περιβάλλοντος από ένα άλλο, είναι άλλο θέμα!... Μας μένει λοιπόν η προσπάθεια :)
Quote:
Originally posted by krino
ετσι οπως παει θα αρχισω να πιστευω, οτι οσοι εχουν καταθλιψη δεν πρεπει να κανουν παιδια.
Κατα ποσο ισχυει μια τετοια αποψη?
Εν ολιγεις αν ξερατε οτι θα κανετε παιδι και υπαρχει πιθανοτητα να περναγε τα ιδια με οτι περναει ενας καταθλιπτικος (η και σχιζοφρενεις) θα κανατε η οχι?
krino, αν ήξερα για τη διπολική πριν κάνω παιδί, όχι δεν θα έκανα.αν κληρονομήσει το κοριτσάκι μου κάτι τέτοιο, αιτία θα είμαι εγώ και δεν θα το συγχωρήσω στον ευατό μου.άλλωστε δεν μπορώ να της προσφέρω αυτά που θα ήθελα γιατί είμαι σχεδόν ανύπαρκτη.με το ζόρι παίζω μαζί της.
Quote:
Originally posted by arktos
krino, αν ήξερα για τη διπολική πριν κάνω παιδί, όχι δεν θα έκανα.αν κληρονομήσει το κοριτσάκι μου κάτι τέτοιο, αιτία θα είμαι εγώ και δεν θα το συγχωρήσω στον ευατό μου.άλλωστε δεν μπορώ να της προσφέρω αυτά που θα ήθελα γιατί είμαι σχεδόν ανύπαρκτη.με το ζόρι παίζω μαζί της.
Δεν εχω την αποψη οτι οποιος ειναι διπολικος να μην κανει παιδια λογω κληρονομικοτητας.
Απο την αλλη ομως, το παιδι σου μεγαλωνει σημερα - οπως γραφεις - με την διπολικοτητα σου σε πρωτη διαταξη.
Σε αυτο το σημειο εχω αντιρρηση.
Οσο σε αφορα πιστευω οτι για χαρη του παιδιου σου (αφου για τον εαυτο σου δεν φαινεται να ειναι αρκετο) θα πρεπει να βρεις λυσεις για να μην της εμπεδωσεις αυτο το κλιμα.
Στην τελικη αν δεν της το κληρονομησεις τελικα θα το μεταφερεις.... το αποτελεσμα θα ειναι το ιδιο.