Printable View
Όσο πιο πολύ εξοικειώνεσαι, τόσο λιγότερο θα αγχώνεσαι. Μην το αναλύεις και πολύ γιατί μερικές φορές οι δεύτερες σκέψεις σε εμποδίζουν να δεις και να πράξεις το άμεσο κι απλό και κάνεις τα εύκολα δύσκολα χωρίς λόγο. Όλα καλά. Μην το σκέφτεσαι τόσο πολύ.Quote:
Originally Posted by Απρόθυμος
Μπράβο οσο παει αυτο ακριβως..αν σε περίπτωση τελειωσει είτε απτη μια πλευρά ειτε απτην αλλη..μην στεναχωρεθεις...αυτα συμβαινουν παντα σε οποιαδηποτε δουλειά..ακομα και αν σου πει ότι δεν κανεις γιαυτη τη δουλειά...να θυμάσαι ολοι δεν ειμαστε για ολα..Quote:
Originally Posted by Απρόθυμος
Πηγενε παρακάτω...στην επόμενη δουλειά μπορει να εισαι καλυτερος και να σου αρέσει..
Απαράδεκτη η κοπέλα, έπρεπε να την διώξετε, τώρα τι να σου πω ότι έχεις άδικο όχι!! Απλός εγώ μπορεί να είναι έτσι ο χαρακτήρας μου, αλλά τι να κάνω δεν μπορώ ακούω δουλειά και τρέμω, εμένα μου έχει τύχει κάποιος εργοδότης στην πρώτη μου δουλειά δούλευα μέσω ΟΑΕΔ σε κάτι ασανσέρ, εκεί το αφεντικό είχε έναν υπάλληλο, ήταν η πρώτη δουλειά που είχα κάνει, σπούδαζα ηλεκτρολόγος και δεν μου άρεσε και ο υπάλληλος εκείνος με κορόιδευε επειδή δεν ήξερα τι είχε πινακας ο ηλεκτρικός με ρωτούσε πως λέγεται αυτό ηλεκτρολόγος είσαι δεν ξέρεις και έπρεπε να κουβαλήσω πόρτα από ασανσέρ στην πλάτη μου μόνος μου σε νέο χτειστατη οικοδομή, εκεί έπρεπε να αντιδράσω και ας ήταν ο παλιός ήταν για την υγεία μου αλλά μια ζωή έτσι είμαι. Πάμε μετά στο μαγαζί στο αφεντικό και αυτός λέει ααα και ο Ανδρέας ήταν μαζί σας!! Οπότε πήγε καλά η δουλειά, με κάπως ειρωνικό ύφος. Και ρωτώ στο τι έφταιγα στο ότι ήμουν (ακόμα είμαι) αργοστροφως;; Το ότι δεν είχα την δύναμη για να σηκώσω μια πόρτα και να έχω σκολίωση και είμαι στα πρόθυρα βουβοκυλης;; Φταίω στο ότι δεν ήμουν γρήγορος στην δουλειά, χωρίς να την ξέρω έπρεπε να πηγαίνω με τον Ρυθμό τους και να σηκώνω τα βάρη τους; Και να έρχεται μετά από δύο μήνες ο εργοδότης και να λέει ψέματα ότι δεν πατούσα στην δουλειά, που δεν έλειψα μια φορά και ότι δεν με θέλει, άσε που μου χρωστούσε λεφτά πρέπει να ήταν πάνω από 50 ευρώ νομίζω και μου έδωσε 20 γιατί μόνο αυτά δούλεψα!!. Φεύγω από εκεί και μπαίνω ΔΕΗ μέσω ΟΑΕΔ εκεί με ακεφια στεναχώρια, πως θα πάει η δουλειά, είχα φόβο κάθε φορά μην βγω έξω για δουλειά, γιατί βγαίναμε με τεχνίτες της ΔΕΗ για βλάβες στους δρόμους, σπίτια, διακοπές ρεύματος κ.α. πάλι δεν μου έκοβε αργοστροφως εγώ μερική δεν λέγανε τίποτα, ένας πρέπει να με είχε πει μαλ..α, αυτά. Και εδώ να πω που έφταιγα, ορισμένες φορές καθόμασταν μέσα δεν βγαίναμε έξω, αυτό το καλύτερο για εμένα κανένας να μην με ενοχλεί. Όταν ήταν για να δοθούν οι δουλειές έλεγε ο πιο ανώτερος θα πας εκεί και μας έβλεπε και έλεγε θα πάρεις και αυτό το παλικάρι ήμασταν 3 άτομα, αλλά αν δεν μας έβλεπαν μας ξεχνούσαν και γλιτωναμε το έξω και την δουλειά, να σου πω την αμαρτία μου ότι κρυβομουνα για να μην βγω και δουλέψω. Προτιμούσα να κάτσω μέσα και να κάνω δουλειές αλλά δεν θα είχα στον κεφάλι μου κανέναν και βέβαια όχι αγχος, άλλες φορές καθόμασταν μονο χωρίς δουλειά. Το ξέρω ότι δεν είμαι αθώος αλλά τι να κάνω που δεν μου έκοβε, δεν μου κόβει το μυαλό το θέλω;;; Πολλοί θα πείτε όλο γκρινιάζεις, εντάξει έχετε δίκιο, αλλά δουλειά ίσον εφιάλτης δεν ξέρω στο μέλλον κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον. Αλλά στο τώρα δεν θέλω δουλειά το λέω και πείτε με τεμπέλη είμαι τεμπέλης κάνεις τέλειος!!Quote:
Originally Posted by Sonia
Πιο σημαντική είναι η δική σου άποψη για τον εαυτό σου.
Να σου το αντιστρέψω λίγο; Πριν πολλά χρόνια έκανα πρακτική σε εστιατόριο ξενοδοχείου σαν βοηθός σερβιτόρου. Ήμουν η μόνη που ως το τέλος της σεζόν πλέον την κάναν κανονική σερβιτόρα με δικό της πόστο. Όσο κι αν ήμουν αρκετά αγχωμένη και δεν το είχα, πρέπει τον πρώτο καιρό να είχαν αγανακτήσει όλοι μαζί μου, δεν κρυβόμουν απο τη δουλειά και με τον καιρό την έμαθα. Δεν απέφευγα πράγματα γιατί είχα πάει να δουλέψω, όχι να κοροϊδευτώ. Μια ψυχή που είναι να βγει, να βγει... έτσι σκέφτομαι όταν αγχώνομαι, δεν το ψειρίζω και κοιτάω πέρα από το άγχος μου.Quote:
Originally Posted by andreas86
Επίσης αρχές Ιουλίου φέραν άλλους μαθητές. Ανάμεσα τους ήταν μία κοπέλα που όλοι λέγαν ότι ήταν τα ζώα μας αργά. Ήταν λογομίλητη και είχε ένα ύφος ανέκφραστο και πάντα πήγαινε με το πάσο της χωρίς να φαίνεται να έχει καμία σπιρτάδα πάνω της. Με τον καιρό την κατάλαβε μία από τις παλιές σερβιτόρες και την είχε πάντα βοηθό και δουλεύαν πολύ καλά και προς το τέλος της σεζόν την έπαιρνα κι εγώ στο πόστο. Ξέρεις γιατί; Δεν ήταν χαζή, έκανε τη δουλειά της χωρίς να κάνει σαν νευρόσπαστο. Κάποια στιγμή που κάτι μου σχολίασε η μετρ, της λέω να σου πω κάτι; Ότι της πεις το κάνει. Στους 3 μήνες που είναι εδώ είδες να ρίξει πιάτο ή να σπάσει ποτήρι όπως έγινε με όλους αυτούς που θεωρείς καλούς; Είδες να αντιδράσει ποτέ και να σου ζαλίσει τον έρωτα; Είδες να αργεί η δουλειά ποτέ είτε δούλευε με την τάδε είτε μαζί μου; Είδες να έχει θέμα ποτέ με πελάτη ή να κάνει λάθος σε παραγγελία; Η κοπέλα ήταν έτσι ο τύπος της. Ήταν ΑΤΑΡΑΧΗ και ούτε φώναζε ότι είμαι καλή, ούτε ότι είμαι κακή. Παρόλο που πολλοί την παρεξηγούσαν, ναι μεν δεν αντιδρούσε, αλλά δεν έχασε ποτέ και την ηρεμία και την πίστη στον εαυτό της. Έκανε τη δουλειά της, απλά. Γιατί να βάλει την ταμπέλα στον εαυτό της ότι είναι αργόστροφη; Και στην ουσία παρόλο που συχνά την σχολιάζαν, τελικά η ουσία είναι ότι κανείς δεν είχε τίποτα μα τίποτα να της προσάψει. Έκανε τη δουλειά της μια χαρά.
Αν εσύ έκανες τη δουλειά σου και τελείωνε η υπόθεση, τι να σου πουν; Ακόμα κι αν πήγαιναν να σε βγάλουν φάουλ, θα τους αντιγύριζες ότι ήσουν εντάξει στη δουλειά. Θα μιλούσε η δουλειά σου από μόνη της.
Εγώ όμως δεν πήγα ατάραχος στην πρώτη μου δουλειά μακάρι να συνέβαινε αυτό, θα είχα καλή απόδοση αλλά από μικρός συνέβησαν πράγματα που εμφανίστηκαν κυρίως πριν ενηλικιοθω!!Quote:
Originally Posted by Sonia
Σου ξαναλέω όπως έχω πει πολλές φορές εδώ στο φόρουμ ότι παλιά κι εγώ κάπως έτσι ήμουν, με άγχος στο θεό, πολύ διστακτική κι ανασφαλής με τον κόσμο, καθόλου αεράτη, άβγαλτη γενικά πως αλλιώς να το πω... Ωστόσο εκλογίκευα τα πράγματα και δεν παρασυρόμουν από το φόβο και το συναίσθημα. Είχα πάει για μια δουλειά, δούλευα κι ας είχα άγχος κι ας έκανα και λάθη κι ας αντιμετώπισα άσχημες συμπεριφορές κάποιες φορές. Δεν κρυβόμουν, δεν τα παρατούσα. Κι αυτο με τον καιρό και εκτιμήθηκε από τους άλλους και εμένα μου έδωσε αυτοπεποίθηση και μου μείωσε το άγχος.
Ένας μήνας λοιπόν τόσο άντεξε το αφεντικό και με έδιωξε. Σκούρα τα πράγματα δύσκολη δουλειά αυτό που κατάλαβα τελικά ήταν πως όταν μου ανέθετε μια δουλειά με έλουζε ιδρώτας. Το άγχος με μπλοκάρει σε πολύ μεγάλο βαθμό και ξεχνούσα συνέχεια και τα έκανα θάλασσα.Δεν ξέρω τι άλλο θα καταφέρω πλέον ούτε σκάρτο μήνα δεν έβγαλα
Φίλε μου σε καταλαβαίνω απόλυτα!! Νομίζω σε κάτι κεραίες δούλευες; Όχι ότι έχει σημασία. Τώρα κοίτα μπροστά η ζωή συνεχίζεται, εγώ τα λέω στους άλλους τα σωστά αλλά δεν τα εφαρμόζω εγώ. Εγώ είμαι της άποψης ότι εάν τα χρήματα αυτή την περίοδο δεν σου είναι τόσο μα τόσο σημαντικά, δεν ξέρω και την οικονομική σου κατάσταση, πήγαινε πρώτα σε εναν ψυχολόγο η και σε ψυχίατρο, λύσε, αντιμετώπισε όσο γίνεται το πρόβλημα και βγες ύστερα στην αγορά εργασίας. Εγώ έκανα χαρτιά για κάτι σεμινάρια εκεί και με το κορονοιο ίσως είναι πιο χαλαρά τα πράγματα από θέμα πρακτικής εργασίας!! Ψάξε εάν έχει, βέβαια και εσύ να πρέπει να έχεις κάρτα ανεργίας!!Quote:
Originally Posted by Απρόθυμος
ΑΝ κατάλαβα καλά, ήταν μία δουλειά που δεν έχεις σπουδάσει και ΑΝ κατάλαβα καλά δεν είχες ασχοληθεί με μαστορικά ως τώρα να είσαι εξοικειωμένος με τρυπάνια, καλώδια και τέτοια. Δηλαδή εξ αρχής ήταν μία δουλειά αρκετά άκυρη και μάλλον κάτι που δεν φάνηκε την δεδομένη στιγμή να το "έχεις" ιδιαίτερα. Μικρό το κακό, το τόλμησες, το προσπάθησες, κάτι έμαθες από αυτή την εμπειρία, ακόμα κι αν είναι απλά ότι δεν κάνει το συγκεκριμένο για εσένα. Έχεις τα μάτια σου ανοιχτά για την επόμενη ευκαιρία/εμπειρία τώρα...Quote:
Originally Posted by Απρόθυμος
Αυτό που κατάλαβα ειναι πως μόλις ξεκινάω κάπου να κάνω κάτι και αρχίζουν οι απαιτήσεις και οι ευθύνες με καταλαμβάνει το άγχος και ιδρώνουν τα χέρια μου και πολλές φορές ολόκληρος ίσως δεν είναι κατάθλιψη ίσως είναι άγχος πανικός και φόβος η όλα μαζί.Ισως και κρίσεις πανικού που πρέπει να το κοιτάξω σε γιατρό για κάποια τεχνική να ηρεμώQuote:
Originally Posted by andreas86
Με έριξε πάλι όλο αυτό αλλά ξεκίνησα πάλι από σήμερα να στέλνω δειλά δειλά σε αιτήσεις για δουλειά. Αν δεν στείλω και δεν δοκιμάσω δεν θα μάθω ποτέ αν θα κάνω για κάπου.Απλα αφήνω καμμένη γη όπου πάω χωρίς να το θέλωQuote:
Originally Posted by Sonia
Εγώ είχα άγχος, έτρεμαν τα χέρια μου, αυτά τρέμουν έτσι κι αλλιώς ορισμένες φορές και μια βεβαιότητα μέσα μου ότι δεν θα τα καταφέρω, και δεν μπορώ όταν με κοιτάνε εκεί είναι χειρότερα!!Quote:
Originally Posted by Απρόθυμος
Αλήθεια δεν έχεις κάτι μια δουλειά που θέλεις που σου αρέσει να την κάνεις;; Που την σκέφτεσαι και λες μακάρι να έκανα αυτή την δουλειά;; Οποιαδήποτε και να είναι ακόμα και αστροναύτης που λέει ο λόγος, σου φέρνω το πιο δύσκολο παράδειγμα, δεν υπάρχει;;Quote:
Originally Posted by Απρόθυμος
Πάντα μου άρεσε ο προγραμματισμός σαν δουλειά αλλά ποτέ δεν ασχολήθηκα να φτιάχνω κάτι σε εφαρμογές γιατί θέλει πολύ διάβασμα και εγώ δεν τα πάω καλά με το διάβασμα η αλήθεια είναι. Ένας φίλος προσφέρθηκε να με βοηθήσει να κάνουμε κάποια μάθηματα και θέλω να προσπαθήσω αλλά όλο τα παρατάω γιατί δεν έχω υπομονή και δυσκολεύομαι.Θα το προσπαθήσω βέβαια και αυτό μήπως καταφέρω κάτιQuote:
Originally Posted by andreas86