Originally Posted by
mantelas nelson
Epsilon, my two cents : Κάποιοι, δεν λέω όλοι, που έχουν οριακές συμπεριφορές, ίσως και ο γράφων να δίνουν στην αγάπη μαγικές ιδιότητες, καρμικές και να την βλέπουν σαν λύση σε όλα τους τα προβλήματα.
Αυτό που έχω παρατηρήσει, σε γάμους που κάποιος έχει (ίσως) οριακή συμπεριφορά, η συνταγή για να μακροημερεύσουν είναι όλα ή κάποια από τα παρακάτω στοιχεία :
1) Ισχυρό κίνητρο να μείνει ο ένας με τον άλλον πέρα από αγάπες (παιδιά, τρόπος ζωής , οικονομικοί λόγοι κλπ)
2) Αυτός που δεν έχει τις συμπεριφορές, να είναι πολύ easy going, χαλαρός και υπομονετικός.
3) Αυτός που έχει τις συμπεριφορές, να έχει αυτογνωσία και να θέλει να βελτιωθεί.
4) Και οι δύο να έχουν υψηλές νοητικές λειτουργίες για να μπορούν να ερμηνεύουν καταστάσεις πέρα από το συναίσθημα.
5) Η προσωπικότητα αυτού που έχει τις οριακές συμπεριφορές να έχει καλά στοιχεία που τις αντισταθμίζουν.
Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ας πούμε πιο λειτουργικοί είναι ότι δεν παίρνουν απαντήσεις. Δεν μπορούν έτσι να ερμηνεύσουν τις προβληματικές συμπεριφορές και αυτό μπορεί να τους οδηγήσει σε κατάρευση του εγώ τους. Αισθάνονται λίγοι, ανεπιθύμητοι, μειωμένοι, ενώ στην ουσία είναι οι ίδιοι άνθρωποι τους οποίους ο άλλος ερωτεύτηκε και πέρναγαν καλά μαζί του.
Τους βγαίνει θυμός, ετεροκαθορίζονται (γιατί ο Γιώργος με την Σούλα να περνάνε καλά και να συννενοούνται και εμείς για να πάμε μια βδομάδα στο χωριό με τα παιδιά να γινόμαστε κώλος ?)
ζηλεύουν (δε με γουστάρει πια , θέλει άλλον κλπ), απελπίζονται.
Αυτό δημιουργεί κάτι ανατροφοδοτούμενο με το θέμα του άλλου και του δίνει καύσιμο να συνεχίζει τις προβληματικές συμπεριφορές.
Από τους φίλους μπορείς να απομονωθείς, στη δουλειά μπορείς να βγάλεις άμυνες, στο σπίτι μέσα δεν μπορείς να κρυφτείς με τίποτα.
Σίγουρα βοηθάει η αγάπη αλλά δεν λύνει τα προβλήματα με μαγικό τρόπο.
