Originally Posted by
plants
Πάντως αυτή η διαστροφή που υπάρχει να θεωρούν ότι το ευσεβές είναι κακό και η αμαρτία καλό είναι τρομερή.Λίγη ντροπή, λίγη συστολή τουλάχιστον να υπάρχει.Και αμαρτίες να έχει κάνει κάποιος όσο ακραίες και αν είναι είτε σε ποσότητα είτε σε βαρύτητα, πχ πορνεία,βρισιές, αμαρτωλή ζωή γενικότερα να πει τι κάνω?
Γιατί η δειλία και η ολιγοψυχία είναι από τα χειρότερα. Να πει μπορώ να σωθώ, να πάω στον Παράδεισο με τη βοήθεια του Θεού. Δε χρειάζεται να τα απορρίπτει εντελώς και να αδιαφορεί προς αυτά. Μπορεί να χρειάζεται πιθανόν μεγάλη δύναμη, πολύ θάρρος να επιστρέψει στο Θεό αν έχει διαπράξει αμαρτίες που τον πνίγουν και τον φέρνουν σε αδιέξοδο, ωστόσο τουλάχιστον να ζητήσει βοήθεια από την προσευχή, να αναζητήσει τα θέματα αυτά, να αρχίσει να πηγαίνει εκκλησία και να εξομολογηθεί, να κοινωνεί συχνά εφόσον του επιτρέψει ο πνευματικός του πατέρας.
Υπάρχουν φάρμακα που προσφέρονται και θεραπείες.
Νομίζω ότι είναι παράλογο να ζει κάποιος χωρίς εκκλησιαστική, πνευματική ζωή.Βυθίζεται και όλο και πιο πολύ στο σκοτάδι.Μπορεί να μην το έχει καταλάβει καν αυτό.