Πρόβλημα;

Θα στο πω διαφορετικά..
Θα μπορούσες να έχεις χειριστεί τη κατάσταση με εκατομμύρια διαφορετικούς τρόπους.
Επέλεξες όμως να την χειριστείς με έναν τρόπο που δεν απέδωσε τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.
Αυτό σημαίνει πως δεν προέβλεψες σωστά την αντίδραση που θα είχε.
Πως είσαι τόσο σίγουρος οτι την ξέρεις αν δεν μπορείς να προβλέψεις τις αντιδράσεις της?

Ακόμα και αν η ψυχοσύνθεση της (όπως εσύ υποθέτεις) λέει οτι δεν θα ήταν ευτυχισμένη σαν μητέρα, το ένστικτο της μπορεί να την έκανε ευτυχισμένη.
Μπορεί να ικανοποιούσε μια ανάγκη που δεν μπορείς να καταλάβεις.
Μπορεί να μη θέλει να "δουλέψει" στα "τραύματα" της και απλά να θέλει κάποιον που θα την κάνει να χαμογελάει.
Μπορεί να θέλει να ακολουθήσει ένα "λάθος" δρόμο κατά το δικό σου τρόπο σκέψης και να θέλει να τη στηρίξεις.
Δεν υπάρχει "σωστό" και "λάθος". Δεν μπορείς να βάλεις κάποιον άλλο σε μια διαδικασία που εσύ θεωρείς "απαραίτητη" "αναγκαία" ή "σωστή".

Διαφέρεις απο τους άλλους στον τρόπο σκέψης. Αν καταλάβεις τι συμβαίνει, μπορείς να το χρησιμοποιήσεις σαν χάρισμα. Αν όχι, θα είναι κατάρα!
Δεν έχει να κάνει με κάποιο μεμονωμένο συμπέρασμα ή στάση ζωής. Αυτά είναι τα συμπτώματα.

Γιατί ποιος ειπε οτι δεν θα την έκανα εγώ να χαμογελαει; Και ποιες αντιδράσεις της δεν προεβλεψα; Το ποιημα περιεγραφε τον πόνο που με κανει να νιώθω η αδιαφορια της. Δεν είχα ποτε την ψευδαίσθηση ότι θα μου απαντησει κατι. Ξέρω πως είναι όλα ανεπανορθωτα πια.

Τα περισσότερα απο τα λάθη που έκανα ήταν παρορμητικα ατοπηματα. Οσο κρατούσα μια αδιάφορη στάση απέναντι της, βάσει σχεδίου,τότε ήταν που μου έδειχνε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Τέλος παντων. Δεν γυρίζει πίσω ο χρόνος. Το ότι ήρθε εδώ ήταν το επισημο τελος.

Quote:

---

Originally Posted by Skiouros8

Έχω φάει το κεφάλι μου στην προσπάθεια να κάνω εφήμερες σχέσεις. Δεν είμαι φτιαγμένος για αυτές. Και ένας βαθμός κοινωνικού άγχους δεν μου επιτρέπει εύκολες νέες γνωριμίες. Ναι, στο παρελθόν το έχω τολμήσει με επιτυχία. Αλλά δεν νιώθω πια ικανός να εκθέσω άλλο τον εαυτό μου. Δεν ξέρω αν μπορώ να διαχειριστώ μια επιπλέον απόρριψη αυτή τη στιγμή, αν η κατάληξη είναι απορριπτική. Αυτό που θέλω είναι να έρθει κάποια στην πόρτα μου και να με αγαπήσει χωρίς να χρειαστεί πια να καταβάλλω καμία προσπάθεια. Το οποίο προφανώς είναι ανεδαφικό.

Επιπλέον, έστω ότι γνωρίζω κάποια, θα είναι σίγουρα κάποια που θα φύγει από το νησι (σπάνια να μου αρέσει κάποια ντόπια) άρα τι εξέλιξη θα έχει αυτή η σχέση; Σχέση από απόσταση; Έχω μπουχτίσει απο δαύτες.

---

δεν σου ειπα να κανεις εφημερη σχεση, ουτε σχεση απο αποσταση.
ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ σου ειπα να κανεις.
απ τις γνωριμιες προκυπτουν και σχεσεις καμια φορα. δεν χρειαζεται να ειναι εφημερες. υπαρχουν πολλες κοπελες που ψαχνουν σταθερες σχεσεις κι οχι εφημερες. ουτε ξερεις αν θα υπαρχει αποσταση. οταν υπαρχει θεληση , οι αποστασεις μπορουν να καταργηθουν.
εσυ ομως βρισκεις δεκα προβληματα σε καθε λυση, αντι να κανεις το αντιθετο.
δεν θα σε παρει κανεις απ το χερακι να σου λυσει τα προσωπικα σου προβληματα , ουτε θα σε παρακαλεσει κανεις να ειναι μαζι σου. θα πρεπει να ασχοληθεις, να διεκδικησεις κι εσυ.
εκει που σε θελουν ομως. οχι εκει που σε διωχνουν. ειχες απο κανεναν ψυχ διαγνωση ασπεργκερ; βλεπω οτι ενω εισαι ευφυης και μορφωμενος ανθρωπος, εχεις μεγαλη δυσκολια να αντιληφθεις κοινωνικα θεματα.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

δεν σου ειπα να κανεις εφημερη σχεση, ουτε σχεση απο αποσταση.
ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ σου ειπα να κανεις.
απ τις γνωριμιες προκυπτουν και σχεσεις καμια φορα. δεν χρειαζεται να ειναι εφημερες. υπαρχουν πολλες κοπελες που ψαχνουν σταθερες σχεσεις κι οχι εφημερες. ουτε ξερεις αν θα υπαρχει αποσταση. οταν υπαρχει θεληση , οι αποστασεις μπορουν να καταργηθουν.
εσυ ομως βρισκεις δεκα προβληματα σε καθε λυση, αντι να κανεις το αντιθετο.
δεν θα σε παρει κανεις απ το χερακι να σου λυσει τα προσωπικα σου προβληματα , ουτε θα σε παρακαλεσει κανεις να ειναι μαζι σου. θα πρεπει να ασχοληθεις, να διεκδικησεις κι εσυ.
εκει που σε θελουν ομως. οχι εκει που σε διωχνουν. ειχες απο κανεναν ψυχ διαγνωση ασπεργκερ; βλεπω οτι ενω εισαι ευφυης και μορφωμενος ανθρωπος, εχεις μεγαλη δυσκολια να αντιληφθεις κοινωνικα θεματα.

---

Το έχω υποψιαστει μόνος μου αλλά με ειδικό δεν το έχω συζητήσει γιατί οποτε πηγαινα πηγαινα για θέματα άγχους. Εχω δυσκολία να κάνω οπτικη επαφή με ανθρωπους και κοινωνική δεξιότητα αποκτώ με πολυ κοπο ή όταν είμαι μεθυσμένος. Γνωρίζω καποια στάνταρ πράγματα που χρησιμοποιω και μπορω να κινηθω με ευκολία σε γνωριμες καταστάσεις. Εχω επιπλεον μεγάλη αυτοπεποιθηση τηλεφωνικά αλλά όχι σωματικά,οταν δεν υπαρχει κάτι συγκεκριμένο να κάνω. Στο παρελθον ήθελα να γίνω ηθοποιος και είχα παιξει με επιτυχια σε σχολικές θεατρικές παραστάσεις και λιγο όταν ήμουν φοιτητής. Είναι παραδοξο αλλά σε μια σκηνή, εχοντας εναν συγκεκριμενο ρολο νιώθω πάρα πολύ άνετα και απολαμβανω τα βλεμματα του κόσμου που εκτός σκηνής με φέρνουν σε αμηχανια. Νιώθω ανακούφιση που υπαρχει συγκεκριμένο πλανο για το πώς θα φερθω και τι να κάνω.
Παρομοια ανακούφιση και άνεση νιώθω όταν πολιορκω μια κοπέλα η οποια ξέρει πράγματα για μένα. Το να με ξέρει καποιος καλά μου δίνει την άνεση οτι δεν χρειάζεται να αποδειξω κάτι. Για αυτό και κάθε νέα γνωριμία μου είναι απιστευτα κοπιωδης, να πρεπει δηλαδη να επαναλαβω όλη τη ζωη μου προς αξιολόγηση και να περιμένω να με κατανοήσει επαρκως η άλλη πλευρά.

Αλλά δεν ξέρω μηπως όλα αυτα είναι αποτελεσμα κοινωνικού άγχους και ελλειπους κοινωνικοποιησης και όχι αυτισμου, γιατι είχα παντα πολυ ανεπτυγμενο λεξιλόγιο και ημουν καλύτερος στα θεωρητικά μαθήματα. Ισως καποια στιγμή το ψαξω, απλα στην παρουσα φαση δεν ξερω τι θα μου προσφερει μια ακόμα διάγνωση για να τρομάζω τις μελλοντικές κοπελες, μιας και συνήθως ειμαι πολυ ανοιχτός για το οτι έχω ΙΔΨ . Οι μόνες επισημες διαγνωσεις που έχω είναι ΙΔΨ, μετατραυματικο στρες και διαταραχή πανικου (διαταραχή πανικου τυπικα δεν έχω πια, μιας και δεν έχω πληθωρα κρίσεων αλλά σποραδικες πλεον)
Προσωπικα υποψιαζομαι και διαταραχές προσωπικοτητας οπως κοινωνικοπαθεια ή ψυχοπαθεια, αλλά απο την άλλη δεν ξέρω μηπως οι απόψεις και ο χαρακτήρας μου είναι τέτοιος γιατί σε διαφορα τεστ δεν έχω βασικά στοιχεια των διαταραχών.
Θεωρώ πχ ότι μπορω να γίνω πολυ μανιπιουλαριστικος αλλά απο την άλλη ποιος ανθρωπος δεν μπορει να γίνει; Γιατι σε πολλες περιπτωσεις δεν ειμαι καθολου υπολογιστικος ,αντιθετως ειμαι ερμαιο συναισθηματων και ευκολο θυμα. Για αυτο σκέφτομαι μηπως λόγω κοινωνικής αδεξιοτητας παραδεχομαι πράγματα που οι άλλοι ανθρωποι δεν παραδέχονται με την ίδια ευκολία.


Εκτός αυτου υπαρχει και κάτι ακόμα για μένα που δεν έχω αναφέρει και παιζει κομβικό ρόλο στις σχέσεις μου και συνήθως ειναι απορριπτικος παράγοντας, αλλα ίσως το αναλυσω άλλη φορά γιατί θα πάρει πολυ χρόνοκαι είναι τεραστιο θέμα απο μονο του.
Αλλά και μονο η κοινωνική αδεξιότητα είναι αρκετή για να μην μπορω να γνωρισω άτομα μιας και δεν βγαινω έξω εκει που πανε οι "νέοι". Στο ξενοδοχειο θα μπορουσα να γνώρισε αλλα πλεον πολλες είναι 19-20 κοριτσοπαρεες που ερχονται διακοπες και παρολο που θεωρητικά θα μπορουσα νόμιμα να τους την πέσω,νιώθω περιεργα,σκέφτομαι συνέχεια την ηλικιακή διαφορά παρολο που μικροδειχνω. Επισης είμαι κοντός. Οχι πως αυτό έχει παιξει ιδιαίτερο ρόλο στις σχέσεις μου (η μόνη που με απερριψε εκτός των άλλων και για αυτό το λογο ήταν η φαντασιωση) αλλά νιώθω αβολα διπλα σε σωματωδη ατομα. Γενικά νιώθω αβολα διπλα σε ψηλά άτομα (δεν μου φαίνονται και καθόλου ελκυστικά) είχα καποτε έναν καλο φίλο που ήταν πολυ ψηλός και δεν αισθανομουν αβολα παρολα αυτά, αλλά εντός μερών στα οποια απατειται να πας για να γνωρίσεις κοπελες είναι αδύνατον να νιωσω άνετα.

Και τέλος έχω χάσει σημαντικά την ακοη μου. Εχω επανεξεταση σε λίγες μέρες,αλλά ως τώρα χανω ποσοστο της ακοής μου και στα δυο αυτιά κάθε χρόνο. Ο γιατρός έχει πει ή εγχείρηση ή ακουστικό, ακόμα βέβαια δεν έχω κανει τη μαγνητική που πρεπει, αλλά το οτι δεν ακουω συνεισφέρει παρα πολυ στο οτι είμαι κοινωνικά αδέξιος (όχι πως πριν δεν ήμουν) Οταν δουλευα στην δουλειά εκτός της οικογενειακης επιχειρησης πασχιζα να καταλαβω τι μου λένε, είναι πάρα πολύ αβολο,ειδικά με τις μάσκες. Και όταν ζητας να επαναλάβουν κάτι πολλες φορες σε κοιτανε σχεδόν προσβεβλημενοι.

Κοινωνικό άγχος είχα πιο έντονο όταν σπουδαζα. Φοβομουν να περασω μπροστα απο συγκεντρωμένα άτομα,είχα αγοραφοβικες τάσεις. Τα ξεπερασα σε μεγαλο βαθμό με τον καιρό. Κυρίως με βοηθα όταν σκεφτομαι την κοινωνική επαφή ως θέατρο και οτι παιζω εναν ρόλο. Πχ στη δουλεια μου ερχομαι με πολυ κόσμο καθημερινά σε επαφή. Επειδη ειναι συγκεκριμένο το εθιμοτυπικο,δεν νιώθω αδεξιοτητα καθόλου.

Σήμερα ανεβασαν στόρυ σαν αν μην συμβαίνει τίποτα. Νιώθω τα νεύρα μου να φουντώνουν. Ήταν σχεδόν δίπλα μου σήμερα, πήγε σε κοντινές τοποθεσίες και για να πάει εκεί πέρασε έξω από το ξενοδοχείο. Πόσο θράσος έχει; Και νόμιζα ότι αυτές τις μέρες δεν ανέβαζε στόρυ επειδή φοβόταν μην την εντοπίσω αλλά τελικά μάλλον είναι τόσο στόκος που δεν κατάλαβε καν από πού κατάλαβα ότι ήρθε και ήταν άσχετος ο λόγος. Και αυτός κάθεται και ποζάρει με βλακώδη τρόπο. Τι του βρίσκει; Εχω μεγαλύτερη φωτογένεια. Παλιά έλεγε ότι δεν την ελκύει καθόλου. Νομίζω ότι δεν με νοιάζει καν πλέον, απλώς μου σπάει πάρα πολύ τα νεύρα που κυκλοφορεί στο νησί μου και θέλω να ξεκουμπιστεί.

Γενικα σαν συμβουλη, καλο θα ηταν να σταματησεις να το κανεις αυτο. Πρωτιστως για ευρυτερους λογους(ειναι λιγο creepy αν το δουμε γενικα) αλλα κυριως για τον ιδιο σου τον εαυτο. Δε σε βοηθαει στο να προχωρησεις αυτο. Επισης ναι οκ στο νησι ειναι, θα βγει, θα ανεβασει, θα κανει, θα δειξει θα θα θα. Δεν ειμαι των σοσιαλ αλλα μπορω να το καταλαβω. Εφοσον δεν τρεχει κατι μεταξυ σας δεν μπορω να συλλαβω το που ειναι το προβλημα. Διαβαζω μερες τωρα το στορυ και δεν ηθελα να ασχοληθω/ποσταρω αλλα τελος παντων.

Quote:

---

Originally Posted by Velcoro

Γενικα σαν συμβουλη, καλο θα ηταν να σταματησεις να το κανεις αυτο. Πρωτιστως για ευρυτερους λογους(ειναι λιγο creepy αν το δουμε γενικα) αλλα κυριως για τον ιδιο σου τον εαυτο. Δε σε βοηθαει στο να προχωρησεις αυτο. Επισης ναι οκ στο νησι ειναι, θα βγει, θα ανεβασει, θα κανει, θα δειξει θα θα θα. Δεν ειμαι των σοσιαλ αλλα μπορω να το καταλαβω. Εφοσον δεν τρεχει κατι μεταξυ σας δεν μπορω να συλλαβω το που ειναι το προβλημα. Διαβαζω μερες τωρα το στορυ και δεν ηθελα να ασχοληθω/ποσταρω αλλα τελος παντων.

---

Μπορει να ειναι κριπι αλλά δεν είμαι εγω κριπι και δεν θα έκανα κάτι να την ενοχλησω.
Εγώ φταιω όμως που ανεβάζει δημόσια στορις; Εγώ φταιω που είχε το θράσος να έρθει στο νησί; Και όσο σταμάτησε τα στορις αισθανομουν τουλάχιστον καλύτερα, τώρα απλως μου σπαει τα νεύρα το θράσος της. Ναι οκ, προφανως έχει το δικαίωμα να ερθει στο νησί αλλά τι σχέση έχει αυτό με το ότι νιώθω έτσι για μια ηθική αδικία που διεπραξε εις βάρος μου;
Και όσο για τον ψηλολελεκα, κατανοω ότι μπορει να ακουγομαι απλως ζηλιαρης, αλλά αν τον βλεπατε θα καταλαβαινατε. Και παιρνει και συνέχεια την ίδια πόζα. Είναι γελοιο.

Eπιπλέον μου χαλάει την εικόνα για το νησί μου. Θα πρέπει κάθε φορά που περνάω από αυτά τα μέρη να σκέφτομαι ότι ήταν εδώ και τα είδε με κάποιον άλλο. Είναι πραγματικά αμείληκτη. Υπάρχουν τόσα νησιά, γιατί εδώ;

Σήμερα εντωμεταξύ επικοινώνησε μαζί μου ένας εκδοτικός αρκετά μεγαλύτερος από αυτός που ετοιμαζόμουν να κλείσω και με μεγαλύτερο εύρος προβολής. Θα έπρεπε να χαίρομαι (Δεν έχω ακούσει βέβαια ακόμα την πρόταση, θα τους καλέσω μες στη βδομαδα) αλλα νιώθω ένα κενό. Νιώθω πως ενώ αξίζω να αγαπηθώ, καταλήγω πάντοτε μόνος. Και πως ακόμα και όσα καταφέρνω τα επικρίνω. Σκέφτομαι πως ίσως η μοίρα μου ειναι να είμαι στρατιώτης, να βάλω το κεφάλι ακόμα πιο βαθιά στα βιβλία, να σταματήσω να ελπίζω για κάτι άλλο. Ακόμα και δικό μου να είναι το φταίξιμο, δεν ξέρω πώς να το διορθώσω πια. Να διορθώσω τον εαυτό μου; Είπα σήμερα μέσα μου πως θα τραβήξω μια γραμμή, σαν αυτή που τραβηξε ο Φλωμπέρ μετά την πρώτη κρίση επιληψίας. Θα κλείσω τα αισθήματα μου σε ένα κουτί και θα τα πετάξω σε κάποιον βυθό. Και από δω και μπρος θα γίνω κάτι διαφορετικό. Θα είμαι προσηλωμένος προς έναν στόχο, θα σταματήσω τις ανωριμότητες, θα σταματήσω να νιώθω.

Και να το πεις αυτο που λες απο μεσα σου, η μοιρα θα τα φερει οπως γουσταρει εκεινη. Υπηρξε μονο μια περιοδος σε ολη μου τη ζωη που ειπα ακριβως αυτο το πραγμα στον εαυτο μου, και απο το πουθενα ηρθε ο ερωτας της ζωης μου ετσι στο ακυρο. Και εμελλε να τα καταστρεψει και ολα. Οταν ο ανθρωπος κανει σχεδια η ζωη γελαει.

Καλο ειναι να εχουμε φιλοδοξιες αλλα οταν κραταμε το μικροτερο δυνατο καλαθι, και οι απογοητευσεις μας θα ειναι λιγοτερες και οι πιθανες θετικες εκπληξεις πιο 'ηχηρες'

Ανέβασαν στόρυ απο ένα εστιατόριο που ξέρω. Αν πήγαινα εκεί με έναν φίλο μου για να φάμε, χωρίς να της απευθύνω το λόγο; Προφανώς δεν θα το κάνω. Αλλά θα ήθελα να δω τα μούτρα της.

Στο κάτω κάτω δεν τους ανήκει το νησί, θα είχα κάθε δικαίωμα να πάω.

Σκέφτηκα να της στείλω μήνυμα: "είναι τόσο μεγάλη η ανάγκη του να παραστήσει τον ινφλουένσερ που κάνει δημόσια στόρις θέτοντάς σε σε κίνδυνο από επικίνδυνους στόκερς; Φαντάσου να ήμουν όντως επικίνδυνος στόκερ"

Σου έχει γίνει έμμονη ιδέα.
Ότι και αν κάνεις στη κατάσταση που είσαι θα το χαρακτηρίσεις μετά "παρορμητικό ατόπημα".
Βάλε την αξιοπρέπεια σου πάνω απο την εμμονή, και μη κάνεις κάτι για το οποίο θα μετανιώσεις μετά.

Quote:

---

Originally Posted by Cmos

Σου έχει γίνει έμμονη ιδέα.
Ότι και αν κάνεις στη κατάσταση που είσαι θα το χαρακτηρίσεις μετά "παρορμητικό ατόπημα".
Βάλε την αξιοπρέπεια σου πάνω απο την εμμονή, και μη κάνεις κάτι για το οποίο θα μετανιώσεις μετά.

---

Δεν θα έλεγα ότι πληρεί τις προυποθέσεις για έμμονη ιδέα. Εννοώ πως το όλο πράγμα αναζωπυρώθηκε όταν έμαθα πως ήρθε εδώ.
Ήδη δεν έχασα την αξιοπρέπειά μου με το ποιήμα; (αν την ειχα και ποτέ σε αυτή την υπόθεση) Που ναι, ήταν παρορμητικό ατόπημα, το έγραψα σε ανύποπτο χρόνο και βασανιζόμουν όλο το βράδυ για να μην το στείλω. Δεν ελέγχω τον εαυτό μου σε αυτά τα ζητήματα. Είμαι παρα πολύ παρορμητικός σε τέτοιες καταστάσεις.
Να πάω εκει δεν θα το κάνω, αλλά το μήνυμα το σκέφτομαι να το στείλω. Το ξέρω ότι δεν θα καταφέρω τίποτα και δεν ξέρω ποιες είναι οι προθέσεις μου αν το στείλω. Ίσως πάρω μεγάλη δόση ζάναξ να κοιμηθώ.

Quote:

---

Originally Posted by Skiouros8

Δεν θα έλεγα ότι πληρεί τις προυποθέσεις για έμμονη ιδέα. Εννοώ πως το όλο πράγμα αναζωπυρώθηκε όταν έμαθα πως ήρθε εδώ.
Ήδη δεν έχασα την αξιοπρέπειά μου με το ποιήμα; Που ναι, ήταν παρορμητικό ατόπημα, το έγραψα σε ανύποπτο χρόνο και βασανιζόμουν όλο το βράδυ για να μην το στείλω. Δεν ελέγχω τον εαυτό μου σε αυτά τα ζητήματα. Είμαι παρα πολύ παρορμητικός σε τέτοιες καταστάσεις.
Να πάω εκει δεν θα το κάνω, αλλά το μήνυμα το σκέφτομαι να το στείλω. Το ξέρω ότι δεν θα καταφέρω τίποτα και δεν ξέρω ποιες είναι οι προθέσεις μου αν το στείλω. Ίσως πάρω μεγάλη δόση ζάναξ να κοιμηθώ.

---

Η αξιοπρέπεια δεν έχει όρια. Πάντα μπορείς να πας παρακάτω, ή παραπάνω.
Αφού καταλαβαίνεις πως δεν θα καταφέρεις τίποτα, απλά μην το κάνεις.