Κοινωνική Φοβία

Λίγοι είναι οι άνθρωποι που είναι πολύ άνετοι μέσα σε μια παρέα αγνώστων.

Οι περισσότεροι αισθάνονται μια αμηχανία, άλλοι περισσότερο άλλοι λιγότερο.
Η κοινωνική φοβία ξεπερνά αυτό το όριο.
Στην ουσία αυτός που πάσχει από κοινωνική φοβία τι φοβάται; Ότι θα καταρρεύσει η εικόνα του στα μάτια των άλλων. Γιατί; Γιατί δεν πιστεύει στον εαυτό του, τον νιώθει μειονεκτικά απέναντί στον άλλο, θέλει να είναι αρεστός, νορμάλ, άνετος, κουλ.
Όμως, αν τελικά δεν γίνω αρεστός στον εαυτό μου, ο φόβος αυτός θα εξακολουθεί να παίρνει τα ηνία...

Έπασχα κι εγώ. Τώρα υπάρχουν ψήγματα, σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως το να μιλήσω πχ σε μία συνεδρίαση στη δουλειά.

Νομίζω πως πρέπει να απεγλωβιστεί κανείς από την επιτακτική ανάγκη που νιώθει να φαίνεται τέλειος στα μάτια των άλλων, από την πεποίθηση ότι είτε θα είναι τέλειος ή άχρηστος, ότι δεν υπάρχει κάτι ενδιάμεσο κι ότι ΄΄ολοι οι άλλοι είναι νορμάλ, τέλειοι, κουλ κι εκείνος μόνο πάσχει από αισθήματα κατωτερότητας...

Ας βρούμε τα θετικά μας στοιχεία... Ο καθένας μας έχει. Ας τα βρούμε, ας τα υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας. Και ας αγκαλιάσουμε τα αδύναμά μας σημεία. Ας τα αποδεχτούμε, ας τα αγκαλιάσουμε. Κι έπειτα, αν θέλουμε, με υπομονή ας τα μεταβάλλουμε.

Λοιπον παιδια καταρχην καλημερα
Κοριτσι ειμαι..Αποδειχθηκε οτι αδικα ανησυχουσα..Παρ\'ολο που υπηρχαν δυο ατομα που τα γνωρισα για πρωτη φορα κ ενας που τον ειχα γνωρισει αλλη μια φορα πιστευω οτι το να παω στην συναντηση ηταν η καλυτερη επιλογη μου μεχρι τωρα. Στην αρχη δεν μιλαγα σχεδον καθολου κ μου το λεγανε κ οι γνωστες μου αλλα αργοτερα ενιωσα πιο ανετα κ συμμετειχα κ εγω στην συζητηση..Εκανα κ το αλλο πρωτοφανές για μενα! Εμεινα 3 μερες στο σπιτι της μιας κοπελας και περασα παρα πολυ καλα..Να σημειωσω οτι τις κοπελες τις ξερω γυρω στους 6 μηνες απο την σχολη οποτε νταξει δεν ειμαστε κ τοσο φιλες ακομα..Τουλαχιστον για τα δικα μου στανταρ..Αυτα!

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Κηπ....η νταρκ είναι αγόρι ή κορίτσι?
Είναι ένα κομβικό θέμα αυτό.
Πάντως, νταρκ, αν είσαι κορίτσι, το πιο πιθανό σενάριο που παίζει, είναι πως κάποια απ τις δυο κοπέλες θέλει να βγει με κάποιον απ την αντροπαρέα που κάλεσε και σας κόλλησε εσάς και τους φίλους του γι αντιπερισπασμό.
Εγώ δε θα πήγαινα πάντως, γιατί θα προτιμούσα να ήταν ειλικρινείς μαζί μου.
Πάντα υποθετικά μιλάω, βέβαια.

---

Δεν νομιζω να παιζει αυτο..Απλα η κοπελα ειναι αρκετα κοινωνικη, ξερει πολυ κοσμο κ την παιρνουν πολυ συχνα τηλεφωνο φιλοι κ γνωστοι της για να βγουν εξω κ μαλλον δν ηθελε να τους πει οχι..

Dark_Corner απ\' ότι διαβάζω τα πήγες περίφημα!
Άλλη μια επιβεβαίωση τη άποψης ότι ο φόβος για την αναμονή της στιγμής είναι πιο επώδυνος από την ίδια τη στιγμή.

Η ακριβής ημερομηνία της παρουσίασης μου δεν έχει ορισθεί ακόμη. Μπορεί να είναι σε δύο ή τρεις, τέσσερις εβδομάδες... σύντομα θα μάθω...

Μπορώ να πω ότι είμαι καλλίτερα απ\' ότι περίμενα. Τι περίμενα; Φαντασιωνόμουν όλη αυτή την περίοδο πλαισιωμένη από ένα μαύρο σκηνικό με άγχος, πονοκεφάλους, τρέμουλο των ποδιών και γενικότερα έντονα ψυχοσωματικά, όπου δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο εκτός του να... περιμένω... Να περιμένω το άγχος μου...

Ευτυχώς τα πράγματα δεν είναι έτσι... Υπάρχει αγωνία, υπάρχει ανησυχία αλλά το άγχος είναι πολύ λιγότερο σε σχέση με αντίστοιχες καταστάσεις του παρελθόντος. Μια σημαντική πρόοδος είναι μπορώ να φαντασιώνομαι εκείνη τη στιγμή χωρίς να νιώθω τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια μου...

Αξιοσημείωτο είναι ότι μαζί με το άγχος μετριάστηκε και ο θυμός. Το άλλο μεγάλο κεφάλαιο της ζωής μου. Ο θυμός... η γενεσιουργός αιτία πολλών καταστάσεων που βιώνω καθημερινά εδώ και πάρα πολλά χρόνια....

Γεια σας. Για οσους δεν το ξερουν προσφατα πηρα διπλωμα για μηχανακι και ετσι εκπληρωσα ενα στοχο που ειχα βαλει παλαιοτερα. Ετσι τωρα αποφασισα να βαλω νεο στοχο που ειναι να παρω το lower στα Αγγλικά αφου δεν το χω. Πήγα σε ενα φροντιστηριο κοντα στη γειτονια μου σχετικα και εκανα εγγραφη και σημερα ειναι μια συναντηση γνωριμιας με καθηγητες μαθητες. Θα ειμαστε καπου 10 ατομα με εμενα μαζι και ως συνηθως εχω αγχωθει αρκετα. Φοβαμαι μην με πιασει κριση μεσα στη ταξη οπως με ειχε πιασει πριν καπου 10 χρονια στο φροντιστηριο Αγγλικων και ειχα διεκοψει. Απο τη μια θελω να εκπληρωσω το στοχο μου αυτο αλλα απο την αλλη διερωταμαι αν μπορω?? Θα ειναι ενας μακρυς δυσκολος δρομος... :(

Αφού εκπλήρωσες τον πρώτο στόχο γιατί όχι και τον δεύτερο και μόνο το ότι βάζεις στόχους δεν καταλαβαίνεις ότι σημαίνει πρόοδος;Μπράβο σου

Quote:

---

Originally posted by giota
Αφού εκπλήρωσες τον πρώτο στόχο γιατί όχι και τον δεύτερο και μόνο το ότι βάζεις στόχους δεν καταλαβαίνεις ότι σημαίνει πρόοδος;Μπράβο σου

---

Αυτο που φοβαμαι ειναι μην απογοητευτω απο ενδεχομενη αποτυχια. Και τετοια \"πτωση\" θα ειναι πολυ επωδυνη θα γινω χειροτερα απο πριν.

Προσπαθησε να μην εισαι αυστηρος με τον εαυτο σου.Θελει βηματακι βηματακι και αφου εχεις αρχισει να τα κανεις αυτο ειναι πολυ θετικο.Δεν θα αποτυχεις αλλα ακομα και αν γινει αυτο καλυτερα να προσπαθησεις και να αποτυχεις παρα να μη προσπαθησεις καθολου.Μονο και μονο η «δοκιμασια» που θα επιβαλεις στον εαυτο σου θα σου δωσει και εμειριες και δυναμη.Συνεχισε ετσι.

Γουινστον ειτε ετσι ειτε αλλιως εσυ θα επιτυχεις το σκοπο σου,και θα εχεις ακομα μια κατακτηση στο ενεργητικο σου...θα δεις οτι μετα τα 2 πρωτα μαθηματα που θα γνωριστεις και με τους συμμαθητες σου ολα θα ειναι μια χαρα,και πιθανοτατα να βγειτε και για καφεδακι :)

Πολύ καλή κίνηση Winston Man!
Συμφωνώ με τον cloud θεωρώντας ότι ήδη με την απόφαση σου να πας στο φροντιστήριο, έχεις κάνει σημαντικότατο βήμα.

Το πως θα εξελιχθεί εξαρτάται και από το πως εσύ θα προσδιορίζεις τον όρο αποτυχία για το συγκεκριμένο εγχείρημα. Μην μασάς :) προχώρα... μην στέκεσαι σε ενδεχόμενες δύσκολες στιγμές, κάνε τον απολογισμό στο τέλος όταν θα έχεις μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα...

Καλή αρχή! Όλα θα πάνε καλά! :)

Ευχαριστω παιδια πηρα και 2 ζαναξ γιατι ειχα πολυ αγχος και ετσι ημουν χαλαρος σε γενικες γραμμες. Τα αλλα ατομα φαινονται μια χαρα παιδια - τουλαχιστον αυτη ειναι η πρωτη εντυπωση που αποκομησα.

Εχω ενα ευχαριστο. Πριν λιγο παρελαβα στα χερια μου το διπλωμα μου απο το δασκαλο οδηγησης επιτελους εκδοθηκε. Μπορω τωρα να παρω μηχανακι. :) Απο βδομαδα αρχιζουν και τα μαθηματα πηρα βιβλια τετραδια κτλ κτλ. Αντε καλη αρχη. :)

καλη αρχη και δυναμη winston man:)

Η πρώτη θεραπεία είναι οι δικές μας δυνάμεις, η θέληση. Έστω μικρά βηματάκια. Κι εγώ πριν χρόνια φοβόμουν να πάω σε πολυσύχναστα μέρη, πχ συγκεντρώσεις, καφέ, μπαρ. Τώρα πάω και είμαι άνετα. Δεν πλησίαζα γυναίκα, τώρα έχω κάνει κάποια μικρά βήματα. Και είμαι και κάπως πιο δυναμικός σ αυτά που δικαιούμαι.΄
Θέληση και ο χρόνος δείχνει λίγο αποτέλεσμα.

Έτσι είναι παιδιά!
Κι εγώ υπέφερα παλιά αλλά σήμερα, ξεχνώ σχεδόν απο τι είχα αρρωστήσει.
Εκθεση και πάλι έκθεση, παράλληλα με ψυχοθεραπεία για να λυθεί αυτό που κρύβεται πίσω απο την φοβία, θέληση, προσπάθεια, σφίξιμο των δοντιών.
Αυτό είναι!
Συνεχίστε όλοι τον καλό σας αγώνα :)

Σήμερα, ξύπνησα τρομαγμένος. Ο φόβος με κυρίεψε σπρώχνοντας με πιο βαθιά στο στρώμα μου. Δεν άκουσα (δεν ήθελα να κούσω) το ξυπνητήρι και πήγα στη δουλειά αργοπορημένος κατά μισή ώρα :)

Σε δύο εβδομάδες περίπου καλούμαι να παρουσιάσω την εργασία στην οποία αναφέρθηκα σε προηγούμενα μου posts σε αυτό το θέμα. Άγχος, τρόμος, φόβος κάνουν την εμφάνιση τους. Το θετικό είναι ότι σε παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν ο τρόμος εμφανίζονταν αρκετά πιο πριν (και ένα μήνα πιο νωρίς) και με συνόδευε καθόλη την διάρκεια της ημέρας. Η τωρινή κατάσταση είναι κάπως διαφορετική. Τρομάζω αλλά συγχρόνως έχω την δυνατότητα να απομονώσω τις άσχημες σκέψεις και να βρεθώ πάνω από αυτές.

Αναμένω την στιγμή με άγχος αλλά και ενδιαφέρον... θέλω να πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά :)