περίεργα συμπτώματα

Πάω Γιώργο ακόμα. Όχι τακτικα. Θέλει και 100 ευρώ τη φορά.
Κοίτα οφθαλμολογικά μου βρήκαν τη προηγούμενη βδομάδα μια πολύ μικρή ρωγμή στον αμφιβληστροειδή και την έκλεισαν με laser. Αλλά έχω λάμψεις και στο άλλο μάτι που δεν έχει ρωγμή. Μου λένε είναι από την αποκόλληση του υαλωδους που είναι τζελ και ρευστοποιειται σε υγρό ηλικιακά και τραβάει τον αμφιβληστροειδή. Φυσιολογικό στους ανθρώπους.

Αλλά το συσχςτιζω και με το αγχος. Πώς γίνεται να σκάνε όταν έχω συναισθηματική φόρτιση?
Τα εξήγησε ο ψυχολόγος. Επί τω πρακτεω όμως τι κάνουμε?
Σήμερα δούλεψα αρκετά βλέπω και μπάλα euro . Έχω δει όλα τα ματς. Προσπαθώ να μη το σκέφτομαι αλλα...
Όταν εαι εκτός σπιτιού δεν τις βλέπω. Κουφό ε??
Τι να πω....????

Quote:

---

Originally Posted by ΓΕΩΡΓΙΟΣ 77

Πάω Γιώργο ακόμα. Όχι τακτικα. Θέλει και 100 ευρώ τη φορά.
Κοίτα οφθαλμολογικά μου βρήκαν τη προηγούμενη βδομάδα μια πολύ μικρή ρωγμή στον αμφιβληστροειδή και την έκλεισαν με laser. Αλλά έχω λάμψεις και στο άλλο μάτι που δεν έχει ρωγμή. Μου λένε είναι από την αποκόλληση του υαλωδους που είναι τζελ και ρευστοποιειται σε υγρό ηλικιακά και τραβάει τον αμφιβληστροειδή. Φυσιολογικό στους ανθρώπους.

Αλλά το συσχςτιζω και με το αγχος. Πώς γίνεται να σκάνε όταν έχω συναισθηματική φόρτιση?
Τα εξήγησε ο ψυχολόγος. Επί τω πρακτεω όμως τι κάνουμε?
Σήμερα δούλεψα αρκετά βλέπω και μπάλα euro . Έχω δει όλα τα ματς. Προσπαθώ να μη το σκέφτομαι αλλα...
Όταν εαι εκτός σπιτιού δεν τις βλέπω. Κουφό ε??
Τι να πω....????

---

100? Μα που πας και δίνεις εκατό ευρώ? Βρες έναν που θα δίνεις τα μισά και να πηγαίνεις περισσότερες φορές..
Τι εξήγηση σου έδωσε? Ότι όταν δεν είσαι καλά εστιάζεις στο "πρόβλημα"? Τι σου είπε να κάνεις όταν εκείνη την στιγμή το μυαλό κολλάει εκεί;
Τότε προσπάθησε να είσαι περισσότερο έξω από το σπίτι, αφού βλέπεις ότι βοηθά. Κι αν δεν μπορείς πάντα, να είσαι έστω τις φάσεις που δεν είσαι καλά λόγω άγχους.
Από το σπίτι δουλεύεις ακόμη;

Ναι 100. Και ήταν 80. Θεωρητικά είναι πολύ καλός. Αν και δεν βρίσκω βελτίωση σε μένα. Πρέπει να ταιριάζουν σε αυτό ασθενής με γιατρό.
Μου λέει να βρίσκω πράματα να κάνω που με ευχαριστούν και τα παραταω λογω της κατάθλιψης. Να τα συνεχίζω και να μη δίνω σημασία στο κόλλημα. Το πώς το κάνουν είναι το θέμα. Θεώρησε ότι θα με βοηθήσουν τα χάπια αφού δεν βρίσκω μόνος μου δυναμη
Όχι δεν δουλεύω ΜΟΝΟ από το σπίτι πλέον. Πάω και στη δουλειά αλλά δουλεύω και από το σπίτι. Και τα δύο δηλαδη

Quote:

---

Originally Posted by ΓΕΩΡΓΙΟΣ 77

Ναι 100. Και ήταν 80. Θεωρητικά είναι πολύ καλός. Αν και δεν βρίσκω βελτίωση σε μένα. Πρέπει να ταιριάζουν σε αυτό ασθενής με γιατρό.
Μου λέει να βρίσκω πράματα να κάνω που με ευχαριστούν και τα παραταω λογω της κατάθλιψης. Να τα συνεχίζω και να μη δίνω σημασία στο κόλλημα. Το πώς το κάνουν είναι το θέμα. Θεώρησε ότι θα με βοηθήσουν τα χάπια αφού δεν βρίσκω μόνος μου δυναμη
Όχι δεν δουλεύω ΜΟΝΟ από το σπίτι πλέον. Πάω και στη δουλειά αλλά δουλεύω και από το σπίτι. Και τα δύο δηλαδη

---

Το αύξησε? Είναι υπερβολή τα 100 ευρώ. Όπως και τα 80. Αν νιώθεις ότι δε σε βοηθά, άλλαξε τον.

Ξέρεις τι με εμποδίζει? Δεν θέλω να πάω σε άλλον και να τα λέω από την αρχή. Δεν είναι λίγα. Είναι υλικό δεκαετιών.

Quote:

---

Originally Posted by ΓΕΩΡΓΙΟΣ 77

Ξέρεις τι με εμποδίζει? Δεν θέλω να πάω σε άλλον και να τα λέω από την αρχή. Δεν είναι λίγα. Είναι υλικό δεκαετιών.

---

Να κάνεις αυτό που νιώθεις ότι είναι καλύτερο για σένα..

Αυτό προσπαθώ. Τις τελευταίες μέρες έχουν μειωθεί αρκετά οι λάμψεις αλλά σήμερα ξύπνησα με άλλο ψυχοσωματικό που είχα και παλιότερα δύο φορές.
Δεν με αφήνουν να χαρώ τιποτα

Quote:

---

Originally Posted by ΓΕΩΡΓΙΟΣ 77

Αυτό προσπαθώ. Τις τελευταίες μέρες έχουν μειωθεί αρκετά οι λάμψεις αλλά σήμερα ξύπνησα με άλλο ψυχοσωματικό που είχα και παλιότερα δύο φορές.
Δεν με αφήνουν να χαρώ τιποτα

---

Τουλάχιστον ξέρεις ότι είναι ψυχοσωματικο και όχι σωματικό, άρα θα φύγει γρήγορα. Αυτό που περνάς, θέλει αρκετό χρόνο δυστυχώς, μέχρι να πάρεις ξανά τον ελεγχο. Είσαι καλύτερα?

Καλημέρα Γιώργο. Όχι δεν είμαι καλύτερα. Χειρότερα είμαι. Υπάρχουν στιγμές που ζητάω από τον Θεό να με πάρει για να μην υποφέρω άλλο. Βαρέθηκα και κουράστηκα. Δεν έχω πολλές δυνάμεις. Να με παρει με ένα τρόπο μπαμ και κάτω. Αρκεί να μην ταλαιπωρηθω. Καλύτερα θα είμαι. Τώρα δεν ζω. Δεν απολαμβάνω τη ζωή. Άλλες φορές το ξανασκέφτομαι και λέω ας το προσπαθήσω. Αλλά με τι νόημα? Αφού μπροστά η ζωή μου θα έχει όλο προβλήματα. Ίσως είναι ανώφελο.

Quote:

---

Originally Posted by ΓΕΩΡΓΙΟΣ 77

Καλημέρα Γιώργο. Όχι δεν είμαι καλύτερα. Χειρότερα είμαι. Υπάρχουν στιγμές που ζητάω από τον Θεό να με πάρει για να μην υποφέρω άλλο. Βαρέθηκα και κουράστηκα. Δεν έχω πολλές δυνάμεις. Να με παρει με ένα τρόπο μπαμ και κάτω. Αρκεί να μην ταλαιπωρηθω. Καλύτερα θα είμαι. Τώρα δεν ζω. Δεν απολαμβάνω τη ζωή. Άλλες φορές το ξανασκέφτομαι και λέω ας το προσπαθήσω. Αλλά με τι νόημα? Αφού μπροστά η ζωή μου θα έχει όλο προβλήματα. Ίσως είναι ανώφελο.

---

Καλησπέρα. Θα σε βοηθήσει να κόψεις σε κομμάτια τα προβλήματα σου και να αρχίσεις να τα λύνεις ένα ένα. Όσο είναι μαζεμένα, σου φαίνεται βουνό. Ποιο είναι το βασικό σου πρόβλημα αυτή την περίοδο; Ποιο δεν σε βοηθα να είσαι τόσο λειτουργικός όσο θα ήθελες;
Το ψυχολόγο θα ήταν καλό να τον βλέπεις πιο συχνά για να σε βοηθήσει. Αν δεν μπορείς λόγω οικονομικού να πηγαίνεις σε αυτόν που είσαι τώρα, βρες άλλο πιο φτηνό. Και να τα πεις ξανά από την αρχή. Δεν σημαίνει ότι θα ακολουθήσετε την ίδια πορεία με τον προηγούμενο, ίσως πάρετε άλλη οδό άρα τίποτα δεν θα είναι το ίδιο.
Έχω περάσει αυτά που περνάς, ξέρω πως είναι να έχεις κουραστεί να παλεύεις συνέχεια με κάτι και μόλις καταφέρεις να το νικήσεις, μετά τσουπ να εμφανίζεται άλλο. Ξέρω πως είναι. Αλλά ο μόνος τρόπος για να βγεις από εκεί είναι να τα αντιμετωπίσεις. Κάποιες μέρες θα είσαι χειρότερα, κάποιες άλλες θα είσαι εντάξει. Έτσι είναι, είναι μέρος της διαδικασίας αλλά κάθε φορά είσαι σε άλλο σημείο, πιο ψηλά από ότι ήσουν πριν.
Αν νιώθεις ότι κουράστηκες, κάνε ένα βήμα πίσω, άσε τον εαυτο σου να παραπονεθεί, να πει δεν αντέχω.. Έχεις το δικαίωμα να νιωσεις το οτιδήποτε. Και μετά συνέχισε. Το μυαλό για να μπει σε μια σειρά, θέλει χρόνο.

Καλημέρα Γιωργαρα. Όλα σωστά τα λες και σε ευχαριστώ. Το πώς τα κάνω είναι το θέμα. Εγώ φταίω σε.αυτο. δεν βρίσκω δυνάμεις. Κουράστηκα 8 χρόνια τώρα και κανένα βήμα μπροστά. Τα προβλήματα τα υπαρκτά είναι με τα μάτια μου. Με εμποδίζουν να κάνω πολλά πράματα. Με έχουν καθηλώσει . Με αγχωνουν καταβάλουν και μετά ερχονταιολα τώρα που είναι βουνό. Αν τα κόψω σε κομμάτια και δω πόσα είναι με αγχωνει περισσότερο. Δεν ξέρω τι να κάνω. Σήμερα πάλι δεν ξύπνησα καλά .

Quote:

---

Originally Posted by ΓΕΩΡΓΙΟΣ 77

Καλημέρα Γιωργαρα. Όλα σωστά τα λες και σε ευχαριστώ. Το πώς τα κάνω είναι το θέμα. Εγώ φταίω σε.αυτο. δεν βρίσκω δυνάμεις. Κουράστηκα 8 χρόνια τώρα και κανένα βήμα μπροστά. Τα προβλήματα τα υπαρκτά είναι με τα μάτια μου. Με εμποδίζουν να κάνω πολλά πράματα. Με έχουν καθηλώσει . Με αγχωνουν καταβάλουν και μετά ερχονταιολα τώρα που είναι βουνό. Αν τα κόψω σε κομμάτια και δω πόσα είναι με αγχωνει περισσότερο. Δεν ξέρω τι να κάνω. Σήμερα πάλι δεν ξύπνησα καλά .

---

Τα κόβεις σε κομμάτια για να αρχίσεις να δουλεύεις με ένα πρόβλημα κάθε φορά και όχι όλα μαζί. Και μετά πας στο επόμενο.
Αυτό που θα σε βοηθήσει είναι να βαλεις τον ψυχολόγο πραγματικά στη ζωή σου και όχι να τον βλέπεις αραιά και που. Αυτός θα σου πει πως θα προχωράς κάθε φορά. Ξέρω τι περνάς, το πέρασα. Ξέρω. Και σου λέω ότι τώρα είμαι καλά. Δεν φοβάμαι πχ αν πονέσω το στήθος μου, ότι είναι η καρδιά μ. Αλλά δεν ήμουν μόνος μου σε όλο αυτό. Είχα την ψυχολόγο διπλα μ. Μόνος δε μπορούσα να δω πέρα από το προβλημα. Αλλά και ο ψυχολόγος μόνος του δεν μπορεί να κάνει θαύματα. Είναι ο συνδυασμός. Θα σε βοηθήσει να αποδεχτείς το πρόβλημα που έχεις με τα μάτια σου, να μην το θεωρείς μειονέκτημα αλλά μέρος του εαυτού σου. Θα σε βοηθήσει να αποβάλεις όλες τις φοβίες που έχεις. Το μυαλό σου απλά κόλλησε. Δεν θα ξεκολλήσει μόνο του, ούτε αν καθίσεις εκεί και να λες στον εαυτό σου πόσο κριμα είναι που τα περναει όλα αυτά. Και ναι είναι κρίμα. Επειδή πονάει. Ξέρεις πόσα βραδιά κοιμόμουν κλαίγοντας επειδή φοβόμουν? Επειδή δεν ήξερα πως να το κάνω να σταματήσει? Ήταν σαν και περίμενα να έρθει ένας τρίτος να μου δείξει τον δρόμο για να "σωθώ". Δεν μπορεί όμως να σε σώσει κανένας πέρα από τον ίδιο σου τον εαυτό. Η ζωή είναι δική σου. Δες τι θα κάνεις με το θέμα του ψυχολογου, μην υποτιμάς τη βοήθεια που μπορεί να σου δώσει. Και μην νιώθεις άσχημα που κάποιες μέρες νιώθεις ότι δεν μπορείς άλλο. Είναι λογικό να νιώθεις έτσι.

Όταν με πιάνει η αρρωστοφοβια με βάζει κάτω και με πατάει. Χάνω από τα αποδυτήρια.και δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα.εχω αλλαξει 3 ψυχολογους- ψυχιάτρους. Δεν μου άρεσε κανένας. Δεν με βοήθησε κανένας. Μπορεί να φταίω και εγώ.

Quote:

---

Originally Posted by ΓΕΩΡΓΙΟΣ 77

Όταν με πιάνει η αρρωστοφοβια με βάζει κάτω και με πατάει. Χάνω από τα αποδυτήρια.και δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα.εχω αλλαξει 3 ψυχολογους- ψυχιάτρους. Δεν μου άρεσε κανένας. Δεν με βοήθησε κανένας. Μπορεί να φταίω και εγώ.

---

Κι εγώ έτσι ήμουν. Κάθε φορά που φοβόμουν κάτι, ξαπλωνα στο κρεβάτι και περίμενα απλα να έρθει το τέλος. Δεν ήθελα να κάνω απολύτως τίποτα, δεν είχε ουσία για μένα. Δεν χαιρόμουν με τίποτα. Και που πήγαινα ψυχολόγο το έβρισκα εντελώς ανούσιο, αλλά από κάπου έπρεπε να πιαστώ. Κάθε μέρα ήταν μια μάχη.. Δεν είχα ιδέα με τι παλεύω. Το μόνο που ένιωθα ήταν φοβος..

Η ψυχοθεραπεία θέλει πολυ χρόνο, πααααρα πολύ. Και χρειάζεται όταν φεύγεις από εκεί να επεξεργαζεσαι αυτά που συζητάς μαζί του. Θέλει μια σταθερότητα τον πρώτο καιρό (μια φορά τη βδομάδα), μέχρι να νιώσεις έτοιμος να το κάνεις κάθε δυο βδομάδες. Όταν δεν είσαι καλά να δίνεις το οκ στον εαυτό σου και να μην τον κρίνεις, αλλά μετά να πεισμώνεις περισσότερο και να λες θα το νικήσεις. Θα κουράζεσαι, θα θυμώνεις, θα τα παρατάς θα ξανά αρχίζεις. Είναι μέρος της διαδικασίας. Αλλά κάθε φορά θα είσαι ένα βήμα μπροστά. Βρες ένα ψυχολόγο, επένδυσε σε αυτόν, εμπιστευσου τον.

Τι να πω ρε Γιώργο . Μακάρι να είναι έτσι. Αλλά αν είναι να πάρει τόσο χρόνο , άξιζει? Εγώ θέλω άμεσα αποτελέσματα. Αν υπάρχει αναμέτρηση της κατάθλιψης και της φοβίας με τον ψυχολόγο και ο ψυχολόγος θέλει πολύ χρόνο να νικήσει δεν κάνουμε δουλειΑ?
Αργούμε. Πάω 2 μέτρα μπροστά και 3 πίσω.
Τώρα τι κάνουμε. Αν μου κάνει καλό σε 2-3 χρόνια τι να το κάνω? Μέχρι τότε θα μεγαλώνω, θα σκάνε νέα υπαρκτά προβλήματα και θα διογκώνονται όλα.
Και εγώ θα παλεύω και με τ υπαρκτά και τα ανύπαρκτα.