κλαπ κλαπ κλαπ χειροκροτάω όρθια και όντως δηλαδή ο τρόπος που διαχειρίζεσαι τα συναισθήματά σου παίζει ρόλο στο αν θα εκδηλώσεις διαταραχή συναισθηματος κι αυτό φαίνεται στις κρίσεις πανικού.
μπράβο για το σαξες στόρι τσακάλι.
Printable View
κλαπ κλαπ κλαπ χειροκροτάω όρθια και όντως δηλαδή ο τρόπος που διαχειρίζεσαι τα συναισθήματά σου παίζει ρόλο στο αν θα εκδηλώσεις διαταραχή συναισθηματος κι αυτό φαίνεται στις κρίσεις πανικού.
μπράβο για το σαξες στόρι τσακάλι.
Καλησπέρα. Πέρα από την αγωγή, την οποία πλέον τη θεωρώ απαραίτητη όχι για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα αλλά ως μόνιμη αντιμετώπιση όπως ένα χάπι της πίεσης, θεωρώ ότι με έχει βοηθήσει η ψυχοθεραπεία. Η βοήθεια που σου προσφέρει η ψυχοθεραπεία είναι έμμεση κυρίως αλλά ευρεία και πολυεπίπεδη, με την προϋπόθεση ότι θα γίνει σε έναν ικανό ψυχοθεραπευτή. Αφενός ξετυλίγεται το κουβάρι που έχει γίνει το μυαλό μας με τα χρόνια καθώς έχουν συσσωρευτεί τραύματα, βιώματα, απωθημένα, μη λειτουργικές πεποιθήσεις κλπ, αφετέρου γιατί από κάποιο σημείο της ψυχοθεραπείας και έπειτα βάζεις σε εφαρμογή αυτά που λαμβάνουν χώρα εντός της ψυχοθεραπευτικής σχέσης σε τομείς της ζωής σου, έχουν δηλαδή πρακτική εφαρμογή...η ψυχοθεραπεία δεν είναι απλώς ξεμπουκωμα από τις αρνητικές μας σκέψεις αλλά χτίσιμο κάτι καινούργιου, άρα δεν έχει καμία σχέση με το να μιλάμε με έναν φίλο ο οποίος δεν διαθέτει τις γνώσεις για να μας διαχειριστεί και το πιθανότερο είναι εάν μπει σε διαδικασία να μας προτείνει λύσεις στα προβλήματα μας αυτές να είναι "μολυσμένες" από δικές του προβολές. Από κει και πέρα συμπληρωματικά βοηθούν πολλά πράγματα ανάλογα με τον άνθρωπο και τις προτιμήσεις του. Απαραίτητη θεωρώ τη διενέργεια εξετάσεων για τυχόν ύπαρξη προβλήματος στον θυρεοειδή που επηρεάζει την ψυχολογική μας κατάσταση, αιματολογικές για επίπεδα βιταμινών b12, φυλλικό οξύ, d. Γενικά ένα συμπλήρωμα με βιταμίνες b (b complex) για μικρό χρονικό διάστημα ή πολυβιταμινη για μικρό χρονικό διάστημα ιδίως σε περίπτωση κακής διατροφής μπορεί να βοηθήσει. Επίσης η αποφυγή της καφεΐνης και της ζάχαρης. Η άσκηση, η επαφή με τη φύση, η ύπαρξη κοινωνικών σχέσεων, η μη καταπίεση των συναισθημάτων και της σεξουαλικότητας, κλπ. Χρειάζεται ένας συνδυασμός πραγμάτων, δεν πιστεύω στη μονοθεραπεια, ούτε υπάρχει ένας δρόμος ίδιος για όλους, υπάρχει και η άποψη ότι η κατάθλιψη είναι "κοινωνική" αρρώστια, ότι σχετίζεται δηλαδή με τη μοναξιά, την έλλειψη πραγματικής ουσιαστικής επικοινωνίας. Τα τελευταία χρόνια έχω αρχίσει να ταιζω αδέσποτα, να αλληλεπιδρω μαζί τους. Μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση η έντονη επιθυμία/ένστικτο για άγγιγμα, σωματική επαφή, χάδια κλπ. Αυτά δεν ντρέπονται να το δείξουν. Εμείς;
Διαφέρουν αυτά που θα μπορούσαν να βοηθήσουν κάθε άνθρωπο, καθώς δεν είμαστε ίδιοι, ούτε τα βιώματά μας, ούτε η ψυχοσύνθεση, ούτε ζούμε σε ίδιες εντελώς συνθήκες, όπως ούτε δεχόμαστε πανομοιότυπες πιέσεις στην καθημερινότητά μας. Αλλά θα πω τι βοήθησε εμένα. Η διάγνωση για τον αυτισμό με βοήθησε στην αποκρυπτογράφηση των ιδιαιτεροτήτων μου και στην σταδιακή απεμπλοκή από την άμυνα του masking (συνεχίζεται η πορεία). Θεωρώ ότι μια σωστή διάγνωση για το τι αντιμετωπίζει καθένας είναι βασική. Έπειτα, αλλαγή συνθηκών εσωτερικών και εξωτερικών, ώστε να βρεθεί η χρυσή τομή και να γίνουν οι ανάλογες ανακατατάξεις και προσαρμογές. Σωστοί ειδικοί και όχι ό,τι να'ναι, μέσα βάζω φυσικά όχι μόνο την επιστημονική κατάρτιση, αλλά και την πείρα, την εξειδίκευση και την ενσυναίσθηση και τα καθαρά όρια.
Επίσης, η ελευθερία από καταναγκασμούς, η ελευθερία να είσαι εσύ σε κάθε πράγμα που σε αφορά και σε αγκαλιάζει και το αγκαλιάζεις.
είναι τρελό να σκεφτείς σε τί στενά πλαίσια μας αναγκάζουν να επιβιώνουμε ενώ δεν υπάρχει κανένας λόγος. η ζωή θα συμβεί ούτως ή αλλως.
συμφωνω για τη διάγνωση και την αλλαγή περιβάλλοντος.
Όταν κάποιος νιώθει χάλια και δε μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι τι γίνεται.ειμαι υπό αγωγή.και δε μπορώ ούτε να σηκωθώ από το κρεβατι
Σας παρακαλώ γράψτε μου μια συμβουλη
Το έχω περάσει κι εγώ στο παρελθόν, να μην θέλω να σηκωθώ απ' το κρεβάτι λόγω της θλίψης οπότε σε καταλαβαίνω αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο απ' το να σου μιλάω... Ο γιατρός σου είναι αυτός που πρέπει να μιλήσεις, είναι ο κατεξοχήν αρμόδιος για να σε βοηθήσει...
Δανάη, θα περάσει. Δεν είναι αιώνιο αυτό που αισθάνεσαι τώρα. Βρίσκεσαι σε ένα σημείο της ζωής σου με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Τι μένει απαράλλαχτο στη ζωή και θα μείνει το πώς αισθάνεσαι αυτή τη στιγμή, για πες μου. Θέλει υπομονή. Όσο μαύρα κι αν σου φαίνονται όλα, σου φαίνονται έτσι λόγω της κατάθλιψης. Μείνε στο φόρουμ, αν θες, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που βγήκαν από την κατάθλιψη, διάβασε και θα δεις. Μικρά βήματα. Από το κρεβάτι σου ακόμη μπορείς ν'αρχίσεις. Κι έχεις αρχίσει, ρωτάς, ζητάς αυτό που θα σε βγάλει από εκεί. Θα το καταφέρεις, επέμενε. Αν παίρνεις φάρμακα, θα δράσουν, αν δε δράσουν ο γιατρός σου πρέπει να στα αλλάξει. Σιγά σιγά θα δεις διαφορά, κουράγιο.
Θα σου πω... Με την σωστή φαρμακευτική αγωγή που με σήκωσε απ' το κρεβάτι και μου έσωσε την ζωή γιατί κι εγώ όλα μαύρα τα έβλεπα και λόγω αυτού προσπάθησα πάνω από μία φορά να δώσω τέλος στη ζωή μου κι όμως είμαι ακόμα εδώ... Αυτό δεν σου δίνει ελπίδα;