Ευσεβείς πόθοι vs Ανίερες αντιστάσεις.

"Ο άνθρωπος είναι έλλογο ον- ή τουλάχιστον αυτό μου έχουν πει. Σε όλη τη μακρά ζωή μου αναζήτησα στοιχεία που να επιβεβαιώνουν αυτόν τον ισχυρισμό, αλλά δεν είχα την καλή τύχη να βρω κανένα, μολονότι έψαξα σε πολλές χώρες τριών ηπείρων.
Αντίθετα, αυτό που διαπίστωσα ήταν ότι στον κόσμο κυριαρχεί όλο και περισσότερο η παράνοια. Είδα μεγάλα έθνη που πρωτοστάτησαν στον πολιτισμό να παρασύρονται από τα φληναφήμαντα ιεροκηρύκων. Είδα ωμότητες, διώξεις και δεισιδαιμονίες να αυξάνονται αλματωδώς, ωσότου φτάσαμε στο σημείο να θεωρείται η υπεράσπιση της ορθοφροσύνης σημάδι ανθρώπου αρτηριοσκληρωτικού, που έχει ξεμείνει από μιαν άλλη εποχή."
Bertrand Russell

Πωπω άγριο μέλι μου έκανες τα μούτρα κρέας

ο τιτλος πως μπηκε ακριβως? με εχει μπερδεψει ο τιτλος, γι αυτο δεν ειχα κατι να γραψω? τι συζηταμε ακριβως?

Λέει το αγριομελι κάτι μοντέρνα που σκοπο έχουν να νιώσουμε άσχημα στο χωριό μου αυτό το λέμε χεστηκε η φοράδα στο αλώνι

Quote:

---

Originally Posted by Mixedgirl

ο τιτλος πως μπηκε ακριβως? με εχει μπερδεψει ο τιτλος, γι αυτο δεν ειχα κατι να γραψω? τι συζηταμε ακριβως?

---

Έχω αναφερθεί από την αρχή τι σημαίνει ο τίτλος (στο πρώτο ποστ ήδη). Το θέμα είναι η αντιμετώπιση της ζωής και του θανάτου δίχως το δεκανίκι των θρησκειών, και καθώς ζούμε σε χώρα που κυριαρχεί ο χριστιανισμός, και αυτού φυσικά.

Παραθέτω ένα ποτ πουρί απόψεων για την αθε'ι'α, την έλλειψη πίστης σε θεό ή θεούς, από φυσικούς, βιολόγους, αστρονόμους, συγγραφείς, ψυχολόγους, κοινωνιολόγους, stand up comedians, και γενικά ό,τι μου τραβάει το ενδιαφέρον και θέλω να μοιραστώ πάνω στο ζήτημα. Από Einstein, Freud, Nietzche, Dawkins, Bertrand Russell, Emma Goldman, Bakunin, και τόσους άλλους μεγάλους άθεους.

μεσα σου βαθια θα ηθελες να υπαρχει η οχι ?

σε τρομαζει που δεν υπαρχει? η θα σε τρομαζε η περιπτωση να υπαρχει κατι "μεγαλυτερο"?
ασχετο με αυτα.
πως εισαι? η ερωτηση θα ειναι καπως σκληρη, νιωθεις γαληνη απ οταν εφυγε η μητερα σου? νιωθεις καπως πιο ελευθερη?

Μα υπάρχουν τόσα μεγαλύτερα από εμένα. Και αυτό είναι το ζήτημα, ότι δεν έχω ανάγκη τη θρησκευτικότητα για να έχω αυτό που άλλοι ονομάζουν transcendence, πνευματικότητα, ας το πω και δέος και συνειδητοποίηση ενός απέραντου αλλά χαοτικού, όμορφου αλλά και αδιάφορου, σκληρού αλλά και τρυφερού, υπέροχου και τερατώδους. Μου αρκεί να το βρίσκω στον κήπο. Ο κήπος μου φτάνει, δεν έχω ανάγκη τα ξωτικά και τις νεράιδες. Κι αν τις έχω, που σημαίνει αγαπώ τη μυθολογία, πρέπει να ξέρω ότι αυτό είναι μυθολογία, ποίηση και τίποτε παραπάνω, και δε θα καθορίζει την κοινωνία και τα ανθρώπινα η πίστη μου στους μύθους. Πράγμα που δε γίνεται με τη θρησκεία, την εκκλησία και τίποτε απ΄αυτά, γιατί η εξουσία, η ανάγκη για έλεγχο, το μίσος για το σώμα, όλα μα όλα, είναι σιχαμένα, ψεύτικα, υποκριτικά, μισογυνίστικα, παραδόπιστα, εχθρικά στο διαφορετικό, το Άλλο, εσωτερικεύονται και σου κλέβουν ηρεμία, γνώση, χαρά, πολεμάνε ομάδες που έπρεπε να υποστηρίζονται, εφαρμόζουν ρητορική μίσους, τόσα μα τόσα άλλα. Για τη μητέρα μου θα σου απαντήσω μέσω πμ, εδώ με ενδιαφέρει να κρατήσω το νήμα στο θέμα του, γιατί είναι σημαντικό.

Δε με τρομάζει καθόλου, αντίθετα, η εφεύρεση του θεού είναι η τρομακτική. Και τονίζω το εφεύρεση. Και το σύμπαν είναι μαγικό, δε μου χρειάζονται οι ανοησίες των θρησκειών. Είναι οι χειρότεροι κακοποιητές, αυτοί και τα κομματόσκυλά τους, οι πιστοί.

Επίσης, να προτείνω σε όσα μέλη τους ενδιαφέρει το ζήτημα με τις κοινωνικές του και άλλες προεκτάσεις, να διαβάσουν και το νήμα Η Θεούσα της Διπλανής Πόρτας, του tommorrello, που ασχολείται με αυτά, αλλά με τρόπο κάπως διαφορετικό από τον δικό μου (επικεντρώνεται στα κοινά και το πώς η θρησκεία, χριστιανισμός επηρεάζουν την καθημερινότητα και φανερώνει και τις διασυνδέσεις με εξουσίες, είναι εξαιρετικό νήμα! λαβ γιου μπροζ!

Η ιδανική κατάσταση του ανθρώπου είναι να διαλογίζεται το κοσμικό μυστήριο..Να επιχειρεί να το προσεγγίσει διανοητικά,αλλά κυρίως να βιώνει το μυστήριο συναισθηματικά...Και να έχει συνείδηση της τύφλας του μπροστά στην πολυπλοκότητα της ύπαρξης.

Quote:

---

Originally Posted by Yoco Choco

Η ιδανική κατάσταση του ανθρώπου είναι να διαλογίζεται το κοσμικό μυστήριο..Να επιχειρεί να το προσεγγίσει διανοητικά,αλλά κυρίως να βιώνει το μυστήριο συναισθηματικά...Και να έχει συνείδηση της τύφλας του μπροστά στην πολυπλοκότητα της ύπαρξης.

---

Αυτή ακριβώς είναι η διαφορά μας. Εγώ δε θέλω να παραμείνω τυφλή. Και θεωρώ ότι η επιστήμη είναι τρόπος να σκέφτεσαι που βοηθάει στο να μην αρκείσαι στα ελάχιστα.
Και δε με τραβάει το μυστήριο γιατί είναι μυστήριο, αλλά γιατί θα ήθελα να το λύσω. Είναι κίνητρο η έλλειψη γνώσης, όχι σκοπός. Αν ήταν τόσο ωραίο να μέναμε στο κοσμικό μυστήριο και τέρμα, τότε ο άνθρωπος δε θα είχε κάνει κανένα βήμα για να βρει πράγματα σε τομείς πχ επιστημονικούς. Το μυστήριο είναι έναυσμα για ανακαλύψεις, περισσότερη γνώση, σε τρώει να μάθεις το γιατί. Εμένα δε με τραβάει αυτό που λες, με τραβάει να μαθαίνω τα γιατί.
Οπότε όχι, δεν είναι η ιδανική κατάσταση του ανθρώπου να συλλογίζεται κάτι τέτοιο σε κενό αέρος. Το να συλλογίζεται "γύρω απ' αυτό", πώς να το λύσει και ξεπεράσει, αυτό θεωρώ ως ανθρώπινη εξέλιξη. Ωραία αυτά για την πολυπλοκότητα της ύπαρξης, αλλά καλύτερη η γνώση.

Εχεις την ψευδαίσθηση ότι ο άνθρωπος θα φτάσει στην απόλυτη αλήθεια?....Η γνώση είναι πεπερασμενη....Η σύγχρονη επιστήμη δεν μπορεί να πάει παραπέρα από το Μπινγκ Μπανκ γιατί σου λέει ότι δεν έχουμε πρόσβαση στην πληροφορία.
Και το Μπινγκ Μπάνγκ και ολόκληρο το σύμπαν μας, δεν μπορεί παρά να είναι μια απειροελάχιστη μηδαμινότητα μέσα στην απεραντοσύνη της ύπαρξης.

https://i.postimg.cc/BXRsz6WD/Theism.jpg

Το ζήτημα είναι ότι ΔΕΝ χρειάζομαι την πίστη στον θεό για να διαπιστώσω την πολυπλοκότητα της ύπαρξης. Μάλιστα, μπορώ να δω και να εξετάσω αυτή την πολυπλοκότητα στην οποία αναφέρεσαι, με καθαρότερη ματιά. Γιατί εσύ θα κοιτάς μόνο το μεγαλείο, ενώ εγώ θα βλέπω και αυτά που οι πιστοί δεν κοιτάνε, γιατί τους χαλάει τα συστατικά ενός υπερτέλειου κόσμου, που έχει πλαστεί "εν σοφία". Φυσικά και δεν θεωρώ ότι θα ανακαλύψουμε τα πάντα, ωστόσο δεν θα βάζω εμπόδια στην ανέλιξη του ανθρώπου χρησιμοποιώντας ως βάση μου την θρησκεία.

Εσύ για παράδειγμα, εμποδίζεις την ελευθερία των γυναικών για αυτοδιάθεση και επιλογή στο ίδιο τους το σώμα, με την πίστη σου στο δικαίωμα ενός συνόλου κυττάρων χωρίς αυτοσυνείδηση (έμβρυο πριν τους τάδε μήνες), γιατί πιστεύεις σε κάτι που δεν υπάρχει εκεί και με τη επιβολή της χριστιανικής συντηρητικότατης ματιάς πάνω στη σεξουαλικότητα.

Το ίδιο συμβαίνει και με την πίστη σε θεό. Επειδή πιστεύετε σε κάτι που δεν υπάρχει εδώ ούτε εκεί, ορθώνετε φράγματα στην ανθρωπότητα, την επιστήμη και τσακίζετε τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων, εκτός από των χριστιανών.

Επίσης, μηδαμινοί ξεμηδαμινοί, δεν παύουμε να είμαστε ΕΔΩ. Υπάρχουμε. Και αυτό σημαίνει ότι το συμφέρον μας είναι να περνάμε καλύτερα, όχι χειρότερα. Και αυτό σημαίνει ανθρώπινα δικαιώματα, ελευθερία, αυτοδιάθεση, όχι άρνηση επιλογών, όχι γύρισμα στο μεσαίωνα και εθελοτυφλία. Χειραφέτηση και ενδυνάμωση του ανθρώπου, ώστε να μπορεί να φέρει την ύπαρξή του στο αχανές σύμπαν, δεν το αρνούμαι, με αξιοπρέπεια και κατανόηση.

Όλο και κάτι άλλο θυμάμαι να αναφέρω. Κάποιοι θειστές απολογητές, έχουν εφεύρει μία νέα βερσιόν του θεού. Ο θεός ως το ίδιο το σύμπαν, ή ο θεός ως η ίδια η φύση. Nope, that won't fly. Αυτή είναι η απάντηση της αθείας.
Το παρακάτω απόσπασμα εξηγεί διάφορα πράγματα πάνω στα προαναφερθέντα:

"οτιδήποτε εμπίπτει στην επικράτεια των αισθήσεών μας πρέπει να βρίσκεται μέσα στη φύση και, όσο εξαιρετικό κι αν είναι, δεν δύναται να διαφέρει στην ουσία του απ' όλα τα άλλα υπάρχοντα του ορατού και απτού κόσμου, του οποίου αυτοσυνείδητο μέρος είμαστε κι εμείς. Ο κόσμος των ζώντων, ως έχει, περιέχει αρκετά θαύματα και μυστήρια- θαύματα και μυστήρια που ενεργούν πάνω στα αισθήματα και τη διάνοιά μας με τρόπους τόσο ανεξήγητους, που θα είχαμε λόγο να θεωρούμε τη ζωή μια μαγική κατάσταση.

Όχι, έχω τόση απαρασάλευτη συνείδηση του θαυμαστού, που δεν θα μπορούσε ποτέ να με γοητεύσει το αμιγώς υπερφυσικό, το οποίο (μπορείτε να το πάρετε όπως θέλετε) δεν είναι παρά ένα μηχανευμένο προιόν, μια επινόηση μυαλών ελάχιστα ευαίσθητων στις μύχιες εκείνες λεπτότητες της σχέσης μας με τα αναρίθμητα πλήθη των νεκρών και των ζώντων' μια βεβήλωση των τρυφερών μας αναμνήσεων' μια ύβρις στην αξιοπρέπειά μας.

Όποια κι αν είναι η έμφυτη μετριοφροσύνη μου, δεν θα συγκαταβεί ποτέ τόσο χαμηλά ώστε να γυρέψει βοήθεια για λογαριασμό της φαντασίας μου μέσα σε εκείνα τα μάταια φαντασιοκοπήματα που συμμερίζονται όλες τις εποχές και που φτάνουν να γεμίσουν κάθε εραστή της ανθρωπότητας με άφατη θλίψη."

Joseph Conrad, Σημείωση του συγγραφέα στη Γραμμή Σκιάς, μετάφραση Άρη Μπερλή.

Ρε μέλι την παλευεις;

Quote:

---

Originally Posted by elis

Ρε μέλι την παλευεις;

---

Ναι. Για σένα ανησυχώ. Δεν απευθύνομαι σε σένα όταν γράφω, εκτός αν αναφέρω το όνομά σου. Ό,τι γράφω το γράφω γιατί αυτό με ενδιαφέρει.