Θα χρεοκοπήσει το ΕΣΥ ,
Και τελικά αυτοί που έχουν πραγματικά ανάγκη τις αξονικες και μαγνητικές, θα παραμείνουν...στον άσσο!
Printable View
Θα χρεοκοπήσει το ΕΣΥ ,
Και τελικά αυτοί που έχουν πραγματικά ανάγκη τις αξονικες και μαγνητικές, θα παραμείνουν...στον άσσο!
Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα, ότι δεν ξέρω τι έχω.. κανείς δε βρίσκει τίποτα. Φοβάμαι ότι είναι κάτι τόσο σοβαρό που δεν το βρίσκουν.Quote:
Originally Posted by george1520
Εξαιρετικό το σχόλιό σου και πολύ ανθρώπινο σε άνθρωπο που υποφέρει. Αδερφέ, δε τις ζητάω από μόνη μου, οι γιατροί τις προτείνουν αφού δε μου βρίσκουν τίποτα και τα συμπτώματα επιμένουν. Αλλά ακόμη κι αν τις ζητούσα, πληρώνω τη συμμετοχή μου, δεν είναι τσάμπα. 70€ θα δώσω τώρα και άλλα 30€ είχα δώσει τον Μάιο.Quote:
Originally Posted by kostas62
Αν είχες κάτι σοβαρό θα το έβρισκαν. Το ξέρεις αυτό.. Ο φόβος σου σε οδηγεί τώρα. Αύριο συζήτησε με το ψυχολόγο σου τους φόβους που εχεις. Και να κανεις πάντα αυτό που νιώθεις ότι είναι καλύτερο για σένα.. Ανεξαρτήτως με το τι ακούς. Μόνο εσύ ξέρεις τι περνάςQuote:
Originally Posted by Sophie_
Όλο αυτό που περιγράφω για χθες βράδυ σου φαίνεται λόγω άγχους δηλαδή; Μα να κοιμηθώ πήγα, δύο μέρες ήμουν πολύ καλά!Quote:
Originally Posted by george1520
Εννοείται ότι το άγχος ή μαζεμένο στρες μπορεί να σου δημιουργήσει το οτιδήποτε. Εγώ χειρότερα γινόμουν όταν ήμουν σε κατάσταση ηρεμίας.. Δηλαδή να είμαι επιτέλους "καλά", ξαφνικά κάτι πάθαινα.Quote:
Originally Posted by Sophie_
Αυτό που θα σε βοηθήσει (θα το πω αν και με νευριάζει κάθε φορά που το λέει η ψυχολόγος μου), είναι να παρατηρείς τον εαυτο σου. Δηλαδή τι προηγήθηκε πριν από κάθε περιστατικό. Ώρες ή ακόμη και μέρες πριν. Μπορεί να είχες κάποια διαφωνία με κάποιον, μια δύσκολη μέρα ή στιγμή, να άκουσες κάτι που δεν περίμενες.
Εγώ σου λέω κάνε τις εξετάσεις σου, για να σου φύγει η έννοια αλλά όταν βγουν τα αποτελέσματα να θυμάσαι πως αν είχες κάτι θα το έβρισκαν..
Αύριο ζήτησε από το ψυχολόγο να σου δείξει τεχνικές για να ηρεμείς οταν νιώθεις περίεργα. Τεχνικές άγχους, ενσυνειδητοτητας, τεχνικές χαλάρωσης.. Έχει πολλά.
Σε ευχαριστώ τόσο πολύ για τα λόγια σου. Με βοηθάς πολύ. Να και τώρα, είχα ξαπλώσει μισή ώρα ίσα να ξεκουραστώ πριν πάω πάλι στη δουλειά για απόγευμα και με το που εκλεισα τα μάτια μου ξαφνικά πλακωμα στο στήθος και βάρος. Να μη μπορώ να κοιμηθώ ενώ είμαι αυπνη από το βράδυ. Μόλις άνοιξα τα μάτια μου αμέσως είμαι καλύτερα. Και δε γίνεται να μη κοιμάμαι. Αυτή τη βδομάδα είναι η δεύτερη φορά που μου συμβαίνει αυτό το νέο σύμπτωμα..το έπαθα την Κυριακή το βράδυ και πάλι χθες βράδυ, αλλά πολύ πιο έντονα... Αν πάρω ζαναξ το βράδυ, μισό του 0,50, λες να μου χειροτερέψει τη ζαλαδα όπως έκανε το ξοζαλ και το χαμομήλι;Quote:
Originally Posted by george1520
Δεν έχεις κάποια κακιά αρρώστια που δεν μπορούν να βρούν από πού προέρχεται. Φοβάσαι και έχεις συμπτώματα ( αθώα) τα παθαίνεις χωρίς να υπάρχει πραγματική αρρώστια. Δυστυχώς αν δεν μπορείς να κοιμηθείς το μυαλό δεν ηρεμεί κάτι θα σκεφτεί κάτι θα νιώσεις και δεν περνάει η ώρα το βράδυ και γίνεσαι χειρότερα.
Δεν ξέρω από ζαναξ. Δεν έχω πάρει ποτέ. Xozal παίρνω για την αλλεργική ρινίτιδα και απλά με χαλαρώνει. Μίλησε και με το ψυχιατρο σου αν θες σήμερα να σου πει τι μπορείς να κάνεις για να μπορέσεις να κοιμηθείς το βράδυ.Quote:
Originally Posted by Sophie_
Αυτό είναι η μεγαλύτερη κατάρα. Να τα παθαίνεις ότν δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα... Όταν υπάρχει πίεση απο δουλειά, κάτι έκτακτο, ημέρα κρίσης να σε θαυμάζουν όλοι για την ψυχραιμία σου και πως αντιμετώπισες την κατάσταση και να πηγαίνεις σε μια γιορτή, σε γενέθλια, σε κάτι χαλαρό και να είσαι "κομμάτια" και να σε λυπούνται.Quote:
Originally Posted by Sophie_
Σήμερα πρέπει να πάω τις κόρες μου σε μια συναυλία και οι "συναγερμοί" έχουν ήδη αρχίσει. 14 πίεση ενώ είναι πάντα 11,5-12 και καθεστώς συναγερμού. Το παλεύω 8 χρόνια, έχω σταματήσει τα SSRIs 3, αλλά δυστυχώς αυτό το πράγμα πάει και έρχεται και μένεις μόνο να αναρωτιέσαι πότε θα σου δώσει το τελικό χτύπημα.
Είμαι πολύ καλύτερα από πριν 8 χρόνια με κρίσεις πανικού και εισαγωγές, αλλά και πάλι δεν φεύγει...
Καλησπερα και απο εμενα. Ειμαι 45 ετων και ολο αυτο το πακετο αγχους (κατι εχω-κατι θα παθω ΤΩΡΑ) το βιωνω αρκετα χρονια. Αυτο που εχω καταλαβει τελικα ολα αυτα τα χρονια ειναι οτι πρεπει να λεω στον ευατο μου ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ. ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ. Φυσικα οταν με ποιανει κατι, οπως βαρια ανασα ή τωρα με την πολυ ζεστη λογω δουλειας υδρωνω παρα πολτ, σκεφτομαι θα παθω κατι; Πρεπει να βαλω το μυαλο μου σε ταξη. ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ. Εχω ξεκινησει ψυχοθεραπεια εδω και εναμιση μηνα. Δυσκολο αυτο αλλα θελει πιστη ατον εαυτο μας.
Από ποια ηλικία το έχετε; Και πόσο δύσκολο είναι να καταφέρουμε να φέρουμε αυτή τη θετική σκέψη... Εγώ άμα λίγο κάτι δεν νιώσω καλά δε μπορώ να σκεφτώ θετικά, φέρνω την καταστροφή με το μυαλό μου και νιώθω αβοήθητη...Quote:
Originally Posted by anastasiaarkou
Οταν κάποιος έχει τακτική σεξουαλική δραστηριότητα,είναι σαν να παίρνει αντικαταθλιπτική και αγχολυτική αγωγή.
Η πρωτη κριση πανικου ξεκινησε οταν ημουν 25 ετων. Κατα τη διαρκεια ολων των ψυχοσωματικων φυσικα και θελει προσπαθεια για θετικη σκεψη. Πχ σημερα απο το πρωι εχω αυτο το βαρος ατο στηθος και καποιες φορες δεν τερματιζει η ανασα μου. Το υπομενω, λεω δεν εχω κατι και φευγει μονο του. Ξαναρχεται , ακεφτομαι παλι το ιδιο. Ακομα και στη δουλεια...και σκεφτομαι, οχι δε θα σου περασει...και προχωραω...ειναι δυσκολι αλλα δεν υπαρχει επιλογη, παρα μονο να λεω δεν εχω τιποτα. Επισης σε ψυχολογι που μιλαω και με τον καρδιολογο μου ειπα. ΟΧΙ αυστηρα σε φαρμακευτικη αγωγη οταν ρωτησα αν κρινουμ οτι χρειαζομαι.
Συμφωνω απολυτως!!