Originally Posted by
_Vassilis
Νιωθεις αδυναμη αλλα δεν εισαι αδυναμη. Και οι μαραθωνοδρομοι αμα τους δεις λιγο πριν τερματισουν στο Καλλιμαρμαρο ετοιμοι να πεσουν κατω ειναι απο ολη την προηγουμενη διαδρομη και ο κοσμος προσπαθει να τους εμψυχωσει να αντεξουν λιγα μετρα ακομα. Η εικονα εκεινης της στιγμης τους αδικει γιατι αυτοι οταν ειναι ξεκουραστοι ειναι υπεραθλητες.. Ψυχραιμία, κλεισε τα μάτια, πάρε μια βαθιά ανάσα και προσπάθησε να ηρεμήσεις. Είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση για σένα η φετινή. Μπορεί και να έχει λίγο κλάμα παραπάνω παρά γελιο και χαρά αλλά δεν πειράζει, ανακουφιστικό ειναι και αυτό καμιά φορά χρειάζεται.. Πήγαινε λίγο και με τα νερά του συζύγου, δεν το λέω για να τον δικαιολογήσω, το λέω για να αποφύγετε την περιττή ένταση. Κι αμα δε θελει να μιλησει στην αδερφη σου για τα χρονια πολλα δε χαθηκε ο κοσμος, ας το αποφυγετε αυτο. Καλυψε τον εσυ, πες εχεις τις ευχες του αντρα μου, ειναι εξω τωρα και ψηνει, βρες μια δικαιολογια. Η οταν ειστε κατ´ ιδίαν μαζί της αμα δε θες να της πεις το ψεμα πες της ε, αφου τον ξερεις αμα τον πιασει η αναποδια του πως ειναι, μην τον παρεξηγεις, αστον, θα του περασει παρακατω. Δεν εχεις ομως μονο τα ασχημα , εχεις και καλα, σκεψου λιγο και αυτα για να παρεις δυναμη. Εχεις την υγεια σου κι εσυ και τα παιδακια σου, ασχολησου λιγο με αυτα για να μπορεσεις να ξεχαστεις απο τα αλλα. Ή μαλλον οχι να ξεχαστεις, αλλα τουλαχιστον καπως να ανακουφιστεις. Τα παιδια ειναι ζωη και γινονται αντιδοτο στην απωλεια αγαπημενων μας προσωπων. Κι οπως σου ειπα αμα σε βοηθαει να μιλαμε εδω ειμαστε, ελα να τα λεμε, ολοι εδω μια παρεουλα ειμαστε. Χωρις αυτο να αναιρει και τη δυνατοτητα να αναζητησεις βοηθεια και απο αλλου αμα το χρειαζεσαι οπως σου προτειναν τα αλλα παιδια. Αλλο η ανθρωπινη παρεα και αλλο η βοηθεια απο καποιον επαγγελματια. Αλλα να εισαι πολυ προσεκτικη με αυτους, εγω αυτο τουλαχιστον δε θα σταματησω να το λεω. Κι εγω σημερα για καποιο λογο δε νιωθω στα καλυτερα μου, εχω διαφορα προβληματα που υπαρχουν. Αλλα σκεφτομαι μετα το φαγητο που εχω να παω στο νοσοκομειο να δω πολυ δικο μου προσωπο που εχει περασει καρκινο και τωρα εκανε δευτερο χειρουργειο και ειναι εκει σημερα με πόνους κλπ. Αρα εγω μπροστα σε αυτο δεν εχω τιποτα.. Καταλαβες? Σφιξε τα δοντια και προχωρα. Μπορεις! Οι μαραθωνοδρομοι οταν τα κουραγια τους εξαντλουνται συνεχιζουν με τη δυναμη της ψυχης. Μην το βαλεις κατω, θα περασει η δυσκολια και παρακατω θα νιωσεις καλυτερα. Ειμαι βεβαιος οτι και ο πατερας σου αυτο θα ηθελε για σενα, οχι να σε καταβαλλει η λυπη.