Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Δεν σας πιστεύω πρωι-πρωι!!!
Πίστευε και μη ερεύνα!
Έτσι με ενημέρωσε ο μονογενής ημίθεός keep walking στην έρημο της αχβαχσγιμανηδ.
Printable View
Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Δεν σας πιστεύω πρωι-πρωι!!!
Πίστευε και μη ερεύνα!
Έτσι με ενημέρωσε ο μονογενής ημίθεός keep walking στην έρημο της αχβαχσγιμανηδ.
Κατάλαβα.Η ψυχοδυναμική είναι σαν την τεκίλα.You take it with a grain of salt and you bite the lemon,λοολ:D
Γαμώτο,συνήθως μετά το Mezkal con salt έρχεται η συμβουλή \"καταναλώστε υπεύθυνα\",αυτά τα υπεύθυνα είναι που μου τη σπάνε.:P
Δεν φρίκαρα, θέλησα απλά να επισημάνω κάτι.Quote:
Originally posted by PETRAN
Μ άρεσε που η weird φρικαρε με όλα αυτά τα επιστημονικά για το συναίσθημα και αμέσως έτρεξε να ποσταρει το δικό της quote λολολ χαχαχα
:)
Μήπως γενικά, πάντως, σου αρέσει να φρικάρεις τον κόσμο?
Μην βάλεις μπρος μηχανισμούς άμυνας, αυτό δεν είναι προσπάθεια να σε αναλύσω ;)
Quote:
Originally posted by keep_walking
Μη μας μαλωνεις weird...εξασκουμε την σκεψη γιατι εχουμε μπαφιασει απο το συναισθημα λολ.
Δεν σας μαλώνω...
Είμαι σχεδόν βέβαιη, οτι πίσω απο μια έντονη διανοητικοποίηση,
κρύβεται ένα αφόρητα έντονο συναίσθημα.
:)
... ρε συ Γουίρντ, εγώ γιατί διαφωνώ πάλι;... :D ... με αυτό το τελευταίο που λες εννοώ κι ασχέτως αν το εξέφρασες με βάση τα γραφόμενα στο θρεντ. Ότι δηλαδή πίσω από τόση διανοητικοποίηση, βλέπω μάλλον αδύναμο συναίσθημα. Αυτό τουλάχιστον εισπράττω από μένα που είμαι μπλοκαρισμένη αρκετά στο συναισθηματικό μου περιβόλι τους τελευταίους μήνες. Θαρρώ πως όταν υπάρχει εξισορρόπηση και βιώνουμε χωρίς να μας κάθονται βαριά στο στομάχι, δε σκεφτόμαστε τόσο πολύ. Εν ολίγοις, ποιός τη γαμεί τη σκέψη όταν τη νιώθει ωρέ;... :P ...
... κι εσύ ρε συ Ρέϊν;... αμέσως να παραπέμψεις σε... τεκίλα;... θες να πεις ότι κάνω \'υποτροπή\' δυο φορές τη βδομάδα και το παίζω απεξαρτημένη;... μη μ\' επηρεάζεις, θα του ζητήσω το λόγο σήμερα και σε καθιστώ υπεύθυνη για ό,τι του συμβεί...
:D
Quote:
Originally posted by Alobar
... ρε συ Γουίρντ, εγώ γιατί διαφωνώ πάλι;... :D ... με αυτό το τελευταίο που λες εννοώ κι ασχέτως αν το εξέφρασες με βάση τα γραφόμενα στο θρεντ. Ότι δηλαδή πίσω από τόση διανοητικοποίηση, βλέπω μάλλον αδύναμο συναίσθημα. Αυτό τουλάχιστον εισπράττω από μένα που είμαι μπλοκαρισμένη αρκετά στο συναισθηματικό μου περιβόλι τους τελευταίους μήνες. Θαρρώ πως όταν υπάρχει εξισορρόπηση και βιώνουμε χωρίς να μας κάθονται βαριά στο στομάχι, δε σκεφτόμαστε τόσο πολύ. Εν ολίγοις, ποιός τη γαμεί τη σκέψη όταν τη νιώθει ωρέ;... :P ...
... κι εσύ ρε συ Ρέϊν;... αμέσως να παραπέμψεις σε... τεκίλα;... θες να πεις ότι κάνω \'υποτροπή\' δυο φορές τη βδομάδα και το παίζω απεξαρτημένη;... μη μ\' επηρεάζεις, θα του ζητήσω το λόγο σήμερα και σε καθιστώ υπεύθυνη για ό,τι του συμβεί...
:D
Δεν διαφωνούμε καλή μου.
Κρύβεται αφόρητο ( να βιωθεί) έντονο συναίσθημα είπα, δεν είπα \"βιώνεται\".
Όταν βιώνεται, σταματά να κρύβεται.
:)
Προτιμώ να νιώθω παρά να αναλύω από τι αποτελείται κάθε συναίσθημα. Δε μου αρέσει να σκέφτομαι \"χημικά\".
Προτιμώ να νιώθω και να αναλύω το γιατί νιώθω έτσι όταν αυτό που νιώθω με δυσκολεύει.
Η ψυχοδυναμική και ίσως και άλλες ψυχοθεραπείες (δεν ξέρω για άλλες) δε συνίσταται μονοσήμαντα στο να αποκωδικοποιήσεις τον εαυτό σου. (Άλλωστε αυτό μπορεί και να μην είναι και ποτέ εφικτό γιατί μεταβαλλόμαστε μέρα με την ημέρα). Συνίσταται στο να βρεις γιατί νιώθεις δυσάρεστα συναισθήματα, ποιες ανάγκες σου δεν ικανοποιείς και γιατί, έτσι ώστε να αρχίσεις να τις ικανοποιείς. Άλλωστε, αν ικανοποιούμε τις ανάγκες μας, τα δυσάρεστα συναισθήματα δεν έχουν λόγο να μας χτυπούν το καμπανάκι.
Όχι πως γίνεται ποτέ να μη νιώθουμε δυσάρεστα συναισθήματα, και αυτά έχουν ανεκτίμητη αξία. Αλλά έχει διαφορά το συνεχές παθολογικά άσχημο συναίσθημα που αποτελεί τροχοπέδη βίωσης και επιβίωσης.
Πάντως, προτείνω μια αλλαγή keep: Να ανοίξεις και ένα θρεντ με τίτλο \"Τι μας ωθει στην επαφη με τον συνανθρωπο μέσω φόρουμ\" :)
Γιατί στο θρεντ αυτό ανοίξαμε συζητήσεις περί ανέμων και υδάτων αλλά στην ουσία αυτό συζητιέται:)
Προσωπικά, δεν το είδα έτσι το θέμα αλλά απο την φιλοσοφική του διάσταση καθαρα.Quote:
Originally posted by anwnimi
Πάντως, προτείνω μια αλλαγή keep: Να ανοίξεις και ένα θρεντ με τίτλο \"Τι μας ωθει στην επαφη με τον συνανθρωπο μέσω φόρουμ\" :)
Γιατί στο θρεντ αυτό ανοίξαμε συζητήσεις περί ανέμων και υδάτων αλλά στην ουσία αυτό συζητιέται:)
Δεν επικεντρώθηκα δηλ στο μέσο της επαφής, αλλά είχα στον νου κάθε επαφή μου, είτε απο εδώ μέσα είτε απο εκεί έξω..
Πιστεύω πώς ειναι η αναγκη μας για επαφη, ως κοινωνικα οντα. Για να συναντηθουμε με τον άλλον αλλά και με τον εαυτο μας μεσα απο τον άλλον. Για να ανακαλυψουμε το μυστηριο του άλλου κ το δικο μας. Νομιζω πώς ετσι πραγματωνεται ο ανθρωπος. Κι ετσι πλουτιζει. Ετσι ομορφαινει κ γεμιζει.Quote:
Originally posted by keep_walking
Οπως λεει το ερωτημα , τι πιστευεται οτι βρισκεται στον συνανθρωπο.
Αυτο που βρισκω εγω ειναι ο πλουτος των συναισθηματων γιατι αλλιως ολα ειναι πιο μονοτονα κατα δυναμει ευχαριστων και δυσαρεστων.
Αυτο που παλευω να καταπολεμησω δηλαδη ειναι η πληξη και ειναι το κυριαρχο συναισθημα.
Καπου αναφερθηκε ο φοβος της μοναξιας.
Θα ήθελα να προσθέσω στην όμορφη συζήτησή μας,
ότι η επαφή με τον άλλο,
μπορεί να οδηγήσει και στο χάσιμο του εαυτού μας, την απομάκρυνση απο τον άλλο..
Πιστεύω οτι κάθε \"πλησίασμα\"
θέλει να γίνεται προσεκτικά.
Έχει και η οικειότητα τα όριά της.
Πλησίασμα, χωρίς την σωστή δόση απόστασης,
μπορεί να είναι απομάκρυνση τελικά
ή παγίδευση μέσα σε καλούπια εαυτού.
Ο φυσικός χώρος της αλήθειας,
είναι η ελευθερία.
Μόνο μέσα απο την ελευθερία αναδύεται,
η ουσία μιας σχέσης.
:)
ναι, οταν το πλησιασμα δεν ειναι εισβολη, τοτε μιλαμε για ελευθερια. οταν μπορουν να υπαρχουν οι αληθειες κ των δυο παρουσες αλλα οχι αντικρουομενες.
το κοντα εχει παντα κοντυτερα. γιατι οι αποστασεις δημιουργουνται καταρχην απο το χθες. οποτε παντα υπαρχουν κι αλλες γεφυρες, κι αλλες, κι αλλες...
Εμ οκ \"τι μας ωθει στην επαφη με τον συνανθρωπο\" ειναι ο τιτλος.
Η απαντηση η αναγκη μας για επαφη δεν με καλυπτει:)
Yπάρχει κάποια απαντηση που σε καλυπτει? Που σου λέει κατι?
Χμ δηλαδη λες οτι ειναι παραλογο το ερωτημα?
Ή οτι πρεπει να βρω απαντησεις για τον εαυτο μου?
Αυτο που θελω να δω ειναι πως το εχετε σκεφτει εσεις.
Το τι σας ωθει για επαφη με τον συνανθρωπο.
Η αναγκη ναι ειναι μια απαντηση αλλα εμπεριεχεται ηδη στην ερωτηση πιστευω.
...η αγαπη και η ευτυχια...