Εχεις δικιο.Εσενα εννοουσα..;ρ .σορρι
Ενας ναρκωμανης δεν θα πεθανει αμα δεν παρει τη δοση του.Απλα ειναι φριχτο γι αυτον το να μην την παιρνει.Ενας που δεν πινει νερο καποια στιγμη θα πεθανει(πραγμα που το κανει να λεγεται και "αναγκη")..
Οπως σου ξαναειπα επισης και στο προηγουμενο ποστ οτι δεν νιωθω απειλη απ τα γραπτα σου,αλλα ενοχλουμαι οταν καποιος θελει σωνει και ντε να κανει τη γνωμη του καθολικη.
οταν αναφερεσαι σε μενα κανοντας εικασιες του στυλ "μηπως νιωθεις να απειλεισαι, ή μηπως με βρισκεις πολυ πειστικη"..θα περιμενεις και τις αναλογες απαντησεις..Οπως κανεις υποθεσεις για μενα,θα δεχεσε και την αντιδραση μου στον τροπο που επιλεγεις να μου απευθυνθεις..Αν δεν δεχεσαι εν ολιγοις υποδειξεις,εγω δεν δεχομαι με τη σειρα μου αστηριχτες υποθεσεις για το ατομο μου.
μα το θεμα ειναι ΟΤΙ ΝΟΙΩΘΕΙ ΤΟΣΟ ΑΣΧΗΜΑ ΟΠΩΣ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ!!!!
γιαυτο και για μενα ταυτιζονται.γιατι ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ το εχει κανει ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ!!
καταλαβαινω το σκεπτικο της ενοχλησης σου, αλλα θεωρω οτι δεν με αφορα,και επισης δεν μπορω να κανω κατι, γιατι διαφωνω,...
εγω δεν σου ειπα πως να γραφεις, πως να αρχιζεις η να συνεχιζεις τις προτασεις σου
γιατι πολυ απλα δεν με ενδιαφερει καθολου...
δεν εχω κανενα προβλημα με τις απαντησεις σου.
απλα δεν προκειται να ανταποκριθω.αυτη ειναι η ερμηνεια της φρασης "δεν δεχομαι υποδειξεις απο εσενα" και οχι οτι δεν μπορεις να γραψεις οτι θελεις. γραφε μεχρι αυριο :)
Για να σου δωσω να καταλαβεις τον τροπο σου και το τι σου ειπα,θα σου απαντησω ως εξης.Μηπως προκειται για μια σωστη μου υποδειξη και το ξερεις κατα βαθος γι αυτο και ενοχλεισαι?Μηπως μεσα σου ξερεις οτι οντως αυτος ειναι ο λαθος τροπος για να απευθυνθεις σε καποιον που δεν σου μιλαει το ιδιο?
Αν καταλαβες καλως..αν οχι..οκ και παλι..
Εχεις δικιο σ αυτο το σημειο,εδω που τα λεμε..Σου ειχα ομως ηδη απαντησει οτι "οχι" δεν βρισκω απειλη στα ποστ σου και το ξαναειπες..(δεν παυουν να ναι βεβαια ενοχλητικες για μενα τετοιου ειδους υποθεσεις και "προκλησεις")
Τεσπα,οπως ξαναπα δεν εχω να προσθεσω κατι αλλο επι του θεματος..
Αντε καλο μας μεσημερι (οντως αυτη τη φορα) ;ρ
Αυτο που λεω, ειναι οτι συνηθως ενας ανθρωπος - οποιος κι αν ειναι αυτος- παει απο το ενα ακρο στο αλλο. Οταν περναει στην αντιπερα οχθη, δλδ σε κατι υγιεινο, λεει...α ωραια τωρα ειμαι μια χαρα. Συνηθως ομως δεν ειναι ετσι. Γιατι δεν ειναι μονο το περιεχομενο της εξαρτησης, ειναι και η διεργασια που φτιαχνει μια εξαρτηση. Και οχι, δεν λεω οτι ως καπνιστρια ειμαι καλυτερη απο εναν αθλητη...δεν υπαρχει πουθενα αυτο, ουτε το υποννοω. Λεω ομως οτι οσες εξαρτησεις λιγοτερες, τοσο πιο ελευθερος ειναι κανεις. Και οχι, δεν εννοω οτι το καθε τι ειναι εξαρτηση επειδη το αγαπας και εισαι συνεπης σ αυτο. Αλλο πραγμα ειναι η εξαρτηση, αλλο η αγαπη σε κατι, σε καποιον. Υπάρχει διαφορα.
ναι σοφία, αλλά εδώ μιλούσαμε για εξαρτήσεις και όχι ισσοροπημένους ανθρώπους που όπως είπα και πριν, δεν ξέρω κανένα.
Φυσικά το ιδανικό θα ήταν ένας άνθρωπος να μην καταπιέζεται από τίποτα, αλλά πάλι δεν πιστεύω πως ο εκάστοτε εξαρτημένος καταπιέζεται από κάτι.
Υπάρχουν ένα εκατομμύριο διαφορετικών χαρακτήρων
Πχ, ας πάρουμε το τσιγάρο που είναι η συνήθεια των περισσοτέρων.
όλοι μπορούμε να το κόψουμε, αλλά για τον α β γ λόγο δεν το κάνουμε και ενώ ξέρουμε πως είναι λάθος συνεχίζουμε αυτή την άχρηστη και θανατηφόρα συνήθεια.
Εκεί πάνω λοιπόν σου λέω, πως θα προτιμούσα να είχα εξάρτηση από τον αθλητισμό και να έτρεχα μες στη βροχή, παρά το @@τσιγαρο.
Αυτό λεω. Δεν εξετάζω τον ιδανικό άνθρωπο, που έτσι και αλλιώς δεν πιστέυω πως υπάρχει.
Να ξεκινησω απο το τελος λεγοντας οτι δεν μιλαω για εξαρτησεις οπως το νερο, ο αερας που αναπνεουμε κλπ. Δεν μιλαω απο την αρχη του θεματος για κατι τετοιο, γιατι αυτες ειναι ζωτικες αναγκες. Θες να πεις οτι ειμαστε εξαρτημενοι απο αυτα? Πες το, ομως ετσι ειμαστε πλασμενοι. Εγω μιλαω για αλλους ειδους εξαρτησεις κ η διαφωνια μου ειναι στο οτι δραστηριοτητες που ειναι υγιεις (πχ. σεξ, σχεσεις, υγιεινη διατροφη) μπορει να κρυβουν παθολογια απο μερους του ατομου, με τον τροπο που τις βιωνει ή τις εχει ενταξει στην ζωη του (πχ. καταναγκασμος, εμμονη).
Θα ηθελα ακομα να πω πώς οχι δεν μιλαω καθολου υποθετικα, με βαση αυτο που γραφεις παραπανω για μενα. Για την ακριβεια, προσπαθω να αποφευγω υποθεσεις. Προτιμω να μιλαω για πραγματα που εχω ανακαλυψει μεσα στη θεραπεια μου ή για πραγματα που με βοηθησε να δω η θεραπευτρια μου, η ομαδα μου κι εγω να μαθω να βλεπω μεσα απο αυτους σ αυτους κ σε μενα. Η αγωνια στην οποια αναφερομαι, δεν ειναι υποθεση ειναι βιωμα. Δεν ειναι να χαμε να λεγαμε....λοιπον. Ουτε μιλαω εκ του ασφαλους ως ενα ατομο απολυτα και καθολα ισορροπημενο.
Οι εξαρτησεις -στις οποιες αναφερθηκα κ με τον τροπο πιστευω οτι αναπτυσσονται κ δουλευουν- για μενα εχουν παθολογια, εχουν δυσκολια κ εχουν κ δουλεια απο πισω για το ατομο που το χαρακτηριζουν. Αν για αλλους ειναι κατι ευχαριστο κ χαρουμενο, εχει καλως...δεν εχω σκοπο να επιβαλλω την γνωμη μου σε κανεναν.Οποιος θελει αλλωστε μπορει να το ψαξει απο μονος του, τι παιζει για τον εαυτο του.