-
missirlou πέρασαν 7 μήνες από τότε που άνοιξα αυτό το θέμα. Προβληματίστηκα και εγώ από αυτά που γράφτηκαν.
Ένα μεσημέρι τον παρέλαβα από το σχολικό και ήταν εμφανώς φοβισμένος. Τον ρώτησα αν έγινε κάτι και δεν μου απάντησε. Αρκετή ώρα αργότερα και αφού η διάθεσή του ήταν πολύ καλή μου είπε πως αν ποτέ βρεθεί στο φωτογραφείο που αφήνουμε τις φωτογραφίες για εκτύπωση (περίπου 200 μέτρα από το σπίτι μας) γνωρίζει πως θα γυρίσει και να μην ανησυχώ. Δεν συνέδεσα αρχικά τα δύο γεγονότα. Την επόμενη μέρα όμως που παίζαμε "ανθρωπάκια" ένα από τα ανθρωπάκια που ο γιος μου συμπαθεί ιδιαιτέρως του "έπιασε την κουβέντα". (Αυτός είναι ένας τρόπος που χρησιμοποιώ για να μαθαίνω τις σκέψεις του).
Δείτε λοιπόν το διάλογο που ακολούθησε ανάμεσα σε ένα 4χρονο και ένα "ανθρωπάκι":
- Χθες το μεσημέρι που γύρισες από το σχολείο δεν μου φάνηκες και πολύ καλά (του είπε ο φίλος του)
-Ναι...η αλήθεια είναι ότι φοβήθηκα λιγάκι.
-Για ποιο λόγο? Συνέβη κάτι?
-Να η δασκάλα ήθελε να με κατεβάσει από το σχολικό. Με τραβούσε με πολλή δύναμη αλλά ευτυχώς είμαι και εγώ πολύ δυνατός. Κρατήθηκα από το χερούλι και με τα δύο χέρια και δεν μπόρεσε να με κατεβάσει.
-Και γιατί ήθελε να σε κατεβάσει η κυρία σου?
-Να...γιατί έβγαζα την ζώνη μου...
-Προσπάθησε να κατεβάσει και άλλα παιδιά.
-Ναι μια άλλη φορά, αλλά μάλλον δεν είναι τόσο δυνατή...
Πήρα την συνοδό του σχολικού στο τηλέφωνο (χωρίς να είναι μπροστά φυσικά το παιδί). Δεν αρνήθηκε το γεγονός, μου είπε πως συνηθίζει να βγάζει την ζώνη (προφανώς έχει βρεί και το δικό της αδύνατο σημείο) και μάλιστα παρασύρει και τα άλλα παιδιά να κάνουν το ίδιο. Ζήτησε συγνώμη φυσικά μου είπε ότι δεν θα ξαναεπαναληφθεί και με παρακάλεσε να μην το αναφέρω στην διευθύντρια...
Αργότερα που ηρέμησα σκεφτόμουν τι έπρεπε να είχε κάνει. Να αφήσει 5-6 παιδάκια χωρίς ζώνη στο σχολικό με κίνδυνο ένα απλό τρακάρισμα να τα σκοτώσει?
Δεν είναι εύκολες οι απαντήσεις. Το σίγουρο είναι ότι η τρομοκτατία ''πιάνει''. Εγώ όμως δεν την χρησιμοποιώ παρόλο που βλέπω πολλούς γονείς να το κάνουν με την έννοια οτι θεωρώ ότι τα τραύματα που αφήνει είναι βαθιά και μόνιμα. Θεωρώ μια ξυλιά πολύ πιο αθώα. Άλλωστε τέλειες λύσεις δεν υπάρχουν.
-
Δεν υπαρχουν παιδια που φοβούνται τους γονεις τους αλλα παιδιά που τους σέβονται…
Σε κάθε άλλη περιπτωση φταιμε εμεις και όχι τα παιδια μας