Αγχώδης διαταραχή, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη. Πως τα έζησα και πως το ξεπέρασα...

Printable View

Show 40 post(s) from this thread on one page

28-07-2006, 23:57
pratsdim

Quote:

Originally posted by ελενα
δημητρη διαβαζοντας σε κλαιω.ζω με αυτο 8 χρονια,το εχω δεχτει και προχωραω,μερικες φορες νιωθω πως θα τρελαθω απτον εσωτερικο διαλογο καθυσηχασμου..οι οικογενεια μου λεει πως καταλαβαινει μα στην ουσια εχει παντελη αγνοια.προσπαθω..και θα προσπαθω,και απο σεπτεμβρη που θα δουλευω και θα βγαζω δικα μου χρηματα θα ξανααρχισω την θεραπεια..δημητρη σε ευχαριστω,οπως και το λενακι μεσα απτην ψυχη μου.επιτελους νιωθω να με καταλαβαινουν.ευχομαι λυτρωση..ελενα

Καλησπέρα Έλενα,
σε ευχαριστώ πολύ!
Το ότι θα τρελαθείς είναι μια σκέψη που ταλαιπώρησε και μένα πάρα πολύ, αλλά να γνωρίζεις ότι στην κατάσταση που περνάς η πιθανότητα να τρελαθείς είναι πολύ μικρότερη από κάποιον που δεν βρίσκεται σε μια ανάλογη κατάσταση, ουσιαστικά μηδαμινή. Όσο για το αν σε καταλαβαίνουν οι δικοί σου, από προσωπική εμπειρία μπορώ να σου πω ότι, όχι μόνο οι δικοί μου, αλλά κανένας δεν μπορούσε να καταλάβει το πρόβλημά μου στην ακριβή του διάσταση... Δεν υπάρχει περίπτωση να σε κατανοήσει πλήρως κάποιος που δεν έχει περάσει ή περνάει από την ίδια ή παρόμοια κατάσταση, σε αυτό είμαι απόλυτος γιατί το έζησα. :-)
Να είμαστε όλοι καλά!
Δημήτρης
29-07-2006, 11:53
schadow

Νομιζα οτι ημουν η μονη που ελεγε........Νιωθω τυχερη που το περασα,ζω,νιωθω,αισθανομαι
πραγματικα,αληθινα μετα απ\'ΑΥΤΟ....η διαφορα μας ειναι μονο στο οτι εγω δεν πηρα ποτε φαρμακα....Μπραβο Δημητρη χαρηκα παρα πολυ διαβαζοντας το κειμενο σου...ευχομαι οτι καλυτερο στην ζωη σου.....
29-07-2006, 16:28
alex30

Συμφωνώ με όσα γράφει Δημήτρης και δείχνουν ότι πράγματι τον πάλεψες και τον βίωσες. Όσα διάβαζα έλεγα μέσα μου \"έχει περάσει αυτά τα στάδια που περασα και περνάω\" και ένιωσα μια παρηγοριά. Είναι πολύ ωραίο να διαβάζεις κάποια αφήγηση με τον τρόπο που το έκανες. Περιγραφικός και αναλυτικός. Οπότε μπορώ να μιλάω με έναν που σίγουρα έχει κρίσεις πανικού!!! Και εγώ Δημήτρη έτσι σκέφτηκα. Δεν οφελεί να τον αποφύγεις. Όσο πας να τον αποφύγεις τόσο αυξάνεται το άγχος και ο πανικός. Προσωπικά έλεγα \"όπως ήρθε έτσι θα περάσει\". Και περίμενα να περάσει. Όποτε προσπάθησα να τον αποφύγω αγχώθηκα και πανικοβλήθηκα περισσότερο. Θυμάμαι όταν είπα στο γιατρό μου \"και αν λυποθυμίσω;\" μου λεει \"και τι έγινε;\". Ε αυτό το \"και τι έγινε\" με βοήθησε πάρα πολύ. Ας με πιάσει \"και τι έγινε\". Τόσες φορές που με έπιασε δεν έγινε τίποτα από όσα φοβόμουν. Το κόλπο είναι για εμένα να μην τον αποφύγεις. Αν είναι να έρθει ας έρθει. Όπως θα έρθει έτσι και θα φύγει. Κάνεις λίγο πιο πέρα, ασχολείσαι με κάτι για να μη σκέφτεσαι τα συμπτώματα του πανικού και μετά από λίγο περνάει. Και λες \"μα καλά αφού δεν έπαθα τίποτα τι καθόμουν και φοβόμουν!!!\". Όμως το δικό μου το πρόβλημα ήταν ότι απεύφευγα τα μέρη που μου προκαλούσαν πανικό. Ή οταν με έπιανε σε ένα μέρος σαν κυνηγημένος έτρεχα για να φύγω. Αυτό το πάλαιψα ξεπερνώντας τον πανικό εκεί που με έπιανε. Έτσι είδα ότι δεν έπαθα τίποτα από οσα φοβόμουν ότι θα πάθω. Και εγώ φοβήθηκα μην τρελαθώ. Διάβασα όμως στο ιντερνετ σε σελιδα σχετική ότι απεναντίας δεν τρελένεσαι. Οπότε πλέον αυτό το \"και τι έγινε;\" μου έχει γίνει τρόπος αντιμετώπισης σε αρκετές πλέον καταστάσεις που μου προκαλούν άγχος. Να είσαι καλα Δημήτρη τόσο για τις αναλυτικές και ωραίες περιγραφές και επισημάνσεις που κάνεις και δείχνουν έναν άνθρωπο που ξέρει τι πέρασε και πως το ξεπέρασε και που έκανες ένα τόσο ωραίο θέμα για όλους όσους έχουν κρίση πανικού.
Φιλικά
Alex30
31-07-2006, 10:07
Lenaki

Quote:

Όσο για το αν σε καταλαβαίνουν οι δικοί σου, από προσωπική εμπειρία μπορώ να σου πω ότι, όχι μόνο οι δικοί μου, αλλά κανένας δεν μπορούσε να καταλάβει το πρόβλημά μου στην ακριβή του διάσταση... Δεν υπάρχει περίπτωση να σε κατανοήσει πλήρως κάποιος που δεν έχει περάσει ή περνάει από την ίδια ή παρόμοια κατάσταση, σε αυτό είμαι απόλυτος γιατί το έζησα. :-)
Να είμαστε όλοι καλά!
Δημήτρης

Πόσο δίκιο έχεις Δημήτρη!
ΚΑΝΕΙΣ δεν καταλαβαίνει τι περνάμε αν δεν έχει περάσει από τον ίδιο εφιάλτη!
Έχω μπει στη διαδικασία να περιγράψω ή να προσπαθήσω να εξηγήσω πώς είναι μια κρίση πανικού. Το μόνο που έχω καταφέρει είναι να την ξαναβιώννω εγώ από την αρχή! Και απέναντί μου έχω ανθρώπους με ζωγραφισμένη την απορία στο πρόσωπό τους. Είναι πράγματι μάταιο. Και φυσικά επειδή δεν αντιλαμβάνονται τη δυσκολία της κατάστασης, αμφισβητούν και τον αγώνα που καταβάλουμε να καταπολεμήσουμε μια κριση...Πολλές κρίσεις...Όλη την κατάσταση...
Τώρα πια βέβαια έχω πάψει να \"εξηγώ\" γιατί με κουράζει και με εκνευρίζει το, σχεδόν μόνιμα ίδιο, αποτέλεσμα. \"Σιγά μωρέ πώς κάνεις έτσι; Κι εγώ πέρασα κάτι ανάλογο όταν μπήκα στο μετρό...όταν πήγα στο μανάβη..\" κλπ κλπ...
Και λέω μέσα μου..καλά, άστο. Μάταιος κόπος.
Αρκεί να καταλαβαίνουμε εμείς οι ίδιοι τη σημασία της προσπάθειας και να μην τη σταματάμε ούτε δευτερόλεπτο.
31-07-2006, 10:11
Lenaki

Quote:

Originally posted by alex30
Συμφωνώ με όσα γράφει Δημήτρης και δείχνουν ότι πράγματι τον πάλεψες και τον βίωσες. Όσα διάβαζα έλεγα μέσα μου \"έχει περάσει αυτά τα στάδια που περασα και περνάω\" και ένιωσα μια παρηγοριά. Είναι πολύ ωραίο να διαβάζεις κάποια αφήγηση με τον τρόπο που το έκανες. Περιγραφικός και αναλυτικός. Οπότε μπορώ να μιλάω με έναν που σίγουρα έχει κρίσεις πανικού!!! Και εγώ Δημήτρη έτσι σκέφτηκα. Δεν οφελεί να τον αποφύγεις. Όσο πας να τον αποφύγεις τόσο αυξάνεται το άγχος και ο πανικός. Προσωπικά έλεγα \"όπως ήρθε έτσι θα περάσει\". Και περίμενα να περάσει. Όποτε προσπάθησα να τον αποφύγω αγχώθηκα και πανικοβλήθηκα περισσότερο. Θυμάμαι όταν είπα στο γιατρό μου \"και αν λυποθυμίσω;\" μου λεει \"και τι έγινε;\". Ε αυτό το \"και τι έγινε\" με βοήθησε πάρα πολύ. Ας με πιάσει \"και τι έγινε\". Τόσες φορές που με έπιασε δεν έγινε τίποτα από όσα φοβόμουν. Το κόλπο είναι για εμένα να μην τον αποφύγεις. Αν είναι να έρθει ας έρθει. Όπως θα έρθει έτσι και θα φύγει. Κάνεις λίγο πιο πέρα, ασχολείσαι με κάτι για να μη σκέφτεσαι τα συμπτώματα του πανικού και μετά από λίγο περνάει. Και λες \"μα καλά αφού δεν έπαθα τίποτα τι καθόμουν και φοβόμουν!!!\". Όμως το δικό μου το πρόβλημα ήταν ότι απεύφευγα τα μέρη που μου προκαλούσαν πανικό. Ή οταν με έπιανε σε ένα μέρος σαν κυνηγημένος έτρεχα για να φύγω. Αυτό το πάλαιψα ξεπερνώντας τον πανικό εκεί που με έπιανε. Έτσι είδα ότι δεν έπαθα τίποτα από οσα φοβόμουν ότι θα πάθω. Και εγώ φοβήθηκα μην τρελαθώ. Διάβασα όμως στο ιντερνετ σε σελιδα σχετική ότι απεναντίας δεν τρελένεσαι. Οπότε πλέον αυτό το \"και τι έγινε;\" μου έχει γίνει τρόπος αντιμετώπισης σε αρκετές πλέον καταστάσεις που μου προκαλούν άγχος. Να είσαι καλα Δημήτρη τόσο για τις αναλυτικές και ωραίες περιγραφές και επισημάνσεις που κάνεις και δείχνουν έναν άνθρωπο που ξέρει τι πέρασε και πως το ξεπέρασε και που έκανες ένα τόσο ωραίο θέμα για όλους όσους έχουν κρίση πανικού.
Φιλικά
Alex30

Αλέξη μου ανατρίχιασα...Είναι σα να βλέπω δικό μου κείμενο. ΑΚΡΙΒΩΣ. Και έχεις απόλυτο δίκιο. ΔΕΝ πρέπει ούτε να προσπαθούμε να κοντρολάρουμε την κρίση πανικού, ούτε να προσπαθήσουμε να την εξηγήσουμε. Είναι ακριβώς αυτό που είπες \"Ε και; Τί θα πάθω; Έπαθα κάτι στον προηγούμενο πανικό; ΟΧΙ. ʼστον, θα περάσει.\" Όλα περνάνε.
Υπομονή θέλει. Υπομονή, επιμονή και πείσμα.

Να είστε καλά :)
20-08-2006, 13:06
zoe_23

Αμαν ρε παιδια. Παλι με διεγραψαν. Δημητρη, Ολγα και ΟRION εμαθα απο την αδερφη μου (γιατι εχθες ελειπα) οτι μου απαντησατε. Μου ειπε στο περιπου τι γραψατε. Ευχαριστω πολυ για το ενδιαφερον. Απο εξετασεις εχω κανει γενικη αιματος, για θυροειδη, πηγα σε δυο οφθαλμιατρους, εκανα αξονικη εγκεφαλου και κοιταξα και τον λαβυρινθο του αυτιο για τις ζαλαδες. Δεν μου βρηκαν τιποτα.Πηρα 5 μηνες LADOSE αλλα δεν ειδα μεγαλη βελτιωση.
20-08-2006, 20:29
pratsdim

Καλησπέρα σε όλους,
μπορεί κάποιος να εξηγήσει το λόγο, για τον οποίο διαγράφονται μηνύματα? Είναι γενικό πρόβλημα του forum? Το πρωί τα μηνύματα ήταν ενεργά, ενώ εδώ και 2-3 ώρες έχουν \"χαθεί\" και πάλι.

Δημήτρης
20-08-2006, 20:38
zoe_23

Ελα Δημητρη. Σου απαντησα σε αυτα που με ρωτησες εχθες για τις εξετασεις που εχω κανει κτλ. Δωσε μου καμια συμβουλη. Οσο για τα μηνυματα που λες οτι διαγραφοντε, δεν ξερω κι εγω τι γινεται. Περιμενω απαντηση.:)
22-08-2006, 12:51
zoe_23

Kαλα ρε παιδια! Που χαθηκατε ολοι? Γιατι δεν μου απανταει κανεις?:(
22-08-2006, 13:40
zoe_23

Orion εσυ ποσο χρονων εισαι? Ποσα χρονια ειχες αυτα τα συμπτωματα και πωσ τα αντιμετωπισες? Εγω οσο αναφορα την ζωη μου, νοιωθω ευτυχισμενη. Ομως παντα νοιωθω ενα ανεξελεγκτο και ανεξηγητο αγχος. Οσο αναφορα την φυσικη μου κατασταση, ειμαι νορμαλ στο σωμα και στα κιλα μου αλλα δεν μου αρεσει καθολου η γυμναστικη. Εχω απογοητευτει γιατι με τα LADOSE που επαιρνα απο νευρολογο, ειδα μια μικρη βελτιωση μονο στους πονοκεφελους ανω τα υπολοιπα συμτωματα παρεμενουν. ;)
22-08-2006, 14:14
NikosD.

zoe_23,
δεν διαγράφηκαν τα μηνύματα σου. Αντί για \"reply\" πατούσες το κουμπί \"report\" με αποτέλεσμα τα μηνύματα σου να έρχονται ως prive μηνύματα σε μένα.

pratsdim, για ένα διήμερο όντως αντιμετωπίσαμε τεχνικές δυσκολίες και χάθηκε όλο το υλικό εκεινων των δύο ημερών. Διάβασε και το θέμα \"ανακοίνωση\" για να καταλάβεις.

Orion, πράγματι πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι η ενεργητική γυμναστική για έναν ΜΗ επαγγελματία αθλητή, ανεβάζουν τα επίεπδα της σεροτονίνης όσο ακριβώς τα ανεβάζουν τα σύγχρονα αντικαταθλιπτικά. Πρωτογενές όφελος αυτής της αύξησης της σεροτονίνης είναι να έρθει το κέφι και δευτερογενές όφελος είναι να μειωθούν ή να εξαλειφθούν κάποιες ψυχοσωματικές εδηλώσεις.
22-08-2006, 21:37
zoe_23

παιδακια καλησπερα μολις ηρθα σπιτι!ειστε καλα?που χανεστε?
24-08-2006, 23:21
zoe_23

orion eisai kala?
25-08-2006, 00:59
pratsdim

Quote:

Originally posted by Orion
Τι έχω να προτείνω;Εχω ακουσει απο διαφορα άτομα οτι αυτα τα ψυχοσωματικα αντιμετωπιζονται με καθημερινη γυμναστική και εντονη.Προσωπικά δεν γυμνάζομαι οσο πρέπει καθημερινά αλλα το έχω βάλει σκοπο να το κάνω.Η γυμναστική παντως με βοηθησε εμενα αρκετα.

Καλησπέρα σε όλους,
φίλε μου orion (το όνομά σου?), έχεις δίκιο σε αυτό που γράφεις. Έχω ασχοληθεί χρόνια με το θέμα γυμναστική & διατροφή. Υπήρχανε περίοδοι στη ζωή μου που γυμναζόμουν σε πολύ έντονο ρυθμό 5-6 φορές την εβδομάδα. Τα τελευταία 2 χρόνια, λόγω έλλειψης χρόνου, προσπαθώ να γυμνάζομαι σπίτι όσο μπορώ και προλαβαίνω. Το μόνο, για το οποίο είμαι σίγουρος πάντως είναι το ότι τα οφέλη της γυμναστικής στον ψυχικό κόσμο κάποιου είναι ανεκτίμητα. Πραγματικά, οι περίοδοι της ζωής μου, που περιέχουν αρκετή γυμναστική, είναι οι περίοδοι με το λιγότερο άγχος και τα λιγότερα ψυχολογικά \"βάρη\". Δεν ξέρω αν ήταν τυχαίο ή όχι, άλλα το δικό μου πρόβλημα ξεκίνησε όταν σταμάτησα απότομα τη γυμναστική για κάποιους μήνες ενώ παράλληλα ο φόρτος εργασίας μου αυξανόταν συνεχώς. Αν έχεις ελεύθερο χρόνο, σε συμβουλέυω να μην τον αφήσεις ανεκμετάλλευτο όσον αφορά την εκγύμνασή σου. Πέρα από τα ψυχολογικά οφέλη σου θα έχεις και σωματικά, φυσικά σε συνδυασμό με προσεγμένη διατροφή. Και, προς Θεού, ΠΟΤΕ μην δοκιμάσεις να χορηγήσεις στον εαυτό σου τα ...\"μαγικά συμπληρώματα\" για να γίνεις \"χτιστός\". Μπορείς να το πετύχεις και χωρίς αυτά και σίγουρα χωρίς τις πολύ αρνητικές τους συνέπειες τόσο σωματικά όσο, κυρίως, ψυχολογικά. Αν χρειάζεσαι κάποια πρόταση ή οτιδήποτε άλλο στο θέμα γυμναστική/διατροφή ευχαρίστως να σε βοηθήσω αν μπορώ. :-)

Να είμαστε όλοι καλά,
Δημήτρης
26-08-2006, 02:04
βεργινα

Α ρε Μητσο...!!!!!! καλα που ειπες την δικη σου νικη κ σε μας.
Πανε τωρα 9 χρονια με κρισεις πανικου...........ο Θεος να μας βοηθαει να το αντιμετωπισουμε!
Να σαι καλα!!!!!!!
βεργινα

Show 40 post(s) from this thread on one page