Λόγια που χάθηκαν κάπου στην πορεία...

Lord bring on the night
wrap it all around me
Let it hold me tight
soak up all that i bleed
And i\'ll fly away...
watch me..

Σε μενα και τα ατελειωτα βραδια που απο μικρο κοριτσι κοιτουσα το ταβανι παρακαλωντας ακριβως γι αυτο...

Στο Θεο,που δεν ειναι ο Θεος μου τελικα..Στην Παναγια μου,που ουτε εκεινη υπαρχει.Στη μεγαλυτερη μου λοιπον απωλεια....Στην παρακληση χρονων που ουτε αυτη εγινε....Στα ολα που τελικα ηταν τιποτα...

........Σε μενα και τα ατελειωτα εκεινα βραδια που απο μικρο κοριτσι ηλπιζα και παρακαλουσα...

το ξέρεις πως σε λατρεύω..όσο δε λάτρεψα κανέναν στη ζωή μου..

το χαμογελό σου και η αγάπη σου κάνουν... τον θάνατο να κρύβεται....
σ\'αγαπω με ολη τη δυναμη της ψυχης μου!

Quote:

---

Originally posted by Oblivia
Lord bring on the night
wrap it all around me
Let it hold me tight
soak up all that i bleed
And i\'ll fly away...
watch me..

Σε μενα και τα ατελειωτα βραδια που απο μικρο κοριτσι κοιτουσα το ταβανι παρακαλωντας ακριβως γι αυτο...

Στο Θεο,που δεν ειναι ο Θεος μου τελικα..Στην Παναγια μου,που ουτε εκεινη υπαρχει.Στη μεγαλυτερη μου λοιπον απωλεια....Στην παρακληση χρονων που ουτε αυτη εγινε....Στα ολα που τελικα ηταν τιποτα...

........Σε μενα και τα ατελειωτα εκεινα βραδια που απο μικρο κοριτσι ηλπιζα και παρακαλουσα...

---

και η Κάσσι προσευχόταν σε Θεούς που δεν υπάρχουν....και η Κάσσι ήταν το κορίτσι που έκλαιγε κάθε σχεδόν βράδυ.....Αλλά τώρα εκείνο το κοριτσάκι μεγάλωσε!!!!!Πάντα με συγκινούσες Ομπλίβια...Και σε γνώρισα τόσο τυχαία...

Στον ψυχίατρό μου...
\"Γιατί με άφησες ρε κωλόγερε;\"
\"Ήσουν ο μόνος που με καταλάβαινε Doctor x\"
\"Φίλε Γιώργο πόσο μου λείπεις\"
Στον αδερφό μου...
\"Γιατί μίσεψες ρε κωλόπαιδο;\"
\"Τώρα πια ποιος θα με βρίζει;Ποιός θα μου πληγώνει τα τύμπανα με τους Him και τους Cure στο διαπασών;\"

Στην μάνα μου..
\"Κρίμα που δε δέχτηκες ποτέ ότι διαφέρουμε\"

Σε κάτι παλιούς μου έρωτες...
\"Fuck you!!!\"

Ήμουν ειλικρινής.Δεν μπορείς να πεις...

ένα ποιηματάκι....Θα πήγαινε και στον \"φίλο\" μου που με αποκάλεσε ΤΡΕΛΗ....αλλά γράφτηκε για γκομενοδουλειά..

Θα μπορούσε ο τίτλος του να είναι \"Μαλάκας\"

Είσαι μαλάκας,μια φιέστα όλος.
ένα σουτιέν χωρίς μπανέλα
ένα κορίτσι χωρίς κορδέλα
ένα σωσίβιο χωρίς σαμπρέλα
Μια καλημέρα αργα το βράδυ
μια αγκαλιά χωρίς το χάδι
ένα χαμόγελο χωρίς ψεγάδι
κι ό,τι αλλάζει σε συναρπάζει
κι ό,τι κουνιέται ακολουθιέται.....

Quote:

---

Originally posted by kassi_21
Σε κάτι παλιούς μου έρωτες...
\"Fuck you!!!\"

---

είχες κεφάκια-νευράκια τη νύχτα ε;
μέρα των γενεθλίων σου κιόλας...ταμάμ...:cool:

Ekatomuria stagones luphs,to xamogelo tremosvhnei,
Xiliades dromous dustuxias perpathsa,stenaxwria..
O eswterikos mou kosmos katantaei pleon geloios
Osa oneireuthka,se osa logia pistepsa,eixan ena apotomo telos
Pou pataw,ti agizw?ton xrono?me skotwnei..
Oi plhges mou stin kardia mesa,katarrew L
Eimai toso Dustuxismenos pleon pou eisai makria mou
Sta oneira mou emfanizese ka8e vrady,h kardia mou ragizei
To mualo mou trefete apo esena,ma trefete skotadi..
Eimai edw twra monos, kapote me sunodeves sta oneira mou,
Kapote patouses mazi mou sta plousia auta skoteina monopatia..
Kapote to xeri mou krathses kai eipes se agapw..
Ma twra to 3exases ola pleon,den eimai ‘’tipota gia sena’’
Den eimai tipota gia mena an dn eimai tipota gia sena,
Den katalavaineis oti me skotwneis,den mou dineis shmasia
Pote sou ekana kako egw?pote se evlapsa..O egwismos sou skotwnei.

είχες κεφάκια-νευράκια τη νύχτα ε;
μέρα των γενεθλίων σου κιόλας...ταμάμ...:cool: [/quote]

Καλέ τι πιο γλυκό και εκστασιακό από μια τέτοια ευχή;Την καλύτερη τους αφιέρωσα..Τς!Τς!!!Με έκανες να γλυκογελάσω....
Tamam!Sen çok güzel!!!
Μάθαμε ένα ταμάμ και το κάναμε ψωμοτύρι....Παρακολουθούσαμ ε τα σύνορα της αγάπης;

Αχ δεν μου τα βγάζει τα τούρκικα.Πτου...Αν δεν βγει με κωδικοποίηση το σφυράω σε τουρκληνικά...Ταμάμ.Σεν τσοκ γκιουζέλ......

σεν τσοκ γκιουζέλ...μαλστα θα μας πεις και τι σημαίνει;
πάντως αν έπαιζε τουρκάλα θα την εντυπωσίαζα...θα έβαζα τη γιαγιά μου να μου κάνει εντατικά μαθήματα και...

Μια κρυα χειμωνιατικη νυχτα.Τοτε θα ερθει ο χαρος να με παρει. Περπα-
ταω αναμεσα στους ταφους ψαχνωντας να βρω το δικο μου. Το χιονι τα εχει
ασπρισει ολα.Λευκοι οι ταφοι,λευκο και το χιονι. Τα βηματα μου ισα που
ακογουνται καθως το χιονι πιεζεται σε κομματια παγου κατω απο τα πελμα-
τα μου. Η θερμοκρασια ειναι πολυ χαμηλη αλλα δεν κρυωνω.Εξαλλου
οι πεθαμενοι δεν κρυωνουν.Το μονο κρυο που ενιωσα ισως στη ζωη μου
ητανε μαλλον το κρυο βλεμμα των αλλων ανθρωπων. Τι ομορφα που ειναι
ολα εδω. Τιποτα δεν ταραζει την απεραντη σιωπη του νεκροταφειου. Η μονα-
ξια με ακολουθει ακομα κι εδω. Κανεις δεν πεθαινει με παρεα. Απλα σταμα-
ταει η εννοια του χρονου οποτε δεν αισθανομαστε μοναξια γιατι χρονος=0.
Πηγαινω λιγο παρακατω.Βλεπω καποιους νεκροθαφτες να σκαβουν ενα τα-
φο.Γυριζω πισω μερικες μερες και θυμαμαι,θυμαμαι οταν εσκαβαν το δικο
μου λακο οταν εβαλαν το φερετρο μεσα,ενα απλο φερετρο,”μα καλα κανεις
δεν ηρθε να τον κλαψει αυτον εδω?”Τα ματια μου βουρκωνουν δε μπορω να
θυμηθω αν ειχε ερθει κανεις στην κηδεια μου.Δε νομιζω οτι ειχα γνωστους
η’ φιλους για να ρθει καποιος.Εξαλλου γιατι να ερθουνε? Εγω ποτε δεν ει-
χα παει σε καμια εκδηλωση οπου κι αν με ειχαν καλεσει. Γιατι λοιπον
αναρωτιεμαι αν ηρθε κανεις?Τελικα βρισκω τον ταφο μου σε μια απομο-
νωμενη γωνια του νεκροταφειου. Στη γωνια οπου πετανε τους φτωχους,αυτους
που κανεις δε τους κοιταξε η’ δεν εχουν καποιον να τους κοιταξει. Κοιταζω τρι-
γυρω μου. Βλεπω τον ταφο του διπλανου μου. Πολυ απλος με ενα κομματι
σπασμενη πλακα πι8ανοτατα απο καποιον αλλο ταφο που τωρα δεν υπαρχει
πια. Και ο σταυρος δυο κομματια ξυλο. Γιατι? Τι σημασια εχει ομως τωρα
πια?Μου ρχεται στο νου ενα παλιο κομματι αλλα το αλλαζω λιγο και σιγο-
τραγουδω “one two death comes for you,three four better lock your
door...” To δακρυ κυλλαει στο μαγουλο μου μα προτου προλαβει να πεσει
κατω παγωνει απο το εντονο κρυο. Ενα κρυσταλλινο δακρυ πεφτει επανω
στην ταφοπλακα και ραγιζει,σπαει. Μικρα κρυσταλλινα διαφανα ανθρω-
πακια πεταγονται μονομιας και σκαρφαλωνουν στον ωμο μου. Η ζωη που
κρυβει μεσα του το καθε δακρυ και ποτε δεν ειχα αντικρυσει. Τωρα ομως
μπορω να δω περα απο το φυσικο και αποδεχτως αληθινο για τα ανθρωπινα
ματια. Τα ανθρωπακια σκαρφαλωνουν επανω στον ωμο μου και κοιταζουν
μαζι μου τον υγρο ταφο μου. Ουτε ενα κερακι ετσι για να θυμιζει,ουτε ενα κα-
ντηλακι. Εκει που σβηνει πραγματικα το καντηλακι μας...Δε μπορω να
σκεφτω καθαρα. Ακουω φωνες.Γυριζω το κεφαλι μου και βλεπω οτι πιο
πανω γινεται αλλη κηδεια.Υπαρχουν τα παντα πολλοι συγγενεις ακριβο
φερετρο...μα Τι λεω πια τη σημασια εχουνε ολα αυτα?τι προσπαθουμε να
καταφερουμε ετσι? Να δειξουμε την αγαπη μας για αυτο το προσωπο?

:o:o:o:o:o:o

Προβληματικέ του 2001 το καλοκαίρι το πέρασα τριγυρίζοντας έξω από ένα νεκροταφείο....Οπότε καταλαβαίνεις ότι το απόσπασμά σου μου λέει πολλά..Τώρα απλά δεν θέλω να είμαι το θύμα της μοίρας.Μια ακόμα ψυχικά ασθενής που ακολούθησε τον νόμο της και αυτοκτόνησε.Θέλω να ξεφύγω από το ψυχικά ασθενής=νεκρός=αυτοκτονία.. ...Χτες βγήκα έξω και άκουσα μια παρέα παιδιών να λένε κάποιος αυτοκτόνησε στα Πευκάκια και είχε κλείσει για λίγο ο σταθμός.Αυτοί το είπαν έτσι,όμως εγώ δεν το προσπέρασα.Είπα άραγε κι εγώ μια μέρα δε θα αντέξω και θα.......Σήμερα γίνεται η κηδεία αυτής που τότε έκανε τον τροχονόμο.Αυτή με τα γαλάζια μάτια σαν θάλασσα βαθιά και μελαγχολικά..Αλλά δεν πέθανε από βαθιά τρέλα.Δεν πήρε χάπι και αυοκτόνησε.Δεν την πάτησε αυτοκίνητο κι ας πήγαινε σημειωτόν στη μέση του δρόμου.Κοίτα να δεις...Πέθανε από καρκίνο....Τουλάχιστον πήγε κόντρα σε τούτο τον παραπάνω νόμο......Πέθανε από καρκίνο και όχι από ΤΡΕΛΑ στα 52 της.Αγαπητή Ρένα που μόνο άκουγα για εσένα,που σε έβλεπα να τριγυρίζεις σα φάντασμα πάνω στη μηχανή σου με εκείνο το κενό βλέμμα\"Τώρα πια είσαι ελεύθερη.....Σε χαιρετώ!\"

Για όλους εμάς:Να γίνουμε όλοι καλά ρε μάγκες.Άλλοι ζουν με καρκίνους και ζάχαρα.Εμείς δεν έχουμε τίποτα από αυτά.Μια μελαγχολία χωρίς ανίατη ασθένεια στο ιστορικό μας...Καλή λευτεριά απ\'τον κόσμο των ψυχοφαρμάκων.......Σε όλους εμάς.......

Δεν είναι εγωιστικά τα λόγια αυτά..Αλλά δεν μπορώ,θέλω να τα εκφράσω έστω και στο χαρτί..Δεν μπορείς να πιέσεις τον άλλον ξεστομίζοντας τα..τουλάχιστον ας τα ξεράσει το κύμα της έντονης σκέψης,της αναταρραχής σε ένα forum..Δεν είναι ρημάδια,κούτσουρα παραμορφωμένα και διαβρωμένα από τη θάλασσα της επι8υμίας και του παράπονου..Δεν έχουν παλιώσει-περίεργο αυτό για συντρίμμια..
Πάμε λοιπόν,για ακόμη μια φορά.\'Οποιος θέλει ας τραγουδήσει πάλι...:
\'\'Μια μικρή σιωπή,είσαι ακόμη εκεί
με το βλέμμα καρφωμενο στη σελίνη
Είσαι πλάι μου(που λέει ο λόγος)
και το δάκρυ μου αδιάφορο σε αφήνει.
ΜΙΑ ΦΟΡΑ,ΜΟΝΑΧΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ,
ΝΑ ΕΒΛΕΠΑ ΞΑΝΑ ΠΩΣ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ
ΜΙΑ ΦΟΡΑ,ΜΟΝΑΧΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ,
ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗ ΧΑΡΑ ΠΟΥ ΞΟΔΕΨΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.
Μια σκιά στο φως
να μου δείχνει πως,πως ανάμεσα μας κάτι έχει αλλάξει
πια δε με κοιτάς και ο έρωτας όπως ήρθε θα περάσει
ΝΑ ΕΒΛΕΠΑ ΞΑΝΑ ΠΩΣ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ
ΜΙΑ ΦΟΡΑ,ΜΟΝΑΧΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ,
ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗ ΧΑΡΑ ΠΟΥ ΞΟΔΕΨΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.\'\'
Σε τρεις ημέρες έχεις γενέθλια.Δεν θα τηλ να σου ευχηθώ..Δεν είναι ο εγωισμός μου που θα πληγωθεί.Το ξέρω ότι θα μου το κλείσεις κατάμουτρα το λιγότερο,άντε και να με βρύσεις.Αυτό που θα με θάψει είναι η αδιαφορία..πολλά έχουν αλλάξει,συνεχίζω,δεν είμαι προσκολλημένη στη σκέψη σου.Αλλά υπάρχεις ...υπάρχεις ακόμη θέλοντας και μη..Χρόνια πολλά λοιπόν..Εγώ θα συνεχίσω διακριτικά να ψάχνω να βρω ίχνη της σκιάς σου.Χωρίς να το πάρεις χαμπάρι ποτέ..μην ενοχλώντας ούτε εσένα ούτε τον περίγυρο σου..
Η αγάπη κάποιες φορές πρέπει να στερηθεί και την ίδια της ακόμη τη φύση ώστε να είναι ευτυχισμένο το΄πρόσωπο εξαιτίας του οποίου εκδηλώνεται.Μαθαίνω όμως ότι δεν είσαι ευτυχισμένος..Πρέπει και άλλοι να κάνουν θυσίες μάλλον ή να αρχίσεις να θυσιάζεις κι εσύ...Φυσικά όχι για μένα..
Της ζωής διδάγματα.
Να σαι καλά..εγώ θα σε σκέπτομαι που και που όπως 2,5 χρόνια τώρα....

Κριός ο αλήτης ε;;;;τς!τς!!!Χρόνια του πολλά και από εμένα....Θα στο κλείσει κατάμουτρα;Γιατί τι του έκανες;Α!Πριν σου το κλείσει πρόλαβε να του το κλείσεις εσύ αν με πιάνεις....