Printable View
ο γιατρος μου τα ξεχωρισε.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
εγω στην κοσμαρα μου.
θα το δουλεψω το θεμα με την ψυχοθεραπευτρια μου.
αυτο που εχεις ακουσει δν το καταλαβα καλα.
εννοείς πως καποιος κυκλοθυμικος ειναι πιθανο να ειναι διπολικος ή κατι αλλο?
( τωρα πινω καφε...μεχρι να παρω μπρος θελω καμια ωριτσα...)
ναι καταλαβαίνω και γω χωρίς καφέ δεν λειτουργώ! :) Εννοώ ότι είναι περισσότερο πιθανό για έναν κυκλοθυμικό να γίνει διπολικός. Η Ρέιν μου είχε πει ότι μεγάλη σημασία έχουν και οι ορμόνες.
για τη διπολικη ξερω πως εχει να κανει με νευρωνες που δν επικοινωνουν καλα.
πως παιζουν ρολο ψυχοκοινωνικοι παραγοντες.
εχει να κανει κ με την κληρονομικότητα.
κ πως συνηθως εμφανιζεται οταν μας συμβεί κατι ιδιαιτερα άσχημο στη ζωή μας.
κατι που θα μας ταρακουνησει.
Συγγνώμη δεν το διευκρίνισα, σημασία έχουν οι ορμόνες στην κυκλοθυμία έτσι; όχι στη διπολική.
Ειχατε ποτε την εμπειρια να θελατε κατι στην ζωη σας και οταν το αποκτησατε τελικα δεν σας εκανε ευτυχισμενους;
Εμένα δεν μου έχει συμβεί. Εσένα;
Quote:
Originally Posted by ΝεοΞεκινημα
ναι.
πηρε χρονο για να το " αποκτησω "....
Εμενα παρα πολλες φορες για αυτο εχω σταματησει να ζηταω πραγματα. Προσπαθω να επιτυχω καποιους στοχους στην ζωη μου χωρις να αγχωνομαι ιδιατερα εαν τους πετυχω τελικα.
Πλεον ειμαι ευτιχισμενος με οτι εχω και εκτιμω ολα τα καλα στην ζωη μου χωρις να σημαινει οτι δεν προσπαθω για ενα καλυτερο μελλον
Για μενα η ευτυχια βρισκεται στα πολυ απλα καθημερινα πραγματα. Οπως για παραδειγμα να λεμε σαχλαμαρες με τη φιλεναδα μου,να θαυμασω τον ηλιο το πρωι,ν'απολαυσω ενα πρωινο ή μια ταινια, να χαβαλεδιαζουμε με την παρεα μου στο σπιτι και να μιλαμε "περι ανεμων και υδατων"...Η ζωη μου εχει δειξει οτι τιποτα δεν ειναι δεδομενο και αυτονοητο γι'αυτο προσπαθω να ζω και να χαιρομαι την καθε μου στιγμη! Αυτο το αντιλαμβανονται καλυτερα απο εμενα,οι ανθρωποι που εχουν διαβει την απεναντι οχθη οπου γι'αυτους η πραγματωση των καθημερινων "αυτονοητων" ενεργειων,γινεται ΑΘΛΟΣ!
η ευτυχια για μενα ειναι μια ουτοπια.
ενα απιαστο ονειρο.
δεν εχω οτι θα μπορουσε να με κανει ευτυχισμενη και δεν εχω τις δυναμεις να παλεψω για αυτο γιατι πολυ απλα εχω κανει πολλες προσπαθειες που εχουν πεσει στο κενο.
και δεν ειμαι και καμια μπεμπα....
Quote:
Originally Posted by amelie74
αμελι, όπως ειπε κ η αλια παραπανω η ευτυχία έρχεται μεσα στα απλα καθημερινα πραγματα.
να απολαμβάνεις τον καφέ σου το πρωι...
ένα καλο βιβλιο...
βολτες με τους φιλους σου...
ακομη κ σε εποχες καταθλιψης, απολαμβανα οσα πραγματα ειχα το κουραγιο να κανω.
μπορεί να σαπιζα στον καναπε, αλλα απολαμβανα τις ατελειωτες ωρες μπροστα στην τηλεοραση ή τον υπολογιστη...
παντα υπαρχουν πραγματα που μας δινουν χαρα.
αυτο δν σημαινει πως υπαρχουν κ άσχημες περίοδοι στη ζωή μας που ολα μας φαίνονται μαύρα.
προσπαθουμε ομως για κατι καλυτερο.
Ναι αμε, παρα πολλα παραδειγματα, αρχικα με τις πανελληνιες που ηθελα διακαως να πετυχω κ να τα παω καλα, κ οταν εγινε αυτο κ περασα στη σχολη μου τελικα ειπα οτι εκανα μια τρυπα στο νερο κ ελεγα οτι καλυτερα να μην περνουσα, επισης με το θεμα μου με το φαγητο κ τα κιλα, μπορει να χασω πχ κ τελικα να πω οτι δεν εκανα τιποτα κ θελω κατι αλλο, κ σε πολλα αλλα θεματα που αρχικα τα ειχα υψηλα στο μυαλο μου κ τελικα τα απομυθοποιησα, συμβαινει συχνα αυτο πιστευω... δλδ θες κατι πολυ κ το βαζεις στοχο κ οταν το πετυχεις δεν μενεις ικανοποιημενος η κατι αμα δεν το πετυχεις λες οτι μπορουσες κ δεν προσπαθησες αρκετα κτλ κτλ...Quote:
Originally Posted by ΝεοΞεκινημα
οταν αρκτε αυτες οι ασχημες περιοδοι καταλαμβανουν το 95% της ζωης σου που να βρεις δυναμεις να προσπαθησεις για κατι καλυτερο?
και ξαναλεω εχω κανει παρα πολλες προσπαθειες στο παρελθον που επεσαν στο κενο. γι'αυτο και οι μαυρες μερες της ζωης μου εγιναν πλεον καθημερινοτητα.
απο ενα σημειο και μετα σταματας να θες αφου γνωριζεις οτι οτι θελησες στη ζωη σου, οτι ποθησες πραγματικα δεν το κατεκτησες ποτε.
(και δεν αναφερομαι σε επιπεδο ψυχοπαθολογιας αλλα σε ατυχεις συγκιριες της ζωης να το πω?σφαλιαρες να το πω?απορριψεις να το πω?)
καποια στιγμη θα τα αναλυσουμε ελπιζω εκτενεστερα ειτε απο το φεις ειτε απο κοντα...
παντως δεν αναφερομουν στις καταθλιψεις που οφειλονται στην δ.δ. αλλα σε αυτες που οφειλονται σε ανεκπληρωτους στοχους-ποθους κλπ...
Να ήξερα πως υπάρχει κάποιος που νοιάζεται για μένα (άντρας ή γυναίκα) κι ας ήταν και στην άλλη άκρη του κόσμου.
Να μην σκέφτομαι πόσο μίζερη έχω καταντήσει και δεν μπορώ να απολαύσω τιποτα