Είμαι αξιολύπητη

Το "άντε γαμήσου ηλίθια" μπορεί να ξεχαστεί..το "σιγά μην αφήσω το φίλο μου για σένα" ή το "δε θα μου βγάλεις εμένα τα παντελόνια" ή "σε έναν άντρα δεν μπορείς να επιβληθείς εσύ"...αυτά δυστυχώς δεν ξεχνιούνται γιατί δείχνουν το πρότυπο που έχει ο άλλος στο μυαλό του για το τι είναι άντρας και τι γυναίκα και στο οποίο κάθε φορά ανατρέχει όταν νιώθει να του θίγεται. Τι γίνεται όταν το πρότυπο της γυναίκας δεν είναι να παντρευτεί κάποιον μόνο επειδή είναι καλός άνθρωπος, αλλά θέλει πραγμάτική ισότητα χωρίς στεγανά?
Υπάρχουν δύο τινά. Το πρωτο είναι ότι συνεχίζεις να είσαι μαζί του επειδή σ'αγαπάει και τον αγαπάς παρόλο που ξέρεις ότι με κάθε συμβιβασμό θα θάβεσαι και θα δυστυχείς όλο και περισσότερο.
Το δεύτερο τινά είναι ότι χωρίζεις. Γιατί η αγάπη δεν σου αρκεί. Και ούτε του αρκεί. Το θέμα είναι η επικοινωνία. Όταν δεν μπορείς να έχεις αυτό μέσα στη σχέση σου τότε η ευτυχία σου είναι καταδικασμένη.
Ουσιαστικά τα προβλήματα δημιουργούνται όταν δύο άνθρωποι αγαπιούνται αλλά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν ουσιαστικά.

Συμφωνω κατα τροπο απολυτο με τον Seduction.

Το μονο που θα θελα να προσθεσω ειναι οτι οι ερωτικες σχεσεις ειναι σχεσεις εντασης. Γι αυτο και θα πρεπει να υπαρχουν ορια ωστε να μην γινονται τα πραγματα ανεξελεγκτα. Τα ορια ειναι θεμα υποκειμενικο και θεασης.Οποια ομως κι αν ειναι για τον καθενα μας, αν ξεφυγουν τα πραγματα απο κει δεν υπαρχει επιστροφη αλλα ουτε και δυνατοτητα να εξελιχθει ο ερωτας σε αλλες πιο εξευγενισμενες μορφες του αγγιζοντας ετσι την Αγαπη.

Δική σου η απόφαση.

Εύχομαι να είναι αυτή που τελικά θα σε κάνει να χαμογελάσεις ΚΑΙ με τα μάτια σου

Quote:

---

Originally Posted by void

Το "άντε γαμήσου ηλίθια" μπορεί να ξεχαστεί..το "σιγά μην αφήσω το φίλο μου για σένα" ή το "δε θα μου βγάλεις εμένα τα παντελόνια" ή "σε έναν άντρα δεν μπορείς να επιβληθείς εσύ"...αυτά δυστυχώς δεν ξεχνιούνται γιατί δείχνουν το πρότυπο που έχει ο άλλος στο μυαλό του για το τι είναι άντρας και τι γυναίκα και στο οποίο κάθε φορά ανατρέχει όταν νιώθει να του θίγεται. Τι γίνεται όταν το πρότυπο της γυναίκας δεν είναι να παντρευτεί κάποιον μόνο επειδή είναι καλός άνθρωπος, αλλά θέλει πραγμάτική ισότητα χωρίς στεγανά?
Υπάρχουν δύο τινά. Το πρωτο είναι ότι συνεχίζεις να είσαι μαζί του επειδή σ'αγαπάει και τον αγαπάς παρόλο που ξέρεις ότι με κάθε συμβιβασμό θα θάβεσαι και θα δυστυχείς όλο και περισσότερο.
Το δεύτερο τινά είναι ότι χωρίζεις. Γιατί η αγάπη δεν σου αρκεί. Και ούτε του αρκεί. Το θέμα είναι η επικοινωνία. Όταν δεν μπορείς να έχεις αυτό μέσα στη σχέση σου τότε η ευτυχία σου είναι καταδικασμένη.
Ουσιαστικά τα προβλήματα δημιουργούνται όταν δύο άνθρωποι αγαπιούνται αλλά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν ουσιαστικά.

---

Παντως,σε μια τετοια κατασταση που περιγραφεις,θα επελεγα την δευτερη εκδοχη!