Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους,
kimi68 (αν κρίνω σωστά από το nick σου σου αρέσουν τα αυτοκίνητα και η formula1 ε;) το δίπλωμα το κάνω και από ανάγκη αλλά και μου αρέσει. Ρώτα και κάτι φίλους μου που τους έχω ψηλοπρήξει για τις εμπειρίες μου από τα μαθήματα :D. Στα νέα μου όλα βαίνουν καλώς από το ανατολικό μέτωπο αλλά ουδέν νεώτερο από το δυτικό. Συγκεκριμένα ενώ θα έδινα την εξέταση για το δίπλωμα δεν μπόρεσα γιατί οι εξεταστές είναι σε επ' αόριστον απεργία και φεύγω τώρα για τον στρατό. Αυτό που μου άρεσε είναι ότι το πήρα ψύχραιμα μιας και είναι κάτι απρόοπτο που δεν είναι στον έλεγχο μου και πρέπει (πιπέρι στο στόμα:)) κάποτε και εγώ να αποδέχομαι τις καταστάσεις όπως έρθουν και να κοιτάω ψύχραιμα να βρω μία λύση δεν νομίζετε; Στα υπόλοιπα με την εργασία μια χαρά πάει το πράγμα, τελείωσα το κείμενο, (έκανα και σένιο εξώφυλλο ε!) έχει μείνει να ετοιμάσω την παρουσίαση αλλά δεν κάθομαι λίγες ώρες που χρειάζεται να το κάνω. Με πιάνει πάλι η αναβλητικότητα αλλά θα το παλέψουμε. Με τη μαμά πατρίδα θα γνωριστούμε στις 11 Ιανουαρίου και αναμένω να δω πως θα είναι.
Τώρα θα ήθελα να κάνω δύο ερωτήσεις και αν κάποιος μπορεί ας μπει στον κόπο να μου πει τη γνώμη του.
1)Χτες βγήκα με δύο φίλους για καφέ (παρεμπιπτόντως ο ένας είναι παραπληγικός και με κέρασε αυτός γιατί όπως μου είπε "εγώ δεν μπορώ να πάω στρατό έτσι αφού πας εσύ είναι σαν να πηγαίνω εγώ". Τον θαυμάζω γιατί έχει μεγάλη ψυχική δύναμη και φοβερό μυαλό.) και ο καφές που ήπια με χάλασε. Σαν να μου έφερε εκνευρισμό και άγχος (οκ είναι και το γεγονός ότι από εκεί που δεν έβγαινα καθόλου τώρα έρχομαι πάλι σε επαφή με κόσμο και τώρα τελευταία κοιμάμαι ακανόνιστες ώρες) και το βράδυ δεν κοιμήθηκα αρκετά μόνο 3 ώρες. Ξέρω ότι το θέμα και το ωράριο του ύπνου είναι πολύ σημαντικό και έχω τραβήξει αρκετά με αυτό το θέμα. Έχει κάποιος καμιά άποψη;
2)Στρατός και φάρμακα. Όπως έχω πει θα πάω στην Κύπρο για στρατό γιατί έχω διπλή υπηκοότητα. Ο γιατρός μου έγραψε μια βεβαίωση ότι παίρνω φαρμακευτική αγωγή για χρόνια ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (μάλιστα μου είπε δεν λέμε και ψέματα έχεις και λίγο από αυτό. Ε να μην έχουμε και μια ποικιλία; :D) και χρειάζεται να τη συνεχίσω. Οι σκέψεις μου γι' αυτό το θέμα είναι ανάμικτες. Από τη μία μεριά σκέφτομαι να μην τη χρησιμοποιήσω καθόλου αλλά με τα φάρμακα τι θα κάνω; Να τα παίρνω κρυφά ή καθόλου (επικίνδυνο γιατί όπως είπε και η ψυχολόγος και σωστά τα φάρμακα δεν τα κόβουμε εμείς κατά βούληση και απότομα αλλά μόνο ο γιατρός αποφασίζει. Μου είπε μάλιστα ότι τώρα με βλέπει καλύτερα και μπορεί να συνομιλήσει πιο άνετα μαζί μου αφού ο ειρμός των σκέψεών μου είναι σε λογική σειρά και δεν παρουσιάζω την έντονη εναλλαγή ανάμεσα σε άσχετες μεταξύ τους σκέψεις); Από την άλλη να τη χρησιμοποιήσω και τότε έτσι όπως υποθέτω ή να πάρω απαλλαγή ή να με βάλουν άοπλο. Αλλά έτσι θα έχω θέμα και με τον ελληνικό στρατό και σκέφτομαι και λίγο το πως θα με βλέπουν οι άλλοι. όπως καταλάβατε το θέμα είναι ο στιγματισμός. Συν τοις άλλοις τα φάρμακα τώρα χρειάζεται να τα πληρώνω μιας και οι γιατροί δεν δέχονται πλέον την ασφάλιση γιατί τους έχει ρίξει φέσι μεγάλο και δεν είναι και φτηνά.
Όμως όλα αυτά είναι εικασίες δικές μου. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει και να καθορίσει τα πράγματα. Όπως μου είπε και ένας άλλος φίλος μου "κρίνεις αυστηρά τον εαυτό σου για τα λάθη που έκανε στο παρελθόν και προδικάζεις το πως θα έρθουν τα πράγματα στο μέλλον καταστροφολογώντας χωρίς να κοιτάξεις να δεις τι θα κάνεις στο παρόν που είναι το μόνο στο οποίο μπορείς να δράσεις". Θα δείξει το θέμα όταν έρθει η ώρα. Πολλά γράφω ελπίζω να μη γίνομαι κουραστικός.
Εύχομαι σε όλους χρόνια πολλά και ο καινούργιος χρόνος να φέρει την πολυπόθητη ψυχική και σωματική υγεία που έχουμε ανάγκη όλοι μας.
