Quote:
Originally posted by kassi_21
Την έννοια της οριακής διαταραχής θα την βρεις αν κάνεις κλικ στο κουμπί αναζήτηση και γράψεις \"οριακή\".Οριακός ή μεταιχμιακός είναι το ίδιο όπως και η οριακή διαταραχή που αλλιώς ονομάζεται μεταιχμιακή διαταραχή.....την αποκαλούν έτσι γιατί ο ασθενής βρίσκεται στο όριο ή στο μεταίχμιο της νεύρωσης και της ψύχωσης..Είναι ανάμεσα......
Λοιπόν έχοντας διαβάσει μερικά πράγματα αλλά και από ορισμένες πληγωτικές εμπειρίες θέλω να αναφέρω μερικά πράγματα.....για την καταδίκη του να είσαι ψυχασθενής και να αισθάνεσαι πως αυτό που ζεις το ζεις μόνο εσύ,πως όσο πονάς δεν πόνεσε κανείς άλλος....Μέχρι να βρω αυτό το σάιτ το πίστευα αρκετά....Δεν μπορούσα να μιλήσω ανοιχτά για την πάθησή μου.Όχι πως τώρα μπορώ αλλά εν μέρει νιώθω πιο ανακουφισμένη και πιο σε ομάδα αφού οι άλλες ομάδες με απέκλεισαν..Πολλές δημοσιεύσεις,τόσο ειλικρινείς και εύστοχες της Ιωάννας-Interappted με άγγιξαν αφάνταστα..Είπε όσα δεν μπορούσα κατά καιρούς να πω...Ανέφερε όλη την μαυρίλα,την απομόνωση που βιώνουν οι ψυχικά ασθενείς-δη οριακοί....Το αίσθημα της αξιοπρέπειας που το βλέπουν να χάνεται..Να σε πετάει ο ένας από εδώ και ο άλλος από εκεί κοιτώντας το συμφέρον και ζητώντας το δίκιο του και εσύ να δίνεις χωρίς να παίρνεις πιο παθητική από ποτέ ελπίζοντας για λίγη ανιδιοτελή και μη μεροληπτική κατανόηση και αγάπη....Δεν ξέρουν λοιπόν πολλοί το πόσο χαμηλά σέρνονται πολλοί και όχι γιατί υπήρξαν κακοί και έπρεπε να τιμωρηθούν αλλά από μία καταραμένη ψυχική ασθένεια μερικά υπνωτικά αποσυντονιστικά χάπια-που σε κάνουν να χάνεις τον εαυτό σου και τον αυτοσεβασμό σου-και ένα περιβάλλον το οποίο σε έκανε να τον χάσεις προ πολλού.....Είτε οικογενειακό,είτε φιλικό,είτε ερωτικό......
Έχοντας στο μυαλό μου μια δημοσίευση ενός μέλους του φόρουμ που δήλωσε πως τα ψυχολογικά σάς άξιζε και τα πάθατε και μάλιστα όπως δήλωσε πως είναι εν ενεργεία ψυχολόγος χτύπησε στο μυαλό μου ένα παλιό καμπανάκι ενός πρώην που μου έγραφε στο περίφημό του μήνυμα κάτι από αυτό:\"Ήσουν γελοία.Ρίξαμε κάτι γέλια μαζί σου όλο το καλοκαίρι...Σου άξιζε!\"....Μου άξιζε έτσι;;;;Αυτό και μόνο λέει πολλά.....Ένα άτομο που από μικρό βασανίζεται,κατά καιρούς θα προτιμούσε να μην ζούσε άλλο,που πάει από τα 17 σε ψυχίατρο,που το κορόιδευαν στο σχολείο και καμία κοπελίτσα δεν το ήθελε για φίλη του,που πάντα έβρισκαν τρόπο να του την λένε για το ντύσιμο, την ομιλία ,το βάδισμα τα πάντα του..Ένα άτομο που δεν μπόρεσε να σταθεί στο ύψος του και να υπερασπιστεί τον εαυτό μου,που σερνόταν από εδώ και εκεί ζητώντας την χαμένη αγάπη......Το άξιζα λοιπόν και με κορόιδευαν......Γιατί λοιπόν Μελίτα ο κόσμος που είναι τόσο καλός πιστεύω πως είναι κακός και με έχει αδικήσει;;;;Γιατί νιώθω πως κανείς δεν με καταλαβαίνει;Γιατί νιώθω απόρριψη;Γιατί για να σε αγαπούν πρέπει να είσαι τα ίδια σκατά με αυτούς;Γιατί όταν πας μπροστά είσαι αντιπαθής και μόνη;Αυτό που μου την σπάει είναι ότι εγώ δεν μπορώ να αδιαφορήσω,δεν μπορώ να ξεχάσω και να ξεπεράσω όπως αυτοί.......Για αυτόν ήταν ένα μήνυμα...Μετά ήπιε την μπύρα του και βγήκε έξω να το γλεντήσει..Για μένα είναι μια ζωή......Οι καλοί δεν πάνε μπροστά....Τους τρώνε οι κουτοπόνηροι,κομπλεξικοί μεν,επιτυχημένοι αναίσθητοι δε!!!!!!!!Και εν τέλει δεν έχει σημασία αν είσαι άτομο διαμάντι αλλά αν αυτά που έχεις σε βοηθάνε να σώσεις τον εαυτό σου και να πας μπροστά...........
Kάσσι όπως σε είπα κι από κοντά το Σάββατο \"ο καθένας είναι αυτό που *θέλει* να είναι\".Ακούγεται σκληρό?Στα @@ μου..Όπως είχε πει κι ο αμερικανός ποιητής-ψυχίατρος Michael Lang..\"Μόνο από τους σκληρούς μπορείς να περιμένεις καλοσύνη\".Οι μαλθακοί δεν είναι σε θέση να δείξουν καλοσύνη ούτε στον ίδιο τους τον εαυτό..