ΟΛα ξεκινανε απτους κακους γονεις
Printable View
ΟΛα ξεκινανε απτους κακους γονεις
Δε καταλαβαινω την απειλη, αν χωρις τα φαρμακα εσυ νιωθεις καλα τοτε τα σταματας,αν ομως εχεις υποτροπιασμο τοτε δειχνει οτι εχεις αναγκη την φαρμακευτικη αγωγη..Quote:
Originally Posted by εσωτερική_σήψη
Δεν είσαι μόνος/η.
Είχα κι εγώ διαβάσει για την απροσωποποίηση, αλλά νόμιζα ότι ήταν κάτι άλλο.
Το έπαθα στην επιλόχειο κατάθλιψη, μαζί με κρίσεις πανικού και φόβος θανάτου, εμμονές, ψυχαναγκασμοί και τέτοια. Ήταν τρομακτικό, ακριβώς αυτά που λες και εσύ. Τρόμαζα με την ίδια μου την ύπαρξη, μου φαινόταν παράξενο ότι μπορώ να σκέφτομαι κι ότι υπάρχω, ότι είμαι εγώ και δεν είμαι κανείς άλλος, σε σημείο να νομίζω ότι τρελαίνομαι. Νόμιζα ότι δεν άντεχα να βρίσκομαι στο ίδιο μου το σώμα και ήθελα να βγω από αυτό. Κι αυτό με τρόμαζε ακόμη περισσότερο.
Σε καταλαβαινω απολυτα, δυστυχως δε ξερω αν ολο αυτο περναει καποια στιγμη. Τις προηγουμενες 2 φορες που το επαθα (οχι τοσο εντονα βεβαια) δεν ειχα ιδεα για την αποπροσ. Αυτη τη φορα που το εψαξα βρηκα κι αλλο κοσμο με αυτα τα συμπτωματα ομως καποια συγκεκριμενη θεραπεια οχι..Quote:
Originally Posted by rozalinda
Καποιες φορες ειμαι καλυτερα κι αλλες με τραβαει ολος αυτος ο φοβος πολυ κατω..
Με κανει να σκεφτομαι οτι δε θα μπορεσω να αντεπεξελθω στη ζωη,αφου ακομη ειμαι ανεργη λογω ολου αυτου του πραγματος..
φιλη μου πως εισαι;καιρο εχουμε να μιλησουμε!Quote:
Originally Posted by tg1
Γεια σου lawer, παω καλα νομιζω πως γινεται μια αργη αλλα σταθερη βελτιωση,παντως δε λειπουν κ οι μερες που εχω πιο εντονα συμπτωματα..
Εσυ πως εισαι?
καλυτερα αλλα παλι ψιλοχαλια..δεν ξερω τι συμβαινει και αυτη τη φορα δεν με πιανουν τα φαρμακα..την τριτη εχω ραντεβου με τον γιατρο μετα απο αρκετο καιρο..για να δουμε τι μπορουμε να κανουμε!πως θα βρω το κουραγιο φιλη μου;κουραστηκα γμτ!Quote:
Originally Posted by tg1
Αποδεξου το lawer,ειναι το καλυτερο που μπορεις να κανεις!δεξου οτι οκ εχεις καποια συμπτωματα που σε τρομαζουν αλλα εχεις πληρη επιγνωση οτθ ειναι παραλογα κι οτι προερχονται απο την αποπροσωποποιηση!εγω αυτο κανω και η επιρροη τους πανω μοτ εχει μειωθει αρκετα!
οι σκεψεις καμια φορα ειναι τοσο εντονες που πραγματικα φοβαμαι..δεν θελω αυτο το χασιμο απο την πραγματικοτητα!!θελω να ειναι παλι ο παλιος μου εαυτος που χαιροταν και παλευε να πετυχει ολα αυτα που ηθελε..ειναι ενας εφιαλτης και δεν αξιζει μα τον ζει κανενας ανθρωπος...το αγχος και η εντονη δυσφορια με πιανει οταν μου ερχονται οι σκεψεις στο μυαλο..κτλβνω οτι ειναι παραλογες και δεν θελω να με βασανιζουν αλλα δεν μπορω να κανω τιποτα ειμαι ερμαιο τους..επισης ειναι τοσο εντονες που πολλες φορες ειναι λες και φευγω απο την πραγματικοτητα και τρομοκρατουμαι..
Ξερω τι λες,σε νιωθω γιατι τα εχω περασει κ γω. Οσο αντιστεκεσαι και παλευεις τοσο πιο εντονα θα ειναι,προσπαθησε να τα δεις για αυτα που ειναι,παραλογες σκεψεις που περνανε απ το μυαλο σου κ σου προκαλουν δυσφορια, αλλα ως εκει. Ξερεις οτι ειναι παραλογες κ οτι στην πραγματικοτητα δεν μπορουν να σε βλαψουν ουσιαστικα κ ουτε προκειται να τρελαθεις
Πιο εντονα τα συμπτωματα σημερα..
Νιωθω οτι εχει μαθει ο εαυτος μου αυτον τον τροπο σκεψης και με παει συνεχεια απο αυτο το μονοπατι..
Δε ξερω αν ποτε θα μπορεσω να το ξεπερασω ολο αυτο..
Γιατί να μην μπορέσεις; Ίσως να θέλει να κάνει τον κύκλο του και κάποια στιγμή να πάψει να σε τρομάζει τόσο πολύ. Να θυμάσαι πάντα τον εαυτό σου πριν από αυτό και να προσπαθείς να τον ξανακερδίσεις. Δυστυχώς τα προβλήματα της ζωής προκαλούν πολλά ψυχολογικά θέματα.
Αν το ρίξεις λίγο έξω; Βγαίνεις βόλτες;
Βγαινω,ειμαι πολυ καλυτερα απο τους προηγουμενους μηνες,απλα μενει αυτη η αισθηση της μονιμης απειλης,οτι ανα πασα στιγμη μπορει να ξανακατρακυλησω..
Σημερα εχω πιο εντονα την αισθηση του ολα μου φαινονται παραξενα και "λαθος", οι ανθρωποι γυρω μου,οι ομιλιες,η διαδικασια της σκεψης μου κλπ..
αυτο που λες tg1 με εκφραζει απολυτα!ειναι λες κ ο εαυτος μου εχει μαθει σε ενα συγκεκριμενο τροπο σκεψης παραλογο απο τον οποιο νιωθω οτι δεν μπορω να ξεφυγω!τι να πω!ας μας δωσει δυναμη και φωτιση ο θεος να ανταπεξελθουμε και να ξεπερασουμε τα οποια προβληματα μας απασχολουν!δεν ξερω ρε παιδια ειμαι ο μονος που το μυαλο μου τρεχει με χιλια και κανει τη μια αρνητικη σκεψη μετα την αλλη η οχι;δηλαδη πραγματικα δεν μπορω να πιστεψω αυτο που περναω!ποτε επιτελους θα ανακουφιστω και θα ζησω τη ζωη μου οπως μου αξιζει;
Δεν εισαι μονος lawer πιστεψε με..
Κ γω ειμαι καπως ετσι απλα προσπαθω να μη το δινω σημασια..
Δε ξερω κ γω αναρωτιεμαι γιατι να μου συμβει αυτο..σε τι εχω φταιξει κ τα βαζω με τον Θεο...
Ισως καποια μερα να ειναι ολα ενα μακρινο παρελθον..
Κατι αλλο που ηθελα να προσθεσω ειναι οτι ακομα κ με τις ιδιες μου τις κινησεις εκτος την αισθηση του τρομαγματος υπαρχει και η αισθηση οτι ειναι κατι "κακο"
τι εννοεις;; τι κακο;
Οτι προκειται για μια παραξενη κινηση που εχει την αισθηση οτι ειναι κατι το παραλογο
ακριβως αυτο νιωθω και γω!βασικα εγω νομιζω οτι ζω ενα κακο ονειρο και θα ξημερωσει η επομενη μερα και θα ειμαι ο παλιος μου εαυτος..και μονο στην ιδεα οτι μπορει να πιστευω αυτα τα πραγματα με πιανει πανικος!βοηθεια!
Πως ειναι δυνατον να περναμε κατι τετοιο κ οι αλλοι ουτε καν να τους περναει απο το μυαλο ολη τους τη ζωη??
δεν ξερω τι να σου πω!αλλος πεθαινει απο καρδια αλλος απο καρκινο αλλος ταλαιπωρειται ολη του τη ζωη με κινητικα προβληματα..εμεις ταλαιπωρουμαστε απο αυτο..αν το δρις απο τη θετικη πλευρα μπορεις να το αντιμετωπισεις πιο ευκολα!
Lawer εσυ εχεις στιγμες που αισθανεσαι αβολα με τον εαυτο σου,σαν να μην ξερεις τι να κανεις με σενα?
tg1, και εγώ ακόμα και όταν ειμαι καλυτερα εχω αυτην την αίσθηση οτι μπορω πολυ ευκολα να αισθανθω αποσυνδεδεμενη με το εαυτο μου.. αυτη η μόνιμη απειλη μου κάνει πολυ ανασφαλη και μου προκαλεί δυσφορία.. με ανακουφίζει έστω και προσωρινα να μιλησω σε καποιον η να βάλω τα κλάμματα... Γενικά το κλάμμα με βοηθάει γτ με κάνει έστω να αισθάνομαι κατι..
επιγειο μαρτυριο η αποπροσωποποιηση!περνανε φασεις που σκεφτομαι τη ζωη μου στο μελλον και φρικαρω γιατι αναρωτιεμαι πως θα μπορεσω να τα βγαλω περα αν συνεχιστει αυτη η κατασταση!αυτη η αποσυνδεση απο τον εαυτο μας ειναι οτι χειροτερο και σε πειθει οτι τρελλαινεσαι !νιωθω οτι βρισκομαι μεσα σε μια τρυπα απο την οποια καθε μερα προσπαθω να ξεφυγω και να μη με τραβηξει μεσα!
tg1 αυτο το αισθημα τοτ να αισθανομαι αβολα με τον εαυτο μου το βιωνω καθημερινα καλη μ!συνεχεια!και ειναι οτι χειροτερο!
παιδια το εχω βιωσει και ηταν το πιο απαισιο συναισθημα..
δεν περιγραφεται. τεραστια μαλακια.. δεν μπορεις να βρεις ηρεμια απο πουθενα. προχθες πηγα να το παθω, επιασα το μυαλο μου να αρχιζει παλι να σκεφτεται τα περιεργα του και κατευθειαν εκανα κατι για να ξεχαστω..εβαλα ταινια ξεχαστηκα, μετα ξαναηρθαν οι σκεψεις και πηρα τηλ μια φιλη μου για να ξεχαστω. και τελικα το προλαβα.
εγω αυτο το εχω βιωσει μονο σε φασεις.. ζητημα να κρατησε δλδ μια ωρα.. μετα μου περασε..
εσεις πως ρε παιδια το βιωνεται αυτο ακριβως??
δηλαδη απο το πρωι που ξυπνατε νομιζετε οτι δεν ειστε εσεις αλλα καποιος αλλος που ξυπνησε?
δεν σας φευγει καθολου απο το μυαλο δλδ?
66psy απο το πρωι μεχρι το βραδυ αυτο το συναισθημα!η τρελα στο μεγαλειο της!
Κ γω brrr περασα πολλες στιγμες με κλαμματα.. το γεγονος ομως οτι τελικα βρηκα κι αλλους ανθρωπους που το βιωνουν αυτο καπως με εχει καθυσηχασει λιγο...Quote:
Originally Posted by Brrr
Ακριβως,ερχονται στιγμες που δε ξερω τι να κανω με μενα, σαν να ειμαι 2 αγνωστοι που υπαρχει που νιωθουν αβολα μεταξυ τους!Quote:
Originally Posted by lawer
Πριν τρεις τεσσερις μηνες αυτο το συναισθημα μαζι με φοβο κ απελπισια ηταν 24/7, πολυ χαλια..Quote:
Originally Posted by 66psy
το προβλημα με μενα ειναι οτι πολλες φορες αναρωτιεμαι μηπως δεν ειναι απλα αποπρ και ειναι κατι πιο σοβαρο οποτε δεν βρισκω ηρεμια ουτε κ απο καποιον που μου αναφερει οτι εχει αποπρ!νιωθω παρα πολυ κλτερα αλλα η κατασταση εξακολουθει πολλες φορες να ειναι μπρος γκρεμος και πισω ρεμα!εσεις τι λετε;
Αυτο που με καθησυχαζει ειναι οτι ολοι λενε οτι αν ειχες κατι πιο σοβαρο τοτε δε θα φοβοσουν μηπως το εχεις. Απλα θα το ειχες χωρις να το γνωριζεις. Κ γω νομιζω πως ωρες ωρες τρελαινομαι,πραγματικα νιωθω την αισθηση της τρελας στο μυαλο μου!δε ξερω πως να το περιγραψω,σαν να περναει ρευμα απο το μυαλο μου,καπως ετσι. Μετα σκεφτομαι οτι οκ ειναι απο την αποπρ. Κ δεν εισαι μονη,αλλα ολο αυτο αν το κανεις σχεδον ολη μερα ειναι κουραστικο στο τελος γιατι ουσιαστικα ασχολεισαι με τον εαυτο σου κ τα συμπτωματα οοοοοολη μερα!!Quote:
Originally Posted by lawer
ακριβως!και απο τη στιγμη που καθεσαι και ασχολεισαι και φοβασαι για τα συμπτωματα ολη την ωρα..τρελλαινεσαι ακομα παραπανω!τα κανεις σαλατα μεσα στο μυαλο σου και γινεσαι ολο και χειροτερα!το θετικο ειναι οτι με τον καιρο τα συμπτωματα περνανε και ξαναβρισκεις τον παλιο σου εαυτο!
Ναι, εγω ειμαι στους 8 μηνες τωρα..αλλες φορες ειμαι καλυτερα κι αλλες ξαναπεφτω,αυτο που με φοβιζει ειναι το αν θα καταφερω ποτε να επανελθω στον εαυτο μου πριν απο ολο αυτο..δλδ αν εχει μαθει να σκεφτεται ετσι το μυαλο μου πώς στην ευχη θα καταφερω να ξαναγυρισω???
θα τα καταφερουμε να το ξερεις..απλα θελει απιθανη υπομονη!δεν εισαι κλτερα απο τοτε που σε πιασε;
οταν αποκοβευεσαιι τοσο απο τον ιδιο σου τον εαυτο σημαινει οτι εχεις μπει σε ενα λακο και αναβιωνεις συνεχεια το ασυνειδητο σου που αυτο μπορει και να εχει σχεση με μια προγενετικη εμπειρια θανατου μεσα στη μητρα αυτοι οι πονοι ειναι πραγματικες μνημες που υπαρχουν αποθηκευμενες μεσα στον οργανισ μο μας και το σωμα μας της ενεργοποιει ενστικτωδικα στο παρον ......για να συνεχιζεται η ζωη του καθενος πρεπει με την καταλληλη τεχνικη που για εμενα ειναι η( πρωτογενη θεραπεια και γεινεται μονο αμερικη) να αναβιωσεις εκεινες της μνημες για να μπορεις να αρχισεις να αισθανεσαι και να φυγει οτοιδηποτε παραλογο συνοδευει την σημερινη νεκρη ζωη πολλων απο εμας ...οποτε μην προσπαθεις να εξηγησεις με τη γλωσσα της λογικης αυτα ...η γλωσσα του ασυνειδητου ανηκει στις τοτε μνημες και τα συστηματα του οργανισμου που ανελαβαν τοτε να διαμορφωθουν ετσι ωστε να προστατεψουν τοτε τη συνεχεια σου την επιβιωση σου τωρα καλησε να βρεις τον τροπο να συνδεσεις εκεινη την ασυνειδητη μνημη για να ελευθερωθεις αλλιως θα κυριαρχουν πανω σου μεχρι το τελος με πολλους και διαφορους τροπους καθε φορα που θα νοιωθεις ετσι απλα σου υπενθυμιζουν το μηνυμα τους ..... ΖΗΤΑΜΕ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ....εχουμε πληροφοριες απο το παρελθον σου και ξερουμε γιατι νοιωθεις ολα αυτα ..........
Ναι δε το συζηταω καμια σχεση,απλα παραμενουν τα "σοκ" της υπερεπιγνωσης και οτι ολα μερικες φορες εχουν το αισθημα οτι ειναι παραξενα και λαθος!πχ μπορει να σκεφτω κατι ή να μιλησει καποιος και η πραξη αυτη να μου προκαλεσει φοβο γιατι ακομη και η γλωσσα ο διαλογος μου φαινεται σα κατι παραξενο!Quote:
Originally Posted by lawer
Χμμμ το εχω ξαναπαθει αλλες 2 φορες στο παρελθον κ τις 2 καταφερα κ επανηλθα,βεβαια δεν ειχα ιδεα για την αποπρ. Κ αποπραγμ. Τωρα που βρηκα απο τι πασχω μου φαινεται ακατορθωτο να επανελθω.. κι αν ειναι οπως τα λες τα πραγματα τοτε δεν εχουμε καμια ελπιδα? Δε θελω να το πιστεψω αυτο, ισως με το χρονο να ηρεμησουν κατα πολυ τα συμπτωματαQuote:
Originally Posted by primal71
Μην κάνετε ναρκωτικά και γράφετε εδώ ρε παιδιά... Είμαστε που είμαστε μπερδεμένοι-αγχωμένοι διαβάζουμε και τις μα@@@ες του καθενός!!
tg1, εγω πάντως είμαι πολύ καλά!! και το κλειδί ειναι να καταλάβεις ό,τι όλο αυτο τροδοτείται απο τον φόβο σου και το χώρο που του δινείς! οπως ειπες και εσυ αν το απομυθοποιησουμε σιγα σιγα η επιδραση του δεν θα ειναι η ιδια και στο τέλος σίγα σίγα θα φύγει.. Τώρα αν ξαναεπανελθει καποια στιγμή δν σημαίνει και τπτ! με την ίδια λογική θα γύγει και πάλι!! Κατά τι γνώμη μεγάλο ρόλο παιζει να καταλάβεις οτι δν είναι αρρώστια αλλα ένα κόλλημα και τπτ άλλο!! Και τα κολλήματα είναι για να ξεκολάνε αργά ή γρήγορα!!