Printable View
καμια σχεση εγω ενοουσα οτι αλλαξα το τροπο επικοινωνιας ενω το νοημα οσων λεω ειναι σχεδον το ιδιο αλλα με αλλες λεξεις
εσυ ενοεις οτι καπιος πρεπει να αλαξει το νοημα οσων λεει με σκοπο να επειρασει τον αλλο κ αντι να λεει αποψεις να παιζει με τις λεξεις.
αν αυτο σ αρεσει καντο εγω μιλω για να εκφρασω τις αποψεις μου.
"εγω ενοουσα οτι αλλαξα το τροπο επικοινωνιας ενω το νοημα οσων λεω ειναι σχεδον το ιδιο αλλα με αλλες λεξεις"
Αυτο σου ειπα κ εγω αγορι μου τι δεν καταλαβαινεις ???
Αλλα απο την αρχη εχεις την ταση να με επικρινεις μονο κ μονο για να μου την πεις..συννεχισε ετσι ..
ενταξει αν αυτο σ αρεσει να αλαζεις η ιδια για να αλαζουν οι αλλοι καντο εγω παντως δε μπορω να κανω σκοπο της ζωης μου να επειρεασω τους αλλους αν θελουν ας επειρεαστουν απο μονοι τους.
χαχαχαχχαχα... εισαι παλιανθρωπος ρε!!:pQuote:
Originally Posted by agnostix
Αντε παλι..καλα αστο το θεμα τερματιστηκε!Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Ειμαι λιγακι το παραδεχομαι λοιπον :p :p :pQuote:
Originally Posted by rea
Να σας πω κάτι να γελάσετε. Όταν πήγα στο γιατρό προχθές ήταν δύο δεν ήταν ένας, αλλά εγώ με τον έναν έκανα παιχνίδι. Τον είδα λίγο στη κοσμάρα του, δεν ξέρω αν είναι όλοι έτσι αλλά αυτός ήταν, ο άλλος τα 'χε βάψει μαύρα γιατί είχε δώσει κατά λάθος εξιτήριο και ο άλλος τη κοπάνησε κατευθείαν. Διαβάστε στιχομυθία
-Πωπω τι έκανα, τον έδιωξα ( και να κρατάει το κεφάλι του)
-Έλα μωρέ ηρέμησε δεν πειράζει, για διώξιμο ήταν!
χαχαχαχαχα... οχιιιιιιιιι!!!!Quote:
Originally Posted by Depressed_soul
Αστα αυτα :DQuote:
Originally Posted by Depressed_soul
εγω περιμενω να συννεχισεις το ημερολογιο
για να μαθω τι εγινε με τον γιατρο προτυπο ;)
...μα γιατι?......ομολόγησε επιτελους οτι εχει δικιο!!!!:cool:Quote:
Originally Posted by agnostix
ναι ειδες... ειμαι μεγαλο κεφαλι κ εγω...:rolleyes:Quote:
Originally Posted by rea
Καλή μου agnostix δεν ανέφερες τον πατροπαράδοτο των Ελληναράδων τρόπο....
Φέρε τις παντόφλες μη σου γ@μίσω κ σε αρχίσω σε τίποτα κλωτσομπουνίδια!
χαχαχαχαχα δεν ηθελα να τσιτωσω παραπανω την Ρεα μου,μια κ στον εικονικο μου διαλογο πρωταγωνιστουσε...ρεα love you ρεεεεε :pQuote:
Originally Posted by Depressed_soul
https://www.youtube.com/watch?v=25ZRXEd_FX8 :pQuote:
Originally Posted by agnostix
εμεις εχουμε καρμα ετσι???Αυτο το τραγουδουσε ο αγνωστοςχ χαχαχαχαχαQuote:
Originally Posted by rea
χαχαχαχα... οι καταθλιπτικοι εχουμε παρομοια ρεπερτοριαQuote:
Originally Posted by agnostix
10 Φυσικοί Τρόποι Αντιμετώπισης της Κατάθλιψης
1. Διακρίνετε τα συμπτώματα της κατάθλιψης.
Άγχος, απαισιοδοξία, αίσθηση μόνιμης κούρασης και εσωτερικού βάρους, έλλειψη ενέργειας, υπερφαγία ή το αντίθετο, κατανάλωση σε ‘σκουπιδοφαγητό’ (Junk food), τεντωμένα νεύρα ή απάθεια, αίσθημα λύπης, ενοχής –κάτι δεν κάνω καλά, κάπου φταίω-, αίσθημα εσωτερικού κενού, υπερυπνία ή δυσκολία στον ύπνο (ή διακεκομμένος ύπνος), πονοκέφαλοι, διαταραχές στο πεπτικό σύστημα, χρόνιους πόνους στο σώμα.
Μάλιστα, και τώρα τι κάνουμε;
2. Προσδιορίσετε τις πραγματικές αιτίες
Όσο σαφέστερα προσδιορίσετε τις αιτίες ή τα αίτια τόσο αποτελεσματικότερα μπορείτε να τ’ αντιμετωπίσετε και να έχετε μια πραγματική εικόνα της κατάστασης. Η σημαντικότερη παγίδα που μας στήνει η κατάθλιψη είναι η αίσθηση πως βρισκόμαστε σ’ ένα αδιέξοδο που δεν αλλάζει – οπότε αφηνόμαστε στο όπως πάνε τα πράγματα… γιατί νοιώθουμε σαν μην υπάρχει καλύτερη λύση. Πολλές φορές φαίνεται σαν να γίνονται όλα λίγο ένα κουβάρι απ’ το οποίο δεν μπορούμε να βγούμε.
Προσπαθήστε λοιπόν, να τακτοποιήσετε τις σκέψεις σας.
Αν δεν τα καταφέρετε μόνοι σας, μοιραστείτε τις με κάποιους δικούς σας. Θα έχετε κάνει ένα μεγάλο βήμα: η θλίψη τείνει να μας αποκόβει απ’ τους άλλους και να μας παρασύρει σ’ ένα εσωτερικό μπέρδεμα και στη μοναξιά.
3. Κίνηση, κίνηση, κίνηση!
Όσο πιο βαριά διάθεση έχει κανείς, τόσο δυσκολότερο φαντάζει να βάλει το σώμα του σε κίνηση. Κι όμως είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να κάνει!
Η Φυσική Κίνηση και οι Σωματικές Δραστηριότητες απελευθερώνουν εκείνες τις χημικές ουσίες στον εγκέφαλο που επηρεάζουν την καλή διάθεση (νευροδιαβιβαστές, ενδορφίνες). Επιπλέον, μειώνουν το στρες, βελτιώνουν τον ύπνο κι ανεβάζουν τα επίπεδα της ενέργειας. Παράλληλα προσφέρουν νοητικά και συναισθηματικά οφέλη: απόσπαση από τις έγνοιες και ενίσχυση της αυτοεκτίμησης επειδή αναλαμβάνουμε προσωπικά δράση.
Ιδανικά συνίσταται το ποδήλατο, ο χορός, το τρέξιμο, το κολύμπι και φυσικά η yoga. Φαίνεται πως ακόμα κι απλές δραστηριότητες όπως οι δουλειές του σπιτιού, η κηπουρική, το περπάτημα για 20 λεπτά και ο περίπατος είναι αρκετά για να μετατρέψουν τη μελαγχολία σ’ ευδιαθεσία.
4. Τα πολύτιμα Ω3 Λιπαρά
Πρόσφατα οι επιστήμονες συσχέτισαν τα Ωμέγα-3 Λιπαρά με την κατάθλιψη, παρατηρώντας πως σ’ εκείνες οι κοινωνίες που η διατροφή τα περιλαμβάνει περισσότερο παρουσιάζουν χαμηλότερα ποσοστά κατάθλιψης, όπως κι όσοι συνηθίζουν να τρώνε τα ψάρια εκείνα που είναι κύρια πηγή Ω3 Λιπαρών.
Για να εμπλουτίσετε κι εσείς τη διατροφή σας σε Ω3 Λιπαρά προτιμήστε τα ψάρια: σολωμό, σαρδέλα, φρέσκο τόνο, κολιό, γαύρο και πέστροφα.
Πηγές του Άλφα Λινολενικού Οξέος (άλλος τύπος Ω3 Λιπαρών) είναι o λιναρόσπορος, η σόγια και το σογιέλαιο, τα καρύδια και τέλος τα λαχανικά με σκούρο πράσινο φύλλωμα. Μπορείτε να επιλέξετε Ω3 ως ιχθυέλαιο ή φυτικής προέλευσης σε μορφή κάψουλας σε καταστήματα ειδών υγιεινής διατροφής και ενημερωμένα φαρμακεία.
5. Επιλέξτε τι τρώτε
Η κατάλληλη τροφή έχει τη δυνατότητα να μας βοηθήσει ‘εκ των έσω’ ν’ αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικότερα τη δυσάρεστη διάθεση και την πεσμένη ενέργεια.
Σε κάποιες πρωτεϊνούχες τροφές όπως π.χ. ψάρι, φιστίκια, χουρμάς, σόγια, βρίσκεται το αμινοξύ Τριπτοφάνη από το οποίο κατασκευάζεται στον οργανισμό μας ο νευροδιαβιβαστής σεροτονίνη (στην ρύθμιση του οποίου εστιάζονται πολλά αντικαταθλιπτικά φάρμακα όπως το γνωστό Prozac ή Ladose στην Ελλάδα).
Επίσης, οι ξηροί καρποί και οι σπόροι περιέχουν μαγνήσιο που επηρεάζει την παραγωγή σεροτονίνης στον οργανισμό. Άλλες πηγές ‘υγιεινών’ πρωτεϊνών είναι: όσπρια, αρακάς, ψάρια, γαλοπούλα, άπαχο μοσχαρίσιο κρέας, γιαούρτι και προϊόντα σόγιας.
Κυρίως η γαλοπούλα (μετά ο τόνος και το κοτόπουλο), είναι τροφή πλούσια στο αμινοξύ Τυροσίνη η οποία υποστηρίζει τα επίπεδα της ντοπαμίνης και νορεπινεφρίνης στον εγκέφαλο που σχετίζονται με την αφύπνιση στον οργανισμό μας.
Τα επίπεδα της σεροτονίνης υποθέτουν οι επιστήμονες πως σχετίζονται επίσης και με τους υδατάνθρακες. Επιλέξτε τους κατάλληλα, δηλαδή, αποφύγετε τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες, όπως τη λευκή ζάχαρη, το λευκό ψωμί ή τα λευκά μακαρόνια και προτιμήστε τους ανεπεξέργαστους υδατάνθρακες (όπως π.χ. το μαύρο ψωμί).
Τέλος οι τροφές πλούσιες σε Βιταμίνη Β (που σχετίζονται με τη σεροτονίνη) είναι οι: σπαράγγι, σπανάκι, μπρόκολο, αρακάς, λαχανάκια Βρυξελλών, ραπανάκι, κουνουπίδι, νεροκάρδαμο κ.ά. καθώς επίσης τα πορτοκάλια και οι κόκκινες πιπεριές (πλούσιες σε Βιταμίνη C).
Αποφύγετε τον καφέ, μειώνει τα επίπεδα της σεροτονίνης και προτιμήστε το πράσινο τσάι.
6. Εκτεθείτε στον ήλιο, Βιταμίνη D
Ο ήλιος μας μπορεί να μας κάνει χαρούμενους.
Η Βιταμίνη D συντίθεται στο δέρμα μας με την ευεργετική επίδραση του ήλιου. Η έλλειψη της σχετίζεται με την ανεπαρκή έκθεση στον ήλιο, τη χρήση αντηλιακού μ’ υψηλό δείκτη, την ελάχιστη ηλιοφάνεια λόγω γεωγραφικής περιοχής ή εποχής του χρόνου, π.χ. χειμώνας. Ακόμα και το χειμώνα, λοιπόν, σηκώστε τα μανίκια κι αφήστε τον ήλιο για 20 λεπτά να συμβάλλει στη σύνθεση της πολύτιμης βιταμίνης για να χαμογελάσετε.
7. Διαλογιστείτε, φέρνει ισορροπία στις σκέψεις και τα συναισθήματα
Μπορεί ο διαλογισμός να είναι τόσο αποτελεσματικός όσο και τ’ αντικαταθλιπτικά αποδεικνύουν τ’ αποτελέσματα της έρευνας με 3.500 συμμετέχοντες που πραγματοποιήθηκε από το Ιατρικό Τμήμα του Παν/μίου Τζον Χόπκιν και δημοσιεύτηκε πρόσφατα (Μάρτιος 2014) στο JAMA.
Ο διαλογισμός δεν είναι πανάκεια για κάθε σύμπτωμα, εξηγούν οι ερευνητές, μπορεί όμως να είναι τόσο αποτελεσματικός όσο και τα φάρμακα στην κατάθλιψη, στο άγχος και στον πόνο (0.3). Η επιτυχία του βασίζεται στ’ ότι δρα στη αμυγδαλή, την περιοχή εκείνη του εγκεφάλου που σχετίζεται με την ανταπόκριση μας στο στρες και ευτυχώς δεν έχει καμία ανεπιθύμητη παρενέργεια.
Αναφορές: Journal of the American Medical Association (JAMA) Internal Medicine, Forbes
8. Ελέγξτε τις ορμόνες σας
Αν ο Θυρεοειδής, ή το ορμονικό σύστημα είναι εκτός ελέγχου το ίδιο θα συμβεί και με τη διάθεσή σας. Κάντε τακτικούς ελέγχους.
9. Ανθρώπινη επαφή: επικοινωνία και μοίρασμα
Στο βιβλίο «6 Βήματα Θεραπείας της Κατάθλιψης χωρίς Φάρμακα» ο Δρ. Steve Ilardi εξηγεί πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος μεταφράζει εσφαλμένα τον πόνο της κατάθλιψης σαν μόλυνση κι θεωρεί πως ο οργανισμός χρειάζεται απόσυρση μέχρι «να περάσει» η πάθηση. Όμως, η απομόνωση είναι το χειρότερο: ότι χρειάζονται πραγματικά όσοι έχουν κατάθλιψη είναι η ανθρώπινη επαφή! Είναι τόσο πολύτιμη κι αποτελεσματική ώστε ολόκληρα θεραπευτικά προγράμματα βασίζονται πάνω σ’ αυτό. Γιατί όχι κι εσείς;
10. Ψυχοθεραπεία
Αντίθετα με κάποιες προκαταλήψεις, ψυχοθεραπεία δεν σημαίνει απλώς « μιλάω για τα προβλήματα μου», αλλά αναζητώ τις κατάλληλες λύσεις γι’ αυτά, μέσα από ένα διαφορετικό βλέμμα.
Ούτε σημαίνει απλώς ανάλυση του παρελθόντος,- που σίγουρα προσφέρει εξηγήσεις κι απαντήσεις. Οι περισσότεροι σύγχρονοι ψυχοθεραπευτές/τριες εστιάζονται στο «εδώ και τώρα», στα θέματα της ζωής και στους καλύτερους τρόπους διαχείρισης τους στο παρόν και στο μέλλον.
Ενώ κάποτε γνωρίζαμε πως ένα ποτηράκι κρασί μπορούσε να ευφραίνει την καρδιά ή αν ήταν απαραίτητο, τα κατάλληλα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, σήμερα έχουμε αποδείξεις για την αποτελεσματικότητα και άλλων πιο φυσικών τρόπων.
Ανάμεσα σε 10 διαφορετικούς τρόπους φυσικής αντιμετώπισης από την κακή διάθεση ως την κατάθλιψης, επιλέξτε κάποιους ή όλους. Το σίγουρο είναι πως θα έχετε θετικά αποτελέσματα –χωρίς παρενέργειες.
Γιατί άλλωστε, να μην τους αξιοποιήσουμε, ιδιαίτερα τώρα που οι καιροί φαίνεται να είναι πιο απαιτητικοί; Το μόνο που χρειάζεται είναι θέληση για δοκιμή και αλλαγή στάσης.
Κι άντρες έχουν ψυχή!
Τι κάνει τους άντρες να απευθύνονται λιγότερο συχνά απ΄ ότι οι γυναίκες σ’ έναν ειδικό για τα προβλήματά τους; Μήπως έχουν λιγότερα από εκείνες; Μήπως είναι λιγότερο ευάλωτοι σε συναισθηματικά ή ψυχολογικά θέματα; Οι έρευνες έχουν δείξει ότι ο αντρικός πληθυσμός ανά τον κόσμο απλώς αντιμετωπίζει τα θέματα αυτά με «άλλους» τρόπους: ξεσπάσματα θυμού ή επιθετικότητας, κλείσιμο στην οθόνη του υπολογιστή ή της τηλεόρασης, υπερβολική αφοσίωση και απασχόληση με τη δουλειά, χρήση αλκοόλ ή ουσιών, υπερβολικό κάπνισμα, χαρτοπαιξία, ερωμένες ή extreme sport και ταχύτητα. Όλα έχουν το τίμημά τους: υποφέρουν συχνότερα από ανεξήγητους πόνους στο σώμα και πεθαίνουν κατά μέσο όρο νεότεροι σε σχέση με τις γυναίκες.
Ας καταλάβουμε την αντρική μεριά…
Είναι λοιπόν οι άντρες καλύτερα προσαρμοσμένοι από τις γυναίκες ώστε να έχουν λιγότερο ανάγκη έναν ειδικό; Πολλοί άντρες θα ήθελαν να είναι έτσι τα πράγματα και έχουν το δίκιο τους. Τ’ αγόρια μεγαλώνουν με τις ανδρικές μορφές ηρώων : ο ήρωας είναι δυνατός και κατά βάση μόνος. Στα δύσκολα ο ήρωας ξεπερνά τα εμπόδια και σώζει τον κόσμο και αυτούς που αγαπά. Τ’ αγόρια μαθαίνουν να μην δείχνουν το φόβο ή τον πόνο τους: «τ’ αγόρια δεν κλαίνε». Μεγαλώνουν μαθαίνοντας ότι η έκφραση του πόνου για τον άντρα μπορεί να σημαίνει αδυναμία. Μαθαίνουν ότι πρέπει να επιμένουν ανεξάρτητα από τα συναισθήματά τους. Από μικρά μαθαίνουν να είναι έντονα ανταγωνιστικά: το να χάσουν σ’ ένα αθλητικό παιχνίδι μπορεί εύκολα να καταλήξει σε γελιοποίηση ή ντρόπιασμα του χαμένου. Αυτό έχει θετικά αποτελέσματα, τους κάνει να προσπαθούν για το καλύτερο και αρνητικές συνέπειες, τους μαθαίνει από μικρούς να κρύβουν τα συναισθήματά τους, την ευαισθησία τους και να δημιουργούν έτσι μια παραπλανητική εικόνα για τον εαυτό τους και συναισθηματική απόσταση.
Οι περισσότεροι άντρες μεγαλώνουν με πατεράδες που κι εκείνοι κρατούσαν συναισθηματικές αποστάσεις από τη γυναίκα τους και τα παιδιά τους. Το μοντέλο των αντρών για την αρρενωπότητα, για τον άντρα με Α κεφαλαίο, είναι λίγο ως πολύ να μοιάσουν στον μπαμπά τους: να καταπιέσουν τα πιο τρυφερά τους συναισθήματα, ν’ αρνηθούν τις συναισθηματικές τους ανάγκες και να νοιώσουν ή να εκφράσουν ευαλωτότητα.
Ποιο είναι το κόστος που πληρώνουν οι άντρες για τις ανδρικές αρετές;
Φυσικά χάνουν την επαφή με τα βαθύτερα συυναισθήματά τους και τις ανάγκες τους. Όποιος εκφράζει ανάγκες υποδηλώνει αδυναμία. Έχοντας μάθει ν’ αρνούνται την εσωτερική τους ζωή, αναζητούν ικανοποίηση στον κόσμο έξω. Βάζουν την ενέργεια τους στον να κάνουν καριέρα, σπορ, αναζητούν την κατάλληλη σύζυγο για οικογένεια, ελπίζοντας εκείνη να φροντίσει για τις σεξουαλικές και τις συναισθηματικές τους ανάγκες, με άλλα λόγια να τους κάνει ευτυχισμένους.
Στις παρέες τους συνηθίζουν να κρατάνε τα πολλά συναισθήματα απέξω: οι άντρες μεταξύ τους μπορεί ν’ ανταλλάξουν απόψεις για ένα θέμα, να δούνε ποδόσφαιρο, μπάσκετ, να βρεθούνε για ποτό. Δύσκολα όμως θα ζητήσουν συναισθηματική βοήθεια ή υποστήριξη. Συχνά οι άντρες φοβούνται πώς αν εκφράσουν τα συναισθήματά τους θα τους περάσουν για ομοφυλόφιλους.
Οι συναισθηματικές ανάγκες των αντρών, μπορέσουν να εκφράσουν με ασφάλεια την πιο ήπια και τρυφερή πλευρά τους, να δώσουν και να πάρουν αγάπη, στοργή, φροντίδα, μένουν ακάλυπτες χωρίς οι ίδιοι συχνά να το καταλαβαίνουν. Η ερωτική και η συντροφική σχέση θα σηκώσει όλο αυτό το βάρος. Ωστόσο, οι άντρες έχουν την τάση ν’ αποδίδουν μεγαλύτερη σημασία στην σεξουαλική πλευρά μιας σχέσης χωρίς ν’ αναγνωρίζουν πόσο σημαντική είναι για τη γυναίκα η συναισθηματική επαφή και πόσο άμεσα συνδέεται αυτή με τη δυναμική της σχέσης. Οι συναισθηματική έκφραση των αντρών είναι περισσότερο μέσα από τις πράξεις και λιγότερο με τα λόγια, ενώ οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη τάση και ανάγκη για το αντίστροφο. Αυτές οι διαφορές στον τρόπο προσέγγισης και στην επικοινωνία όπως είναι φυσικό συχνά καταλήγουν σε συγκρούσεις.
Τι κάνει τους άντρες να μην θέλουν τον ψυχοθεραπευτή;
Ο παραδοσιακός αντρικός ρόλος εμποδίζει τους άντρες ν’ αναζητήσουν θεραπεία. Το μοντέλο της αρρενωπότητας, του αντρισμού σημαίνει να είσαι δυνατός, να έχεις γενναιότητα και θάρρος, να είσαι ανεξάρτητος και να είναι συναισθηματικά ανθεκτικός. Τι να κάνει λοιπόν ένας άντρας σ’ έναν ψυχολόγο, να μιλήσει για τα συναισθήματά του ή να ζητήσει λύση στα προβλήματά του;
Αυτές οι ίδιες οι αρετές, ευθύνονται για τις συναισθηματικές και της συμπεριφοριστικές δυσκολίες των αντρών. Αυτές τους δυσκολεύουν ακόμα να παραδεχτούν ότι έχουν πρόβλημα και ν’ αναζητήσουν επαγγελματική βοήθεια ή να έχουν πίστη στην αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
Τι κάνει έναν άντρα ν’ αποφασίσει να μπει σε ψυχοθεραπεία ή να δει έναν σύμβουλο γάμου;
Η εμπειρία έχει δείξει ότι απαιτείται κάποιο είδος κρίσης συνήθως στην οικογένεια ή στην ερωτική σχέση – ένας σημαντικός χωρισμός ή μια σειρά αποτυχημένων σχέσεων-, επαγγελματική κούραση ή κάποιο άλλο τραυματικό γεγονός για να κάνει ένας άντρας αυτό το βήμα που απαιτεί για κείνον πραγματικά μεγάλο θάρρος. Συχνά είναι οι γυναίκες εκείνες που σπρώχνουν ή παρακινούν έναν άντρα να δει έναν ειδικό, χρησιμοποιώντας την απειλή του χωρισμού ή του διαζυγίου. Είναι αλήθεια πως οι άντρες έχουν αρκετές αναστολές για να δεχθούν επαγγελματική βοήθεια που σχετίζονται με τον τρόπο που μεγάλωσαν και έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν τη ζωή. Η αρρενωπότητα σχετίζεται με την κυριαρχικότητα, με τον προσανατολισμό στους στόχους, με την αναζήτηση της περιπέτειας, την προθυμία στην ανάληψη ρίσκων, με τον συναισθηματικό περιορισμό. Αυτά μπορούν να γίνουν τα κίνητρα για έναν άντρα : να έχει συγκεκριμένους στόχους και επιθυμίες από μια ψυχοθεραπεία, να τολμήσει ν’ αναλάβει το ρίσκο να μιλήσει με κάποιον ειδικό, να μπει στην περιπέτεια για κάτι καινούργιο και πολύτιμο που μπορεί να του προσφέρει για τη ζωή του και τις σχέσεις του (ερωτικές, οικογενειακές, επαγγελματικές, φιλικές).
Η κρίση είναι μια ευκαιρία για αλλαγή.
Ένας άντρας έχει παλέψει για να καταφέρει στον έξω κόσμο. Έχει παλέψει για τη δουλειά του, για την επιτυχία, για τη σχέσή του. Κι όμως κάτι σ’ όλα αυτά μπορεί να μην πηγαίνει καλά. Σε κάποιους αυτή η κρίση εμφανίζεται γύρω στην δεκαετία των σαράντα: «αυτό ήταν όλο; Που είναι χαμένη η ευτυχία;» Μέχρι τότε, ένοιωθαν την ελπίδα ότι εκεί έξω στον μεγάλο και περιπετειώδη κόσμο θα την βρουν. Στο μέσο της διαδρομής της ζωής κάτι κάνει τον άντρα να κοιτάξει πίσω και να συνειδητοποιήσει ότι αυτό που έψαχνε δεν συνέβη. Κάτι σημαντικό λείπει. Ίσως είναι η πρώτη φορά που στρέφεται προς τα μέσα στην αναζήτηση απαντήσεων. Καταλαβαίνει ότι αυτή η αίσθηση αποτυχίας δεν οφείλεται ούτε στην δουλειά του, ούτε στη γυναίκα του αλλά στον τρόπο που σκέφτεται και στον τρόπο που ζει. Αυτή είναι η ευκαιρία του για αλλαγή.
Ένας θεραπευτής μπορεί να προσφέρει καθοδήγηση, υποστήριξη, ευαισθησία και ένα ασφαλές περιβάλλον για να εξερευνήσει ένας άντρας τις βαθύτερες και κρυμμένες πτυχές του εαυτού του, να θεραπεύσει παλιά τραύματα, να ανακαλύψει και να εκφράσει τον αυθεντικό του εαυτό. Να εμπιστευτεί και να καταφέρει να σχετιστεί πιο ολοκληρωμένα. Ο ήρωας που θυσιάζει τον εαυτό του για τους άλλους ποτέ δεν καταφέρνει να είναι πλήρης. Ένας άντρας μπορεί να είναι και ζεστός, φροντιστικός, που δίνει και παίρνει αγάπη. Μπορεί να εκφράζει πόνο ή φόβο όπως τόλμη και θάρρος. Μερικές φορές αυτά που παλεύει με κόπο ν’ αντιμετωπίσει αποτελεσματικά, έχουν τη λύση τους ακριβώς έξω από την πόρτα του με την αλλαγή του τρόπου αντιμετώπισης τους. Η πρόκληση της αλλαγής είναι εκεί φτάνει να δει την κρίση σαν μια πρόσκληση γι αυτό που αναζητούσε πριν να είναι αργά.
kaνενα αξιοσημειωτο αρθρο παντως για τη μοναξια κ για το τι προκαλει ουτε λογος :)
Κατι θα βρουμε... :)Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Διανύοντας την Εποχή της Μοναξιάς
http://antikleidi.com/2015/01/07/epoxi-monaxias/
Ενα βιντεο....εναντια στην καταθλιψη!!!!! :rolleyes:
https://www.youtube.com/watch?v=3-K5GMKOsWU
Οι μύθοι που συνοδεύουν την κατάθλιψη συχνά μπορεί να αποτελέσουν εμπόδιο στην αναζήτηση βοήθειας. Είναι λοιπόν χρήσιμο να γνωρίζουμε τι ισχύει και τι επιλογές υπάρχουν για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπισή της:
ΜΥΘΟΣ #1: Η κατάθλιψη δεν είναι μια συχνή πάθηση και δεν θα συμβεί σε μένα
ΑΛΗΘΕΙΑ: Η κατάθλιψη είναι μια πολύ συχνή νόσος που μπορεί να εκδηλωθεί σε ανθρώπους όλων των ηλικιών, όλων των κοινωνικο-οικονομικών στρωμάτων, σε όλες τις περιοχές του κόσμου. Επηρεάζει σήμερα περισσότερα από 350 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Υπολογίζεται ότι ένας στους 10 ανθρώπους πάσχει από κατάθλιψη και ένας στους 5 έχει νοσήσει από κατάθλιψη στη διάρκεια της ζωής του.
ΜΥΘΟΣ #2: Η κατάθλιψη δεν είναι μια πραγματική ασθένεια
ΑΛΗΘΕΙΑ: Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η κατάθλιψη αποτελεί την 2η συχνότερη αιτία αναπηρίας παγκοσμίως και μια από τις κύριες αιτίες απώλειας ετών ζωής λόγω δυσλειτουργίας ή πρόωρου θανάτου, ενώ νέα στοιχεία δείχνουν ότι συμβάλλει σημαντικά στην αυτοκτονικότητα και την ισχαιμική καρδιοπάθεια.
ΜΥΘΟΣ #3: Κατάθλιψη σημαίνει να είναι κανείς λυπημένος
ΑΛΗΘΕΙΑ: Η λύπη είναι συναίσθημα, η κατάθλιψη είναι μια ασθένεια. Η κατάθλιψη συχνά χαρακτηρίζεται από ένα επίμονο και διαρκές συναίσθημα θλίψης (για τουλάχιστον 2 εβδομάδες), ωστόσο όχι πάντα. Μπορεί, δηλαδή, κανείς να πάσχει από κατάθλιψη χωρίς να είναι απαραίτητα λυπημένος. Αντίθετα, μπορεί να βιώνει αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν ανηδονία, δηλαδή μια έντονη απώλεια ενδιαφέροντος και ευχαρίστησης ακόμη και για δραστηριότητες που προηγουμένως ήταν πηγή ευχαρίστησης για το άτομο (π.χ., χόμπι, οικογένεια, φίλοι). Επιπλέον, τα παιδιά, οι έφηβοι, και οι ηλικιωμένοι συνήθως εκδηλώνουν ευερεθιστότητα αντί θλίψης.
ΜΥΘΟΣ #4: «Είναι όλα στο κεφάλι σου»
ΑΛΗΘΕΙΑ: Η κατάθλιψη είναι μια διαταραχή της διάθεσης, ωστόσο περιλαμβάνει ένα πλήθος σωματικών συμπτωμάτων, όπως διαταραχές στην όρεξη και την ποιότητα του ύπνου, έντονη κόπωση και ψυχοκινητική επιβράδυνση, νευρικότητα και διέγερση, καθώς και δυσκολία συγκέντρωσης και λήψης αποφάσεων ακόμα και για τα πιο απλά καθημερινά πράγματα. Άλλα σωματικά συμπτώματα περιλαμβάνουν ανησυχία, δυσπεψία, ναυτία, πονοκεφάλους, και μυϊκή κόπωση.
ΜΥΘΟΣ #5: Κατάθλιψη παθαίνει κανείς όταν έχει να αντιμετωπίσει δυσκολίες της ζωής
ΑΛΗΘΕΙΑ: Ο καθένας βιώνει σκαμπανεβάσματα στη ζωή, και συχνά αισθάνεται λυπημένος για κάποιο χρονικό διάστημα, ιδιαίτερα μετά από μια σοβαρή απώλεια ή απογοήτευση. Η κατάθλιψη είναι κάτι περισσότερο από περιστασιακές αρνητικές σκέψεις ή συναισθήματα που προκύπτουν από τις καθημερινές δυσκολίες. Τα επεισόδια της κατάθλιψης διαρκούν για μεγάλες χρονικές περιόδους, και συχνά μπορεί να προκύψουν ξαφνικά, ακόμη και όταν τα πράγματα στη ζωή φαίνεται να πηγαίνουν καλά.
ΜΥΘΟΣ #6: Η κατάθλιψη είναι ένα σημάδι ψυχικής αδυναμίας
ΑΛΗΘΕΙΑ: Μια από τις πολύ συχνές παρανοήσεις σχετικά με την κατάθλιψη είναι η λανθασμένη εντύπωση ότι η κατάθλιψη οφείλεται σε ψυχική αδυναμία ή ελάττωμα του χαρακτήρα. Η κατάθλιψη είναι μια σοβαρή ψυχική διαταραχή που, όπως οι περισσότερες ασθένειες, έχει βιολογικές, ψυχολογικές και κοινωνικές διαστάσεις. Όπως δε θα κατηγορούσαμε ποτέ κάποιον που υποφέρει από καρδιακή νόσο ή διαβήτη ότι η ασθένεια του οφείλεται σε «αδυναμία χαρακτήρα», έτσι και η κατάθλιψη δεν είναι σημάδι αδυναμίας, τεμπελιά, ή αυτολύπηση. Είναι μια σοβαρή σοβαρή κλινική διαταραχή, που απαιτεί άμεση διάγνωση και έγκαιρη θεραπεία.
ΜΥΘΟΣ #7: Η κατάθλιψη επηρεάζει μόνο τις γυναίκες
ΑΛΗΘΕΙΑ: Είναι αλήθεια ότι οι γυναίκες διατρέχουν διπλάσιο κίνδυνο να εκδηλώσουν κατάθλιψη σε σχέση με τους άντρες, μια ευαλωτότητα που κορυφώνεται στα αναπαραγωγικά χρόνια και εκδηλώνεται ως προεμμηνορροϊκό σύνδρομο, κατάθλιψη στην εγκυμοσύνη και λοχεία, και εμμηνοπαυσιακή κατάθλιψη. Ωστόσο, τα ποσοστά κατάθλιψης στους άνδρες δεν είναι καθόλου αμελητέα: 1 στους 8 άνδρες αναμένεται να αναπτύξει κατάθλιψη κάποια στιγμή στη ζωή του, ποσοστό που είναι ακόμη μεγαλύτερο αν συμπεριλάβουμε την χρήση αλκοόλ και ουσιών που συνδέονται συχνά με κατάθλιψη. Επιπλέον, η κατάθλιψη στους άνδρες τείνει να είναι πιο καταστροφική, καθώς οι άνδρες έχουν πολύ αυξημένο κίνδυνο θανάτου λόγω αυτοκτονιών σε σχέση με τις γυναίκες.
ΜΥΘΟΣ #8: «Απλά πρέπει να προσπαθήσεις να το ξεπεράσεις»
ΑΛΗΘΕΙΑ: Η κατάθλιψη δεν θα φύγει από μόνη της - απαιτεί θεραπεία και υποστήριξη, όποιες και αν είναι οι αιτίες που συνέβαλαν στην ανάπτυξη της. Στην πραγματικότητα, τα συμπτώματα της κατάθλιψης είναι πιθανό να επιδεινωθούν και να χρονίσουν αν αφεθούν χωρίς θεραπεία. Δυστυχώς, μόνο το 1/3 των ανθρώπων που υποφέρουν από κατάθλιψη υποβάλλονται σε θεραπεία.
ΜΥΘΟΣ #9: Η κατάθλιψη δε θεραπεύεται
ΑΛΗΘΕΙΑ: Η κατάθλιψη είναι μια ψυχική διαταραχή που θεραπεύεται. Με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή για να ρυθμιστούν αποτελεσματικά οι βιοχημικές αλλαγές στον εγκέφαλο, σε συνδυασμό με μια αποτελεσματική ψυχοθεραπεία, το άτομο που πάσχει από κατάθλιψη μπορεί να θεραπευτεί πλήρως. Είναι ζωτικής σημασίας για τους ανθρώπους που υποπτεύονται ότι οι ίδιοι ή κάποιο μέλος της οικογένειας τους μπορεί να πάσχει από κατάθλιψη να αναζητήσουν φροντίδα από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας που διαθέτει κατάρτιση και εμπειρία στην θεραπεία της κατάθλιψης.
ΜΥΘΟΣ #10: Η κατάθλιψη μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με φαρμακευτική αγωγή
ΑΛΗΘΕΙΑ: Η φαρμακευτική αγωγή είναι μόνο μία από τις διαθέσιμες αποτελεσματικές θεραπείες για την κατάθλιψη. Η κατάθλιψη μπορεί επίσης να αντιμετωπιστεί με επιστημονικά τεκμηριωμένες ψυχοθεραπείες, μη-φαρμακευτικές βιολογικές θεραπείες και αλλαγές στον τρόπο ζωής. Μερικοί άνθρωποι μπορούν να βοηθηθούν περισσότερο από μια ψυχολογική παρέμβαση, άλλοι μπορεί να θεωρήσουν χρησιμότερο ένα συνδυασμός θεραπευτικών προσεγγίσεων. Το καλύτερο είναι να προσεγγίσει κανείς ένα επαγγελματία ψυχικής υγείας για να μάθει περισσότερα για τα διάφορα είδη θεραπείας και να αναπτύξει το δικό του, εξατομικευμένο πρόγραμμα στήριξης και θεραπείας.
Τι είδους ψυχοθεραπεία να επιλέξω;
Στο ερώτημα αυτό απαντά η Judith Beck, πρόεδρος του Beck Institute for Cognitive Behavior Therapy:
Εάν ο στόχος σας είναι να ανακαλύψετε πώς το παρελθόν σάς επηρεάζει διαμέσου ασυνείδητων διαδικασιών, θα μπορούσατε να επιλέξετε μία Ψυχοδυναμικού τύπου Θεραπεία («μοντέρνα» εκδοχή της Φροϋδικής Ψυχανάλυσης). Η συνηθισμένη μορφή αυτής της θεραπείας μπορεί να διαρκέσει χρόνια, ενώ στη σύντομη μορφή της ίσως είναι αρκετές 25 συνεδρίες.
Εάν ο στόχος σας είναι να επιλύσετε τα τωρινά σας προβλήματα και να αποκτήσετε νέες δεξιότητες ώστε να αλλάξετε το μη βοηθητικό τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς σας, έχοντας αποτελέσματα που διαρκούν στο χρόνο, τότε θα μπορούσατε να λάβετε υπόψη σας τη Γνωστική Συμπεριφορική Θεραπεία. Αρκετά άτομα χρειάζονται μόνο 6-12 συνεδρίες για προβλήματα όπως το άγχος ή η κατάθλιψη. Άλλα άτομα με πιο σύνθετα προβλήματα όπου ξεκινούν από την παιδική τους ηλικία, ίσως χρειαστούν θεραπεία που μπορεί να διαρκέσει 1 χρόνο ή και περισσότερο.
Παρότι και οι δύο μορφές ψυχοθεραπείας έχουν αποδείξει ότι είναι αποτελεσματικές, έχει υπολογιστεί ότι υπάρχουν 20 φορές περισσότερα επιστημονικά δεδομένα για τη Γνωστική Συμπεριφορική Θεραπεία που τεκμηριώνουν την αποτελεσματικότητά της.
Ειδικές φοβίες
Η έννοια του φόβου αφορά όλους τους ανθρώπους, κάθε εθνότητας και ηλικίας και ήταν πάντα μέρος της ανθρώπινης φύσης. Ο φόβος είναι μία φυσιολογική αντίδραση που προκαλείται ως αποτέλεσμα έκθεσης σε έναν κίνδυνο ή απειλή. Η φοβία είναι μια ειδική κατηγορία φόβου, κατά την οποία το άτομο βιώνει το συναίσθημα του φόβου με δυσανάλογη ένταση σε σχέση με το γεγονός που την προκάλεσε. Η αντίδραση αυτή δεν μπορεί να εξηγηθεί και βρίσκεται έξω από τον έλεγχο του ατόμου, οδηγώντας τελικά στην αποφυγή της κατάστασης από την οποία προέκυψε. Για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να φοβάται τα ταξίδια με αεροπλάνο και να τα αποφεύγει εντελώς ή να έχει φοβία με τη θέα του αίματος και να αποφεύγει κάθε κατάσταση που θα έρθει σε επαφή με αυτό ή τέλος να αποφεύγει να επισκεφθεί σπίτια φίλων του με ζώα σε περίπτωση που έχει φοβία με κάποια. Τα άτομα με φοβία συνήθως αναγνωρίζουν ότι οι φόβοι τους δεν είναι βάσιμοι και πως οι άλλοι άνθρωποι δικαιολογημένα δε φοβούνται τα ίδια πράγματα.
Πώς ορίζονται οι Ειδικές φοβίες;
Είναι χρήσιμο να αναφερθεί ότι οι άνθρωποι μπορεί να έχουν διαφορετικού τύπου φοβίες, αν και κάποιες καταστάσεις μπορεί να είναι περισσότερο πιθανό να συσχετιστούν με αντιδράσεις φόβου. Τα γενικά κριτήρια των φοβικών διαταραχών είναι:
Έντονος φόβος σχετικός με ένα συγκεκριμένο αντικείμενο ή κατάσταση
Το αντικείμενο ή η κατάσταση του φόβου σχεδόν πάντα και άμεσα προκαλεί φόβο ή άγχος
Το αντικείμενο ή η κατάσταση του φόβου αποφεύγεται ενεργά ή υπομένεται από το άτομο με έντονο φόβο ή άγχος
Ο φόβος ή το άγχος είναι δυσανάλογα με τον πραγματικό κίνδυνο που τίθεται από το αντικείμενο ή την κατάσταση και το κοινωνικο-πολιτισμικό περιβάλλον
Ο φόβος, το άγχος και η αποφυγή είναι διαρκή, δηλαδή εμφανίζονται πάνω από 6 μήνες, ενώ παρεμποδίζουν σημαντικά τον κοινωνικό, εργασιακό ή άλλους βασικούς τομείς της λειτουργικότητας του ατόμου
Οι φοβίες κατηγοριοποιούνται ως εξής:
Φοβία για τα ζώα: έντομα, ερπετά κ.ά.
Φοβία για το αίμα, τις ενέσεις ή το ανοιχτό τραύμα
Φοβία που σχετίζεται με το φυσικό περιβάλλον: καταιγίδες, ύψη, νερό κ.ά.
Φοβία συνδεδεμένη με μία κατάσταση: αεροπλάνα, ανελκυστήρες, οδήγηση κτλ.
Άλλες φοβίες: φόβος πνιγμονής, κατάποσης φαγητού, εμέτου, οδοντιάτρου κ.ά. Σε παιδιά: φόβος για τους δυνατούς ήχους και για άτομα με κάποια μεταμφίεση
Πόσο συχνά εμφανίζονται;
Στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη η παρουσία των ειδικών φοβιών, για διάστημα 12 μηνών, εκτιμάται 6%-9%. Στην Ελλάδα το ποσοστό κυμαίνεται στο 2,8%, για περίοδο μίας εβδομάδας. Με βάση τα ελληνικά στοιχεία:
οι φοβίες εμφανίζονται συχνότερα στις γυναίκες: 3,6% έναντι 1,93% των ανδρών
οι φοβίες συνυπάρχουν συχνά με άλλες ψυχικές διαταραχές: 82% των περιπτώσεων
στο 53% των ατόμων που συμμετείχαν στην έρευνα, η διαταραχή είχε διάρκεια μεγαλύτερη του ενός έτους
Πώς δημιουργούνται και πώς αντιμετωπίζονται;
Οι ειδικές φοβίες είναι μία ομάδα διαταραχών που διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους, συνεπώς και η αιτιολογία τους ποικίλλει. Υπάρχουν φόβοι που ο άνθρωπος τούς έχει από τη γέννησή του και άλλοι που μπορεί να αποκτήσει μέσω των εμπειριών του. Μερικές φορές είναι πιθανό ο ίδιος φόβος να προέρχεται από διαφορετικές πηγές: για παράδειγμα, ο φόβος συγκεκριμένων ζώων μπορεί να είναι εγγενής στον άνθρωπο, δηλαδή γεννιέται με αυτόν ή μπορεί να είναι αποτέλεσμα μάθησης, είτε προσωπικής είτε μέσω παρατήρησης ή/και μετάδοσης πληροφοριών από άλλους. Αφού αποκτηθούν, οι φοβίες συντηρούνται μέσω διαδικασιών όπως οι αποφυγές που κάνει το άτομο, ή μέσω διαστρεβλωμένων σκέψεων (πχ. πεποιθήσεις σχετικά με την επικινδυνότητα της κατάστασης ή πεποιθήσεις περί ανικανότητας του ατόμου να αντιμετωπίσει το φοβικό ερέθισμα).
Η αντιμετώπιση των φοβιών πραγματοποιείται κυρίως μέσω της Θεραπείας Συμπεριφοράς, με τη συνδρομή και της Γνωστικής προσέγγισης (δηλαδή παρέμβαση στον τρόπο σκέψης) όταν αυτό κριθεί αναγκαίο. Τα ποσοστά επιτυχίας της θεραπείας αγγίζουν το 90%, με τα αποτελέσματα να διατηρούνται σε βάθος χρόνου.
Όταν επισκέπτεστε κάποιον ψυχολόγο έχετε δικαίωμα να ενημερωθείτε για την εκπαίδευση και την κατάρτισή του. Μπορείτε λοιπόν να ρωτήσετε:
1) Αν είναι κάτοχος άδειας άσκησης επαγγέλματος ψυχολόγου
2) Ποιο θεραπευτικό μοντέλο χρησιμοποιεί, αν έχει λάβει κάποια εκπαίδευση σε αυτό και από ποιον φορέα
Πρόκειται για απαραίτητες πληροφορίες προκειμένου να αποφασίσετε τη συνεργασία μαζί του.
πωωω εχω μεινει πολυ πίσω στην αναγνωση της υλης...
καλησπέρα κοριτσακι μου... σημερα ειμαι κραβατομενη, η 2η μερα απο τα καινουρια χαπια δεν ειναι πολυ καλη... εσυ πως εισαι?
Καλως το Ρεακι,
εδω αραχτη κ εγω απο το μεσημερι κ μετα...
ησιχια,ταξη κ ανασφαλεια σε γενικες γραμμες ;)
υπομονη κοπελα μου,θα θελουν προφανως κ αυτα τον χρονο τους,
παρε το σκυλακο σου αγγαλιτσα..να παρω κ εγω τα μαξιλαρια κ θα περασει..που θα παει!
Εστειλα κ μηνυμα στο ΚΨΥ..να δω τι παρεχουν κ με τι κοστος..περιμενω απαντηση
Το μόνο που χρειάζεται είναι να είμαστε εδώ, να ακούσουμε, να συναισθανθούμε και να συνδεθούμε με τον άλλον για να τον στηρίξουμε, παρά να κρίνουμε ή να προσπαθήσουμε να "χρυσώσουμε το χάπι".
https://www.youtube.com/watch?v=tPLwamxAnpA
στα λογια ναι
στη πραξη αισθανομαστε τους φιλους μας κ οσοι ειναι αξιοι να γινουν στους υπολυπους απλα το παιζουμε οτι τους καταλαβαινουμε
κ εχει τεραστια διαφορα να το παιζεις οτι καταλαβαινεις καπιον απο το να τον καταλαβαινεις γιατι το αληθινο κερδιζει το προσποιητο.
τη δυναμη στη δινει η αληθεια οχι η προσποιηση.η προσποιηση απλα σε κανει πιο συμπαθη κ πιο αρεστο στο πληθος που σε παρακολουθει.
ΘΛΙΜΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Τι έχεις;
Γιατί δε μιλάς;
Τι σου συμβαίνει;
Σου έκανα κάτι;
Ποιος δεν έχει κάνει αυτές ή παρόμοιες ερωτήσεις στο θλιμμένο άνθρωπο!
Και πόσο προβλέψιμες οι απαντήσεις:
«Δεν ξέρω» ή «Νοιώθω μια παράξενη λύπη» ή «Δεν έχω διάθεση για τίποτα» ή απλά…..σιωπή! Καμία απάντηση.
Παράξενο το κουβάρι στα μέσα του λυπημένου ανθρώπου.
Μυστήριο η σιωπή του. Για τους γύρω.
Και εσύ νοιώθεις ότι σε αφήνει «απ’έξω». Δίκιο έχεις. Αυτό κάνει. Γι’ αυτό άλλωστε έχει δραπετεύσει στην ‘ασφάλεια’ της θλίψης του. Γιατί κάτι «απ’έξω» του έχει φταίξει. Πολύ.
Αν μου ζητούσαν να περιγράψω τη θλίψη θα έλεγα πως μοιάζει με ένα σιωπηλό, αθέατο και εντελώς προσωπικό άηχο κλάμα. Με ή χωρίς δάκρυα. Μεταμφιεσμένο σε σιωπή και σε ένα βλέμμα ‘απόκοσμο’ που εσένα που είσαι δίπλα μάλλον σε τρομάζει. Δεν σε τρομάζει αυτό που είναι αλλά αυτό που φαντάζεσαι ή που δεν μπορείς να φανταστείς.
Ίσως αναρωτιέσαι τι θα έκανα στη θέση σου. Θα σου πω. Γιατί έχεις δίκιο. Δεν είναι απλό. Το ‘άγνωστο’ τρομάζει.
Όταν έχω απέναντί μου ένα θλιμμένο άνθρωπο του χαμογελάω έχοντας στο μυαλό μου την εξής σκέψη: «Είμαι εδώ για σένα. Είμαστε μαζί». Δεν του το λέω. Το νοιώθω και είμαι σίγουρη ότι το καταλαβαίνει ότι το νοιώθω.
Δεν ρωτάω ούτε τι, ούτε γιατί, ούτε πως. Γιατί πολύ απλά αν τα γνώριζε δεν θα είχε καταφύγει στη θλίψη για να σωθεί. Θα τα είχε λύσει.
Δεν νομίζω ότι το ζήτημα είναι να περιτριγυρίζω μαζί του στη θλίψη. Το ζήτημα είναι να μου προτείνει το χέρι του και σιγά σιγά έστω και ‘παραπατώντας’ να πάμε μαζί λίγο παραπέρα.
Γιατί παραπέρα από τη θλίψη, αν γυρίσει το βλέμμα του προς τα πίσω ίσως κοιτώντας την από μακριά να μπορέσει κάποτε να την εξηγήσει.
Αν έβλεπες κάποιον να τον τραβάει ένας βάλτος, είναι δυνατόν να πήγαινες από πάνω του και να τον ρωτούσες πως του συνέβη αυτό;
Όχι βέβαια. Θα τον τραβούσες, θα τον έπαιρνες από το σημείο κι έπειτα ίσως σου εξηγούσε.
Πως όμως θα καταφέρεις να τον πάρεις από τη θλίψη;
Κατά τη γνώμη μου ο θλιμμένος άνθρωπος έχει μέσα του δυο τεράστια ασήκωτα τσουβάλια. Το ένα περιέχει ‘τα του κόσμου που έζησε’ και το άλλο ‘τα του κόσμου που περιμένει’.
Ο θλιμμένος περιμένει.
Μην τρομάζεις από τη σιωπή του.
Μίλα του εσύ. Δεν χρειάζεται να σου απαντήσει.
Αν βάλει έστω και κάτι ελάχιστο από σένα στο άδειο του τσουβάλι, θα το καταλάβεις δίχως να πει τίποτα.
Απλώς θα σε αναζητήσει. Για αρχή.
https://scontent-mxp1-1.xx.fbcdn.net...32&oe=56A0BC07
μπραβο πολυ καλη ιδεα... μακρι να βγει κατι απο εκειQuote:
Originally Posted by agnostix
ο σκυλακος μου ολο κλαιει γιατι σημερα τον εβγαλα λιγο εξω, ισα ισα για την τουαλέτα του, γιατι ενα 50κιλο δεν μπορεις να το κουμανταρεις με ναυτιες, σκυβω κοντα του και του λεω..."ακουσε με σε παρακαλω...σημερα η μανουλα δεν ειναι καλα δεν μπορει να σε πάει βολτα" .. και να νιωθω τον κοσμο να με κοιταει στην πιο πέρα σταση λεωφ. και αμεσως σταματησε να με τραβαει απο την αλλη πλευρα και πήγαμε σπίτι!!
ποτε δεν θα πάψει να με εκπλησει αυτο το τετραποδο!
ευτυχως φυσαει και το εχω κανει το σπίτι των ανεμων εδω μεσα .. και ευτυχως η οδηγηση στη δουλεια και η επιστροφη 'ηταν αναιμακτες
ναι οκ ειναι ενοχλητικη αυτη η φαση αλλα βλέπω βελτιωση στην διαθεση μου
εσυ πως εισαι σημερα? εχουμε κανενα νεο απο το ..."μετωπο"?