Originally Posted by
Roland_BlackTower
Διαβάζω εδώ και μέρες το πόστ σου... Και πραγματικά έχω βγάλει μερικά συμπεράσματα από τα όσα γράφεις(κατά καιρούς)... Το "πρόβλημά" σου κατ' ουσίαν μόνο πρόβλημα δεν είναι.Είναι ο διαστρεβλωμένος αντικατοπτρισμός άλλων προβλημάτων που έχεις, και απλώς τα αγνοείς...Ας αρχίσω μια απαρίθμηση(σημειωτέον, όσα καταγράψω είναι στενά και με διαλεκτικούς όρους συνδεδεμένα,δεν είναι bullets):
1) Αίσθημα Κατωτερότητας: Δεν αγαπάς τον εαυτό σου,δεν σου αρέσει η εμφάνισή σου.Δεν νιώθεις επομένως καλά με τον κόσμο γύρω σου. Ζηλεύεις, φθονείς και μισείς ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ άτομα που είναι δίπλα σου, σε αγαπάνε και σε στηρίζουν, κάτι που σίγουρα το έχουν αντιληφθεί και για αυτό έχουν ήδη (ή κάποια στιγμή θα το κάνουν) απομακρυνθεί.Δεν φταίνε εκείνοι εαν "περνάει η μπογιά τους", απλώς εσύ αντί να κοιτάξεις να κάνεις το ίδιο αράζεις σε μια γωνίτσα και κλαίς θρασύδειλα την μοίρα σου.
2)Ιδεολογήματα: έχεις αφήσει τηλεόραση, ίντερνετ και τα σχετικά να γεμίσουν το μυαλό σου με ένα κάρο ανυπόστατων αντιλήψεων, όπως "αρέσουν τα κακά παιδιά", "αν δεν είσαι τούμπανο δεν πας με γυναίκα", "διαχωρισμός σε όμορφος-μέτριος-άσχημος" και αρκετά ακόμα.Άνοιξε τα μάτια σου και δες γύρω σου.Αυτά συμβαίνουν στο γυαλί και στην showbiz, και εκεί ακόμη όχι πάντα. Στον λαουτζίκο μετράει η εμφάνιση, ναι οκ, αλλα ΚΥΡΙΩΣ ο εσωτερικός κόσμος.Αλλιώς σχέση δεν χτίζεται με τίποτα, είτε φιλική είτε ερωτική. Αυτά τα έχεις βάλει εμπόδιο ΕΣΥ ο ίδιος στον ΕΑΥΤΟ σου, και χάνεσαι στον λαβύρινθο που μόνος σου έχτισες.Για αυτό και δεν έχεις μάθει να ΑΚΟΥΣ. Όποιος θέλει βοήθεια ανοίγει τα αυτάκια του, δεν παίζει συνέχεια την κασέτα του.
3)Αίσθημα Μοναξιάς: Και με όλα αυτά καταλήγεις μόνος σου, στον εαυτό σου, τον οποίο και δεν αγαπάς, αλλά μισείς. Αυτό σε κάνει σκληρό, άκαρδο και evil, και δεν είναι κοπλιμέντα. Εκεί πατάς το "πρόβλημα", το οτι δεν έχεις κάνει κάτι με γυναίκα και πως θες να κάνεις ΑΜΕΣΑ, αλλά με κάποια όμορφη. ΜΕΓΑΣ ΣΤΟΧΟΣ!! και για να τον πετύχεις, πουλάς την ψυχή σου, προτιμάς (το έχεις γράψει και τρελάθηκα) να πεθάνει κι η μάνα σου ακόμη, μόνο και μόνο επειδή "κάποιοι με λενε άσχημο, όποτε θα τους βάλω τα γυαλιά με αυτό το φίνο γκομενάκι". Ο πρώτος και κυριότερος άνθρωπος που σε θεωρεί άσχημο εισαι ΕΣΥ, άρα θες να εκδικηθείς τον ΕΑΥΤΟ σου, και όλους τους άλλους μαζί. Αδυσώπητος, επομένως, μανιακός και κολλημένος όσο δεν πάει. Το γυμναστήριο δεν θα αλλάξει το περιεχόμενό σου (που είναι το προβληματικό της υπόθεσης), αλλά το περιτύλιγμα. Και οι έξυπνες γυναίκες (άσχετα με τον διαχωρισμό σου σε όμορφες-μέτριες-άσχημες) δεν κοιτάνε ΠΟΤΕ το περιτύλιγμα. Κοιτάνε το τί έχει να τους προσφέρει ένας άνδρας, σε επίπεδο συναισθημάτων.
4)Ανωριμότητα: Και κάπως έτσι καταλήγουμε στο γεγονός ότι είσαι συναισθηματικά ανώριμος για να γοητεύσεις έναν άνθρωπο, ανεξαρτήτου φύλου, σε φιλικό επίπεδο. Ποσώ δε μάλλον μια γυναίκα, την ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ γυναίκα. Και με το να κλαψουρίζεις ή να αναλώνεσαι σε δραστηριότητες μόνο και μόνο για να καταφέρεις να ρίξεις αυτήν που θες, αποτελούν στην ουσία μια τρύπα στο νερό.
Δεν είσαι ντροπαλός, κολλημένος είσαι. Και αν δεν αλλάξεις ΟΛΑ αυτά, θα μείνεις μόνος σου μια ολόκληρη ζωή. Και στην πραγματική ζωή Restart/New Game δεν υπάρχει. το δίλημμα που μπαίνει μπροστά σου επομένως είναι το εξής: Θα δεις το κόσμο γύρω σου όπως πραγματικά ειναι και θα διαμορφώσεις τις ιδέες σου με βάση αυτόν ή θα αφήσεις τις (ηλίθιες, τολμώ να πω) ιδέες σου να διαστρεβλώνουν τον κόσμο γύρω σου? Πραγματικότητα ή το κολλημένο σου μυαλό? Ζωή ή μιζέρια? Η επιλογή είναι στα χέρια σου. Κανένας θεός και καμία μοίρα δεν υπάρχει και κανονίζει το τί κάνουμε. ΕΜΕΙΣ χτίζουμε την ζωή μας... ή στην περίπτωσή σου την διαλύουμε. Αυτά από μένα και καλή τύχη στην ζωή σου